gerçekten artık acayip derecede bunaldım.

hayır mal birisi de değilim, evimde 200-300 kitaplık kütüphanem var. bolca kitap okurum, imkan oldukça spor da yaparım. para sorunum yok, iyi bir üniversitedeyim. tabiri caizse yediğim önümde yemediğim arkamda. ama hala mala bağlamış durumdayım.

kıytırık ingilizceyi bile adam akıllı öğrenemedim.

mesela bir celal şengör dinliyorum, hak veriyorum. kendi kendime çok çalışacaksın, derslerde derste anlatılanla sınırlı kalmayacaksın, bilgisayarı kullanmayı azaltacaksın diyorum. yazılar yazıp notlar alıyorum, kararlar veriyorum. hatta unutmayayım diye elime koluma yazı yazdığım bile oluyor. ama ertesi sabah uyandığımda aklıma bile gelmiyor bunlar.

hiçbir zaman sosyal medya bağımlısı olmadım, facebook dışında hesabım yok, o da üniversite kulüpleri için zorunlu olduğundan. saçma sapan yazılar okumam, saçma muhabbetlere girmem. ama yine de mal mal hayatımı harcıyorum yıllardır.

internet ve ferre ve mastürbasyon. hayatımı karartan şeytan 3 lüsü.

tekrar, bir defa daha karar veriyorum. perşembe gününden itibaren, yani 09.06.2016 itibariyle, ferre izlemeye, mastürbasyon yapmaya hayatımın sonuna kadar son veriyorum. metroda otobüste çıplak züt görürsem bile başımı çevireceğim.
bilgisayarı, bir daha asla evde açmayacağım. varsa ödevim, projem okula zütürüp orada kullanacağım. okulda ferre izleyecek halim yok, o kadar sapıtmam herhalde. evde bilgisayar bundan sonra yok.
telefondan kullanımımı da sınırlıyorum. sahibinden de ki tüm ilanları kapatıyorum, elimde kalsın, giberim üç beş kuruşunu. oradan alacağım bin lira geleceğimden değerli değildir.
takip ettiğim tüm forumlardaki hesaplarımdan uzaklaşacağım. sadece ilgilendiğim hobilerle ilgili arkadaşlarda whatsapp konuşması yapacağım.

sözlükleri bırakıyorum. tolstoyevskiyi bile artık takip etmeyeceğim, her ne kadar onlarca şey öğrenmiş olsam bile sayesinde. o bilgiler de 2 yıl ekgib kalsın.

2 yıl boyunca, aklımı, fikirimi, düşünce yapılarımı düzene sokana, mantığımı kullanmaya başlayana kadar, bağımlılıklardan kurtulana kadar, ve en önemlisi de ilk hedefime ulaşıp yurtdışına gidip yüksek lisansa başlayana kadar bu alışkanlıkları sürdüreceğim.

bu son şansım. hesapladım, bu şansımı da kullanamazsam hayatım kayacak. yurtdışına hiçbir türlü yüksek lisans için gidemeyeceğim. okulum en az 1 yıl daha uzayacak, muhtemelen ailemle problemler yaşayacağım. hayatım bomtak olacak bu defa da başaramazsam.

mükemmel bir fırsatım var şu an, yılda 1 defa böyle bir başlangıç yapma imkanım oluyor dopamin reseptörü olayı yüzünden.

tamamen bırakıyorum kötü alışkanlıklarımı.

lanet olsun, kaç aydır okula gidiyorum şu dönem dersleri için, 2 tanesinden zor geçebiliyorum, muhtemelen dd ile. kalma ihtimalim bile var. yıllardır da böyle.

başardım başardım, başaramazsam ölürüm.

09.06.2016 itibariyle uygulamaya başlayacağım olay.

ortaokul yıllarımdan beri bilgisayar sahibiyim. hatta tam olarak konuşursak 6. sınıfa geçerken almıştık. o ilk yıllarda her ne kadar hevesli olsam da annemin bilinçli biri olması sayesinde oyun bağımlısı olmadım. internette zaten yok. bu sebeple bilgisayarda pek vakit geçirmedim. kitap okurdum o dönemlerde. arkadaşlarla vakit geçirirdik sürekli. ödev-dönem ödevi falan olduğunda angiblopedi den yapardık o yıllarda. interneti olan bir arkadaş vardı, arada da ona gider bilgisayara bakarak kağıda geçirirdik.

sonra liseye geçtik, iyi bir liseyi kazandım. ödül olarak evdekiler internet bağlattılar. o yıl hayatım kaymaya başladı. online oyun oynardık o yıllarda lisedeki arkadaşlarla, lise hayatım boyunca basit bir takdir belgesi bile alamadım hiç. iyi bir okulun kötü bir dönemine geldim, iyi hocalar da ilk senelerden dağıldılar farklı okullara. kitapta okudum bolca, ama internet bağımlılığım çok arttı. sözlükler, forum siteleri çok vaktimi aldı. sosyal medyaya ilk çıktığı yıllardan bile ısınamadım ama ilgilendiğim hobilerle ilgili forum sitelerinde yıllarımı harcadım.

lisenin son senesi efsane bir olayı gerçekleştirdim, interneti kapattırdım. bilgisayarı (o zaman masaüstü vardı) toplayıp depoya kaldırdım. o sene hayatımı derslere verdim. sabahtan öğlene kadar okul, okuldan geceye kadar dershane. bolca da kitap okudum kalan vakitlerde. ders çalışmaktan zevk alıyordum adete. uzunca bir süre gece 2 ye kadar çalışıp sabah 7 de de uyanıp okula gittiğim oldu, standart 5 saat uyuyordum ve bana gayet yetiyordu. bu şekilde hayalimdeki bölümü kazandım.

üniversiteye geçince tekrar internet bağlattık, bu sefer bir hata yaptık sınırsız internet bağlattık. ve üniversite hazırlık yılımdaydım ve yıllarca da ders çalışmaktan aşırı bıkmış durumdaydım. ve ingilizce hocalarının tavsiyesi ile de yabancı dizi izlemeye başladım, hayatımın hatasıydı.

o yıllardan beri deli gibi internet bağımlısı oldum. izlemediğim yabancı dizi kalmadı, halen ingilizce de öğrenemedim. zaten altyazı okuyarak ingilizce falan da öğrenilmez sadece kulak aşinalığı oluyor. kaç defa 1 sezon 1 günde bitirdiğim oldu. neredeyse ünlü-izlenebilecek tüm filmleri izledim.

bir ara kampanyalara kafayı taktım, dh sıcak fırsatlara günde 50 defa bakıp yüzlerce gereksiz ürünü sadece indirimde diye aldım. ev elektronik ürün çöplüğüne döndü.

bir bloga kafayı takıyorum, 1 haftada bütün yazıları okuyup bitiriyorum. 10 gün sonra ne okuduklarım aklımda kalıyor, ne 1 haftamı neden öyle bir şeye harcadığımı anlamıyorum.

şu an takip ettiğim forum siteleri, facebook grupları var. günde 50 defa bakmazsam rahat edemiyorum. takip ettiğim youtube kanallarını açıp bakmadan içim rahat etmiyor, bakıp kontrol edince adete tatmin oluyorum anlaşılmaz bir şekilde. inciye ekşiye girip popüler konuları depe yazılarını okumadan içim rahat etmiyor. ama girince de bir anda okuyorum, 1 saat sonra herşeyi okumuş oluyorum, ertesi güne de aklımda bir tak kalmıyor.

<buraya kadarını ekşiye instelaya yazayım diyordum ama vazgeçtim, samimi insanların sözlüğü inciye yazıyorum, daha samimi yazağım sonrasını>

internette bu taklara vakit harmamın dışında liseye geçip internet bağlattığım seneden beri ferre izletip mastürbasyon yapıyorum. şerefsiz kuzen öğretmişti bu ferreları. o yıllardan beri her gün en az 1 defa duruma göre 3 defaya kadar mast yapıyorum.

lise son yıllarında defalarca bırakmaya çalıştım. hiç internete birşey okumadan hayatımı giberttiğini anlamıştım. defalarca yemin ettim söz verdim ama bırakamadım bir türlü. çok kızıp gibimi koli bandıyla bantladığımı bile bilirim. çıkarırken yara bere içinde kalmıştı hatta. ama ona rağmen daha o yaralar geçmeden 2-3 gün sonra tekrar ferreya dönmüştüm.

şu ferre ve internet ikilisi hayatımı kararttı. zeki efendi bir adam olan beni mala dönüştürdü. artık içimden ne çalışmak geliyor, ne çalışınca anlıyorum. internet başında kalmaktan kilo da aldım. obez değilim ama nerden baksan 15 kiloluk bir göbeğim var.

üniversite derslerim berbat ötesi. belki benim kadar kötü notlu adam yoktur bile. üstelik buraya geldiğimde hedefim mit de harvard da yüksek lisans yapmaktı. artık kendi üniversitem bile yüksek lisansa almaz beni neredeyse. kaç yıl geçti hala 1. sınıftayım.

(bkz: hayatınızı kökten değiştirecek olan şey) başlığı bir dönem faydalı oldu. ilk okuduğumda çok etkilendim, bilgisayarı ailemin evinde bıraktım. 2-3 hafta kadar bilgisayar kullanmadım. hiç ferre izlemedim, erotik videolara bakmadım. hatta metroda güzel bir kız görünce yüzümü bile çevirdim.

bu süreç içerisinde üniversite yıllarımda geçirdiğim en iyi günleri geçirdim. derslere düzenli geç kalmadan katıldım. giyimime aşırı dikkat ettim, normalde para sorunum yoktur bu internet bağımlılığı yüzünden kampanyalardan aldığım birsürü hiç kullanmadığım pantolon gömlek ayakkabım vardı. güzelce bir saç traşı yaptırdım, osis wax aldım. yeni yeni kıyafetlerimi çıkardım. her gün normalde kalktığımdan 30 dk önce kalkıp saçlarıma güzelce şekil verip, kaliteli yeni kıyafetlerimi giyip, gayet uyanmış dinç şekilde okula gittim. sizlere yemin ediyorum, 1 yıldır aynı sınıfta olup daha 1 kelime konuşmadığımız adam yanıma geldi, sen bu sınıftamasın, seni hiç görmemiştim deyip muhabbet etti. sınıfta hoşlandığım 2 kızdan biriyle sohbet ettik. bir diğeri ile de tanıştık.
yıllar önce alıp hiç okumadığım ingilizce hikaye kitaplarımı birbir okumaya başladım.
ilk çıktığında alıp 1 defa dışında kullanmadığım kindlea güzel kitaplar atıp okumaya başladım.
önceki sene alıp hiç kullanmadığım gitarı öğrenmeye başladım. coursera dan kursa kaydoldum, aynı zamanda selim ışığın dersleri eşliğinde gitar çalmayı öğrenmeye başladım.
bu da yetmedi, fransızca öğrenmeye başladım duolingo ile.
canım okuldan eve gitmek istemiyordu, evim zaten okula yakın, sabah kadar da ulaşım imkanı var. okulda kütüphanede çalışarak, kafelerde kantinde çay içerek vakit geçirmeye başladım.
ders de çalışmaya başladım, yıllardır mala bağlamış olan ben ders çalışmaya başladım.

ama 2 ila 3 hafta sonunda, sonraki aile ziyaretimde bilgisayarımı geri almamla tekrar hayatım kararmaya başladı maalesef. eski mala geri döndüm.

sonra da ne kadar denersem deneyeyim bir türlü tekrar bırakamadım, ne bilgisayarı, ne interneti, ne mastürbasyonu, ne de ferreyu.

gaza gelip sözler veriyorum, planlar yapıyorum. ama 2-3 gün sonra kendimi kontrol edemeden bir anda kendimi ferre izlerken buluyorum.

okulum uzadı, hayallerimdeki mesleğin daha temel derslerini geçemedim, vücudum tak gibi bir hale geldi. asosyal liseli çocuklara döndüm. yüksek lisans hayallerim muhtemelen çöpe döndü. hayatım karardı.

bir ara herşeyi bırakıp, ailemden de uzaklaşıp bir yıl ülkeyi köyleri dolaşmayı bile düşündüm. birikmiş param da vardı. ama kaçmak istemiyorum, hayallerimdeki hayatı yaşamak istiyorum.

yok öyle birşey mk, bu adamların zengin olmalarının birkaç sebebi var. biri çalışmaları, biri de şansları, bu kadar.

adamlar zengin oluyor, ferrariye binip california da malikanede kalıyorlar, yeni alışkanlıklar ediniyorlar. sonra bu alışkanlıkları sayesinde zengin olmuşlar gibi gösteriliyorlar, alakası yok.

belirli bir alanda çalışıyorlar, o alanda en iyilerden biri oluyorlar. ve şans eseri de o alanın tam parlama zamanına (bkz bilgisayar, internet, sosyal medya, hepsi aynı) denk geldiklerinde, önceki çalışmaları sayesinde bir anda kazanmaya başlıyorlar, bu kadar.

öyle zengin olacağım diye çalışınca bir gib olacağı yok. ama ne yapabilirsiniz ? sevdiğiniz, hoşunuza giden bir alan bulun. hem hobiniz, hem işiniz, hem eğlenceniz o olsun. sıkılmadan yapabileceğiniz, saatlerce ilgilenebileceğiniz bir alan olsun. ve çok çalışın, türkiyeye göre değil, o alanda dünyadaki tüm rakiplerinizi hesaba katın ve çılgınca çalışın.
başka yapabileceğiniz birşey yok.

şanslı iseniz zengin olursunuz. şanssız iseniz sadece mutlu olursunuz. her iki türlü de kazanırsınız.

şunu unutmayın, bu bağımlılıktan kurtulmak, onu hiç düşünmemekle olmuyor. mesela kendinizi meşgul ediyorsunuz, eve geç geliyorsunuz, hep birşeylerle meşgulsünüz. ama bu 2 hafta, 3 hafta sürüyor. daha sonra illa ki boş kalıyorsunuz, evde yalnız kalıyorsunuz.
işte asıl bağımlılığı yeneceğiniz, zorlanacağınız zaman o oluyor.

bugün mesela 7 de çıktım sabah, işimi erken hallettim, 11 gibi tekrar eve geldim. sırf vakit geçirmek için uzun uzun kahvaltı hazırladım kendime, 1 saat uğraştım neredeyse. sonra ufak tefek yapılacak şeylerle ilgilendim, sonra ? hiçbir işim yoktu. anında aklıma ferre, mastürbasyon, 1 kereden bir şey olmaz, çok uzun süredir yapmıyorsun bir defayı hak ettin gibi düşünceler geldi.

ama neyse ki belirli bir süre yapmayınca irade de biraz güçleniyor. yani biliyorum ki şu an en güçlü anım. eğer bir defa ferre izlersem iradem belki yarı yarıya düşecek, 2. 3. de gelecek. bu yüzden yapmıyorum.

şu an inci sözlükte sağda solda çekici fotoğraflar olmasına rağmen, hayır diyorum. Hayır !
neyse ki bu krizi de atlattım, mutluyum. birazdan spora gideceğim, fazla enerjiyi de atarım. akşam geldiğimde de illa ki birileri evde olur, muhabbet sohbet derken bir krizi daha atlatıyorum.

bu arada nofap ın çok acayip faydası oluyor, bilginize. daha önceden bilsem de hiç umursamamıştım ama çok güzel yazılar var.

güzel bir yazı paylaşayım, ingilizce ama temel düzeyde biliyorsanız iyi kötü anlayabilirsiniz

https://ryanpotter93.word...013/12/30/life-wont-wait/

halen devam ediyorum, halen iradem yerinde.

işin sırrı galiba, durumun iyiyken bile bu nofap olayını akılda tutmak. yani aklına ferre gelmediği zaman hiç neden bırakmaya çalıştığını düşünmezsen, kendine tekrarlamazsan bir süre sonra unutuyorsun, önemsememeye başlıyorsun. ve iradenin zayıf olduğu bir ana denk gelince bu ikisi, bir de bir yerden ferre unsuru görürsen anında kontrolünü kaybediyorsun.

2-3 günde bir nofap da yazıları okuyorum, durum raporu yazıyorum kendi kendime. şimdiye kadar gayet iyi ilerledim. ufaktan farklar hissetmeye de başladım, ama çok fazla değil. daha çok yol var.

ben tamamen bırakmak üzere başladım bu işe, umarım 5-6 ay sonra, hiç aklıma bile gelmeyecek ferre-masturbasyon

aklıma esince yine yazarım

halen devam ediyorum nofapa, halen iradem güçlü.

şu ana kadar birçok fark hissettim ama en önemlisi, sosyal ortamlarda fazla gerilmiyorum. yani tabiki yine çok rahat değilim, yılların alışkanlığı. ama şöyle örnek vereyim, 3-4 yıldır aynı berbere giderim, her daim kolay gelsin, şöyle kes dışında hiçbir konuşmam olmazdı, birşey sorsa gerilirdim. ilk defa bu hafta ciddi ciddi sohbet ettim adamla, hatta 4 yıldır gitmeme rağmen ilk defa telefon numaramı kaydetti, ismimi öğrendi. daha önceden her gidişimde sanki ilk defa gidiyormuşum gibi olurdu, şimdi bir anda tanıdık oldum berberle.
ve daha önceden berberde konuşurken sesim çok çok kısık, adeta fısıldıyor gibi çıkardı, bazen 2 defa tekrar ederdim bir kelimeyi duymaları için. oysa ki bu hafta bilinçli olarak hiçbir farklı davranış sergilememe rağmen, sesim kendiliğinden gür çıktı. hatta konuşunca karşıdakinden önce benim dikkatimi çekti. ilginç, ciddi ciddi çok farklar oluşuyor nofap ile.

umarım sonraki inciye girişimde de aynen iradem güçlü olur, 1-2 haftaya yazarım tekrar.

Arkadaşlar bende neredeyse, hatta neredeyse de değil tam 1 yıldır deniyorum bu olayı. Ve bu defa başardım galiba, yani gayet iyi gidiyor.

Nasıl yaptım bilmiyorum, ama bıktım diyebilirim. Bu bağımlılığın tüm zararlarını, hayatımı, ilişkilerimi, kariyerimi ne kadar etkilediğinin farkına vardım diyebilirim. Ama sadece okumak değil, ciddi bir şekilde aklıma oturdu. Yani, benim hayatımda yapmak istediğim bir şeyler var. Ama yıllardır tam tersi yönde ilerlediğimi fark ettim.
Ve en önemlisi, çok çok kısa sürede ters yöne dönüp istediğim yönde ilerleyemezsem çok geç olacağını fark ettim. Bir nevi tek şansım olduğu anladım. Ama nasıl anlatsam bilmiyorum, tam olarak durumu kavradım. Daha önce de yeminler ettiğim, kendime sözler yada cezalar vererek bırakmayı denediğim olmuştu. Ama ilk defa tam olarak kavradım olayın ciddiyetini.

Ve o günden beri de ilgilenmiyorum PMO üçlüsü ile.

Bilgisayar kullanıyorum, ama dikkat ediyorum. ilk önce reklamları engelleyici eklentiler var bilgisayarımda. Bunun dışında mesela onedio, incisozluk, tarzı yerlere girmiyorum. Fakat mesela nedir videolarını takip ediyorum, yada big bang theory izliyorum. Yani olay sadece kadınlardan uzaklaşmak değil, olay cinsellik içeren yerlerden uzaklaşmak. Yoksa etek-meme görmeden yaşanmaz zaten, hele ki büyük bir şehirde yaşıyorsanız.

Bunun dışında 2-3 günde bir reddit/nofap ı ziyaret ediyorum, hikayeler okuyorum. Siteden çıkarken de illa ki emergency bölümünden bir iki yazı-video-resim ne gelirse inceliyorum.

Umarım bu defa kurtulacağım, çünkü ilk defa gerçekten kurtulmak istiyorum.

Ve bir de şu an aklıma geldi, kendinizi meşgul tutun. Ne olduğu çok önemli değil bence, takunu çıkarmadan başka şeylerle ilgilenin. Ben mesela birkaç hobi ile birlikte ilgileniyorum. Kalan zamanda ingilizce kitap okuyorum(hikaye kitabı falan değil, 500 sayfa biyografi). Ve yıllar süren bir aradan beri ilk defa mesleki kariyer anlamında içimde istek var. Belirli bir alan seçtim ve o alanda çalışmak-başarılı olmak istiyorum.

Umuyorum ki, eski canlılığımı, mutluluğumu, azmimi, hedeflerimi, güçlü arkadaşlıklarımı, fit vücudumu, sosyalliğimi geri kazanacağım. Umarım sorun çıkmaz da ilelebet kurtulurum bu saçmalıktan.

Kolay gelsin sizlere de

Beyler ben yeniden başlıyorum.
Bu defa farklı şekilde ailemin de desteğini alacağım. Onlara bilgisayarın eğitimimi, üniversite not ortalamamı etkilediğini söyledim. Daha doğrusu doğrudan söylemedim, onların bu çıkarımı yapabilecekleri şekilde cevaplar verdim, onlar söyledi. Böylece bir şekilde beni bilgisayar konusuna aşırı düştüğümde uyarmalarını sağlayacağım.

Benim bu ferreyu, osbiri yapmama neden olan tek şey, tek lanet şey internet. facebook, onedio, inci hepsi aynı. Ve net bir şekilde, BI-RA-KI-YO-RUM.

Bilgisayarımı bu gece kapatacağım, 2016 yılına kadar bir daha açmayacağım. Her taku telefondan yapacağım, üniversiteden online ödev veriyorlar. Anasını satayım onları da kütüphane bilgisayarından yapacağım. Hayatımın dıbına koyan interneti bırakıyorum işte, bu kadar.

Filmini de, dizisini de, incisini de, forumlarını da bırakıyorum. 4-5 ay da dh sıcak fırsatlara bakmayayım, 5-10 kampanya kaçırayım. Forumlarda online karakterlerle muhabbet etmeyeyim. Şu sözlüklerde benden cahil insanları adam yerine koyup yazdıklarını ciddiye alıp okumayayım.

Yeter harbiden, insan yaşamı bu kadar basit değil. Resmen enerjimi emiyor mk osbiri. Resmen taktan bir yaşam tarzı, başka bir gib değil.

Bilgisayarım yokmuş gibi davranacağım. Lazım olduğunda bile açmayacağım, içim bunaldı artık.

Ulan çocukken hayalini kurduğum bölümdeyim, milletin nefret ettiği derslere bayılıyorum, milletin derste öğrendiği c dilini daha dersi almadan biliyorum. Ama yine de enerjisizlikten, boşlukta olmaktan finallere girmeyip şu derslerden kalıyorum. Gerçekten bıktım artık.

Kendimi sanki bir uyuşturucu bağımlısı gibi düşünüp, adamlar uyuşturucuyu amatem de nasıl bırakıyorsa, ben de interneti öyle bırakacağım. Kriz de gelse, kafayı da yesem, düz duvara da tırmansam ferre izlemeyeceğim, bilgisayara dokunmayacağım, nokta.

konuyu açan arkadaş ile aynı üniversiteyim-bölümdeyim, onun yıllar önce geçtiği aynı ortamda ve tamamen aynı durumdayım. ve aynen onun gibi kurtulacağım.

hedefim, dönem sonuna net 4.0 ortalama. buraya dikkat, 3.95 değil, 4.0 !
birsürü kitap okuyacağım, zaten 6 kat kitaplık şu an full doldu.
boş zamanlarda da devamlı spor yapacağım. spor, yakındaki parkurda koşu.

bu da tüm online sitelere bu yıllık son mesajım olsun. 2016 da uplayıp sizlere birinci elden farkları anlatacağım. hadi eyvallah

yolladı, taşşş

yolla bakalım

vay mk, son derece taşşaklı bir tarih profesörünün tahminiydi, tutmadı. gözümden düştü hoca.

hak edene hak ettiği gibi davranacaksın.

iyi o zaman, kornayla protesto yapmasınlar, kimseye saldırmasınlar, taş falan da atmasınlar. normal bir ülke olsa seçimde göstersinler diyeceğim ama seçim de göstermelik. e ne yapacak millet, gelin bizi gibin diye beklesin mi ?
halk cahildir, bu doğru. ama bu konuda değil.

ayrıca kırıkkale cahil de olsa, en milliyetçi, vatanını milletini seven illerdendir. kırıkkaleli olup şu an doğuda-güneydoğuda meslek olarak askerlik yapan yüzlerce tanıdığım kişi var. daha geçen 2 tane kırıkkaleli şehit oldu, o özel harekat dediklerinizden.

şu s.kik sözlükte akşama kadar zütünüzü kaldırmadan bilgisayar başında durup dünyayı kurtarıyorsunuz sanki mk. her konuda bir fikriniz var, her taku biliyorsunuz... s.ktirin gidin lan, mk bebeleri.

silah tasarım-arge
olmadı helikopter pilotu. ama s.kik atak falan vereceklerse hiç gerek yok. onun yerine altay sürerim.

teröristler + dinci yobazlar

lan konu açıldığından beri şu kuşun fotoğrafını 10 defa gördüm, en sonunda bende alacağım bir papağan.

hayvan beslemek iyi oluyor da, her zaman başında durmak zorunda olmak yoruyor insanı. yoksa düşünmeden bir jako alacağım

Beyler bırakmanın kesinlikle birçok faydası oluyor, bu konuda hiç şüpheniz olmasın.
istediğiniz kadar sosyal fobiniz olsun, ciddi ciddi özgüveniniz artıyor. Üstelik hani kendi kendine konuşur, kendini şartlarsın, ben böyleyim şöyleyim stres yapacak ne var vs. diye. Böyle bir şey değil, bir bakıyorsunuz kendinizi daha değerli, önemli hissetmeye başlamışsınız. Karşınızdaki adamlar daha normal gelmeye başlıyor, anlıyorsun herkesin sıradan olduğunu, kendini iyi hissetmeye başlıyorsun. ilginç bir şekilde kendi kendine oluyor tüm bunlar.
Ve bende 2 hafta gibi bir süreç sonunda hafiften başlıyor bu özgüven artışı.

Ve bir de, devamlı bırakmaya çalışıp bırakamayınca bir süre sonra yalama oluyor olay. Benim düşüncem, git gide bırakmak daha zorlaşıyor. Hele ki uzun süre bıraktıktan sonra, kendi kendinize zaten 2-3 hafta oldu, 1 defa ceksem birşey olmaz demeye başlıyorsunuz. Ama asla öyle olmuyor, uzun süreden sonra 1 defa bozduğunuzda kesinlikle devamı geliyor. Bu 2. yi çekmemek ilkinden çok daha zor oluyor. Bu sebeple kendinizi kandırmayın, dikkat edin.

Ve şöyle bir şey var, ben bu osbir olayını lise 1 sonunda öğrenmiştim. Lise sona geldiğimde, bunu ciddi ciddi beynimi gibtiğini, hafızamı falan kötü etkilediğini kendi kendime fark ettim, bırakmaya da çalıştım ama olmadı. Lise sonda bu ygs lys muhabbetinden dolayı interneti kapattırmıştım, o zaman akıllı telefon falan yaygın değildi zaten. Yani 1 yıl internet-ferre yoktu. Ve ben bu 1 yıl çok nadiren os1 çektim. Tek amacım ders çalışmaktı, aklıma bile gelmiyordu. Daha sonra dsmart bağlattık, full paketti ve inanılmaz ferre kanalları vardı. Öyle olunca 1 yılın sonunda geri başladım, sonra da interneti geri bağlattık zaten, iyice arttı. Aradan 4-5 yıl geçti halen aynen devam.

Benim buradan çıkardığım sonuç, internet=ferre=osbir , bu kadar, net. Bırakmak istiyorsanız internet konusuna bir çözüm bulmanız lazım. Özellikle buraya hiç girmemeniz lazım çünkü mesela şu an bunu yazarken bile hemen sağ tarafta güzel bir kız fotoğrafı var. Şimdi etkilemiyor ama 1 hafta çekmeyince çok farklı oluyor.

türk olacaksa özge özpirinçci
yabancı da olabiliyorsa emma stone.

gidip siz alın, zaten önde görünür bir yerde oluyor. alın uzatın, parasını verin çıkın, konuşmanıza gerek yok.

yada çok utanıyorsanız, marketten alın, yanına bir iki çikolata da alın, boş bir kasadan parayı ödeyip alın, zor değil.

bir de yorum ekleyeyim,

karadut şarabı çok acayip birşey, çok hoşuma gitti. 35 tl
carslberg bira zaten favori biram. bira bağımlısı değilim ama arada 2-3 kutu iyi gidiyor.
tekirdağ rakı da çok güzel. ama şöyle bir durum var, rakı tek başına pek gitmiyor. arkadaş ortamında, sohbet ederken su gibi içiliyor. ama tek başına pek sarmıyor, ortam gerekiyor. 40 tl

son durum, tekirdağ rakı + carlsberg bira x4
karadut şarabını bulamadım, elim çok doluydu diğer malzemeler ile fazla da uğraşamadım. yarın da karadut şarabı alacağım.

viski de aklımda ama hangisini alacağıma karar veremedim. fiyatı uçuk olmayan bir öneri lazım. dediğim gibi elime para geçti aslında, ama ilk defa viski içeceğim, sevmezsem para çöp olmasın. yıllar önce ilk defa bira aldığımda mesela 3 şişe almıştım, 2.5 u çöpe gitmişti * öyle olmasın.

o zaman bir karadut şarabı(güzel yorumlar var, merak ettim), bir de viski alayım.
viski için jb ilk içişte acı geliyor yazmışlar, var mı alternatif öneri ?

gençler şimdiye kadar bira-rakı dışında içki içmedim, bir defa da şarabın tadına bakmıştım o kadar.

şimdi elime güzel bir miktar para geçti, arkadaşlar falan da bayram için ailelerinin yanına gittiler, evde tekim. bana güzel bir içki önerin, akşam yanına çerezini/çikolatasını alıp filmimi izlerken içeyim.

bira almak istemiyorum, ama bir yudum alıp alışkın olmadığımdan içemeyip çöpe atacağım bir şey almak da istemiyorum. para gökten gelmedi sonuçta.

viskiler falan ilk içişte nasıl olur ? yada sevebileceğim bir şarap da olabilir ?

ramazan muhabbetine girmeden hemen bir iki fikir verirseniz alayım hemen.

sabahtan beri şunu atacak bir yer bulamadım, buraya ekleyeyim

http://img-12.onedio.com/...2f1ac3e7a6d6d3f9a927a.gif

katılıyorum.

öyle her gun bira içmem ama ayda 3-4 defa 2 şer şişe içeriz arkadaşlarla.
ve neredeyse 2 yıldır her defasında farklı bir bira içip hepsinin tadına bakarım.

şu ana kadar damak tadıma uyan en iyi bira carlsberg oldu. bunun yanında samuel adams ve bomonti de ikinci tercihim.