Yazdım ve kabul etti

+ Tepkim ; Noldu lan yarrram atıp tutuyosun kafana göre herkes senmi amk

- Vay binç olm sen ne çakal adamsın lan hadi yine iyisin sayemde manitan oldu ;)

+ ya senin amk inşallah başıma bela olurda ağız tadıyla seni bi giberim :D

- ya gibtirgit :D

mahallede buluşmaya başladık, melissadan hiç bahsetmedim yaklaşık 3 ay sürdü ilişkimiz, şimdi ilişkiyi kesin.. melissa travmasını atlatamamış olan ben,

3 ay boyunca kızın sadece elini tutmuşum, bir kere bile öpmemişimdir. kız aslında türban takıyor ve onada türban acayip yakışıyordu.

ilişkiden daha çok hayat arkadaşı gibi gelmeye başladı bana, babası çok baskıcıymış anlattıklarına göre rahat rahat dışarı her istediğim zaman çıkamıyorum

görüşmek için seninle dedi.

Cinsel olarak hiç bir istediğim kalmamıştı kızlardan, yaşadığım travmayı şöyle özetleyebilirim bana dersenizki sen anlat 2 kelimeyi bir araya getiremem bu

konuda, gerçekten.

“Hiç yalnız hissetmedim kendimi. Bir odada tek başıma kaldım, intiharın eşiğinde. Kendimi çok kötü hissettiğim oldu, ama hiçbir zaman birinin odaya girip

kendimi daha iyi hissetmemi sağlayacağını düşünmedim ya da birkaç kişinin. Başka bir deyişle, yalnızlık beni hiçbir zaman rahatsız etmemiştir, çünkü yalnız

kalmaya doyamam. Ben kendimi insan dolu bir odada ya da tezahürat yapan seyircilerle dolu bir tribünde en yalnız hissederim. Ibsen’den bir alıntı yapacağım:

“En güçlü insanlar genellikle yalnızdır.” Hiçbir zaman içimden, “şuh bir sarışın içeri girip benimle yatacak, taşaklarımı ovacak ve kendimi daha iyi

hissedeceğim,” diye geçirmedim. Hayır, onun hiçbir yararı olmaz. insanları bilirsin, “Hey, Cuma akşamı, ne yapacağız? Burda kös kös oturacak mıyız?” Evet,

kesinlikle. Çünkü yok dışarıda bir şey. Aptallık sadece. Aptal insanlarla fingirdeyen aptal insanlar. Geceye koşa koşa çıkmak gibi bir ihtiyaç içinde olmadım

hiçbir zaman. Hepsi bu. Milyonlarca insan adına özür dilerim, ama ben kendimi hiçbir zaman yalnız hissetmedim. Kendimden hoşnutum. Bildiğim en iyi eğlence

kendimim.
Charles Bukowski ...

adam yazmış respect poinst +50

ilk yıllarımda bahsettiğim " yaşar " kardeşimin kız kuzeni B diyelim, ve tesadüfen tanıştığımız hemen karşımızdaki gazete bayinin sahibinin kızı H diyelim.
ikisiyle nedense hem kardeşim dediğim insanın kuzeni olması sebebiyle, H ninde karakter olarak iyi ve B ile iyi anlaşması sebebiyle birlikte takılmaya

başlamıştık, aynı sınıfta değildik kızlar bizden 2 yaş küçüktü daha 2 sene vardı liseye gelmeleri için onların ama kafa olarak bizimle eşittiler ve kalıp

olarakta tabi. onlarda kendi sınıfındaki insanlardan ve okuldakilerden pek haz etmiyor, mecburiyetten takılıyorlardı.

Bizim parkın orda kafe de genellikle çay çekirdek eşliğinde gece saatlerce muhabbet ederdik. iyice sıkı fıkı olmuştuk, zamanla gruba benim ve yaşarın ortak

arkadaşları olan diğer çocukluk arkadaşlarımız S ve N ve onlarla birlikte kızlarında çocukluk değil ama muhabbetinden sohbetinden hoşlandığı bazı kızları

bazen takılmak için çağırıyolardı değişiklik olsun diye. bu isimleri kısalttım çünkü çok zikretmeyeceğim.

takılır ederken her ne olursa olsun, her ne yaparsam yapayım. melissa aklımdan bir türlü çıkmıyordu. Bu melissa hikayemi tamamiyle başından sonuna bir tek

yaşar biliyordu.

Dedim ya takıldığım çocuklar binti ve ağızları iyi laf yapıyordu, onlar sayesinde benimde ağzım laf yapmaya başlamıştı ama ne söylediğimi umursamıyordum

bile, çünkü ben değildim konuşan gerçek HardLy kabuğunun içinde gizli ve ait olduğu kişinin onu gelip tıklamasını bekliyordu.. her gün ama her gün içim kan

ağlıyordu. Ama hayat devam ediyor, başkalarına yansıtmak etrafımda olumsuz etki yaratır ve bu hiçte hoşuma gitmez, hayatımı daha taktan hale getirirdi.

Üniversitenin ilk yarısı bitmişti, çalışıp okumama rağmen derslerim bombaydı. Ailem şok, onların istediği okulumu bitireyim, dil öğreneyip bi firmada ömrümün sonuna kadar masa başı yardırayım, kendi ayaklarımın üstünde durayım. Bu bildiğiniz köle hayatı, istemeye istemeye bu hayata sürüklenmiştim ve yapmak zorunda olduğum için aynı zamanda başarmak zorundaydım.
ilk ve ortaokul öğretmenimin 8 sene boyunca beni gözlemesi hakkında mezun olmadan 1 gün önce aileme söylediği tek bir cümle vardı.
“ HardLy’nin elini ayağını iple bağlayın sandalye’ye oturtun penceresi olmayan bir odaya koyun kapıyı kitleyip anahtarı yutun. o bir yolunu bulur çıkar. “

Sevgili ailem, böyle yetiştirilmek için neyi hakettim, serseri çocuklarla takılıp başkalarınamı zarar verdim ? ona buna bıçakmı çektim, bir gün size lafmı getirdim ? bir gün uyuşturucumu kullandım? Bir gün karakoldanmı topladınız beni ? Yoksa bunları yapmadığım içinmi bu kadar rahat yargılayabildiniz beni !!
Çocuk yapmak çok ayrı, bakmak ondan daha ayrı bir zanaattır buna emin olun, bu konuyla ilgili sizlere tek tavsiyem, ne olursa olsun çocuğunuza bir gelecek kurmadan, bir fırsat bir imkan verme şansınız olmadan, girmeyin böyle bir sorumluluk altına. Sonra içinde fırtınalar koparda, kimseye anlatamaz derdini, nefret eder herkesden, kendine küser, geçer bir köşeye herkes güler eğlenirken, içine içine ağlar.
Vebal, âh, nasıl ödeyeceksiniz.. nasıl… Allah affederde, ben affedermiyim..

5 dk kala bu mal gitmeyince tuğba ufaktan bana baktı, kafa salladım. Çocuğa döndü ve yüksek sesle;
- yanıma gelip oturup bekleyecek kadar küçülmene sebep olan nedir ?
arkadaki tayfa bu konuşmayan kızdan böyle bir cevap gelmesine biraz şaşkınlık biraz andavallıkla kahkaha patlattılar, kendi arkadaşlarını rezil ettiler.. iti ite kırdıracaksın.
çocuk tahmin etmediğim yerden vurdu ama,
+ güzelliğin ?
- eşşeklerinde gözleri güzel, sizin köyde de böyle bekliyordun alışkanlık olmuş, anlıyorum senide dedi.
bu laftan sonra gevşek tayfa dahada çok gülmeye başladı.
yanına giden çocuk bir kelime daha etmeden kalktı gitti.

Bunun temelinde, daha öncede bahsetmiş olduğum gibi, bu ilk olacağı için beni seven, bana değer veren bir insanla bunu yapmak istediğimi belirtmiştim. fikrim

hala değişmemişti, ve kimse ne sözleriyle, ne taşak geçmesiyle bunu değiştiremedi.

En sonunda korktuğum başıma gelmedi, daha kötü şeyler bekliyordum aslında sena olayında, yine bir travma ama hayır, bu sefer farklı oldu ne olursa olsun

dilan dan sora melissaya bağlanabildiğim gibi senaya bağlanamadım. hatta yokmuş gibiydi benim için, olsada olur olmasada olur.

Bir gün yine aynı kafedeyiz, bu sefer masa kalabalıktı gerçekten 3 masa birleştirdik 20 kişi falan varız, senayıda çağırdım sıkı fıkı görüştüğümüz arkadaşlar

hep birlikte makaranın dibine vuruyoruz. sena en son geldi herkese selam verdi yanıma sandalye çektim oturdu, bir kaç bilmeyen arkadaşım vardı sena başka bir

muhabbette iken çaktırmadan kanka seninki bumuydu hayırlı olsun çok iyi kızmış falan deyip moral verdiler sağolsunlar.

o akşam bittiğinde evine bırakmak istedim senayı bayağı geç olmuştu, korktuğumdan önemsediğimden veya sevdiğimden dolayı değil nedenini bilmediğimden..
Babam görürse mahalleyi yıkar HardLy dedi, o anlamaz böyle şeyleri gözünde ben hala çocuğum dedi.
Sena dedim, baban çok zorluyor bizi farkındaysan, ben çok huzursuzum bu durumdan, ayrıcada seni kandırmak değil niyetim ama, muhabbetin sohbetin çok hoş ama

.. bir türlü ısınamadım sana, sevemedim seni.. hayal kırıklığına uğratmak istemem, çünkü benim hayallerim 2 kere en sağlam yerinden kırıldı.

eve girdim anahtarı aynı yere bırakıp zıbardım, öğlendi vardıyam, akşam 10 da evde olacaktım.
10 da evdeydim, girdim odama ardından babam geldi.
+ Sen dün arabayı aldınmı ?
- hayır baba ( gayet ciddi ve emin bir şekilde)
+ arabayı kaldırıma park etmiştim, sabah kaldırımda değildi, müziğin sesi sonuna kadar açıktı ?
- 5 te işe gittim, gece 4 te gelir gelmez yattım almadım arabayı baba.
+ Peki dedi çıktı.

Yalan söylediğimi anlamış, ama hiçbir şey dememişti. Tuhaf..

bir gün kafede gene takılırken canımız sıkıldı 4 kişiydi B - H Yaşar ben ve kimin arkadaşıydı hatırlayamadığım bir kız, ismi Sena idi.

Banklarda otururken bir ara bu yanıma hafif hafif yanaştı ama başka bir şey yapmadı ( el kol atmak gibi veya yakından konuşmak tarzında ) kız resmen oturdu

yanıma benim çekirdek çıtlayışımı izliyordu.

Ben daha o gün anlamıştım benden hoşlandığını, hiç renk vermedim zira kendiside hoş kızdı mavi gözlü sarı siyah karışık saçlı beyaz tenli benim tipimde

biriydi.

Bu S denen çocukluk arkadaşımla internet cafedeyken o sıralar facebook falan vardı, sena beni eklemiş arada yazıyordu oo kanka bu geçen sizi gördüğüm kız

değilmi dedi.

Evet dedim olm o kız sana nasıl bakıyor lan ahahah dedi amk odunu

gibtiğim şimdi ben o kıza çıkma teklifi etsem kabul eder sen neyin kafasını yaşıyorsun dedim ?

Hadi et lan gibisinden gaz verdi. dıbınakoyum almadınmı ağzının payını bi kere, niye gaza geliyorsun ? niye egon gene ön planda çocukluk arkadaşına artistlik

yapacağım derken kendine zarar veriyorsun beynini gibtiğiminin beyinsizi !! diyemedim kendime..

Akşam eve gittiğimde annemin yeni haberi oldu durumdan, babama sen manyakmısın, ne yapıyorsun sen ? Üniversiteye giden çocuğu arkadaşıma rezil olmayalım diye arkadaşlarına, eşimize dostumuza rezilmi etmek istiyorsun be adam ?

Ne alakası var kadın, çalışıp ekmeğini kazanacak alın teriyle, kime ne ?

Bu yaptığın hiç doğru değil, allah seni bildiği gibi yapsın, oğlum sen niye kabul ettin ?

sınıftaki kızlar olsun, erkekler olsun, her hareketiyle dalga geçmeye eğlenmeye başladılar, saftirik saftirik davranıyordu, herşeyi yanlış anlıyordu, hocalarla çok sık iletişim kuruyordu derste , ondan dolayı ofsayta düşüp duruyordu. Ssınıfın erkeklerinden bazıları işin takunu çıkarmaya başlayacaklardı. genellikle onların yanlarında olduğumdan ne gibi muhabbetlerin döndüğününden haberdardım ve şoklardaydım.
Yapılacakları yapılanları, dışlamaları bu kız hak etmiyordu. Bense onun için ses çıkaramıyordum, yapmayın etmeyin falan diyemiyordum. Desem ; hayırdır HardLy seviyomusun ne ayaksın.. sanane sen abisimisin ? iki eğlenicez dıbınakoyayım.

Kesin yanlış verdim numarayı yoksa bu zamana kadar yazardı, bende şans olsa; neyse…

Derken 12- 1 civarı mesaj geldi,

“ Bu kadar geç mesaj attığım için üzgünüm, biraz işlerim vardı telefonun şarzı bitmiş o sırada, şarzında sorun var temassızlık yapıyor, koymuştum şarza ama dolmamış, geç farkettim tekrar kusura bakma..”

Kolpa Ticaret A.Ş ; sırf merakımdan kudurayım diye yapmadıysa bende bişey bilmiyorum..

o sıralar gece vardiyasındaydım burger’da, gece 3 buçuk 4 te evde oluyordum.
Babam bi kaç kez araba kullandırmış, küfür kıyamet biraz bir şey göstermişti.

Arkadaşlar sayesinde biliyordum zaten kullanmayı, üzerimde ince deri ceket, siyah v yaka tişört siyah kot siyah beyaz ayakkabı karalara bağlamış yürüyordum, hava muhteşemdi beyler. Gerçekten muhteşemdi, dışarıda olmaktan yürümekten 1 saniye sıkılmadım.

Evin önüne geldiğimde araba kapıda yatıyordu, herkes gibi bende gezmek tozmak istiyordum deli gibi.
Babam anektarları çekmecede tutardı hep, hiç almamıştım, o gece şeytan neler söylediyse usulca eve girip anahtarları alıp çıktım, çalıştırdım arabayı, son ses müzik gece kimse yok, yollar benim..

Keyifli keyifli sürmeye başladım.. 1 saate yakın sürüp keyfimi aldıktan sonra aynı şekilde park ettim arabayı indim unuttuğum 2 şey vardı.

Ertesi gün gidip konuşmuş, mevzuyu bir yere bağlıyamamış, askıda kalmıştı, gizem tekrardan görüşmeye devam edeceğini, ama sadece arkadaş olarak yapabileceğini söylemiş, çocukta mecbur kabul etmiş. Aşıksan, seviyorsan çaresizliğini damarlarında hissedene kadar zorlarsın. Uçurumun köşesi olayı değil bu, uçurumdan düşerken bir dala tutunurum belki umudu. Umutsuzluk umudu.. Bu böyledir.

1 ay daha olaylar böyle devam etmiş, gizem fatih ebru sinem mami falan tamamen benden kopmuştu, kimseyle görüşmüyordum doğru düzgün.

Bir gün sınav öncesi hafta diye okula gittim, hoca yemek molası verdi 2 dersten sonra, gizem fatih batu mami 4 lü takılıyorlardı, ilginç ..

gibi gibi uzatabileceğim fırçalar, para kazanmak zorundayım, çünkü okumak için, okumak zorundayım, çünkü daha fazla para kazanmak için, daha fazla para kazanmak zorundayım, iNSAN gibi yaşayabilmek için, iNSAN gibi yaşamak zorundayım, KAHPE insanlara mecburiyetten tahammül etmemek için.
Adam olmak zorundayım, çünkü evlenip diğer insanlar gibi bir YUVA kurmak zorunda olduğum için.

Bir dakika, benim hayata dair planım yokki ? birden bire nereden çıktı bunlar, istemiyorum.
Bu yaşta bunları çekmek istemiyorum. Yaşıtlarım araç koltuğunda rahat bir yaşam sürerken ben başkalarının gibimsonik işleri ile 3 kuruş para için uğraşmak istemiyorum.

Geldiğin nokta bu, ister seve sve, ister gibe gibe .. yapacaksın..

4. Günün sonunda aradım. Aramız düzeldi, bir çocuktan bahsetti, eski sevgilisiymiş arayıp rahatsız ediyormuş ilk seni ben bozdum sen başkasıyla yapamazsın diyormuş kalkmış bana bunları anlatıyor.
inan bak hardly öye bir şey yok bakireyim ben dedi.

Benim için önemli değil, insanın karakteri huur olmasın dedim. O çocuğun numarasını siliyorsun ve bir daha görüşmüyorsun, eğer arar veya mesaj atarsa haberim oluyor, gelip anasını gibiyorum haberin olsun dedim.

Tamam dedi..

Şunları yazdım devamında.

+ iki kelime ile mutlu olacaksan, evine bir papağan al ve ona şunu öğret. “Seni seviyorum”
sen melissanın uzağından yakınından bile geçemezsin gerçeği bilmek istiyorsan, ama o gitti ve benim için bitti. Bittiği için kalbimde bir mahzende kilitli, anahtarıda ben yuttum istesemde açamam.
Sana bakmak veya seninle konuşmak onu bana hatırlatmıyor benzemiyorsun da için rahat olsun, sen ayrısın benim için inanmak istiyorsan eğer. Bunlara inanabilirsin..

3 – 4 gün konuşmadım.

Geçmişinizi arkanızda bırakmazsanız, geleceğinize böyle engel olur işte. Ama gönül el vermiyor ne yaparsın..

2. hafta, izin ayarlayıp gidemedim oda gelemedi. Her gün sık sık mesajlaşan birisi değildim.
ilk kavgamızıda etmiş bulunduk,
- Hardly ?
+ Efendim ?
- dün bütün gün 1 mesaj bile atmadın gelmedim diyemi yapıyorsun bunu ?
+ Hayır ne alakası var, ben zaten her gün mesajlaşma taraftarı değilim, hem konusacağımız konu azalıyor, hemde daha çabuk birbirimizden sıkılacağımızı düşünüyorum. ( kime ne anlatıyorsunki sen. Anlarmı, kız o neler kurmuştur kafasında yine.. )
- he sıkıldın benden yani ?
+ … hayır. Sıkılırsam söylerim olurmu ?
- bak ya.. bir de dalga geçiyor.
+ büyütüyorsun ortada hiçbir şey yokken, yapma cidden..
- peki HardLy peki.

Beyler işyerindeyim patron burda ve biraz işim var, akşam saat 7 de evde olacağım gece 12 ye kadar yazarım kaç part çıkar siz tahmin edin, biraz daha sabır..

Okuldan, oldum olası nefret ettim sebebi ise bana hayatımın hiçbir alanında yardımcı olmayacak, bana kalsa 8 senede göreceğim ilk ve orta öğretimi 3 seneye sığdırır, gerekli ve yeterli bilgileri aktarma imkanım olabilirdi.
Büyüdükçe okulun insanları belirli bir yerde tutma, oyalama amacı olduğuna daha çok inanmaya başladım. Ve devreye “ Red “ in şu cümleleri girmişti.
“Genci lisede aynı sıraya koyup aynı şekil giydiren bir sistem
Nasıl olur da farklı şeyler ister? “
Adam haklı beyler..