sırtımdaki ağrı iyice azmıştı ama artık özgürdüm. bu geceden sonra tüm ülkede aranacaktım, bu yüzden roma'da daha fazla kalamazdım. napoli'de tanıdığım bir arkadaşım vardı ve bana borçluydu. ödeşmiş olmamız için iyi bir fırsat sunmanın vakti gelmişti. planım, önce napoli'ye gitmek, ordan da sicilya üzerinden gemiyle tunus'a geçmekti. artık yeni bir dünyaya geçiyordum. roma'ya tekrar dönmem için trevi çeşmesine bozukluk atmam gerekmiyordu, gilberto'ya olan nefretim beni tekrar buraya döndürecekti zaten.