ilk yıllarımda bahsettiğim " yaşar " kardeşimin kız kuzeni B diyelim, ve tesadüfen tanıştığımız hemen karşımızdaki gazete bayinin sahibinin kızı H diyelim.
ikisiyle nedense hem kardeşim dediğim insanın kuzeni olması sebebiyle, H ninde karakter olarak iyi ve B ile iyi anlaşması sebebiyle birlikte takılmaya

başlamıştık, aynı sınıfta değildik kızlar bizden 2 yaş küçüktü daha 2 sene vardı liseye gelmeleri için onların ama kafa olarak bizimle eşittiler ve kalıp

olarakta tabi. onlarda kendi sınıfındaki insanlardan ve okuldakilerden pek haz etmiyor, mecburiyetten takılıyorlardı.

Bizim parkın orda kafe de genellikle çay çekirdek eşliğinde gece saatlerce muhabbet ederdik. iyice sıkı fıkı olmuştuk, zamanla gruba benim ve yaşarın ortak

arkadaşları olan diğer çocukluk arkadaşlarımız S ve N ve onlarla birlikte kızlarında çocukluk değil ama muhabbetinden sohbetinden hoşlandığı bazı kızları

bazen takılmak için çağırıyolardı değişiklik olsun diye. bu isimleri kısalttım çünkü çok zikretmeyeceğim.

takılır ederken her ne olursa olsun, her ne yaparsam yapayım. melissa aklımdan bir türlü çıkmıyordu. Bu melissa hikayemi tamamiyle başından sonuna bir tek

yaşar biliyordu.

Dedim ya takıldığım çocuklar binti ve ağızları iyi laf yapıyordu, onlar sayesinde benimde ağzım laf yapmaya başlamıştı ama ne söylediğimi umursamıyordum

bile, çünkü ben değildim konuşan gerçek HardLy kabuğunun içinde gizli ve ait olduğu kişinin onu gelip tıklamasını bekliyordu.. her gün ama her gün içim kan

ağlıyordu. Ama hayat devam ediyor, başkalarına yansıtmak etrafımda olumsuz etki yaratır ve bu hiçte hoşuma gitmez, hayatımı daha taktan hale getirirdi.