aslında bir yolu daha vardı. teslim olmak. evet, teslim olmaya karar vermiştim. ve bu karar beni imparator yapan karar olmuştu.
bir saate yakın bir süre sonra aynı iki polis tekrar geldi. içerde aradıkları şey olsa bile bir saatte çoktan boşaltmış olacağımı düşünüp, sisteme karşı kin duyuyorlardı. kahraman polis olma isteklerini mahkeme kararı olmadan arama yapamamaları engellemiştir. ancak ben o ödülü tekrar onlara vermiştim.
içeri girdiklerinde mutfaktan aramaya başladılar. bulmaları zaman alacaktı belli ki, mavi odaya doğru koşup ve bitkileri gizliyormuş numarası yapıp onları bu odaya çektim ve daha kısa sürede yakalanmış olmanın haklı gururuyla 'umarım bu benim sonum olmaz' diye içimden geçirdim. polislerden biri beni kelepçeledi, diğeri ise telsizle 'bitkiler bulundu, adamı getiriyoruz buraya ekip yollayın' anonsu geçti.