/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 976.
    +12
    Az daha vakit geçirdikten sonra dayanamadım fırladım yerimden ben müsade alayım anne dedim.
    Annemi öpüp helallik aldım. Kadın şaşırdı.O ne demek oğlum diye. Belli olmaz bu ifrit pisliği başıma şimşekler bile yağdırır yani korkuyordum. Tabii artık korkan oydu.
    Hemen turanı aradım. Turan bitti bu iş. Bitti...
    Turan da çok heyecanlandı o gün. Nasıl heyecanlanmasın ki dıbına koyayım bu kadar şeyin başınıza geldiğini düşünsenize bi.Üstüne üstlük atlatmak üzeresiniz. Turanın yanına yardırdım, doğru medyumun yanına gittik.
    Paldır küldür daldık içeriye. Ulan o turanı eve gönderen dediğim abla varya çakma organizatör bildiniz, işte o kadın "şuan bir kişiyle görüşüyor seans bitince ben kendisine iletirim".
    Ulan bekle allah bekle , bekle allah bekle saniyeler dakikaları, dakikalar saatleri kovalıyor.O çakma organizatör tam 3 saat bekletti bizi orada aç, susuz...
    Dayanamadım daldım medyumun odasına. Organizatör bağırış çağırış zılgılar kopardı. Millette korktu tabi. Medyum ise gayet sakin bir ifadeyle seansta bulunan kişiden ricada bulunarak bizim işimizin çok önemli olduğunu söyledi ve bizi aldı.Bu arada bu sefer turanı kovmadı abla :D.
    Oh amk sonunda bitiyo...
    Kadına muskayı verdim. Açtu muskayı.. Kadının süratı çok korkunç ifadeler almıştı muskayı açtığımızda. Ulan bizim ifrit origami profesöymüş meger. bildiğin 30-40 cm2 bir parşömen nasıl sığdırdıysa minnacık muskaya onu üstünde el yazıları bazı figürler. içlerinden bazıları tanıdık. Baphomet'tir ters haçtır bazı şeyler.
    Heyecanlanmaya başladım. Medyum o bakır tasını çıkarıp garip bir yağ döktü ve yaktı parşömeni. Zehir gibi kokuyordu ortalık. Bildiğin kafa olduk o an.
    Medyum garip garip dua eder gibi birşeyler söylenmeye başladı. Medyum söylendikçe simsiyah bir duman yükselmeye başladı, ablanın sözleri ilerledikçe duman daha da siyahlaştı.Öyle ki bütün zehrini aktıyor gibiydi parşömen.
    Kulaklarım çınlamaya başladı. Kulaklarımın çınlamasından sonra göz açıp kapayıncaya kadar ortada ne duman kaldı ne parşömenin yanması.
    -bitti mi?kurtulduk mu?nolur btti de abla.
    -geriye sadece beklemek kaldı.
    -ne beklemesi?
    Turanda aynı şekilde
    -neyi beklicez abla diye ekledi.
    -oğlum size geçen sefer ne dediğimi hatırlıyor musun?
    ···
   tümünü göster