Rez ulann

insabot'un ne yapmaya çalıştığını çoktan anlayan müdür, güç gitmeden önce odasına doğru koşmaya başlamıştı. Diğerleri ise korkuyla çekme kattan olanları izliyordu. Her yer karanlığa gömüldüğünde yukarılardan müdürün sesini duydular "Çıkışlara gidin!" diye bağırıyordu. 

Bağırışlar içerisinde herkes koşmaya başladı. Neyse ki kısa süre sonra, jeneratörle birlikte soluk kırmızı ışıklar yandı ve karanlık biraz giderilmiş oldu. Fakat ışıklar yanmıştı ki, laboratuvarda bir ses yankılandı. "ACiL DURUM! ACiL DURUM! iRAVTEK SALDIRIYA UĞRADI! TÜM ÇIKIŞLAR KAPATILDI!" "ACiL DURUM! ACiL DURUM! iRAVTEK SALDIRIYA... " diye tekrarlandı az öncekiler. 

Son umut da çökmüştü. Laboratuvarın otomatik güvenlik sistemi devreye girmişti. Bir şeyler hasar gördüğünde ya da acil durum butonuna basıldığında tüm çıkışlar kapatılıyordu. Böylece terörist ya da hırsız ya da başka kötü niyetli kişi içeri kıstırılıyordu. Ve, hasar onarılmadıkça ya da yönetim odasından parola girilmedikçe kapılar açılmıyordu.

Bu yüzden müdür, odasına koşuyordu. Ancak buradaki tek kurnaz kişi kendisi değildi. insabot, onun niyetini anlamış ve şimdi o da yönetim odasına yönelmişti

Reserved

Bu sırada diğerleri çıkışlara yaklaşmışlardı. Tahsin ve arkadaşı Burak, çıkış kapılarından birine ulaşmış fakat orada kalmışlardı. 

Müdür odaya vardığında kapıyı kilitledi ve barikatla kapıyı destekledi. Ardından parolanın girilmesi gereken panele yaklaştı. Ama eli tuşlara tam gitmişti ki kapı ve arkasındaki barikat parçalanıp odanın dört bir yanına dağıldı. Sonra içeri insabot girdi. Ama geç kalmıştı, müdür hızlıca 7 haneli parolayı, şaşırtıcı bir soğukkanlılıkla yazdı. Ancak, daha dönmeye fırsat bulamadan insabot'un yumruğuyla can verdi. insabot, az önce parolayı görmüştü ve şimdi aynı parolayı dev parmaklarıyla yazıyordu. 

Tahsin ve Burak kapının önünde beklerken birden bir tıslama duydular. Kapı hareketleniyordu. Hemen kapıya yaklaştılar, fakat kapı daha diz boyuna kadar açılamadan tekrar kapandı."Allah kahretsin!" diye sertçe yumruk attı kapıya Tahsin. Burada yapılacak pek bir şey olmadığı için geri dönemeye başladılar

Virüsle beyni neredeyse zapt edilmiş olan insabot, nedenini bilmeden canlı ne varsa yok ediyordu. Amaçsızca. Sadece bir içgüdüyle, robotsal bir içgüdüyle. O, odadan çıkıp kapılarda bekleşen gruplara saldırmak için yönünü değiştirirken, polisler de kapılara varmışlardı. Dışarıdaki kapı güvenliğe dahil olmadığı için açıktı. Oradan içeri girip merdivenlerden hızlıca indiler. 20 kadar tepeden tırnağa kuşanmış polis kapalı kapıya doğru ilerliyorlardı. Buna hazırlıklı oldukları için yanlarında bol miktarda c4 plastik patlayıcısı getirmişlerdi. Hemen düzeneği kurup uzaklaştılar ve patlattılar. ilki yeterli olmadığı için tekrar düzeneği kurup hasar görmüş kapıyı havaya uçurdular. Sonra içeri doluştular. 

Ana girişten sonra koridor ileride dallanıp, şu an birçok kişinin bekleştiği 7 çıkışa açılıyordu. Polisler ilerlerken karşılarındaki kapıdan bağırışlar geldi. Ardından kapıda yumruk şeklinde bir göçük oluştu. Polislerin lideri adamlara el işareti yaptı ve herkes hazır konuma geçti. Kısa süre sonra kapı parçalandı ve insabot göründü

Polisler önce şaşırdılar, tehlikenin bir insan olduğunu sanıyorlardı. Ama kısa sürede toparlanıp ateş etmeye başladılar. insabot, her saniye vücuduna saplanan onlarca mermiye aldırış etmeden yoluna devam ediyordu. Polislere doğru yürürken mermilerden biri gözüne geldi ve insabot robot ve hayvan karışımı bir sesle böğürüp durdu. Nedense, virüsten sonra gözünde bir hassasiyet oluşmuştu. Ancak kısa sürede toparlanıp polisleri avladı. Kaçamaya çalışan son iki polisi ise yakalarından tuttu ve birbirlerine vurdurarak vücutlarını parçaladı. Birçok kişiyi öldürmüştü, fakat hâlâ canlı olan birileri vardı, seziyordu.

Tahsin ve Burak, başka bir çıkışta bekledikleri için katliama dahil olmamışlardı. Önce bağırışlar ve kapının yıkılışını duymuşlardı, sonra da silah sesleri gelmişti. Silah seslerinden cesaret alıp insabot'un kırdığı kapıya gitme kararı aldılar. Bu yüzden bulundukları koridordan çıkıp sola döndüler ve bir süre koştuktan sonra soldaki başka bir koridora saptılar. Ancak koridora yeni girmişlerdi ki ileride insabot'un elini kolunu sallayarak polisleri öldürdüğünü gördüler. "Bu ne böyle? Kaç mermi yedi, niye ölmüyor?" diye feryat etti Burak. 
Tahsin onu çekip geriye doğru koşmaya başlarken "Bizim hatamız." dedi "Her şeyi insan gibi, fakat yine de saldırıya uğramasından korkuyorduk. Bu yüzden onu geliştirdik ve şimdi çok ani bir darbe almadıkça kendini yenileyebilir. Ayrıca kemikleri çok güçlü, normal silahlarla kırılamaz."

Reserved

Birden önlerine çıkan doktor, durup dizlerinin üstüne çöktü. Omzunu tutuyordu, omzundan aralıksız kan akıyordu. "Ne oldu sana?" diye sordu Tahsin.
"Sizin icat saldırınca hastanın bulunduğu odaya saklandım. Ne olduğunu anlamadım, birden titremeye başladı. Sonra ayaklandı ve direkt üstüme atladı. Neredeyse omzumu yerinden sökecekti, son anda kaçtım. Şimdi peşimde!"
O sırada doktorun arkasından inleme sesleri geldi. 

"Nasıl bir hastalık böyle?" dedi doktor. "Adam, resmen aç bir hayvana dönüştü!" 
Artık insabot'un ayak sesleri yakınlardan geliyordu. "Kaçın!" diye bağırdı doktor. "Ben onları oyalarım, kaçın siz!" 

Doktorla pazarlık yapamayacak kadar şaşkın olan ikili az önce geldikleri kapalı çıkışa yöneldiler. Koridora girince Burak yukarıyı göstererek "Hey! Bak yukarıda havalandırma var! Oradan kaçabiliriz!" Havalandırmaya varınca, daha uzun boylu olan Tahsin havalandırmanın kapağını tuttu ve kapağı kenara itti. Ardından yere düştü, sonra tekrar zıplayıp havalandırmaya çıktı. O sırada koridorun sonundan acı bir çığlık geldi

Tahsin Burak'a dönüp elini uzattı. Burak ilk zıplayışta tutamadı elini, ikincisinde Tahsin onu yakaladı. Ancak Tahsin Burak'ı yakalarken insabot da koridorun başında belirdi. Şimdi ikiliye doğru hızla yürüyordu. Burak panikleyip "Hadi!" diye bağırıyordu. Tahsin tüm gücüyle çekiyordu fakat aniden dengesi bozulup düşebilirdi. Şimdi insabot yolu yarılamıştı. Ama daha onlara varamadan Tahsin Burak'ı yukarı çekmeyi yarı yarıya başarmıştı. Şimdi Burak kendi başına tırmanıp ayaklarını yukarı çekmeye çalışıyor, Tahsin de onun kolunu tutmuş yardım ediyordu. "Hadi, başardık!" diye sevindi Tahsin ama o anda Burak aşağı doğru çekildi. "Yo! Hayır!" diye bağırdı Burak. Çırpınıyordu ancak insabot bacaklarını tek elle kavrayıp kırınca çırpınışları sona erdi ve Burak acı içinde yere düştü. Onu kolunu bırakmamış olan Tahsin de onunla birlikte yere düştü. Tahsin biraz uzağa yuvarlanıp doğrulmaya çalışırken Burak yerde sayıklıyor gibiydi. Tahsin tam ayaklandığında ensesinden yakalandığını anladı. 

insabot ensesinden tutup Tahsin'i havaya kaldırdı ve tüm gücüyle Burak'ın üstüne fırlattı. Kafalarının birbirine çarpmasıyla ikisi de can verdi. Ardından insabot geldiği sapağa döndü. Oraya vardığında virüsü kapmış olan adam doktoru büyük bir hayvansallıkla ve zevkle kemiriyordu. Onunla aynı virüsü taşıdığı için, onu düşman olarak görmeyen insabot polislerin geldiği çıkışa doğru yola koyuldu

Kimse yoksa boşuna yazmayim ya varya buraya kadar yazdim insani sogutuyosunuz fazla bisey degil okuyorum veya burdayım yazsaniz yeter

REZERVED

sen yaz biz burdayız

ön sıralardan rezervatuvar

reserved

Tesekkurler beyler ben harbi okumuyonuz şandim emege saygi veren herkese tesekkurler

Bölüm 2. istanbul'un Son Birkaç "Günü"

"Evet," dedi nefes nefese muhabir. Kampüse gelmiş, diğer birçok kişi gibi çekim yapıyorlardı. "Evet, bahsedilen garip şeyin buradan çıktığı öğrenildi. Şu gördüğünüz küçük bina buraya birkaç sene önce dikildi. Ancak kimse buranın ne için kullanıldığını bilmiyordu, çalışanlarından çıt çıkmıyordu. Herkes meraktaydı ve merakları sonuçlandı. Bu sabah, buradan insan görünümlü, fakat insandan katlarca daha büyük bir şey çıktı. Ölüm yağdırıyordu. insanlar dört bir yana kaçıştılar. Şu an için, içeriye girme iznimiz olmadığı için içerideki ölü sayısını bilmiyoruz. Fakat kampüste 11 ölü var, neredeyse bir katliam. Hiç yaralı yok, çünkü bu şey kimseyi sağ bırakmıyor. Ayrıca... " dedi ve yerdeki cesetlerden birinin yanına gitti. Cesedin etrafını polisler ve ambülans ekipleri sarmıştı. Kameraman zor bela araya girip cesedi çekmeye başladı. "Olamaz! Nasıl bir şey bu!" dedi muhabir iğrenerek. "Hey, çekmeyin!" diye onları kovalamaya çalıştı polislerden biri. Kameraman ise çekmeye devam ediyordu. "Bunun ne olduğunu ise kimse bilmiyor. Adamın vücudu yenmiş! Bunu nasıl bir şey yapabilir?" O sırada zorlanıp uzaklaştırıldılar. "Evet, sayın seyirciler. Burada tam bir katliam var, burada yaşananlara en uygun kelime bu: Katliam! Bir devlet neden böyle durdurulamaz bir şey yapılmasına izin verir? Hâlâ bir açıklama gelmedi... "

"Neyse ki bizim yakada değil." dedi Serdar. Sonra başka habere geçince, ofisindeki küçük televizyonu kapattı. 
"Ne olmuş?" diye içeri girdi arkadaşlarından biri.
"Karşıda, hani Boğaziçi'ne bir ek bina yapmışlardı ya,"
Arkadaşı boş boş baktı suratına. "Hatırlayamadım?" 
"Ya, birkaç sene önce bina yaptılar sonra da neden yapıldığını söylemediler. Hatta hep ünlü Türk bilimcileri çalışıyormuş. Orası."
"Hee." dedi arkadaşı. "E, ne olmuş?"
"Bu sabah, insan görünümlü bir şey çıkmış oradan. içeridekileri, dışarıdakileri öldürmüş hep. Şimdiden bir sürü ölü varmış."
"Hadi be! Peki, neymiş bu?"
"Söylemedi muhabir, onlar da bilmiyor galiba. Yalnız, nerede olduğunu da bilmiyorlar."
"Valla, acıdım karşıdakilere. Ben orada olsam ve bu haberi duysam, çoluğu çocuğu eve toplar üç gün sokağa çıkmazdım." ikisi de güldü. "Neyse Serdar, ben kaçar görüşürüz." dedi ve ofisten ayrıldı. Serdar da işine döndü.

Akşam haberleri de bir o kadar ilginç ve vahimdi. insabot, öğleden birkaç saat sonra Boğaziçi Köprüsü civarlarında görülmüştü. Eş zamanlı olarak bölgenin farklı yerlerinde 19 ceset bulunmuştu. insabot'un köprü yakınlarında görülmesiyle civardaki polisler köprüye intikal etmişlerdi. Ardından insabot köprünün bir üst sokağında bulunmuştu. Sokak hemen kapatılıp, insabot'u etkisiz hale getirme çalışmaları başlamıştı. Ancak polisler insabot'u ne kadar yaralasalar da, bir türlü yenemiyorlardı. Oradaki kısa fakat vahşi çatışmanın ardından 7 polis kaybedilmişti. Ve insabot, iTÜ Koruluklarına kaçarken görüntülenmişti. Ardından kendisinden haber alınamamıştı

Reserved

Reserved

Rezervatullah