uzun adam <3

adam yazmış respect poinst +50

okurum belki reserved

kafanı gibim

Rezerved yaz kardesim

sıkıntıdan geberirsem okurum rez

Devam etmelisin, duygularını hissettiklerini yazarak anlatanları sevmişimdir hep. Kötü de yazmıyorsun. Bekliyoruz...

reserved

REserved

Yaz reyis yaz

Inci hesabıma kolay kolay girmem ama bu hikayede kendimi buldum devam et

Reserved

ilk yıllarımda bahsettiğim " yaşar " kardeşimin kız kuzeni B diyelim, ve tesadüfen tanıştığımız hemen karşımızdaki gazete bayinin sahibinin kızı H diyelim.
ikisiyle nedense hem kardeşim dediğim insanın kuzeni olması sebebiyle, H ninde karakter olarak iyi ve B ile iyi anlaşması sebebiyle birlikte takılmaya

başlamıştık, aynı sınıfta değildik kızlar bizden 2 yaş küçüktü daha 2 sene vardı liseye gelmeleri için onların ama kafa olarak bizimle eşittiler ve kalıp

olarakta tabi. onlarda kendi sınıfındaki insanlardan ve okuldakilerden pek haz etmiyor, mecburiyetten takılıyorlardı.

Bizim parkın orda kafe de genellikle çay çekirdek eşliğinde gece saatlerce muhabbet ederdik. iyice sıkı fıkı olmuştuk, zamanla gruba benim ve yaşarın ortak

arkadaşları olan diğer çocukluk arkadaşlarımız S ve N ve onlarla birlikte kızlarında çocukluk değil ama muhabbetinden sohbetinden hoşlandığı bazı kızları

bazen takılmak için çağırıyolardı değişiklik olsun diye. bu isimleri kısalttım çünkü çok zikretmeyeceğim.

takılır ederken her ne olursa olsun, her ne yaparsam yapayım. melissa aklımdan bir türlü çıkmıyordu. Bu melissa hikayemi tamamiyle başından sonuna bir tek

yaşar biliyordu.

Dedim ya takıldığım çocuklar binti ve ağızları iyi laf yapıyordu, onlar sayesinde benimde ağzım laf yapmaya başlamıştı ama ne söylediğimi umursamıyordum

bile, çünkü ben değildim konuşan gerçek HardLy kabuğunun içinde gizli ve ait olduğu kişinin onu gelip tıklamasını bekliyordu.. her gün ama her gün içim kan

ağlıyordu. Ama hayat devam ediyor, başkalarına yansıtmak etrafımda olumsuz etki yaratır ve bu hiçte hoşuma gitmez, hayatımı daha taktan hale getirirdi.

bir gün kafede gene takılırken canımız sıkıldı 4 kişiydi B - H Yaşar ben ve kimin arkadaşıydı hatırlayamadığım bir kız, ismi Sena idi.

Banklarda otururken bir ara bu yanıma hafif hafif yanaştı ama başka bir şey yapmadı ( el kol atmak gibi veya yakından konuşmak tarzında ) kız resmen oturdu

yanıma benim çekirdek çıtlayışımı izliyordu.

Ben daha o gün anlamıştım benden hoşlandığını, hiç renk vermedim zira kendiside hoş kızdı mavi gözlü sarı siyah karışık saçlı beyaz tenli benim tipimde

biriydi.

Bu S denen çocukluk arkadaşımla internet cafedeyken o sıralar facebook falan vardı, sena beni eklemiş arada yazıyordu oo kanka bu geçen sizi gördüğüm kız

değilmi dedi.

Evet dedim olm o kız sana nasıl bakıyor lan ahahah dedi amk odunu

gibtiğim şimdi ben o kıza çıkma teklifi etsem kabul eder sen neyin kafasını yaşıyorsun dedim ?

Hadi et lan gibisinden gaz verdi. dıbınakoyum almadınmı ağzının payını bi kere, niye gaza geliyorsun ? niye egon gene ön planda çocukluk arkadaşına artistlik

yapacağım derken kendine zarar veriyorsun beynini gibtiğiminin beyinsizi !! diyemedim kendime..

Yazdım ve kabul etti

+ Tepkim ; Noldu lan yarrram atıp tutuyosun kafana göre herkes senmi amk

- Vay binç olm sen ne çakal adamsın lan hadi yine iyisin sayemde manitan oldu ;)

+ ya senin amk inşallah başıma bela olurda ağız tadıyla seni bi giberim :D

- ya gibtirgit :D

mahallede buluşmaya başladık, melissadan hiç bahsetmedim yaklaşık 3 ay sürdü ilişkimiz, şimdi ilişkiyi kesin.. melissa travmasını atlatamamış olan ben,

3 ay boyunca kızın sadece elini tutmuşum, bir kere bile öpmemişimdir. kız aslında türban takıyor ve onada türban acayip yakışıyordu.

ilişkiden daha çok hayat arkadaşı gibi gelmeye başladı bana, babası çok baskıcıymış anlattıklarına göre rahat rahat dışarı her istediğim zaman çıkamıyorum

görüşmek için seninle dedi.

Cinsel olarak hiç bir istediğim kalmamıştı kızlardan, yaşadığım travmayı şöyle özetleyebilirim bana dersenizki sen anlat 2 kelimeyi bir araya getiremem bu

konuda, gerçekten.

“Hiç yalnız hissetmedim kendimi. Bir odada tek başıma kaldım, intiharın eşiğinde. Kendimi çok kötü hissettiğim oldu, ama hiçbir zaman birinin odaya girip

kendimi daha iyi hissetmemi sağlayacağını düşünmedim ya da birkaç kişinin. Başka bir deyişle, yalnızlık beni hiçbir zaman rahatsız etmemiştir, çünkü yalnız

kalmaya doyamam. Ben kendimi insan dolu bir odada ya da tezahürat yapan seyircilerle dolu bir tribünde en yalnız hissederim. Ibsen’den bir alıntı yapacağım:

“En güçlü insanlar genellikle yalnızdır.” Hiçbir zaman içimden, “şuh bir sarışın içeri girip benimle yatacak, taşaklarımı ovacak ve kendimi daha iyi

hissedeceğim,” diye geçirmedim. Hayır, onun hiçbir yararı olmaz. insanları bilirsin, “Hey, Cuma akşamı, ne yapacağız? Burda kös kös oturacak mıyız?” Evet,

kesinlikle. Çünkü yok dışarıda bir şey. Aptallık sadece. Aptal insanlarla fingirdeyen aptal insanlar. Geceye koşa koşa çıkmak gibi bir ihtiyaç içinde olmadım

hiçbir zaman. Hepsi bu. Milyonlarca insan adına özür dilerim, ama ben kendimi hiçbir zaman yalnız hissetmedim. Kendimden hoşnutum. Bildiğim en iyi eğlence

kendimim.
Charles Bukowski ...

Bunun temelinde, daha öncede bahsetmiş olduğum gibi, bu ilk olacağı için beni seven, bana değer veren bir insanla bunu yapmak istediğimi belirtmiştim. fikrim

hala değişmemişti, ve kimse ne sözleriyle, ne taşak geçmesiyle bunu değiştiremedi.

En sonunda korktuğum başıma gelmedi, daha kötü şeyler bekliyordum aslında sena olayında, yine bir travma ama hayır, bu sefer farklı oldu ne olursa olsun

dilan dan sora melissaya bağlanabildiğim gibi senaya bağlanamadım. hatta yokmuş gibiydi benim için, olsada olur olmasada olur.

Bir gün yine aynı kafedeyiz, bu sefer masa kalabalıktı gerçekten 3 masa birleştirdik 20 kişi falan varız, senayıda çağırdım sıkı fıkı görüştüğümüz arkadaşlar

hep birlikte makaranın dibine vuruyoruz. sena en son geldi herkese selam verdi yanıma sandalye çektim oturdu, bir kaç bilmeyen arkadaşım vardı sena başka bir

muhabbette iken çaktırmadan kanka seninki bumuydu hayırlı olsun çok iyi kızmış falan deyip moral verdiler sağolsunlar.

o akşam bittiğinde evine bırakmak istedim senayı bayağı geç olmuştu, korktuğumdan önemsediğimden veya sevdiğimden dolayı değil nedenini bilmediğimden..
Babam görürse mahalleyi yıkar HardLy dedi, o anlamaz böyle şeyleri gözünde ben hala çocuğum dedi.
Sena dedim, baban çok zorluyor bizi farkındaysan, ben çok huzursuzum bu durumdan, ayrıcada seni kandırmak değil niyetim ama, muhabbetin sohbetin çok hoş ama

.. bir türlü ısınamadım sana, sevemedim seni.. hayal kırıklığına uğratmak istemem, çünkü benim hayallerim 2 kere en sağlam yerinden kırıldı.

Ne demek olduğunu çok iyi bilirim dedim ve sustum..
HardLy seni ilk gördüğümden beri ne kadar temiz kalpli ve iyi biri olduğunu anlamıştım zaten beni yanıltmadın, doğru senden hoşlanmıştım ama babam buna

gerçekten engel oluyor bana veya sana bir gün öğrenirse zarar vermesinden korkuyorum.. kısmet değilmiş gerçekten ne yapalım buda böyle bir anı olarak kalsın

aramızda o zaman..

Seni üzmediğime çok sevindim, hakkındaki düşüncelerim aşağı yukarı böyleydi ama emin olamamıştım. çok güzel vakit geçirdim seninle herşey için teşekkür

ederim dedim. sarıldım.

iyi akşamlar dedim ayrıldım gözleri ağalamaklıydı, iyi akşamlar dedi.. sahiden iyimi akşamlar ? iyiyse neden hep hüzün ve kederi daha yoğun hissederiz ?

En azından kızı üzmeden bitirdiğim için huzurluydum, bir yandanda içim sanki melissaya ihanet etmişte kendimi hiç affetmiycekmişim gibi duruyordu..

Devdıbını belki gece 11- 12 gibi yazarım veya sabah işyerinde merak etmeyin panpalarım

"En güçlü insanlar genellikle yalnızdır"

Devam et hadi nerdesin