beyler kararımızı verdik turanla.
artık daha fazla bekleyemezdik.ev telefon rehberinden mevlüt dedenin numarasını buldum.
gizlice arıyacaktık mevlüt dedeyi.
ondan önce unutmadan ekleyeyim , jr hayriyide bahçeye gömdüler.iyi tak yediniz dıbına koyayım, şeytana mı ifritemi neye adanmış olduğu belli olmayan bir hayvanı bahçeye gömdünüz.
ulan ya zombi mombi olursa o pezvenkler daha doğrusu pezvenk kel ben nası uyucam geceleri.
ama merak etmeyin beyler her şey çok hızlı sonlanacak.
turan kahvaltıdan sonra müsade istedi bende dedim turanla gideyim yanında bilgisayarı var bir almaya flan kalkar iki arkadaş birbimize destek olalım flan ayağına çıktım gittim. bizimkiler de hiçbirşeyden işkilllenmedi.
turanla direk okula doğru yol aldık.20 dakikada vardığımız okula 7-8 dakikada varmıştık o heyecanla.
telefonumu çıkardım turan bu işin geri dönüşü yok ne olursa olsun beraberiz dedim. turanda başıyla onayladı.
ve mevlüt dedemi aradım .epeydir aramamıştım dedemi.bu arada ben mevlüt dedemi hep öz dedemmiş gibi sevdim.o da hiç ayırt etmeden kendi torunu gibi sevdi beni zaten hayırsız 4 torunu vardı onlar da edirnede yaşıyolardı pek görüşmezdi onlarla. belki o yüzden belkide başka birşeyden mevlüt dede de beni canı gibi severdi.
neyse telefon uzunca çaldı ilk açan olmadı.bir daha çevirdim numarayı bu sefer aradığım gibi açtı telefonunu mevlüt dedem. yaşlıydı dedem ama diri bir yaşlıydı. bağıyla bahçesiyle uğraşan organik yemeğini yiyen bir adamdı kendine bakardı.
-alo?
-mevlüt dede, dedem ocağına düştüm yardım et bana.
-pumpfiction sen misin ne oldu evladım.
-dede bu ifrit kadın birşeyler yapıyo yardım et kurbanın olayım. torununu katledicek bu deli kadın dedim.
dedemin sesini üzüntüyle karışık bir nefret bürümüştü muhtemelen dedemi hatırladı.bu arada şu an yazarken farkediyorum bunu ilk kez beyler mevlüt dede beni muhtemelen rahmetli kardeşine benzettiği için çok seviyordu , bana göre her ne kadar benzemesem de...
-oğlum sen hiç korkma yıllar önce yapmam gerekeni şimdi yapıcam artık zamanı geldi demişti. evladım ben şimdi babanı arıyacam ziyarete geliyorum seni öpüyorum Allaha emanet ol kendine iyi bak dedi kapattı telefonu.
ulan turana anlattım çok korkuyom napıcak bu diye konuşurken ikimizde olacakları biliyorduk zaten kendimizi kandırmamızın bir anlamı yoktu.bu yola çıkarken biriz dedik turan dedim ölmek var dönmek yok. turan korka korka gözlerini kırpıştırarak onay verdi ama ikimizinde gözlerinden korku akıyordu.

bu durumu turan zütoşuna çaktırmamış olsam da epey bir içerlemiştim.ama şuan oturup düşününce hak veriyorum onada.
beyler hikayenin sonlarına yaklaşıyorum artık.
turanla yine sıkı fıkı olmaya başlamıştık. ailesinin izin vermemesiyle alakalı yalanını hiç çaktırmadan devam ettim arkadaşlığıma zaten tek arkadaşım onuda gururum için kaybedemezdim. dedim ya hakta vermiyor değilim ona.
he bu arada bizim ifrit son zamanlarda iyice coşmuştu eskiden 2 haftada bir uğradığı jr. hayrettine son zamanlar 2-3 günde bir uğrar olmuştu.
turana bahsettim durumdan.
turanda korku ve heyecanla karışık sürat ifadesiyle tiptip bakakaldı bana.
dedim:
-kardeşim bugün bizde kal , laptopunuda al gel bizde yapıştıralım oyun moyun hem bu ifritide gözleriz diye.
turan korka korka geirim dedi. şok oldum dıbına koyayım.son zamanlar rüyalarının şiddetlendiğinden bahsediyordu artık canına tak etmiş olacak ki geldi bize.
yine gittik bakkaldan nevaleler flan üç beş birşeyler donandık. geçtik bize kurulduk pc de takılıyoruz cs 1.5 girdik ağzıma çatır çatır sıkıyolar dıbına koyayım zaten fazla oynamadık ikimizinde aklının nerede olduğu belliydi.
kapattık pc leri başladık muhabbet etmeye ben dedemin ölümünden başlayarak bir çok şeyi anlattım turana. artık bizim ifritin türlü şeytanlıklarına alışmış olacak ki hiç korkmadan dinledi olan biten herşeyi.
zaten odunlukta mahsur kaldığımız o dakikalardan daha beteri ne olabilirdi ki?
olan bitenleri turanla konuşurken bu turan kavatı duraksadı bir an.
noldu dıbına koyayım yine bir eli ayağımı tutulcak bu pekekentin babam bu sefer ciddi ciddi yatırır giber beni.
patlattım bi tane tokat turana noluyo dıbına koyayım kendine gel dedim.bu birden döndü bana onun da hikayesinin devamı varmış beyler.
babanemin ritüelini farkettiğimiz günden beri turan bu şekilde dalgınlıklar yaşadığını pgibolojik destek aldığını flan açıkladı.
tabi pgibologuda liseli bin gece karanlıktan korkmuş sigarasını anlıcaklar etçekler diye ödleklemiş zütünden uyduruyo diye pek giblememiş bunu.
bu arada bütün bunlar olup biterken gece etmiştik turanla. acıkmaya başlamıştık ve nevaleleri patlatmaya karar verdik.ama bu sefer bir fark vardı turan muallaksi sigarasına uzanamamıştı.
turanla yine laflamaya devam ederken bizim iblisin katından garip sesler geliyordu beyler.
ikimizinde tüyleri diken diken oldu amk. yalnız bir gariplik var farkettiniz mi?
genelde bizim ifrit daha erken saatlerde bu sesleri çıkartırdı daha doğrusu riütelimi neyse onu daha erken yapardı. bugün epey geç saate başlamıştı yediği taka. daha doğrusu herşey farklıydı.
tiz sesler geliyordu tütsü kokusu da almıştık turanla. ulan o kadar korkuyoruz ki birbirimize sarılıp çıt çıkarmamaya başladık.

edit:beyler bugün gelen isteklerden dolayı tek kısım giricem yarın önemli bir sınavım var. cuma günü tam gaz gidicez merak etmeyin.

şüphesiz ki hayatımın en eğlenceli kısmı bu kafede çalıştığım günlerde geçecekti.en azından kafam biraz dağılacaktı ve cebim para görmeye başlayacaktı.
bergama dolaylarında ne büyük ne küçük derli toplu bir kafeydi Kaan abinin yeri, önünden geçerken kafenin cdıbına astıkları o meşhur " eleman aranıyor " yazısına ilişti gözüm. içeriye girdim heyecanlıydım. hafif zayıf mavi gözleri gökyüzünden daha mavi bakışları bir kedi yavrusu kadar masum bir kız vardı kasada MÜJDE. adı gibi güzeldi müjde onu görünce dahada bir heyecanlandım ve heyecanımı gizlemekte pek başarılı değilimdir beyler özellikle bu konularda. müjdenin yanına yanaştım.
-merhaba camdaki iş ilanına gözüm takıldı, işyeri sahibiyle görüşmek istiyorum.
o güzel gözleriyle şöyle bir süzdükten sonra yaşımı sordu müjde bana 16 dedim.pff der gibi bir ifadeyle abiiiii diye seslendi.
mutfaktan 25 li yaşlarında uzun , kirli sakallı , kalıplı bir adam Kaan abi çıkageldi.
-efendim müjde?
-abi bu arkadaş iş için gelmiş.
şöyle bir inceledikten sonra Kaan abi direk lafa girdi.en çokta bu huyunu severdim Kaan abinin , net adamdı.
-abicim daha önce buna benzer bir iş yaptın mı?
-evet abi xx kahvesinde bir süre çalıştım ama çok sigara dumanından rahatsız olup ayrıldım kendilerini de tanıyorsanız sorabilirsiniz dedim.
hiç oralı bile olmadı kaan abi. kahvede çalışmış olmam cevabı yeterli idi onun için.
-genel itibari ile getir zütür işleri yapıcaksın yani garson olacaksın ama boş zamanlarında da temizlikti ufak tefek şeylerdi yardımcı olucaksın. baştan söyleyeyim uymazsa şimdiden konuşalım kardeşim.
-tamamdır abi bana çok uzak şeyler değil gıkımı çıkarmam, yalnız durumlar biraz sıkntılı ücret olarak ne uygun görürsün abi dedim.
800 lira + yemekler + bahşişler şeklinde anlaştık.

çok mutluydum beyler. sonunda en azından cebimin para göreceği ameleliğin az insanların daha kibar olduğu bir yerde olacaktım.
el sıkışıp selamımı verdim çıktım kaan abinin yerinden.
durumu direk turanla ve annemle paylaştım. zaten abim askerden gelene kadar bu kişiler haricinde ailem diyebilceğim kimse yoktu.he hakkını yemeyeyim bir de zor zamanlarımda yanımda olan doğu da vardı.
vakit kaybetmeden işe başlamıştım. benim dışımda bin olan hakan ve müjdeden başka mutfakta kaan abi de dahil toplam 4 kişilik bir ekiptik.
müjdeden ilk başta etkinlenir gibiydim ama zamanla kaan abiye olan saygım müjdeye karşı kardeşlik şeklinde işleyecekti. hakanla çok fena anılarımız var onlara daha sonra girerim. konudan kopmayalım.
bu iş bana ekonomik özgürlüğümü bir nebze olsun verecekti.kel ile diyaloğum tamamen kopmaya başlıyordu beyler zaten ekonomik yönden de ihtiyacım yoktu ona ,hiç birbirimize selam vermeden geçip gidiyorduk artık.ara ara yumuşar gibi olsa da ben yaptıklarını hiç bir zaman unutmadım.o yavşakta dönüp bir özür bile dilemedi zaten. kelini gibtiğimin!
gerçi özür dilesede affetmicektim orası ayrı.
bu arada iş güç hayatı seri günler şeklinde sakin sakin devam ediyordu. akşamları kafeden çıktığımda çok yorgun oluyordum ama vakit buldukça turanla görüşmeye çalışıyordum.ben kendimi işe güce verdiğimden ifriti unutmaya başlamıştım açıkçası ifriti unuttuğumda çok daha mutlu oluyordum ama o kendini unutturmamayı biliyordu.
öte yandan turan boş kaldıkça kafayı iyice takmaya başladı bu ifrite.o sürekli rüyalarında ifriti görüyordu ve korkusundan gün ışığını görene kadar gözlerini kapatamıyordu. bende bazı tanımlayamayacağım olaylar yaşıyordum ama bunlardan bazıları yorgunluğumun üstüne geçiyordu bazıları altında ezilip gidiyordu dediğim gibi ben biraz daha iyi hissediyordum kendimi işime adapte olduğum dönemler.

2. sezon tam gaz devam beyler

bu arada mevlüt dede ile görüşende olmamıştı ailemizde zaten baba tarafı ile birlikte yaşıyorum anne tarafım bu tarafta değiller. baba tarafı da genel itibari ile silmişti mevlüt dedeyi.
kel ile iki yabancı idik evde. korku ve kabus dolu geceler başımızda bekleyen kargalarla dolu günler çerçevesinde edinebildiğimiz 3-5 kuruş sayesinde Turanla, Mevlüt dedeyi ziyarete gittik.
Sabah kelden hemen sonra çıkıp gittim turanı da alıp yola koyuldum. mesafe çok değildi. heyecanlıydık mevlüt dedeyi göreceğimiz için.
ama heyecanımızın yerini büyük bir üzüntü ve hayal kırıklığı alacaktı 2 saat kadar sonra. turanın soyadı tutmadığı için mevlüt dede ile görüşmesi söz konusu değildi zaten o da içeriye girmek istememişti.her nedense cezaevinden pek bir korkmuştu turan.
dedemle görüşmeye başladım.
açık görüşmeydi beyler. evet mevlüt dedemdi gelen ama eski halinden eser kalmamış şuncacık süre zarfı içinde çok kilo kaybetmişti ve gözleri kan çanağı gibiydi. hüngür hüngür ağlamaya başlamıştım dedemi görünce. sarılmak istedim görevliler izin vermedi. sadece gözlerine bakıp anlayabiliyordum onunda bizle aynı şeyleri yaşayabildiğini , içerideki suçlu ahaliyle yaşadıklarını anlatmak istemezdi dedem ama onlarıda ağzından almayı görev edinmiştim. çünkü aciz bir kadını öldürdüğü düşünülüyordu ve yapayalnızdı hapishanede.
-mevlüt dedem..
-pumpfiction oğlumm..
-dedem neler yaptılar sana...
kısa bir süre sessiz bakışlardan sonra burnumun ve yüzümdeki diğer hasarın sebebini sordu kavga ettim dedim. üzmek istemedim onu.
içeride zor zamanlar geçirdiğini pek sevilmediğini anlattı dedem.
-dede ifritle alakalı bir şeyler hissediyor musun?
kan çanağı gözlerini kaçırarak anlatmak istemedi dedem ama ben anlatmaya başlayınca dedemde döküldü.
-pumpfiction evladım başımızda bir lanet var.her gece o ifritin kabuslarıyla uyanıyorum ve sabaha karşı kargalar ziyaret ediyor beni.o ifritin bakışlarını kanlı canlı devam ettiriyorlar.
allahım neye bulaşmıştık biz.ne yapmıştım ben kendime lanet etmeden duramıyorum artık.
-dedecim her şeyin üstesinden gelicez sen korkma senin aslan gibi torunun var diye kendim bile inanmadığım sahte sözleri sarfettim bir süre o anlamsız yalan eşliğinde bakıştık ve bize ayrılan sürenin sonuna geldiğimizi belirten görevli yanımıza doğru geliyordu.
dedemin elini sıktım onu öpüp sarılamayacağımı öğrenmiştim kısa sürede ama hemen ellerimizi üstümüzü kontrol etti görevli ve bir daha temas halinde bulunursam adımı yasaklı bir listeye taşıyacağını söyleyip ayırmıştı bizi... epey kurulmuştum bu adama beyler.
çıkıp durumu turana doğru hareket etmeye başladım. turansa orada bir adamın uzun süredir kendisini gözlediğini hemen gitmemiz gerektiğini olağan dışı birşey olduğunu hissettiğini söyledi...

ifrit bu partta senin için gelsin herhalde senden başka online olan yok.

hayat devam ediyordu beyler kendimi işime yeni 2-3 arkadaşıma ve gençliğimin akışına bırakmıştım. ergenlik desem daha doğru olur aslında. bazı geceler evin balkonuna kargalar dadanıyordu sağı solu dağıtıyorlardı ama bir süre sonra ilk zaman ki kadar korkmamaya başlamıştım. turanda ise durumlar farklıydı. turan olan bitenin üstesinden gelemiyordu. onun sıkıntıları daha da şiddetleniyordu zaman zaman. ağır antidepresanlara başlamıştı, ailesi bu kadar sıkıntı yaşamasına anlam veremez diye düşünüyordum ama hiç irdelemediler. zaten ara ara annesi babası da kavga ederlerdi turanın.
bu arada abim askerliği bitirip kıbrıstan geldi beyler, ustalığı orada yapmıştı acemiliği ankara etimesgutdaydı.
adam gelince büyük şok geçirmişti amk. babanem ölmüş,ev yanmış , ev müteahit tarafından yapılmaya başlanmış,ben okulu bırakmışım,kel amı zütü dağıtmış...
bunların hiç birini haber vermemiştik orada askerlikte yeterince sıkıntılı günleri vardır diye. buna epey içerlemişti abim ama fazla uzatmadı. babamla konuşmadığımı sebeplerini açıkladım ama ifritin ne taklar yediğinden bahsedemedim beyler, abimde pek giblemedi ifritin ölümünü yani üzülmüştü ama öyle yıkılma mıkılma gibi abuk sabuk tripler yaşamadı, yalnız mevlüt dedeye şaşırmıştı bunca zaman sonra neden böyle bir şey yaptı diye. zaten çevremde azıcık insan vardı 1.5 senedir görmediğim abimide böyle şeyler anlatarak uzaklaştıramazdım kendimden.
bu arada abimi ilk gördüğümde çok ağlamıştım dıbına koyayım adam dalyan gibi 90 küsür kilo gitmişti askere 70 kilo gibi birşeydi geldiğinde. içimden verem merem mi oldu diye geçirmedim değil amk.
bu arada abimde pederin benim ağzımı yüzümü kırmasına ıvır zıvıra epey kurulmuştu cephe almıştı kele. dimdik arkamdaydı saolsun.
gibtiğimin keli geldi yine aklıma sinirim bozuldu!
Neyse devam edeyim kopmayalım,bir süre daha aileyle yaşadıktan sonra yanlarından ayrıldık abimle ayrı bir eve çıktık yine bergamada. zaten kel gibine takmadı beni silmişti, abim desen yaşını başını almış karışamazdı ki bana yaptıklarından ötürü epey laf dalaşına girmişlerdi, yalnız annem çok üzülmüştü ayrılmamıza,o günü düşününce hala içim sızlar...
abimde ayrıldığı bilgisayar tamircisinde tekrar işe girdi. şükür 3-5 kuruş para görüyordu cebimiz ve aramızda paranın hiç lafı olmazdı, anlıcağınız biz bize yetiyorduk.
işten yorgun argın gelmediğimiz gün turandır abimin arkadaşı sedat abiyle arap hüseyindir flan kalabalık bir aile gibi takılıyorduk. genelde biz turanla play station , cs 1.5 flan giriyorduk abimler daha çok rakı-bira takılıyordu.bu zamanlar hayatımda fena değildi beyler ama zamanla işler benim cephede de çığrından çıkmaya başlayacaktı.

edit:imla