Evet arkadaşlar pekekentlik anılarımı okuyanlar bilir. Anlatacak dertlerim olunca soluğu burada alırım. Anlatacak çok şeyim var biriktiğe taşıyor. Liseliler hariç gelenlenlere yeni bir bomba feyizli hikaye geliyor

evet beyler dinleyenler kendilerini belli etsin. içimdekileri sizinle paylaşmam lazım.

Ne kalacak bir yerim var ne de bir tanıdığım. ilk gelişim değildi bu antalyaya ama üzerinden baya zaman geçmişti. geçmişin izleri silinmişti ve artık yalnız başımaydım. o ilk günü hiç unutamıyorum. sahilde geçirmiştim. gerçi ilk günü değil ortalama 3 ayı sahilde uyuyarak geçirmiştim.

ilk gecemi tamamladıktan sonra ertesi gün bilen bilir konyaaltındaki plajlardan birinde işe girmiştim. sabahları çalışıyor, akşamları üzerime şemsiyeleri açıyor plajda uyuyordum. bir nevi ırgat gibi çalışıyordum. bütün gün güneşin altında tatile gelen insanlara şemsiye açıyordum. vücudumun güneş gören yerleri 1 hafta sonunda kapkara olmuştu. ışık görmeyen yerleriyse bembeyazdı.

çalışmak yormuyordu da bu şekilde çalışmak benim işim değildi be. bu ben değildim. tam tdıbına 3 ay çalıştım orada. aldığım tiplerle de iyi bir para biriktirdim hakkını yiyemem. günde 17 saat çalışıyordum beyler 17 saat. sabah plajda akşam aynı yerin restortanı vardı. içkili müzikli akşamda oradaydım. zaten bir eğlencemde olmadığından çift para kazanıyordum. tek harcamam cebimdeki sigaramdı. yemeklerimi çalıştığım yerden yiyordum.

kimse yaşadığı hayatı seçemiyor ve hiç kimse kaderinin ötesine geçemiyor. ya kaderine iyi yön veriyor ya da kötü.

Benim hikayem bundan yıllar önce başladı. izmirde başlayan kötü bir hikaye. herkesin bir tak sanıp özendiği pekekenttim ben. ama özenilecek şeyler değildi bunlar. hayatımı mahveden şeylerdi. eski yazılarımda görenleriniz vardır görmeyenlerde ufak bir göz atsın.

bütün işlerimi bırakmıştım ben yeni bir hayat yeni bir serüven, yeni bir başlangıç için gitmiştim başka şehirlere. ama hayatta beni yine bir sahil kesimine antalyaya çekti. okulu bırakmak zorunda kaldım maddi zorluklar yüzünden. o da yetmezmiş gibi bipolar diye bir pgibolojik hastalığım olduğunu öğrendim. manik depresif yani. bilmeyenler vardır, bir anda mutlu mesut giden bir dönem ardına gelen şiddetli depresyon.

herşeyi bırakıp elde avuçta hiçbir şey yokken gittim antalyaya. cebimde metelik yok. ama bulunduğum ortamı değiştirmek zorundaydım. yüzüm asık sürekli. hem çaresizlik hem de yıpranmışlık. ilk otobüsten indiğim anı hatırlıyorum. eski bir sırt çantam vardı sırtımda. içinde yarım su şişesi, biraz bisküvi 1-2 tshirt ve eski bir kanyak matarası. yarısı dolu yarısı boş..

Evet beyler yoktum uzun zamandır buralarda. Ama artık bir şeyler anlatmanın zamanı geldi de geçiyor. Herkes yerini alsın. Son oyunu anlatıyorum. Sigaralar düşmeyecek ellerden biliyorum. 10 dk sonra başlıyorum.

Evet beyler olay dün sabah başıma geldi. Ulan adam gelmiş 75 yaşına bi kere elini öptürmedi. En son köye gittim ziyarete. Kaldım 2 hafta eve dönmek için otobüse binicem elini öpmeye çalıştım elini çekiyor. Dede bırak dedim bırakmadı. Kısa süreli bi arbede yaşandı aramızda. Zaten orucum sigarasızlık başıma vurmuş. Bi anlık öfkeyle yaradana sığınıp bi geçirmişim buna. Otobüsün bagaj kısmına çarptı , muavin tuttu bunu. Sonra üzerime yürüdü bi kaç keko deden yaşında adam falan diyorlar. Dedim zaten dedem. Sonra bunlar saldırdı dedim girdi araya bırakın evladım diye. Sonra bi de harçlık alıp bindim otobüse.

pekekentlik zordur kardeş. akarı kokarı çok oluyor...

Öncelikle selamün aleyküm beyler, bilen bilir görmüş geçirmiş, pekekentlik yapmış bir panpanızım. Bugün size kendi deneyimleri derlediğim ufak bir liste hazırladım. Bizzat deneyimdir. Lafı çok uzatmadan başlıyorum.

- öncelikli olarak herşeyin başı para. Paran varsa herkesi gibersin. Herkes sana saygı duyar. Paran yoksa gibtiri taktan bir insansın herkesin gözünde.

- paranız yoksa ve yakışıklıda değilseniz gibişmeniz çok zor beyler. Öncelikle bir kızın dikkatini çekmeniz lazım ki gibebilesiniz.

- şimdi beyler gibişmek için çok şerefsiz ve giblemez olmanız şart. Kızlara değer verirseniz kızların zütü kalkar. Gider değer vermeyene verir.

- eğer seçici değilseniz dağı taşı, bayırdaki eşeğide giberim diyorsanız iyidir bu. Sizden çirkinlerde şansınız daha fazladır genelde. Ve onlar güzellere nazaran daha iyi gibilir. Çünkü erkeğin pgibolojisinde üstün olmak vardır. Sizden güzel ve daha iyi olan birine üstünlük sağlamanız pgibolojikman zor gibi o yüzden, çirkinleride gibin onlarında amı var.

- vermeyecek uğraştıracak kızlarla zaman kaybetmeyin kesinlikle. En sağlamı 5-10 dk beyler bunu unutmayın. Onların amı varsa sizinde yannanınız var. Onlar o kadar süsü makyajı keyiften değil yannan için yapıyor.

Beyler müsait oldukça eklicem bu liste daha uzun. pekekentim çalışıyorum. Özel msjlara cevap veririm. Hikayemi az çok bilende bilir, çok am geçti elimden

gibecem ya bi keyfim var gel oynayak diyom yok işim var yok uykum var en son dellendim bıçak çektim şimdi dust 2ye giriyoz.

Umut.avi

hayat yoruyor kardeşim. sürekli şehir değiştiriyorum. pekekenttim amk zamanında. bu sıralar yine o işlere bulaşıyor gibiyim.

sorma kardeşim sorma iş güç, hayat yordu. koydum rakımı bugünü siz kardeşlerime ayırıyorum

soruları alıyorum dertleşiyorum buyrun gelin

papaz senin ananı giberim. sen hiç pekekentle tanışmadın galiba. dıbını zütünden giberim. huur. hamamböceğigiben sen adamsın.

BEYLER YAVAŞ YAVAŞ LiSELi huur ÇOCUKLARI BAŞLIĞI TERK ETMEYE BAŞLADI. MÜKEMMEL BiR DÖNÜŞ YAPACAĞIM. AZ KALDI.

merak etme güzel kardeşim yazmaya başlıcam. hazır ol sen. huur çocukları yavaş yavaş terk etmeye başladı zaten başlığı

ben pekekentim panpa istersen fahişelerimi de toplar gelirim.

HiKAYEYi BIRAKMADIĞIMI ÖNCELiKLE SÖYLEMEK iSTERiM. LiSESLi huur ÇOCUKLARI SÜREKLi SÖVÜP, SANKi BEN O huur ÇOCUKLARININ iSTEKLERi DOĞRULTUSUNDA YAZMAK ZORUNDAYMIŞIM GiBi DAVRANIYOR. ONLAR HiKAYEDEN gibTiRiP GiTSiNLER BEN YAZMAYA DEVAM EDECEĞiM. GERÇEKTEN TAKiP EDEN AKLI BAŞINDA PANPALARIM OKURLAR ZATEN.

yanlış olmuş panpa düzelttim.

zeynepin koluna dirseğimle selam ver dercesine bi dokunuş attım. bu pek giblemeye giblemeye uzun uzun baka baka seldıbını verdi. neyse selamlaşma faslı geçti. biz oturduk biraz sohbet falan ettik. sonra dışarı çıktık.

bunlar bizi böyle deniz kenarında bir balıkçıya zütürdüler. ama deniz o kadar yakın ki biraz uzanıp elimi uzatsam elim denize girecek. küçük balıkçı teknelerini önümüzde duruyor. cidden güzel bir yerdi.

neyse oturduk biz siparişleri falan verdik. balıklar geldi . amk ortam süper. ben balığı yedim kolamı içtim falan. millet hala yiyor ama ben kendimi sığırcık gibi hissediyorum. tabi bunlar yemeği yiyorlar ben sigara mı yaktım. sonra telefon geldi. idil arıyor. masadan kalktım biraz uzaklaştım.

-ne var idil.

-halidaki sana ihtiyacım var neredesin ?

-izmir dışındayım. sonra konuşalım idil.

ben telefonu kapattım geçtim oturdum masaya...

o gün geldi. artık urlaya gitme vakti gelmişti. zeynep önceden hazırlanıp bize geldi. sırt çantasını almış. bende kendime küçük bir sırt çantası hazırlayıp artık gitmeye hazırlanmıştım. hazırlıklar bitti çıktık evden.

ilk önce konağa gittik. konaktan atatürk kültür merkezinin önünden körüklü otobüslerden birine binip gittik. tabi gittiğimiz yer sadece otobüslede gidilmiyordu. oradan da dolmuşa bindik ve nihayet gelmiştik. 2 saat falan sürmüştü yol. neyse ben sezini aradım. sezin telefona kocasını verdi. yerimizi söyledim. sonra bu arabasıyla bizi almaya geldi.

ben bir yandan da paniğim amk. şimdi amk zeynepi sezini kesin unutmamıştır. ne yannanımı yiyeceğim diye de düşünüyorum. ama bir yandan da rahattım. çünkü amk zeynepi o kadar yapışık geziyor ki bana sanki yıllardır birlikteyiz. işte bende ki de suçluluk pgibolojisi ya, zeynep bana öyle davranınca kendimi daha güvende hissediyorum. bir şeyler anlaşılmayacak diye kuruyorum kafamda.

neyse sonunda eve geldik. ev dediğime de bakmayın villa amk. kocaman bahçesi var. bahçesinde domuz gibi bir köpek. girdik içeri. içerde sezin mutfakta bir şeylerle uğraşıyor. ama yemek yapmıyor. pasta börek yapıyor. biz bunla selamlaştık falan. amk zeyneple karşı karşıya kalınca zeynep buna bakakaldı...

ulan anasını avradını gibtiğimin huur çocuğu neyin zütünü kaldırıyorsun. istemiyorsun gibtir git. zorla mı okutturuyoruz. senin gibi huur çocuklarının anasını gibmek lazım. bi gib yaptığın yok oradan konuşuyon. ananı gibtirmeden terket başlığı.

EVET BEYLER BiRAZDAN GELiYORUM. HERKES YERLERiNi ALMAYA BAŞLASIN. DiNLEYENLER KENDiNi Bi BELLi ETSiN BAKAYIM.

bu işte bu kadardı. cevap vermeden uyudum amk. ertesi gün okula gittim. artık rol yapmam gereken bir sevgilim vardı. iyice aşk-ı keranaye bağlamıştım amk. işte zeyneple buluştuk fakültenin yakınlarında bu boynuma atladı öpüyor falan. ben isteksiz bir şekilde öptüm bunu. sonra bu lak diye tuttu elimi. ama el mahkum o şekilde gidecez okula.

aslına bakarsınız okuldakilerin ne düşündüğüde pek gibimde değildi. heyecanı seven adamım amk. ya huurya ya pgiboloğuma ya da olmayacak kişilere aşık olurum zaten. fakülteye o şekilde gittik. hatta zeynep öyle bir yapıştı ki resmen tuvalete bile el ele girecektik amk. ulan ben ne büyük şerefsizim.

ama ok bir kere yaydan çıkmıştı. yapacak bir şey yok. neyse amk akşama kadar zeynepin çemberi etrafında zorla tutulduktan sonra eve geldim. zeyneple o konuyu konuşacaktım. ama o kadar sıkılmıştım ki mesajla anlatmayı seçmiştim.

"ya zeynep benim bir fikrim var."

"nedir o aşkım"

"ya urlaya gitmeye ne dersin hafta sonu"

"yaa çok güzel bir fikir. sabahtan gider gezer akşam geliriz."

"aslında ben kalırız diye düşünmüştüm."

"yaaa çok güzel aşkım yaaa. hem gece pazarı varmış orada onu da gezeriz."

"olur tabi."

"ama nerede kalacağız"

"ya benim bir tanıdığım var o konuda sıkıntı yok."

"tamam aşkım. çok heyecanlandım. hadi uyuyalım artık aşkım."

"tamam canım iyi geceler"

"iyi geceler aşkıımmmm"

neyse bunu uyutup başımdan savdım ben. artık büyük oyun başlamıştı amk. ölmek vardı dönmek yoktu...

amk çıktım şimdi kara kara düşünüyorum. küçükparka geldim amk. aklımada kimse gelmiyor. şimdi kimi bulucam da zütürcem yazlığa ? yine pekekentlik kanımda dolaşarak beynimi uyarmaya başladı. "zeynepi zütür zeynepi" amk direk zeynepi aradım.

-alo zeynep müsait misin ?

-noldu halidaki

-zeynep konuşmamız lazım.

-ne konuşacaksın halidaki.

-sen ve benle ilgili.

-tamam nerede.

-küçükparkta buluşalım sonrasına bakarız. akşam 20.00 gibi.

-tamamdır.

telefonu kapattık amk ben eve gidip biraz dinlendim o sırada duş falan aldım. sonra artık vakit geldi küçükparka indim zeyneple buluştuk.

tabi biraz yağlayıp yıkamak lazım.

-çok güzel olmuşsun zeynep

-teşekkür ederim.

ben bunu kahveciye zütürdüm. oturduk siparişleri verdik kahveler geldi.

-zeynep ben çok düşündüm. ve seninle bir ilişki yaşamak istiyorum. eğer hala seninde gönlün varsa.

-ne oldu halidaki geçen gece kadınlarla eve geliyordun.

amk benim beyinde şimşekler çaktı. ulan zeyneple sezin karşılaşmıştı. bu ufak detayı nasıl atlamıştım ben. işte hızlı koşan atın taku seyrek düşer. ama artık çıktık bir yola. kıvırmak zorundaydım...

-o iş bildiğin gibi değil. o bir arkadaşımdı.

elimi bunun ellerine zütürdüm.

-eğer istersen bende seni sevmek istiyorum.

-bunu düşünmem lazım halidaki.

-tamam zeynep nasıl istersen ama benim duruşum bu. ne istediğimi biliyorum.

kahveleri içtik. hesabı ödedim kalktık. evli evine köylü köyüne döndü. açtım bir müzik. yaktım sigaramı tavanı izliyorum...

https://www.youtube.com/watch?v=vLr3tG7xI6Y

o ara telefonun ışığı yandı ve titredi.açtım msj zeynepten.

-iyi geceler aşkım...