Sahur vakti geliyor beyler, dinleyenler varsa kendilerini belli ederseler sevinirim. ( Entry girerek.) Sahurdan sonra dinleyen varsa devam ederiz.

Ama bela peşimizi bırakmadığı sürece Halil ibrahim'in hain olmadığı anlaşılacak, bense bu yüzden kellemden olacaktım. O sırada asansör 9.kata gelmişti. Düşünmeye başladım. Mert'in odasına girdim. "Gitmek istemiyorum." dedim. Şaşkın şaşkın bana bakıyordu. "Sana fikrini sormadım." dedi. "Benim bu işlerde deneyimim yok, yanlış yapıyorsunuz." dedim. "Deneyim kazanacaksın, sen zekisin." dedi. "Yine de bu işi çözecek kadar tecrübeli değilim." dedim.

Ne düşünüyosa vardır bir düşündüğü dedim. Yiğitle birlikte arabaya geçtik. "Manyak mısın oğlum sen?" diye sordu. "Ne yaptım manyaklık." dedim. "Adam istanbul'un en büyüğü onunla sidik yarıştırmaya çalışıyorsun." dedi. "Sidik yarıştırmaya çalıştığım yok." dedim. "Sidik yarıştırmak değilse ne bu?" diye sordu. "Bilmiyorum ilginç geldi kardeşini öldüren adamı konseye alması." dedim. Otele geldik arabadan indim.

Yiğitte bir şey söylemedi zaten ölümüne kaşınıyordum. Mert'in yaptığı şeyi sorgulamıştım sonuçta ve gergindi, kızı ortada yoktu epey gergin devam ediyordu hayatına. Otele girip 9.kata çıktık. Bana ve Yiğit'e baktı, bir kaç semt adı söyledi. "Bugün konsey toplantısı var, ben burda olmayacağım. Sizde kızımı ve Buğra'nın oğlunun katili arayacaksınız. Konseyin tüm elemanlarının adamlarıyla paylaştırdık. Ne bulursanız işimizi görür." dedi. Kadıköy ve Üsküdar'ı bize vermişlerdi. Arabaya geçtik. Yiğit bana baktı. "Ne yapacağız?" diye sordu. "Gezeceğiz." dedim.

Pansiyon buldum, yanında kapanmakta olan bakkal vardı. Gazete aldım. Şehrin gazetesiydi, pansiyon işini halledip odama geçtim gazeteyi okumaya başladım. Çoğu sayfasında Yiğitle ilgili şeyler vardı, bazılarında Sena ile ilgili ama asla oğlumu göremiyordum. "Sizin yapacağınız işi gibeyim." diye söylendim kendi kendime. Yeniden bir plan yapmam gerekiyordu gazetede Yiğit'in iş yeri dikkatimi çekti bir oteldi, oda Mert'in bıraktığı şekilde devam ediyordu. Evini merak ediyordum. Evini bulabilirsem en azından sevdiğim kadını ve oğlumu görebilirdim. Aklımda yeni şeyler belirdi. Planıma göre yarın otelin önünde bekleyecektim. Sonra Yiğit'i takip edip evi bulacaktım. Yattım uyudum diğer gün gazeteyi aldım yine ilk iş arabaya atladım gezmeye başladım.

"Sen ne yaşadın?" diye sordu. "Normal şeyler." dedim. "Ne yaşadın ilteriş. Anlatarak düzelebilirsin." dedi. "Bilmiyorum düzelebilir miyim." dedim. "Anlat." dedi. "10 ay boyunca işkence gördüm işte, anlatılacak bir tarafı yok bunun." dedim. Yanıma geldi ellerini yanaklarıma attı. "Bitti her şey. Yeni bir hayatımız olacak bundan sonra." dedi. Alnından öptüm. "Yeni bir hayatımız olacak." dedim. Sarıldım sıkı sıkı özlediğim kokusunu içime çektim. Bebeği uyutup o gece seviştik. ( Detay veremiyorum beyler oruçlu olan arkadaşlar var bende oruçluyum neyse ) Sabaha karşı uyuduk. 1 saat sonra Mert ağlayarak uyandı. "Hep böyle mi?" diye sordum. "Hep böyle alışacaksın." dedi.

Biraz daha uyuduktan sonra uyandım. Sena ile kahvaltı ettik uzun zaman sonra. Bebekte süt içecek kadar büyümüştü nerdeyse ama annesi besliyordu yine onu. "Ben çıkıp dükkan bakayım." dedim. Yine beni yolcu etti. Çok özlemiştim. En azından arkamdan bakmasını çok özlemiştim. Sena hattını kırıp atmıştı. Bense hala aynı hattı kullanıyordum ama yien de bize ulaşamıyorlardı da her şey bitmişti tek sorun Yiğit'in hala evli gözükmesiydi Sena ile ama çok umrumda değildi. Önemli olan Sena'nın yanımda olmasıydı. Bir süre gezdim ve bir dükkan buldum. Parama uygundu bir market açacaktım. Önce dükkanı aldım ardından araştırma yapıp dükkanın içini doldurdum diğer gün mallar gelecekti onları da halletmiştim. Senaya durumdan bahsettim o akşam. Her şey çok güzel gidiyordu. 1 sene böyle geçti.

Her ne kadar zor olduğu düşünülse bile, imkansız denilse bile o oteli biliyorduk. Yine de Yiğit'in dediği gibiyse eğer çok zorlanacağa benzediğimiz için tedbir almadan oraya girmek salaklık olurdu. Nasıl yapacaktık bilmiyorum ama Buğraya ulaşmam lazımdı. Akşam oldu, bu düşünceler arasında uyudum. Uyandığımda Yiğit'in yanına gittim. "Kaç tane adamın var?" diye sordum. "Çok değil." dedi. "işimize yarar mı?" dedim. "Yarayabilir. 2 kişi girmeyeceğiz ya." dedi. "Aklımda bir plan var." dedim. "Ne planı?" diye sordu. "Kamera odası 4.katta nerde olduğunu biliyoruz en güvendiğin 2 addıbını içeri sokup kamera odasına girmesini sağlarsak içeri girdiğimizde kamera odasından yukarıyı veya odaları uyaracak kimse olmaz." dedim. "Yine de Buğra'nın odasında da televizyon var, o ne olduğunu görecektir." dedi. "Kamera odasından bozulabiliyor 9.Kata çıkan sinyal. Aklıma gelen en iyi plan bu." dedim. "Başka yapacak bir şeyimiz yok." dedi. En güvendiği 2 adamı bizi kamera odasından yönlendirecekti. Yiğit ile tüm paramızı silahlara yatırdık. Zaten ölüme gidiyorduk.

O sırada ateş etmeye başladılar. Kendimi yere attım. Lütfü "Ne oluyor lan?" diye bağırdı. "Bir süre etrafa baktım." Saat 2 yönünden ateş ediyorlar." diye bağırdım. Bakışlarımızı oraya çevirip darbeli şekilde karşılık vermeye başladık. "Biz mermimizi harcamayalım." dedim Lütfüye bakarak. "Neden?" diye sordu. "Nedeni yok, mermileri bitecek kalabalık bir grup değil." dedim. Lütfüye mantıklı gelmiş olacak ki bekledik. "Arkalarından dolaşalım." dedim 5 dakika sonra, Yavaş yavaş arkalarından dolanmaya çalıştık. Mermileri bitiyordu. En sonunda bittiğinde ateş etmeye başladık, 3 kişi kaldılar ve teslim oldular, Lütfü bana baktı. "Gel şunun kafasına sık lan, ilk deneyimin olsun." dedi. "Bunları Mert abiye zütürmemiz daha doğru."dedim. "Niye?" dedi. "Bilmiyorum son kararı o versin." dedim. Mantıklı gelmişti. Malları kamyonlara yükledik, adamları aldık otele geçtik Mert abinin yanına çıktık.

Mert çıktıktan sonra kolumdan tuttu. "Buraları hallederim, sen odana geç, kadını bekle." dedi. Odama geçtim. Eşofmanlarımı giyindim, uykum da yoktu. O sırada kapı çaldı, gittim. Lütfü ve kadın. Lütfü kadını kolundan tutup odaya itti. "Kolay gelsin ilteriş." dedi. Kapıyı kapattım. Geri dönmek isterken kadın önümde durdu. "Bugün uyumak istemiyorum." dedi. ittim ve odaoda ki koltuğa geçtim. Yanıma geldi. "ilteriş ben Meral." dedi. Bir şey söylemedim. Kafasını bana doğru yaklaştırdı. Gözleri dolmuştu. "Git Meral, dün ben senin çocuklarının ve kocanın öldürülmesinde aktif rol oynadım, hiç mi gururun yok." dedim. Yatağa oturdu ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı. "Zaten bu hayatın ilk adımını seninle atmıyor muyum?" diye sordu. Bir şey demedim. "Sen yapmazsan başkası yapacak, en azından alışmak istiyorum, yapamazsam beni öldürecekler. Ölmek istemiyorum, kocamın ve çocuklarımın intikdıbını alabilme şansım varken istemiyorum." dedi. "Nasıl alacaksın intikdıbını." dedim. "Devlet var mahkemeler var." dedi. "Kimsenin gücü yetmez." dedim. "Denemeden bilemeyiz, ne olursun. Ölmek istemiyorum." dedi. Bana kısaca, beni kocamdan başka kimse gibmedi, senin bunu ilk kez yapıp bir nebzede olsa beni alıştırmanı istiyorum demişti. Kararsız kalmıştım. Yapsam mı yapmasam mı diye düşünürken, bana çaresiz bakışlarını gördüm. iyiliği için olacak mıydı yoksa olmayacak mıydı bilmiyordum ama "Tamam." dedim.

Artık onunda istediğine ikna olmuştum ve düşünce şeklim değişmişti. Göğüslerine bir kaç öpücük kondurdum ve külodunu çıkardım. Hayatımda ilk kez canlı canlı am görüyordum. Yalamaya başladım. Meral bacaklarını boynuma dolayıp saçımı çekiyordu. Ara sıra ona baktığımda zevkten dudaklarını ıssırdığını görüyordum, zevkten inliyordu. Ardından yattım ve boxerimi çıkardım. Saçından tutup ağzına almasını sağladım. Hiç sesini çıkarmadan istediğim şeyi yaptı. Bense artık gerçekten erkek olmanın keyfini yaşıyordum. Bir elim Meral'in vücudunda gezerken Meral gibime öpücükler konduruyordu ve bana döndü. "Hazır mısın ilteriş." dedi. Kafamı salladım. Yavaş yavaş gibimin üstüne doğru hareketlendi. Bir süre gibimi amcığına sürttü ve en sonunda aniden oturdu, ellerimi yastığa atıp sıkmaya başladım acayip zevk alıyordum. Meral ise gözlerini kapatmış gülüyordu. Zıpalamaya başladı. Bense artık Meral'in istekli olduğuna kesin gözüyle bakmış belinden tutup ona yardım etmeye başlamıştım. Bir süre böyle giderken sırtına bastırdım ve eğildi. Ben Meral'in içine hızla girip çıkarken Meral dudaklarımdan öpmeye başladı. Ara sıra ıssırıyordu. Titremeye başladığımda Meral durdu ve kendini çekti. Eline alıp tükürüklemeye başladığında boşaldım.

Sonrasında Şühedayı sıt üstü yatırıp bacaklarını 2 yana ayırdım ve içine girdim. içine hızla girip çıkarken gözlerini zevkten açıp kapatıyor, kafasını sağa sola sallıyordu. Benimde ondan bir farkım yoktu. Bu şekilde 4 saat devam ettik. Sonrasında Şühedayı diğer otele bıraktım ve Lütfü'nün yanına gittim. "iyiyim ben." dedim. "Bana bunu nasıl kanıtlayacaksın?" diye sordu. "4 saat bir karıyı gibtim, o zaman sorun olmadıysa şimdi de olmaz." dedim. "Tamam inandırdın beni kendine." dedi güldü. Mert'in yanına çıkıcaz şimdi Suatın izini bulmuşlar". dedi.

Telefonu kapatıp arabada bekledim bir süre yolu izledim boş boş gecenin karanlığı çökmüşken. Sonra arabayı çalıştırıp evime doğru yola çıktım. Eve geldiğimde içimde garip bir heyecan vardı.

Arabadan inip eve doğru yürümeye başladım, kapıyı çaldım çok geçmeden kapı açıldı, karşımda Senayı gördüm direk boynuma atladı. "Hoşgeldin." dedi. Boynuna bir öpücük kondurdum bana sarılmışken içeri geçtik. Evde yemek kokusu vardı. "Karnın aç mı?" diye sordu. "Aç." dedim. "Gel mutfağa." dedi. Gittiğimde klagib bir makarna gördüm. Yemek yemeye başladık. "Nasıl olmuş ilteriş." dedi gözlerini tamamen açarak. Heyecanla bana bakıyordu, gerçekten güzel olmuştu. Öksürmeye başladım. "Ne oldu ilteriş." diye yanıma geldi. "Zehirlendim galiba diyince küçük bir tokat attı. "Pislik." dedi. "Güzel olmuş şaka yaptım." dedim.

Yemeği bitirdikten sonra salona geçip televizyon izlemeye başladım çok geçmeden sena geldi, koltuğa uzanmıştım yanıma yattı ve sarıldı. "Belki de 3.kez hayatımı kurtardın." dedi. Çok yorgunundum ve uyuyacaktım. "Uyuyalım artık." dedim. Bir şey söylemedi yatağa geçtik. Sarıldı bana sıkı sıkı. "ilterişim." dedi. Saçlarına bir öpücük kondurdum. Çok geçmeden uykuya daldım. Saatimi 05.30'a kurmuştum.

5.Ay

Artık ölüme doğru adım adım ilerliyordum. Buğra yine içeri girdi. "Ne diyosun öldüreyim mi seni?" diye sordu. Güldüm. "Bunu demeyeceğimi 5 aydır öğrenemedin mi?" diye sordum. Sinirlenmiş gibiydi. Hortum getirdiler. Bir gider vardı odada ne olduğunu şimdi anlayacaktım sanırım beni gidere doğru zütürdü adamları ve buz gibi tazyikli suyu üstüme doğru tutmaya başladı ellerim suyun geçmesini engelleyemiyordu yere yattım ve bekledim sadece. Oğlumu nasıl öldürdüğünü anlat dedi ve yine anlattım soğuktan titreyen sesimle, nefesim kesiliyordu. Anlattıktan sonra "Sıcağı açın." dedi ve kaynar suyu vücuduma tutmaya başladı.

10.Ay

Artık Buğra işkenceyi iyice azaltmıştı. Tam 10.Ayda geldi elinde bir gazete vardı. Önüme attı. "Oku." dedi.

Ünlü iş adamı Yiğit Özgür Dünya Evine girdi.

Başlık buydu. Fotoğrafa baktığımda fotoğrafta Sena ve Yiğit'i gördüm. Yazıyı okumaya başladım.

Haberde özetle Sena Sönmez ile evlendiği yazıyordu. Hatta Çocuğun Yiğitten olduğu ve bu yüzden evlendikleri düşünülüyordu.

Buğraya baktım. Ayaklarına kapandım. "Öldür beni." dedim. Güldü. "Öldür beni ne olursun öldür lan beni." diye bağırmaya başladım. "Seni neden öldüreyim ki?" diye sordu. "Çocuğunu öldürdüm ben. Sana en büyük acıyı yaşattım. Öldür beni." dedim. Eğildi bana doğru. "Sen onları kurtarmak için kendini buraya attın ve 10 aydır hem fiziksel hemde zihinsel pgibolojik olarak işkence görüyorsun bir çok şeyini kaybettin. En son kaybettiklerin ise oğlun ve sevdiğin kadın" dedi. "Senin benden aldığından çok fazlasını aldım ben senden." dedi. Çıkacakken "Dur, dur, dur gitme." dedim. "1 ay sonra geleceğim ve sana görülmemiş işkenceler yapacağım, istemsizce beni öldür diyeceksin zaten merak etme ama 1 ay boyunca bunun acısıyla yaşayacaksın." dedi. gitti.

En sonunda kendimi bir gün hazır hissettim adam içeri girdi tam eğildiği anda kalkıp boynunu kırdım silahını aldım ve kapıdan çıkıp etrafa baktım. Bir çeşit bodrum kattaydım. Merdiveni gördüm ve hızla oraya koştum merdivenden çıktığımda etrafıma baktım koridordu burası. Terkedilmiş bir okul olduğunu düşündüm. Koşmaya devam ettim, birileri üst kattan hızla iniyordu. Kendimi bir diğer koridora attım ve sınıflardan birine girdim. Sıra yığını vardı onların arkasına kendimi attım silahı çektim ve beklemeye başladım. Birisi içeri girdi, bot sesi duydum. Silahıma iyice sarılmıştım. "Sıraların arkasında olduğunu biliyorum. Çık uğraştırma beni." dedi. Buğranın sesi değildi. Sıranın arkasından çıkmadan sadece kafamı ve kollarımı çıkarıp ateş ettim. Yere yığıldı. Direk cama doğru koştum. Yüksek gözükse bile atladım. Ayağımda inanılmaz bir acı hissettim. Etrafa baktım insanlar vardı. Boxerden başka bir şey yoktu üstümde.

Bende dağın o evi gören kimsenin görmeyeceği bölümünü aklıma yazıp dürbün almak için şehire döndüm. Uyudum. Sena'nın doğum gününe az kalmıştı. O aklıma gelince daha değişik düşüncelere kapıldım. Yine üzüldüm ama sağlam durmam gerektiğini düşündüm. O gün yine arabada uyudum. Sabah olunca kalkıp bir dürbün ayarladım ve dağa doğru sürdüm. Kimsenin girmeyeceği dağa girdim. Evi karşıdan gören bir yere geçtim. Dürbünle evi izledim bir süre. Sonrasında Senayı gördüm. Arkası dönüktü. Kucağında bebek vardı. "Nolur önünü dön." diye söylenmeye başladım. Oğlumun sadece kafasını görebiliyordum.

Yaşadığı binayı izlemeye başladım uzaktan dikkat çekmeden. Ardından pansiyona döndüm ve uyudum. Sabah ilk iş kalkıp kalitesiz kıyafetler alıp takımları rafa kaldırdım. Mahalleyi tamamen araştırdığımda Kemikçiler mahallesi olduğunu gördüm. Binayı izlemeye devam ettim. Aralarında ki en akıllı kişinin o olduğuna kanaat getirdim, sokağa girmiyordum bile çünkü girince değişik şeylerin olacağını biliyordum. Direk çevireceklerdi beni. Kavga çıkarsa da Joseph kimin olduğuna bakacaktı. Kendi kendime iyi önlem almış huur çocuğu dedim ve düşünmeye başladım. Nasıl girebilirim buraya? Sokağın etrafını dolaştım.

Bir gecekondu vardı diğer sokakta, onun üstünden diğer mahalleye geçebilirim gece diye düşündüm ama gecekondunun üstünde gezerken ses çıkacaktı. Onu da düşünmeye başladım. Ne olursa olsun diyip o gece, gecekondunun üstünden diğer sokağa geçecektim. Bekledim, bekledim, bekledim. Gece olduğunda etrafta kimse kalmadığında arabayı sokağın başına çektim diğer sokağa geçip çıktım gece kondunun üstüne esas sokağa geçtim sokağı inceledim. Tinerciler ve sokak çocukları genelde sokağın girişine yuva yapmıştı. Kurtulmuş sayılırdım onlardan. Binaya girdim. Adrese baktım ve kapıya çıktım. Binada yaşıyordu ve içeri girmesi zor olacaktı. O sırada kapıyı açtı ve Joseph ile göz göze geldik koluna bir karı vardı. Ona gülüyordu. Büyük ihtimal huuryu evine gönderiyordu göz göze geldik.

"ilterişim söz verdin bu son. Kaçıp gideceğiz." dedi "Söz veriyorum kaçıp gideceğiz." dedim. Sondu, Suat'ı öldürüp, Yiğit'i konseye sokup gidecektim. Eve bir miktar para bırakıp çıktım, Sena arkamdan masum masum bakıyordu. Yürürken defalarca kez arkamı döndüm. Ona baktım. Her defasında güldü ama içinden üzüldüğü o kadar belliydi ki. Arabaya binip evin uzağında durdurdum yine. Yürüyerek eve gittim ve Yiğit'i uyandırdım kalkıp otele gittik saat 05.40 civarıydı, Mertte uyumamıştı. Bana baktı. "Gözlerin şişmiş niye uyumadın?" dedi.

"Uyku tutmadı, izmir güzel yer ama en son gittiğimde ne olduğunu hatırlıyorum." dedim. "ilteriş sana güveniyorum, Yiğitte zaten biliyor izmir'i içeri girip dağıtacaksınız ortalığı." dedi. "Konseye niye soktunuz onu?" dedim. "Amacım ajanı öğrenip hem onu hem ajanı öldürmekti. ikisini de yapamadım ama siz yapacaksınız." dedi. Adresi verdi. "Burda kalıyor epey güvenlikli." dedi. "iki kişi mi gireceğiz içeri?" diye sordum. "Hayır durum tespitini yapın, ben size gerekli adamı yollayacağım." dedi. Uçak biletlerimizi verdi.

Amk adam eğiliyo işte atma su amk yumruğunu