gilberto planı başarıyla uygularsa ve malları alırsa geriye tek bir sorun kalıyordu: dikiş izleri. adli tıp incelemesinde dikiş işleri fark edilecekti ve mide kontrol edildiğinde boş bir vaziyette bulunursa malların bir şekilde çalındığı ortaya çıkacaktı. bu durumda tek çözüm mallarının tamdıbını almamak olacaktı. aceleyle mideye yerleştirilmiş malların ağırlığı hakkında bilgim yoktu dolayısıyla üstünkörü bir şekilde malların bir kısmını geride bıracaktık. 3 torba mal koymuştum ve bunlardan birini bu durum için feda etme niyetim yoktu. dolayısıyla gilberto 2 torbayı alacaktı ve diğerini açıp yanında zütürdüğü torbaya yarısını aktaracaktı.
gilberto'nun içeride adamı veya adamları vardı ve bunu hâlâ benden gizli tutuyordu. yaptığı telefon görüşmeleriyle hastanenin yeri ve içi hakkında bilgi edindi. bilgileri benimle paylaşmadı ancak planıma sadık kalacaktı. ancak plan için beni onaylamak yerine sen olmasan da bunu uygulayacaktım zaten der gibi bir tavır takındı. gilberto'nun arabasıyla yola çıktık. hastaneye vardığımızda takip edilme durumumuza karşın arabayı ben kullanıyordum, gilberto'yu hastanenin olduğu mahalleden uzak bir yere bıraktım ve bana tarif ettiği yere doğru yola devam ettim. gilberto yoluna taksiyle devam edecek ve bu sayede peşimizdeki olası polis takibinden uzak kalacaktık. herhangi bir polis baskınına karşın glock'um belimdeydi. yarım saat sonra bıraktığım yerin hastaneye göre simetriği olan yoldan alacaktım ve eve dönecektik.