insanlığın en büyük zaafı sabırsızlıktı. öyle ki cennetten de sabırsızlığımız yüzünden kovulmuştuk. ilk insanlardan beri içimizde var olan sabırsızlığı zamanla içimizden atamasak da dizginlemeyi başarabilmiştik. sosyopatları normal insanlardan ayıran en büyük özellik de buydu. onlar asla içgüdülerine gem vuramazlardı ve pek çoğunu ele veren de sabırsızlıkları olmuştu. gilberto da şüphesiz bir sosyopattı. bu yüzden kendisine soru sorulmasından muhakkak rahatsızlık duyacaktı. soru sormayı seven biri değildim ancak gilberto'nun sırrını çözebilmek için ona bir oyun oynamam gerekiyordu. 'neden biraz daha beklemiyoruz satış için, bu işi yarın yapacak olmamız biraz acele ve amatörce olmaz mı' diye soracaktım. eğer sert bir cevap verirse sosyopat olmasının getirdiği sabırsızlıktan dolayı yapmamızı istediğini düşünüp rahatlayacaktım. ancak yatıştırıcı ve mantıklı bir cevap verirse ortada bir oyun olduğunu sezecektim.