rez abi on numarasın

Rez 7. Kere aldim

Beyler tekrardan kusura bakmayin soyledigim gibi 2 sayfa entry gireyim yavas yavas devam ederim dedim ama fazla ilgi gorecegini tahmin edemedim, ise gidiyorum suan bi kahvalti sonra yazmaya devam

rezerved

Rez panpa

6 – 7 yaşındayken Bakırköy sahiline zütürmüştü beni, 2 simit yemiş biraz avm gezmiş en son bir oyuncakçıya girmiştim, küçükken her girdiğim oyuncakçıdan diğer çocuklar gibi mızmızlanıp herşeyi istemez, sadece en çok beğendim bir tanesine razı olurmuşum, o gün şöyle bir diyalog geçti aramızda.
+ Baba şu küçük uçaklar çok şirin çok güzel alalım bunuu ne olurr
- Oğlum cebimde son 5 liram var,
+ ya baba vardır paran çok beğendim lütfen alalımm
- … peki al bakalım o zaman
+ teşekkür ederimm eyyoo işte buu

+ Param yok oğlum,
- Baba alt tarafı bigiblet ne olucak alsan herkesin var benim yok
+ Alamıyorum oğlum işte anla
- (11 yaşındaydım neyi anlayayımki bir tane oğlun var ona almayacaksında kime alacaksın ?)
neden böyle yapıyorsun baba alt tarafı bir bigiblet ya offf
+ Ulan başlatma bigibletinden de sendende büyüyünce çalışır istediğini alırsın adamı deli etmeyin ulan! Bam.
Çocuğum ulan, istemek en doğal hakkım değilmi hayatı bana öğretmen en doğal hakkım değilmi. Ne olur beni avutsan ? Ne olur başımı okşayıp alırız oğlum desen ama yinede almasan ? Yalanda olsa, kandırsan çok mu zordu senin için. Yoksa hayallerimi bağıra bağıra fırlatıp atmanmı daha kolayına geldi ?

Üniversite 1, Ygs idi sanırım yatay geçiş ile xx üniversitesi xx kampüsünde babamın tanıdığı varmış, üniversiteye okumadan önce aldı karşısına konuştu,
+ Bak oğlum, benim seni okutacak param yok, kendin birşeyler yapabilirim diyorsan eyvallah arkandayım şu okulda tanıdığım var gidelim konuşalım en fazla bunu yapabilirim.
( senden hiçbir şey beklemiyorum, yarın bir gün bana kalkıp ta sen benim için ne yaptın ki deme diye beni o okula zütürüp şansını deneyeceğini adım gibi biliyordum, başka bir amacı olamazdı ruhunu çözmüştüm bırak zihnini..)
-ne bekleyeceğimki senden, madem öyle diyorsun gidelim konuşalım 30 tane okul yazma hakkım var biride seninki olur.

Gittik konuştuk dekanla, adam çok iyi adamdı okulu çokta beğenmesemde staj yaptığım yerde iş teklifi aldım, gel devam et dediler seve seve kabül ettim, yalnız akşamları gece okulum var üniversitede, 1 buçuk saat haftanın 3 günü erken çıksam sizin için sorun olurmu dedim, sıkıntı etmediler, ufaktanda olsa düzenimi kurmuştum.
Heyecanla yerleştirme sonuçlarını beklerken babamla gidip konuştuğumuz üni’nin dış ticaret bölümüne (gece) 2 yıllık, yıllığı 4.200 e okula başladım.
Şehir dışına çıksam aslında daha iyiydi ama, başıma gelenler ve mecalimin olmayışı cesaretimi törpülemişti resmen.

Üniversiteden bahsedeyim biraz, yol kenarında E- 5 üzerinde hemen bina olarak çok gibko bir yerleşke, 2 tane cafesi çok dar bir bahçesi var, hatta bina eskiden marketmiş o derece yani.
Amaç diploma almaktı, dershane gibi geldi okul bana daha çok üniversite tadı hiç vermedi diyebilirim.
ilk gün okula gittim, sınıfımı arkadaşlarımı öğrenmek için, bizim bölümden sadece 4 erkek vardı ilk günden, birinin adı fatih diğerlerini hatırlamıyorum fatihi hatırlamamdaki sebep biraz oğlan gibiydi önceden tiksindim ama bana samimi davrandı ve kafamız uyuştu. sonraki yaşayacaklarım onun değil oğlan şerefsizin önde gideni ve bin kurusunun bayrak tutanı olacağına delaletmiş.

Üniversiteye başlamadan önce tsigalko’nun nasıl bin oldum http://www.incisozluk.com...7-oldum-anlat%C4%B1yorum/ hikayesini büyük bir keyifle okumuştum, kısmen benim yaşadıklarımı yaşamış fakat benden aile ve maddiyat bakımından daha iyi, ve sonucunda bin olmayı başarmış bir insan olarak sonlanıyordu onun hikayesi. Okuduktan sonra üniversiteye başlamadan önce hayaller kurmaya başladım, bende bunları yaşadım demek ki ünivesite hayatımda bişeyler olabilir bende bu pgibolojiyi atlatıp bin olabilirim diye sevinmiştim kendi kendime.
Ama benim kanıma işlediğini anlamam çok geç olmuştu.

O hikayede tsigalko’nun buna yanık olan sıra arkadaşı vardı, adı ebru bilen bilir.
Okulun 2. Günü herkes gelmişti ve derse yarım saat vardı, girişte hemen yan tarafta masalar vardı oturulacak, geçtik biz bi kaç arkadaş, diğer arkadaşlarla hasbel kader dersten önce tanışma imkanımız oldu.
Yan masadakilerin dış ticaretle ilgili birşeyler söylediklerini duyunca bölümlerini sordum, dış ticaret dediler. Geçtik yan masaya, bir kız direk elini uzattı bana bilin bakalım adı ne ?
Merhaba ben Ebru..
Tsigalko ?? saçma sapan bir tesadüf işte, ama etkilenmedim değil.
Derslere gir çık gir çık derken birbirimizle tanışmış kaynaşmıştık, ebrunun samimi bir arkadaşı vardı, yerden bitme aşırı tatlı sexi birşeydi, yaşıtım olan minyon kısa boylu kızlar hep ilgimi çekmiştir nedense. Bir çok erkek içinde geçerliymiş aynısı bi yerde okumuştum.

Üniversite çağına gelene kadar çok fazla kişisel gelişim kitabı okumuş, çok fazla insanla tanışmış, iyi kötü fazlasıyla tecrübe edinmiş, bunlardan kendine pay çıkartıp kendini gerçekten geliştirdiğine inanan bir birey olmuştum.
Sinemle biraz fazla samimi olduk, adı yoktu ama hep yalnız konuşurduk, dertleşirdik daha çok.
yine ders arası cam kenarı tenha bir köşede akşam vakti konuşuyorduk, ilk defa böyle bir şey yaşadım sesli güleceğinize eminim.
Siyah uzun çorap, kısa etek, ince bir bluz kırmızı oje, siyah dalgalı saçlar.. iyi göğüsleri vardı yalan değil. Bu travmaları yaşamamış olsam daha ilk muhabbetimde kesinlikle tavlarmışım şimdi çok daha iyi anlıyorum ama nerde.. derdim am gibmek değilki benim derdim başka.. derdimi gibeyim…

Çok etkili bir ses tonum vardır, şiir güzel okurum bi tane patlatırım akşama vocerodan.
Cam kenarında kısık sesle konuşurken bunun askerde olan erkek arkadaşı vardı, ondan açıldı konu cam yarım açık, hafiften rüzgar üfürüyor ayrı bir atmosfer katıyordu, uğraşsanız bu kadar erotik ve aynı zamanda romantik bir ortam oluşturamazdınız, o gecenin büyüsü gerçekten bir başkaydıki. konuşurken onun tahrik olduğunu hissettim, konuşma bittiğinde 2 adım attım pantolonda bir ıslaklık.

Nasıl becerdim bilmiyorum, çok bir ıslaklık yoktu ama sanırım ayakta boşalmıştım. Espirisini yaparız ya incide, başıma gelince bir tuhaf oldum bir utandım sormayın gitsin. Aslında anlatmak bile istemiyordum ama artık ne var ne yok dökeceğim bu satırlara..
Kendimi toplayıp derse geçtim, biraz daha samimi olmaya başladık ebru ve sinemle, kafeye gitmeler birlikte yemek yemeler, kıyafet bakmalar.. kanka veya dost hitabesi yoktu aramızda, sadece ismimizle sesleniyorduk birbirimize ama aklıma hiç binlik veya kötü şeyler gelmiyordu.
Okuldaki kızlar gerçekten çok havalıydı, kılı olmayan kız kendini manken sanıyordu o derece, yüzlerine bile bakmaktan tiksiniyordum onların, konuşmayı geçtim..
Çok fazla okulda dolanmadım, kafeye inmedim ama indiğimde bazı kızların öküz gibi kestiğini farkettim, sabaha kadar kes 1 gram hevesmi kaldımıki yanına geleyim ortaokuldaki gibi, lisedeki gibi. Sütten ağzım yandı bir kere, yoğurdun tadına bakarmıyım hiç ?

O dönemde okula çok uzaktan gelen bir çocukla tanışmıştım, özgür iyi çocuktu ve iyi anlaşıyorduk sınıfta bir tek benimle muhabbet kuruyordu diğerlerini pek giblemiyordu, sınıfın geneli 3 4 kişi fırlama bin 4 5 kişi kendi halinde bi 10 kişi adam geri kalan kızlardan 2 – 3 ü yırtık geri kalanları Kezban diye tabir edebileceğiniz tiplerden.
Kezban damgasını vurmamdaki tek sebep, bir arkadaş vardı, sosyal bir çocuktu sınıfça gezelim tozalım birlikte vakit geçirelim diye çok uğraştı ama, kızlar hep yan çizdi, alt tarafı aşağıdaki kafede bile zarı zoruna 1 kere sınıfça inip muhabbet sohbet etme imkanımız olmuştu oda 1 saat.
Nuh diyorlar peygamber demiyorlar, çocuğada üzüldüm amk onun üstüne vazife olmadığı halde birşeyler yapmaya çalışıyordu. En sonunda pes edip kendi yolunu buldu zaten o.

Okuldan, oldum olası nefret ettim sebebi ise bana hayatımın hiçbir alanında yardımcı olmayacak, bana kalsa 8 senede göreceğim ilk ve orta öğretimi 3 seneye sığdırır, gerekli ve yeterli bilgileri aktarma imkanım olabilirdi.
Büyüdükçe okulun insanları belirli bir yerde tutma, oyalama amacı olduğuna daha çok inanmaya başladım. Ve devreye “ Red “ in şu cümleleri girmişti.
“Genci lisede aynı sıraya koyup aynı şekil giydiren bir sistem
Nasıl olur da farklı şeyler ister? “
Adam haklı beyler..

Üniversitenin ilk yarısı bitmişti, çalışıp okumama rağmen derslerim bombaydı. Ailem şok, onların istediği okulumu bitireyim, dil öğreneyip bi firmada ömrümün sonuna kadar masa başı yardırayım, kendi ayaklarımın üstünde durayım. Bu bildiğiniz köle hayatı, istemeye istemeye bu hayata sürüklenmiştim ve yapmak zorunda olduğum için aynı zamanda başarmak zorundaydım.
ilk ve ortaokul öğretmenimin 8 sene boyunca beni gözlemesi hakkında mezun olmadan 1 gün önce aileme söylediği tek bir cümle vardı.
“ HardLy’nin elini ayağını iple bağlayın sandalye’ye oturtun penceresi olmayan bir odaya koyun kapıyı kitleyip anahtarı yutun. o bir yolunu bulur çıkar. “

Bu cümleyi bana söylediklerinde hocamın tespiti için sesli gülmüştüm, kendimi böyle tanımlaymazdım. Ama tamı tdıbına öyleydim. Ailem bu cümleyi pek giblememişti ama,
Lisede ve ilk orta öğretimde işte çalışmadığım halde derslerim tak gibiyken üniversitede hem çalışıp paramı kazanıyor okulumun taksidini ödüyor tek başıma kendimi döndürüyor, hem de sınavlarımdan 60 – 70 ten aşağı not almıyordum. Bu gerçekleri ailem farkedince üzerimde baskı kurmayı azalttı.
Çocukluğumda hep baskı halinde büyüdüm, akşam ezandan önce evde olacaksın, derslerine çalışacaksın, o bilgisayarı camdan aşağı fırlatacağım, bak bakalım bir daha dışarı çıkabiliyormusun, terli terli dolaşıyosun sokaklarda hasta olup geliyosun hiç söz dinlemiyorsun, bıktım artık şıu çocuğun arkasını toplamaktan, bu odanın hali ne kendine biraz çeki düzen ver, başkalarının çocukları okuyup adam oluyor adam sen hala top peşinde koş, bilgisayarla uğraş, eve arkadaşımı getirmek istediğim zaman cumartesi Pazar günü eve arkadaş gelmez, onların ailesi yokmu bilmiyolarmı ? o çocuklar ile görüşmeni istemiyorum. Sürekli para harcayıp duryorsun oyuna ıvıra zıvıra, üstüne başına bişeyler alsan, kendin için bişeyler yapsan nolur ?

Sevgili ailem, böyle yetiştirilmek için neyi hakettim, serseri çocuklarla takılıp başkalarınamı zarar verdim ? ona buna bıçakmı çektim, bir gün size lafmı getirdim ? bir gün uyuşturucumu kullandım? Bir gün karakoldanmı topladınız beni ? Yoksa bunları yapmadığım içinmi bu kadar rahat yargılayabildiniz beni !!
Çocuk yapmak çok ayrı, bakmak ondan daha ayrı bir zanaattır buna emin olun, bu konuyla ilgili sizlere tek tavsiyem, ne olursa olsun çocuğunuza bir gelecek kurmadan, bir fırsat bir imkan verme şansınız olmadan, girmeyin böyle bir sorumluluk altına. Sonra içinde fırtınalar koparda, kimseye anlatamaz derdini, nefret eder herkesden, kendine küser, geçer bir köşeye herkes güler eğlenirken, içine içine ağlar.
Vebal, âh, nasıl ödeyeceksiniz.. nasıl… Allah affederde, ben affedermiyim..