/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 101.
    0
    Yaz pic
    ···
  2. 102.
    +2
    Tuvalete gidip kolumu yıkamak için musluğu açtım... Tuvaletin kapısı kendiliğinden ağır ağır kapanmıştı.
    Tuvaletin içinde gölgeler hissediyordum... Sanki birisi beni izliyor , arkamdan geçip kahkahalar atıyor gibiydi.
    Sanki benimle alay ediyor gibiydiler... Zamanında röportaja gittiğimiz bir din profesörü bana gece vakti tuvalete aniden girersen cinlerin tuvaletteki pisliklerle beslenmelerini bölersin... Yedi cihanda yakanı rahat bırakmazlar sözü aklıma geldi.
    Tuvaletten aniden çıkmaya çalıştım... Sanki kapının arkasında birisi vardı ve kapıyı açmamı engelliyor gibi hissediyordum.
    Binbir zorlukla kapıyı açıp en alt kata bahçeye indim... Bu evde heralde 3 gün daha kalsam kafayı yiyip intihar edebilirdim.
    Ortalık biraz daha sakinlemişti... Günün doğmasına az bir zaman vardı... Kameramı alıp sahile gittim , bu güne kadar çektiğim şeyleri inceleyecektim... Evden kamerayı alıp çıkarken biraz kulak kabarttım... Oda kapıları kendiliğinden açılıp kapanıyor , evin içinde onlarca şerli varlığın gölgesi cirit atıyordu...
    ···
  3. 103.
    0
    Rezerve
    ···
  4. 104.
    0
    up up up up
    ···
  5. 105.
    0
    rez pnp
    yaz
    ···
  6. 106.
    +1
    Kayalıklardan birine oturup kamera kayıtlarımı izlemeye başladım... Çok fazla sıradışı olaylar görmedim ama o 3 saniyelik videomdaki çığlık sesi atan erkeğin kim olduğunu bulmuştum.
    Bu Orhan'ın sesiydi... Bu çok net bir şekilde Orhan'ın sesiydi...
    Videodaki saate baktım... Gece 3'ü 5 geçiyordu... Orhanın bu mektupları yazdıktan sonra intihar ettiği iddia ediliyordu ve Orhan'ın en büyük huylarından birisi mektuplara tarihin yanına saat de yazardu...
    Bu mektubu yazmaya saat 3'e 10 kala başlamıştı... Yazma süresini de hesaba katarsak saatler ve tarih tutuyordu...
    Bundan sonra kayıtları daha dikkatli izlemeye başladım... Neslihan'ın denizden sesler duyduğu geceki kayıtı açtım. Yemek getiren kadın... Ben merdivenlerden inerken farkında olmadan 2-3 saniyeliğine onu da çekmiştim ve eve doğru bir şeyler okuyup üflüyordu , elinde et parçaları vardı...
    Bütün bunları dikkatle izlemeye başlamıştım... Her şey yavaş yavaş ortaya çıkıyordu...
    ···
  7. 107.
    0
    Bitirirsin INSALLAH yarim hikayelerden gına geldi
    ···
  8. 108.
    0
    ReeeZzzz
    ···
  9. 109.
    0
    Kamera kayıtlarını izledikten sonra tekrar evin içine girdim... Bu evin sıra dışı bir havası vardı.
    Etrafını iyice inceledikten sonra köy kahvesindeki 3-4 tane adama kayıtı izlettim...
    Kadının olduğu yerde durdurup
    "Bu köyde böyle bir kadın var mı ?" diye sordum.
    Aldığım cevap beni şaşırtmadı... Bu kadını ilk kez gördüklerini söylediler...
    Bize verdiği yemeğin bir kısmını yemiş , bir kısmını dolapta saklamaya almıştık.
    Yemeğin geri kalan kısmını alıp bir tepsiye döktüm...
    Yemeği verdiği tencerenin dibinde ne anlama geldiğini anlamadığım bir yazı vardı... Sonradan öğrendim ki bu yazı Urduca diliydi.
    Urduca dili Persi Cinlerinin kullandığı dildi , bunu da sonradan öğrenmiştik.
    Verdiği yemek yaprak sarmasıydı... Dolmaları teker teker açtım.. Pirinçlerin içinden tırnak ve kıl parçalarının çıktığını gördüm.
    Bu yemekte çok sayıda büyüsel metaryal olduğu apaçık belliydi...
    Yemeği ve bu evdeki bütün eşyalarımı toplayıp evden çıktım...
    Köy meydanındaki minibüsçü çocuğa arabasını acilen çalıştırması gerektiğini söyledim.
    Yolculuk anında telefonum çaldı... Arayan Bahri abiydi...
    "Neslihan'ı nereye yolladın sen ?" dedi...
    "istanbul'a dönüyor" dedim...
    "Sen ne yaptın Mesut ? O kız sana emanetti ve sen onu tek başına istanbul'a mı yolladın ? Neslihan'ın Çınarcık tepesindeki uçurumdan kendini aşağı attığı söyleniyor... Otobüsteki insanlar buna şahit olmuş ve atlarken senin adını bağırmış" dedi...
    "Nasıl olur öyle bir şey abi ? Benimle dalga mı geçiyorsunuz ?" dedim...
    Ciddiydi...
    "Jandarma seni bulmadan merkeze gel ve bu durumu konuşalım... Yalova'dan rastgele bir taksi çevir , ne yap ne et buraya gel... Bu işler yoksa bizim üstümüze kalacak" dedi.
    ···
  10. 110.
    0
    -SON ÜÇ PART-
    ···
  11. 111.
    0
    Yaz artık şunu sonundada bişey uydurma filan olduğunu söylersen 4 saatimi bir şekilde senden çıkartırım
    ···
  12. 112.
    0
    Rezerve 31 ateşle panpa
    ···
  13. 113.
    +1
    Telefonum durmak bilmiyordu... Sürekli birileri arıyordu.
    Mesaj atanlar da vardı Neslihan ile ilgili... Açıp bakmaya korkuyordum. Onun da ölümünü kaldıracak ne kafam ne de direncim kalmıştı...
    Bir şekilde istanbul'a geldim... Boğaz köprüsünün ayaklarının altındaki tenha bir köşede oturdum.
    Gazetenin arabası ile Bahri Abi geldi...
    Birbirimize sarıldık... "O köye gitmemeniz gerekti , size söylemiştim... " dedi.
    "Anlat ne olup ne bittiğini Bahri abi" dedim...
    "Orhan'ın başına gelenlerin onlarla alakalı olduğunu biliyordum... Onların ne olduğunu biliyorsun.Çınarcık'ta bu olaylar sürekli yaşanıyor... O köyün sadece çok az bir kısmı Ademoğullarına ait geri kalanlar o şerlilerin." dedi.
    "Sen bunlara hokkabazlık derdin" dedim...
    "Ulan o köy cinli , o köy şerli , ordaki insanların yarısı depremden yarısı onlardan dolayı öldğ desem araştırmayı bırkacak mıydın" dedi...
    "Bırakmazdın... " diye devam etti...
    Ben onu dinlemeye devam ediyordum...
    "Ne yapacağım ? Orhan ve Neslihan olayları üstüme kalacak gibi duruyor" dedim...
    "Neslihan'ın olayı net bir şekilde intihar burdan sana suç atamazlar... Ama hem Orhan'ın hem Neslihan'ın ölümünde orda olman seni hedef haline getirecektir." dedi...
    "Peki neden intihar ettiler ki" diye sordum...
    "Bunu onlar istedi... " dedi...
    "Uzunca zaman birine hasret kaldın mı ? Annene , babana , ağabeyine ya da aşka... Eğer cinler birini özlediğini ve sevdiğini biliyorlarsa onun suretinde sana gözüküp seni çağırırlar... Bazen seni , bazen canını alırlar... Bir uçurum tepesinden bakarlar sürekli sana... " dedi...
    "Neslihan'ın sana karşı hisleri vardı... Atlamadan önce belli ki ona senin suretinde gözüktüler Mesut... Orhan abisine çok düşkündü o da atlamadan önce abisinin adını söylemişti" dedi...
    Duyduklarıma şaşırmaktan kendimi alıkoyamıyordum ama o an aklıma bir şey geldi... Yalova'daki ikinci gün... Tepedeki o kadın...
    Annemi yıllar önce kaybetmiştim.. Onu hatırlayamıyordum Ama o kadın O kadın eve yemek getiren kadındı o tepede ki kadındı
    ···
  14. 114.
    +2
    "Ne demek şimdi bu ?" dedim...
    "Bilmiyorum... Tek bildiğim şey artık dikkatli olman" dedi , cebinden bir miktar para çıkardı.
    Bu parayla bir süre geçinebileceğimi , bana yardım etmeye devam edeceğini söyledi... Polislerin beni soruşturmaya dahil etmesi durumunda gazetenin avukatının durumu inceleyeceğini söyledi...
    Söylediklerini kabul edip evime doğru yürüdüm... Kafam bi dünyaydı.
    Anahtarı kapı deliğine sokup çevirdim... Banyoya gidip elimi yüzümü iyice yıkayıp bir duş aldım... Çok yorgundum... Çok bıkmıştım...
    Banyodan çıkıp salona doğru geçtim.O an farkettim...
    Evin lambası ben geldiğimde de açıktı o an da açıktı... Lambayı kapatıp salona gittim , arkamı döndüğümde lamba yine açıktı...
    Mutfaktan bir kadın seni geldi
    "Hoşgeldin oğlum karnın aç mı ?"...

    Son part geliyor
    ···
  15. 115.
    0
    Korkunçlu karı bu. Anlat panpa inşAllah sonu rüya falan çıkar amk delirirsin
    ···
  16. 116.
    +2
    Mutfağa doğru yürümeye başladım... Yürüdükçe midemin bulandığını ve başımın döndüğünü hatırlıyorum.
    Karşımdaydı... Annem gibiydi , belki de oydu... O gün o uçurumdaki , o eve yemek getiren kadındı o...
    Bana oğlum diyordu... Boyu bir erkek boyu gibi uzundu. Saçları onu ilk gördüğümde kahverengine boyalıydı ama o gün simsiyahtı...
    Beni yanına çağırıyordu... Aslında korkunç gözüküyordu ama ona sarılmak tek isteğimdi.
    Mutfaktan içeriye girdim...
    "Ed el hak" (Hoşgeldin) diye bağırdı... Kulaklarımı sağır eden bir sesti... Çığlık atarak karşımda gülüyordu...
    Evin lambaları patlıyor , pencereler aşağı dökülüyordu... Hatırladığım son şey de buydu...
    Uyandığımda hastanedeydim... Doktorlar gece balkondan aşağı atladığımı söylüyordu.
    Tıpkı Orhan gibi... Tıpkı Neslihan gibi... Tıpkı Nedim Bey'in ailesi gibi... Tıpkı o gün Çınarcıkta canını kaybeden onlarca insanın anlamsız uçurum tepelerinden aşağıya atlaması gibi...
    Şu an belli aralıklarla onları görebiliyorum... Bazen aynadan bana bakıyorlar , bazen pencereme tıklatıp gülüşüyorlar... Gecenin bir vakti birisi size adınız ile seslenirse kulak vermeyin... Muhtemelen o , onlardandır...
    Hayatıma belden aşağısı tutmayan bir beden ve sürekli hafıza kayıpları yaşayabilen bir beyin ile devam ediyorum...
    Geldiklerinde de beni öldürmeleri için yalvarıyorum onlara...

    - SON -
    ···
  17. 117.
    +5
    Hikayeyi okuduğunuz için teşekkürler eğer bu yazdığım entry e şuku gelirse kendi başıma gelen bir olayı anlatıcam şukulayan çügüleyen rezleyen elleriniz dert görmesin
    ···
    1. 1.
      0
      Kanka bekletmedin adamsin
      ···
  18. 118.
    +1
    Gece gece neden okudum ben bunu ziki tuttuk
    ···
  19. 119.
    0
    Gecemin dıbına koyduğun için sağol panpa ürktüm amk tuvalete giremiyorum dolaptaki 2.5 litre kolayı lavaboya döküp içine işedim.
    ···
    1. 1.
      0
      üzgünüm kardeşim d
      ···
  20. 120.
    0
    Rezervef
    ···