Gittik vedalaşıp evini yolunu tuttum, arkadaşıma ayarlayacağım kıza az daha vuruluyordum yine, bağlanma problemi var bende ufacık bir şey, beni çeken bir şey yetiyordu mal gibi bağlanmama,
abazanlıktandır diye bi filmde geçiyordu bu hatta :D ama değil inanın, ihtiyaç duysaydım bir şekilde yapardım bu işi ama yapmadım istemedim.
Hani bazı insanlar da doğuştan vardır cinsiyeti kızken erkek gibi hisseder, veya tam tersi, veya kimi kadın kendini kocasına saklar, diğeri umursamaz. Kimi erkek giber geçer, polemiğe girmez, kimiside sevmek ister, bir gibilmediği kalır..
Bu sefer etkilenmedim tuğbadan egomu tatmin etmiştim yine, yakışıklıyım ağzım laf yapıyor istediğim zaman bin olabilirim hazırım artık.
Bunları yazarken anladım sanırım, ölene kadar hazır olmayacağım, bin falanda olamayacağım vicdanım, merhametim bunlardan çok daha ağır basıyor bir türlü adım atamıyorum aşamıyorum kendimi.