zuhal abla sordu
"ee bcd var mı şöyle aklında güzel bir film"
"valla zuhal abla şu 2 aydır pek izlemedim açıkçası.ama bakalım bi internetten"
bakınıyorduk filmlere, konularına falan. 2-3 film arasında kararsız kalmıştık.
en sonunda now you see me de karar kılarak ışıkları kapattık ve izlemeye başladık.
bilen bilir beyler, filmin girişinde bir sevişme sahnesi var. bu sahne çıkınca çevirdim ben kafamı. zuhal abla fark etti bu durumu.
"ahaha bcd utandın mı?"
"ya abla yokta yani sen olunca şimdi kem küm"
"ne ben olunca?"
"yani sen varsın diye utandım yoksa-"
"ne olurdu yoksa? hahaha"
kıpkırmızı olmuştum dıbına koyim.
"bcd oldu mu senin böyle kız arkadaşın?"
"ya kız arkadaşım oldu abla da böyle olmadı yani."
"aa pisliğe bak neler düşünüyor bir de kız arkadaşıyla." hala gülüyordu
"ya abla ama sende ya"
küçük çocuklara dönmüştüm.
"tamam ya üzülme boşver üniversiteye gidince geçer" iyice dalgaya almıştı beni. kalır mıydım altta?
"senin geçmiş miydi abla" bu seferde ben gülmüştüm.
"aa bcd çok ayıp ablanla nasıl konuşuyosun sen"
bunu hesaba katmamıştım işte. ben burda bi sustum.
"yaa böyle susar kalırsın işte" yine gülmeye başladı
"abla soruları ben cevapsız bırakmıyordum yani pek susan ben sayılmam ama... "
"vay vay laflara bak sen beyefendideki"
"yaa zuhal hanım" işi iyice taşağa sardım
"şimdi bcdcim üniversitede böyle şeyler eeeeeee"
"ee?"
"yani doğal olabiliyor kimileri için yani şimdi yapanlar filan vardır yani"
"haa sen çok kendinden emin konuşunca bende farklı bir şey sanmıştım" ben hala gülüyorum hafif bin bin
"bcd ama cidden ayıp oluyor bak, ablan sayılırım ben senin sonuçta,(hafif gülerek) bak salih abin duyarsa"
"abla şuan film izliyoruz salih abi görürse... "
burda sarıldı bana
"ne var canım, kardeşimle film izleyemeyecek miyim ben?"
göğüslerini hissediyordum beyler, fakat etkilenen başka bir organım oluyordu. sonra o organ başka bir uzvum...
"oo bcd bey, bakıyorum büyümüşüz?" diyerek güldü. ben anlamadım ilk baştan. sonra bakışları görünce çaktım.
ben yine sessiz kalma hakkımı kullandım.
"ablana mı yoksa bu? çok ayıp cık cık cık"
"ya abla özür dilerim"
"ahaha şaka yapıyorum canım. elinde değildi sonuçta."
böyle diyince rahatladım.
"ya bcd gerçekten güzel miyim ben sence?"
yok dıbına koyim boşa duruyor o arkadaş ayakta.
"tabi abla güzelsin yani bi çekiciliğin var"
"peki eskiden mi daha güzeldim şimdi mi daha güzelim?"
bu nasıl soruydu lan?
"nasıl yani abla?"
"ya salih abin eskiden bana böyle davranmazdı. daha çok ilgilenirdi benimle . acaba ben mi çirkinleştim diye düşünüyorum."
"yoo abla bence hep aynı şekilde, güzelsin"
gururu okşanıyordu resmen.
"çok sağol canım benim" dedi, yanağımdan öptü bu sefer.
iyice koyun koyunaydık. benim elim onun sırtında onun eli benim sırtımda sarmaş dolaş izliyorduk filmi. ama durum bu olunca benim alet hala daha nizami duruşta duruyordu. ben bir iki saklamaya çalıştım ama yok amk ne yapabilirdim ki?zuhal ablanı da gözler gittikçe daha sık ona kayıyordu. bir şey söylemek istiyordu ama ben utanacağım için diyemiyordu da.
benim niyet iyice kaymaya başladı beyler. hafiften parmaklarımı oynatıyordum kolum uyuşmuş gibi yapıp, ama zuhalinde oradan zevk aldığını biliyordum artık. bu iyice gözlerini kapatmaya falan başlamıştı.
ben açıkçası fırsattan istifade diyerek daha da sık yapmaya başlıyordum bunu.
işte tahriğin önemini ilk anladığım andır bu beyler.
zuhal abla dudağını sırıyordu en sonunda.
kafasını çevirip bana baktı artık. bende baktım. öpüşmeye başladık.
ben bir elimi sırtındaki o bölgede, diğerini ise göğüslerinde gezdiriyordum. zuhal abla hafiften "ıhmm" tarzı sesler ıkartıyordu. işin tamam olduğunu anlayarak daha da hızlandırmak istedim. zira salih basarsa beni sanayiye zütürü bir güzel gibtirebilirdi.
ben zuhal ablayı ayağa kaldırarak kalçasını da sıkmaya başladım. ardından tişörtünü çıkarttım.
o göğüsler.. sutyenle mücadele eden o iki yavrucak. ben kafamı biraz bunlara gömdüm, her şeyinden faydalanmam gerek gibi hissediyordum dıbına koyim.
bu sefer zuhal abla iyice kendinden geçmeye başladı. bende yavaşça divana yatırdım bunu ve altındaki eşofmanı çıkarttım. ardından bu ayağa kalkarak direkt benim pantolonu çıakrttı ve baksır üzerinden aleti bir yokladı. o an boşaldım ben beyler yalan atmıyim burda. ama boşaldım diye bırakmadım tabii.
baksırı çıkarttım ve kucağıma oturttum zuhal ablayı. kafasını geri doğru atmış, küçük bcd nin üzerinde kucağımda zıplarken bir yandan göğüslerini yalıyordum. zuhal abla boşaldı bu sırada. ardından ben bunu kanepeye yatırarak misyoner şekilde vajinasında gitgel yapıyordum. hayatımda ilk defa ama girmiştim, boşalmam uzun süremezdi. ucu ucuna çıkartarak zuhalin göbeğine attırdım. ardından ters döndü zual. işte kalçasının mükemmelliğini o enada fark ettim ya da bana öyle geliyordu. saçları boynundan aşağı sarkıyor, sırtı da internette türk kızları için bahsedilenin aksine son derece kavisli bir hal almış. bu şekilde kaç dakika gibiştiğimizi hatırlamıyorum ama en sonunda yorgunluktan ölüyordum .
zuhal ablayla hiç konuşmadan toparlandık ve eve gittim. bundan sonra hayatım daha farklı olucak gibime geliyordu.

zuhal abla mutfağa gitti gitmesine ama, eski bcd nin sahip olduğu o bakış açısı da baya bir gitmişti. bir an önce eve giderek işimi halletmeyi planlıyordum ben zuhal abla mutfağa giderken.
mutfağa gittiği gibi bana seslenmesi bir oldu.
"bcd!!"
"efendim abla?"
"ya kolum sıkıştı da lavaboya"
tabii ki de bu şekilde gelişmedi olaylar. ne karşımda julia ann var sonuçta, ne de ben o kadar şanslıyım.
"ya salih abin nescafeleri en yukardaki rafa koymuş. ben alamıyorum da bir yardım etsen?"
"tamam abla geliyorum. "
gittim mutfağa, nescafeler cidden kadının boyundan çok yukarıda.
uzandım, aldım nescafeleri.
"sağol bcd, uyku bastırdı aniden de dedim bari biraz nescafe yapıyım. içer misin sende?"
"içerim valla abla"
neyse yaptı nescafeleri, geçtik salona.
sohbet ediyoruz biraz, o sırada telefona bir mesaj geldi. baktım petekten gelmiş. tahmin ettiğim gibi soru atmıştı. zuhal ablayla muhabbetime ara verip, peteğin sorusunun çözümünü bir kağıda yazmaya başladım. o sırada telefon ekranıma bakan zuhal abla,
"oo petek ha? kimmiş bakalım bu kız"
"dershaneden bir arkadaş işte abla ya, soru atmışta bakıyım dedim."
soruyu çözüp çözümünü attım ben peteğe, sonra kapattım telefonun ekranını.
"ee bcd hala yok mu bir kız arkadaşın?"
"yok abla ya"
"eğer bi hoşlantı durumu falan varsa söyle yardımcı olurum bak ben"
"vay zuhal abla tecrübelisin galiba bu konularda:)"
utana sıkıla
"hayır be çok değilim de oldu 4-5 defa bir kaç şey işt, ama salih abin duymasın bak"
"niye ki ?"
"ya haberi yok onun, boşver gereksiz yere huzurumuz bozulmasın şimdi evde, zaten bozuk"
"nasıl yani abla? ne sıkıntınız var ki?"
"boşver ya kafanı meşgul etmiyim senin gereksiz şeylerle"
"ne demek zuhal abla, ablam sayılırsın sen benim"
bu cümleyi dökerken aşağılardan adeta itiraz mektupları alıyordum.
"ya salih abin son zamanlarda eskisi gibi değil bcd. içkiye başladı, son bir kaç gündür eve geç geliyor falan. olmuyor yani evlilikte bu tarz şeyler."
hafiften suratı asılmıştı. konuşmaya devam etti.
"atta sırf bu yüzden tekrar kpss çalışmaya başladım bcd. bir işim olsun istiyorum artık, biraz özgürlük kazanmak istiyorum yani."
"kazanıcaksın inşallah zuhal abla, dert etme sen. matematikte gayet başarılı gidiyorsun bana göre şuana kadar"
dedim.
morali gerçekten düzelmişti. kadın resmen hayatını buna bağlamıştı.
hiç beklemediğim bir şekilde sarıldı bana
"iyi ki varsın bcd, valla sen olmasam nasıl toparlardım matematiği bilmiyorum. nasıl hakkını öderim senin ben?"
"lafı bile olmaz abla. sende beni tarih çalıştırıcaksın ya zaten, ödeşmiş oluruz bak"
bir kez daha mutlu oldu.
biraz daha ders çalıştık. ben ayağa kalktım, gitmeye niyetleniyordum.
"ya bcd bak ne diycem sana"
"buyur abla?"
"ya saat daha pek geç değil aslında. bizde kalsan da biraz takılsak, kafa dağıtsak? biliyosun pek dışarı çıkmam ben. evde canım sıkılıyor."
"tamam abla uyar bana. ama salih abi gelince kızmasın?"
"ya bırak sen onu şimdi, zaten 3 ten aşağı gelmez o eve."
"tamam o zaman" diyerek kitapları toplamayı bıraktım.

Ben yavaşça kanepeye doğru giderken, istemsizce yutkunmaya başlamıştım.
Annemlerin bu olayı nasıl öğrenmiş olabilecekleri hakkında en ufak bir fikrim dahi yoktu.
Naciye huursu?
Kafamda daha önce elediğim bir olasılık değil miydi?
Hayır. Sadece kendimi rahatlattığım bir olasılıktı.
En sonunda kanepeye oturdum ve babamın söyleyeceklerini dinlemeye hazırlandım.
"Oğlum bcd, nasıl söylesem... "
Bu her ne kadar hayra alamet bir başlangıç olmasa da, en kötüsünü de savuşturan bir başlangıçtı.
Ben bunu düşünerek rahatlarken babam konuşmaya devam etti.
"Bcd, Meltem teyzen.. Meltem teyzen vefat etmiş."
Meltem teyze eski komşumuzdu.3 sene önce kocasının işi sebebiyle Adana'ya taşınmışlardı. Ailecek sürekli beraber takılırdık.
Ben de çok severdim Meltem teyzeyi ama şuan gibime takmıyordum.
Yine de nezaketen neden öldüğünü vesaire sordum babama.
En son Adana'ya giderek 2-3 gün orda kalacaklarını söyledi babam, sınavların yoksa sende gel dedi. Ama sınavlar bu cuma başlıyacaktı, ben de gibe gibe evde kalıcaktım.
O gün akşamı ne petekten bir mesaj aldım, ne de zuhalden.
Zuhalden zaten baya umudumu kesmiş durumdaydım. Ama unutamıyordum. Hangi erkek ilk gibişini unutabilir ki dıbına koyim?
En son annemlere valiz hazırlamalarında yardım ettim, ardından biraz test çözüp yattım.
Yarın ve önümüzdeki 2 gün daha ev bana aitti, giderken de güzel bir para bıraktılar sağolsun.
Her neyse ertesi gün yine okul vardı geçiyorum buraları. Dershane de yoktu zaten ben de evin yoluna koyuldum.
Bizim sokağa geldiğimde Zuhal mahalledeki diğer kadınlarla beraber oturmuş, ara ara dalarak muhabbetlerine katılmaya çalışıyordu.
Bu ortamı tahmin edebilirsiniz beyler.
Annemler bir kaç gün olmayacağı için hepsi birden çekinme bi ihtiyacın olursa bize gel tarzında laflar edicekti şimdi.
Fakat ben bunu asla samimi bulmuyordum.
Bu huurlar 3 günde bir birbirlerine sövmelerine rağmen hep birarada takılıyodu.
Ben minik bir House of Cards draması olan bu ortamdan hızlıca geçmeye çalışırken Naciye teyze seslendi.
"Bcd"
Döndüğüm gibi koşarak kafasına bir uçan tekme atıp Zuhal'i de kucağıma alarak...
Muhtemel bir senaryoydu.Ama maalesef işler öyle yürümezdi. Zuhal bana bir tokat patlatır, Naciye teyzenin kocası Ekrem abi de av tüfeğiyle ebemi giberdi oracıkta.
"Buyur Naciye teyze?"
Bu esnada oturmuş kadınlara bir göz attım. Zuhal kafasını yere eğmiş, hiç giblemiyor havası veriyordu.
"Bcd evladım burdaki gerkes ailenden sayılır"
Ensestte yapmışız iyi mi?
"Herhangi bir ihtiyacın olursa gelebilirsin. Hiç cekinmene gerek yok."
Naciye teyze sanırım bana iş atıyordu.
Ben bu esnada kafalarını sallayarak onay veren kadınların arasında bir kez daha Zuhal'e baktım. Hala kafası öne eğik.
Benim ona baktığımı ve Zuhalin o durumunu fark eden Naciye teyze,
"Zuhal, öyle değil mi?" dedi.
Ulan kız en azından sizin aksinize yalan söylemiyordu. Ama söyleyecekti. Üzümün üzüme baka baka karardığını bir kez daha görmüştüm.
Zuhal kafasını kaldırıp benimle hiç göz teması kurmadan direkt Naciye teyzeye,
"Hı hı, öyle Naciye teyze"
Ben teşekkür ederek ordan ayrıldım.