/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
  1. 26.
    +3
    Part8
    Demesiyle beraber hızlıca kapıya doğru harekete geçti. Ben çantamı sırtlayıp yola koyulana kadar çoktan koridoru dönüp çıkışa doğru koşuyordu. Hızlı adımlarla ilerledim ve beni bekle diye seslendim. Koridorun sonundaki köşeyi döndüm ve polisin dışarıda olduğunu gördüm. Ama bir sorun vardı. Neden elleri havada öylece bekliyordu ki. Ben ne olduğunu anlayana kadar bir silah sesi duyuldu ve polis yere yığıldı... Donakaldım. ikinci kez gözlerimin önünde birisi ölüyordu ve ben hiçbir şey yapamamıştım. Birkaç saniye sonra kendime geldim ve dönüp odaların birine girdim ne yapmalıyım diye düşünürken odada büyük bir dolap olduğunu fark ettim. Hızlıca içine girip dikkalte dinlemeye başladım. Duyuyordum konuşmalarını.

    -Geri zekâlı herif, adam gibi bağla demedik mi lan sana!
    -Ne bileyim abi vallahi sağlam düğüm atmıştım, nasıl çözdüyse helal olsun.
    -Yalnız abi ben şahidim Murat iyi düğüm atmıştı sakın başkası çözmüş olmasın?
    -Bak abi Zafer’de görmüş nasıl bağladığımı bak yemin ediyorum iyi bağlamıştım.
    -Kes lan anladık git bak bakalım başkası var mı içerde

    Bu konuşmadan hemen sonra ayak seslerini net olarak duymaya başladım, yakınlarımda oldukları belli oluyordu. içimden "Ulan hadi bakalım ben giderim ama birinizi de zütürürüm" dedim ve belimden tabancayı çıkartıp sağ elime aldım, sol elime de bıçağımı aldım, dolabı açtığı an üzerine atlayacağım. Adamlardan biri benim olduğum odaya girdi, dolaba yaklaştı, ayak seslerinden belli oluyor yeri, Kalbim yerinde durmak istemiyor, çıkacak göğsümden.
    Dolap kapağının önünde durdu, Ben deliriyorum heyecandan, kaldırdım bıçağımı, dolabı açan adam ölecek, kesin. Aramızda 4 cm lik dolap kapısı var sadece. Bir iki saniye sonra fermuar sesi geldi. Adam açtı, dolap kapısına işemeye başladı. Heyecandan deliriyorum, aklımdan adamı hadım etmek geçiyor. Neyse ki şansım varmış, dolabı açmadan gitti, bağırdı diğerlerine.

    -Yok lan, kimse yok burada.
    -Olsa da adam mı kalır şimdiye.
    -Neyse gel bir şeyler yiyelim.

    Birkaç dakika sonra duman kokusu gelmeye başladı. Ateş yakmışlardı herhâlde. Konuşup gülüşüyorlardı, arada şerefe falan diyorlardı. içiyorlardı, fırsat bu fırsat adamlar sızdıklarında çıkar giderim diye düşündüm. 2 veya 3 saat bekledim, hava kararmış olmalıydı. Adamların sızmasını beklerken ben sızıp kalacaktım, dün gece de uyumamıştım…
    Tümünü Göster
    ···
   tümünü göster