@maleyyy bu partı senin için girdim

beyler şükür kendi topraklarımıza varabilmiştik turanla. elde avuçta bir şey kalmamıştı. çaresizce okula doğru gittik.
günün yorgunluğu , korkusu ve kederi üzerimizde yığıldık banklara. ailelere telefonlar ve cuzdan hakkında ne yalan söyleyeceğimizi düşünüp durduk. hayat gerçekten tüketmeye başlamıştı bizi bu zamanlarda.
insanlığa ve hayata dair inancımı bu dönemlere kaybettim beyler.
çaresizce düşünürken turan hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı olan biten her şey ağır gelmeye başlamıştı artık. bende dayanamadım içimizdeki bütün laneti kusarcasına ağladık.
arada gelen geçen bize bakıyordu ama umrumuzda değildi. yaşı önemli değil çoğu insanın hatta hiçbir insanın kaldıramayacağı şeyler yaşıyorduk.
-en azından yan yanayız kardeşim. dedim turana
-kardeşten de ötesin pumpfiction...
evet beyler aynen böyle demişti turan kardeşim bana.ama içten içe biliyorum ki,sizlerle de paylaştım bunu, olayların başladığı gün dahil her şeye isteyerek dahil etmiştim turanı. içim sızladı.
kardeşimsin diye cevap verebildim mahçubiyetimle.
ağlamak biraz rahatlatmıştı ve artık oturup ne yapmamız gerektiği hakkında düşünüyorduk.o an turandan telefonları ve cüzdanları okulda unuttuğumuz yalanını uydurmak geldi.her ne kadar inandırıcı gelmeyecek olsa da kendi inancımızla onlara kabullendirecektik hikayemizi.
başka çaremiz yoktu. yalanı şu şekilde detaylandırmaya karar verdik en son. bakkaldan alış-veriş yapmıştık ve okulda sohbet ediyorduk. turan çöplerle beraber dalgınlıkla cüzdan ve telefonlarıda poşete doldurdu eve gelince farkedip döndüğümüzde ne cüzdan ne de telefondan eser yoktu.
evet beyler yalanımız buydu.o kadar çaresizdik ki pederden gelecek cevabın yalanına sokuyumcu olduğunu bildiğimiz halde böyle bir yalan atacaktık.
eve dağılmadan tekrar konuştuk ve olayı sabitledik.
benim peder le aram açık zaten. durumu anneme anlattım peder gelip bir kaç hakaret ettikten sonra gibtir olup gitti. zaten ondan harçlıkta almıyordum artık okullarda yoktu yakında çalışmaya başlayacaktım.
turanın tarafta ise bir kaç " ah oğlum kafan nerede" gibi ufak tefek cilalamaların ardından olay kapanmış.bu arada pederle iyice açılmaya başlamıştı bizim aramız ve az öncede belirtiğim gibi bir iş aramam gerecekti.
bu arada turanda meteliksiz kalmıştı ama ailesiyle arası iyiydi ve benden hafif atlatacaktı olayları.
bir kaç gün iş aradıktan sonra bir kahvede işe girebildim beyler. aylık 600 lira para artı yemekler. kısa süre çalıştıktan sonra bu kahveden ayrıldım beyler içeride sigara içiliyordu ve çok içiliyordu bende malum kronik bronşitli bir panpanızım dayanamadım.
günler günleri kovaladı bir süre kabuslar bir süre korkular tripler eşliğinde. kahveden aldığımız 3-5 kuruş sayesinde belimi biraz doğrultabildim ve işe girdiğim kafede hayatımı yoluna koymaya başlayacaktım.

edit:imla

-neyi abla?birden fazla şey konuştuk.
-bedel ödeyeceksiniz.hemde kanla sulandırılmış bir bedel.
Ananı avradını gibeyim senin ifrit...
-ne bedeli,ne demek,ne kanı abla?
-sadece beklicez.
Dedi abla en azından cevap ver günlerimiz rahat geçicek mi?
-artık ifrit size ulaşamaz oğlum korkmayın ifritten.dedi ve oradan ayrıldık.

Turanla birbirmize sarılıp anıra anıra ağladık.Bitti oğlum herşey bitti.En azından ifrit yok.Bedel de neydi bilmiyorduk ama en azından rahat bir uyku çekecektik.
-Turan yarın hemen Mevlüt dedemi ziyarete gidiyoruz anlaştık mı?
-Tamam oğlum yarın Mevlüt dededeyiz.Müjdemizi veririz.
Evlerimize döndük güzel bir uyku çektik ve sabahın köründe uyanıp turanla kahvaltımızı yaptık dışarıda bir pastanede.
Mevlüt dedeye doğru yola koyulduk.Başımıza gelenlerden sonra tedbiri elden bırakmadık.Sürekli çevreyi gözlemliyorduk.Şükür başımıza bir şey gelmeden dedeme varabildik.Hani size bir bedel ödeyeceğimizden bahesdiyordum ya.O gün bu gün işte panpalar...
içeriye girdim Mevlüt ... 'le görüşücem dedim.Listeden kontrol ettkten sonra hastanede olduğunu söylediler.
Başımdan aşağı kaynar sular döküldü.Ne hastanesi ne diyosun abi?
Xxx devlet hastanesine sevk edilmiş oraya gideceksin.Geçmiş olsun.
Hay gibeyim ya,ulan ağlaya ağlaya çıktım.Turan gördü ne oldu oğlum iyimisin diye geldi yanıma hemen.Turan yürü devlet hastanesindeymiş dedem oraya kaldırmışlar iyi değil galiba.Ulan yolda gördüğümüz birine sorduk 1 saat kadar sonra anca ulaşabildik.Koşturdum içeriye Mevlüt ... ' le görüşecektim kendisi dedem,buraya kaldırılmış cezaevinden.
Kadının sıfatsız süratı düştü birden.Ulan lanet olsun ne oldu biri mi bıçakladı ne yaptınız dedeme...
Bir form doldurttular.Tek kişilik bir odaya doğru çıktım.Kapıda bir polis vardı.Kimliğimi verdim kendisine ve beraber içeriye girdik.Ulan dedem mahvolmuş amk.Uyuyordu.
Gözlerimden boşaldı yaşlar.Onu o halde göreceğime ölseydim dıbına koyayım hepsi benim hatamdı.Uyandığında beni görünce o da gözyaşlarına hakim olamadı.Canının yandığı ve yaşadığı sıkıntılar o güzel gözlerinden belli oluyordu dedemin.
Hani sonuçları alınmayan bir test vardı ya.işte o testin sonucunda Mevlüt dedemde akciğer kanseri çıkmış hemde öyle bir yerde tümör varmış ki dedem resmen çürüyerek ölecekmiş.Kimseye de haber verdirtmemiş isteği dışında da hareket edilmediğinden ben tesadüfen öğreniyorum bunları.
Evet huur ifrite bedel ödetmiştim.Ödeyeceğim bir bedel de vardı ama bu kadar ağır mı?
Belki de gerçek bir hastalıktı bu ifritin şerrinden uzak bunu hiç bir zaman bilemem ama dedemin bu hastalığının sorumluluğunu hep taşıdım içimde.Kanserden kurtulma ihtimali <0.00001 ihtimal.Bu yüzden kemoterapi de yapılmamış.Doktorlar bir kaç ay ömrünün uzatabileceklerini söylemiş ama dedem zaten reddetmiş tedavileri,son zamanlarını kemoterapi denen zehirden uzak geçirmek için.
Mevlüt dedemin tümörü sol akciğer kapatacak şekilde ve soluk borusuna doğru bir şekil almış.Zavallı dedem hem nefes alamıyacak hem de yemek yiyemeyecekti.Öyle ki hastanede geçireceği bir aydan birazcık daha uzun bir süre sonucunda çok acı lar çekerek çürüyerek vefat etti mevlüt dedem.
Bütün bu olan bitenlerden sonra 1.5-2 yıl kadar ağır depresyonda kaldım.Turan gördüğü rüyalardan yaşadıklarından etkilenip bazı paranoya belirtileri gösterdi.Mevlüt dedenin vefatından sonra bunlar Turanda daha fazla belirginleşmeye başladı.
Daha ileri zamanlarda hayatımın en büyük doğrusu olan sporla tanıştım.Turanla olan muhabbetim hala devam zaten.Doğu kayıplarda nadiren feysbuktan fotoğraf flan beğeniyo iki üç trol yorum atıyor nadiren yan yana geldiğimiz oluyor da ne zaman diye sorsanız hatırlamam şuan.Abim de dedemin vefatına çok üzüldü.Yavşak kelin umrumda olmadı hiç bir şey.Kendisiyle bağım tamamen kopuk hala.Hala yapayalnız bir hayat sürüyorum sadece sporum abim,arada ziyaret ettiğim kaan abiler flan var.Bu arada hakanla müjde beraberler.Kaan abinin de onayıyla.Babam dediğim başka bir adamla tanıştığımı söylemiştim.Orası ayrı bir hikaye panpalar detaya girmemeye karar verdim.
Hayatıma giren 1 kız oldu üniversite hayatımda o da epey uzaklarda artık,ondan yediğim kazıkta anlatsam sağlam bir roman olur.
Benden bu kadar panpalar sadece hikayeme devam etmek için giriyordum sözlüğe son zamanlar epey bozuldu zaten veletlerini bile geçtim giriş yapamıyoruz sözlüğe.Allaha emanet olun.Ara ara ziyarete gelirim unutmayın beni,özel mesaj flan gönderin zaten sizlerden başka kimsem yok.

edit: https://www.youtube.com/watch?v=1GX_4PgUhYo
reelden tanıyan bir panpama yolluyorum bu şarkıyı.finalimizde bunla olsun

adam 1.70 boylarında zayıf esmer sıfatı bozuk meymenetsiz bir tipti beyler. turanla adamı bir süzdük , aramızda kirli bir bakışma vardı.
iki tarafta ters ters birbirine bakıyordu. allahın adını unuttuğu bi yerde bir yabancının tehdidi altındaydık ve kendimizi nasıl savunabileceğimiz hakkında hiç bir fikrimiz yoktu.
turanla cezaevini terk ettikten sonra adam bizi takip etmeye başladı. durumun farkına varınca panik yapmaya başladık turanla.
adımlarımız hızlanıyordu ama adamda niyetide gayet belliydi en azından niyetinin iyi olmadığı belliydi, emin ve hızlı adımlarla bize doğru yaklaşıyordu.
-koş pumpfiction koş bu işin sonu iyi değil!
-koş dıbına koyayım arkana bakmadan koş.
ulan yavşak adamda hiç çekinmeden koşmaya başladı zaten taşra gibik bir yerdeyiz.
ortam genel olarak tenha ve ücra.
turan nefes nefese kalmaya başladı arkasına doğruldu
-pumpfiction çok yaklaştı ne yapcaz.
-koş turan ölmek var durmak yok. başımıza ne geleceğini bilmiyoruz zaten.ne istediği hakkındada hiç bir fikrimiz yok. kendimi ucuz bir romanın içinde hunharca katledilecek bir yetim gibi hissediyordum o an.ta ki yanımda turanın olmadığını fark edene dek. silkelendim ve kendime geldim. turan yere düşmüştü.
zaten çok yaklaşmakta olan bu şerefsiz kanı bozuk turanı kıskıvrak yakalayıverdi... çaresizce yanına doğru ilerledim. adam hemen turanın cüzdanını ve cep telefonunu aldı.
-ne istiyosun bizden diye ağlamaya başladım.
şerefsiz ve soğuk bir sesle
-cüzdan telefon.
boynum bükük kaptırdım her şeyimi bu şerefsize. etrafta kimseler yoktu.ya da yok gibi davranıyorlardı. işte hayatımda ilk kez o gün anladım bu dünyada turandan başka kimsem olmadığını.
adam hızla uzaklaştı yanımızdan. olan biteni kimseye anlatamadık çünkü durumdan ailelerimiz habersizdi.
turanla birbirimize sarılıp ağlamaya başladık. yaktık birer sigara ne tak yiceğimizi düşünürken bileti alırkenki para üstünü cebime koyduğum geldi aklıma. istemsizce turan yürü terminale fırla dedim tuttum kolundan. önce bu dıbına koduğumun yerinden kurtulmalıydık.
cebimde son 25 liram kalmıştı bu ancak birimize yeterdi ama bir şekilde gidecektik buradan. durumu bilet satan adamlara anlattık. ulan dıbına koduğumun yerinde kimse mi inanmaz insanlara. dıbına koduklarım iki tane eli yüzü düzgün genç hatta ergen yazıktır günahtır...
kalakaldık orada çaresizce derken firmanın adını vermeyeyim reklam olmasın ama bize kulak misafiri olan bir muavin bize yardımcı olabilceğini söyledi. nereye gittiğimizi sordu alakasız amk adamlar ankaraya gidiyormuş.
bir darbe daha aldık o an derken diğer arkadaşlarıyla görüştü ve bizim kurtuluş biletimizi teslim etti bize canımın içi Remzi Abi. seni hiç unutmayacağım Remzi abi.
nihayet sağ salim eve dönecektik.en azından öyle umuyorduk.

2. Sezon tam gaz devam beyler

bütün bu başıma gelenleri irdelerken dank etti Mevlüt dede nasıldı? içeride hayat yeterince zor olmalıydı onun için.ya ifrit bütün bunları daha da zorlaştırıyorsa onun için?
hemen ona ulaşmalıydım ama nasıl?
turanla konuştum ve durumu anlattım bir şeyler yapmalıydık. mevlüt dede transfer olmuştu ve il dışında bir yere gitmek ürkütücü geliyordu.ama kararımızı vermiştik günü birlikte olsa mevlüt dedeyle konuşmamız gerekirdi ve ne pahasına olursa olsun gidecektik.
durumu kel e anlattığım gün baba-oğul ilişkilerimiz koptuğu gün oldu beyler. efsane bir dayak ve milyarlarca hakaret eşliğinde babam beni-ben ise babamı hayatımdan silmiştim. dıbına koduğumun keli öyle bir benzetmişti ki beni burnum çatlamıştı ve yüzümde çeşitli morluklarla beraber kaşımda açılma olmuştu.
sebebini sizlerde tahmin edebilirsiniz. bütün bunlar olup biterken huur çocuğu amcam ve ailesi babama gaz vermişti resmen.
bir tek gariban anam beni korumaya kalmıştı ama o da ağzının payını almıştı.
bu günü bir yere yazmıştım kel! bunu unutma.
hastaneye gittiğimde dayak yediğim çok belliydi ve benden ifade aldılar. şerefsiz keli tabiiki satmamıştım, onun kadar karaktersiz değildim. olayın bir kaç kişiyle kavga ederek gerçekleştiğini ve adamları tanımadığımı söyledim.bir kaç yalan ifade alındıktan sonra fazla da irdelemediler.
başıma gelenleri turana anlattım. ailesiyle konuşup onlarda kalabileceğini söylemişti ama gidemezdim beyler. annem bu ifritin yavrusu ile aynı yerde kalamazdı. zaten bir süre küs kalmışlardı bu olaydan ötürü.
yediğim dayak umrumda değildi bir şekilde dedeme ulaşacaktım ama turan bir süre daha beklememiz gerekiğini en doğrusunun bu olacağı konusunda ikna etmişti beni.
bu arada doğu'dan bir telefon gelmişti kapının önüne gelmiş bana yaptığı koliyi teslim etmek istiyordu.
ağzım burnum kırık görünce şok olmuştu olan biteni ona anlattım.o da kendilerinde kalabileceğimi söylemişti , vay be doğu vay!...
ama onu bu ifritin hikayesine sürüklememek için ondan uzak durmalıydım o karanlık gecelere dahil edemezdim arkadaşımı.
ailemle yaşamaya devam ettim zaten kısa süre sonra o amcık adamın evinden çıkıp kiralık bir eve geçtik.
bu süreç zarfında türlü tehditkar rüyalar beni ve turanı kovalamaya devam ediyordu.
ayrıca turana dadanan kargalar aynı şekilde bana da dadanmaya başlamıştı. ulan huur evlatları zaten hemen herşeyimizi kaybetmiştik ne gibime zarar veriyorsunuz daha?
ama bunlar daha başlangıçtı.
çaresizdik, yalnız ve üstüne üstlük acizdik. turan camiye gidip gelmeye başlamıştı, kendini bu şekilde bu şeylerden sıyırabileceğini düşünüyordu.bir süre sonra ben de ona takılmaya başladım.
zamanla gidip geldikçe imam efendiye derdimizi anlatacaktık turanla.

Haydaa. Karşımdaki kadın resmen canımdan olmam gerektiğini söylüyor. Değilse bile vampir misin kanımı alıyon hay gibeyim nelerin içine düştüm diye içimden düşünüyorum.
Bu arada bir ritüelimiz daha oldu o gün.
Bu ritüelde hem çok canım yanacak gibi duruyordu hem de gerçek korkularımı iliklerime kadar hissetmenin ne olduğunu anlayacaktım.En azından o çıkan nesnelerin bende ilk bıraktığı izlenim buydu.
Medyum yine o küflü pis dolabına doğru adımını attı ve yine bir kaç birşey aldı oradan.Bu seferkiler işkence aletinden daha beterdi amk.
Medyumelimi eski bir parşömenin üstüne hizaladı.Üstünde silik yazılar ve tek bir parça yara kabuğuna andıran kan lekesi olan bir parşömendi bu.Parşömendeki ilgi çekici şey hizayı aldığı yerin üst kısmında kurumuş kandan mütevellit yarı belirgin, yarı belirgin olmayan bir yuvarlak vardı,o yuvarlağın çevresi kandan dolayı 3. boyutunu kazanıp yükselmeye başlamış. Yani yüzeysel bir kan lekesi gibi durmuyordu.
Bir tütsü yaktı,bu tütsü yanmış kıl , et , tarçın gibi ağır bir karışımın ürünü gibi kokuyordu.O kadar iğrençti ki bu kokuyu ilk tenefüs edişimde ciğerlerim parçalanıcak gibi hissetmiştim. Zamanla kendimi esrar tarlasını imha ederken sarhoş olan muhabir vardı ya onun gibi hissetmeye başlamıştım. Panpalar o zaman anlamamıştım ama bu tütsü muhtemel bir uyuşturucu ile etkilendirilmiş hatta alenen söyleyeyim bence içinde ot vardı.Bu arada hiç bulaşmadım uyuşturucu işlerine ondan tahmini söylüyorum.
Yükselmeye başlamıştım, bulutların üstünde gibi hissediyordum kendimi,o işkence aletleri bile pamuk gibi görünüyordu. Aslında akapunktur iğnesine benzer bir iğneyle bir kaç eski tarak ve tırnak makasına benzer bir alet vardı o aletin ne olduğunu çözemedim ama panpalar,ne alaka diye sormayın bende bilmiyorum.
Bendeki uçuşu farkeden abla bu akapunktur iğnesine benzer şeyi hizaladığı yerden batırdı. Kafam o kadar güzeldi ki elimi çekmek istememe rağmen pek bi gib hissetmediğimden öylece bakakaldım.
Kadının bir kaç bir şey mırıldandığını hayal meyal hatırlıyorum, atmosferin katmanları gibi bir şeylerden süzüldüğümü hissetmeye başladım. Ortam giderek ısınıyordu. Yanıyordum panpalar.O kadar sıcaktı ki çölde çırılçıplak aç susuz kalmış gibiydim.
Medyumla bir olup hareket ediyorduk, öyle ki siyam ikizleri gibi bir bedeni paylaşmanın ne demek olduğunu anlatabilirdim size o an.
Yerin göğün olmadığı ama çöl izlenimi yaratan bir varsayımdaydık. Anılarıma inmeye başladık tekrar. Yalnız bir farklılık vardı, olayları tek tek yaşayacaktık bu siyam ikizi bedenimde ve ağır çekim gerçekleşecekti her şey ve işin kötü yanı aldığmız darbeler vücudumuza yansıcak.
Bakın buna inanmayacaksınız bir çoğunuz ama gerçek bir deney yapılıyor insanlara, bilinçaltına başarılı bir şekilde inilen bir kaç denek hipoz edilmişler bunlar ve hipnoz edildiklerinde
kollarına kurşun kalemin ters kısmını, kolunuza sigara basıyoruz diye bastırmışlar. Sonuçları ise ; yüksek çoğunluğun kolunda ömürlerinin sonuna kadar taşıyacakları bir sigara izi kalmış. Bilinçaltı,beyin harikadır panpalar.Ki inancım şudur kendimizi beşinci kattan attığımızda bir yerimizin kırılmayacağına kendimizi gerçekten inandırabilecek olsak hiç bir yerimize bir şey olmaz.
Yaşadıklarımız tamamıyla beynimizin gerçekleşen tramvatik olaylara tepkisinden ibaret.Örnek uç olmuş olabilir tabi.