Rezzzzzzzzz

Yav hadi

Rez sardı hızlı yaz

Hadi bakalım verdim sukunu aldım rezimi

Rez ulan rezz

Rezerved 4

rezerved panpa devam ettikçe okucam veriyorum şukunu

Rezervatullah

Reserved tutarsa okurum

Rez amk rez

Toplanalım gece kadrosu kuralim devam sonra

rezerved

Rezervee

Beyler @1 şuku atip okuyorum veya burdayim yazarsaniz sevinirim devamm...

Bölüm 3. O Şeyler

istanbul kanlı bir sabaha uyanmıştı. Bu kez durum çok daha kötü ve ciddiydi. Sokaklar hastalıklı insanlarla, yani zombilerle doluydu. Çok kişi geceleyin bunların saldırısına uğrayarak hayatını kaybetmişti. Hastanelerin çoğu zombilerin eline geçmişti. Bazı büyük hastanelerse, güçlü polis çevirmeleri sayesinde hâlâ ayaktaydı. Karakollar salgından kaçan insanlarla dolmuştu. Küçük karakollardaki polisler artık dışarı çıkmaya cesaret edemiyorlardı. Bazı karakolların önüne ise barikat kurup çatışmaya giren polisler vardı.

istanbul karantinaya alınmıştı. Giriş ve çıkışlar kapatılmıştı. Böylece hastalık dışarı taşamayacaktı. Ve en kısa zamanda antivirüs bulunup, halk bu durumdan kurtarılacaktı. Şehrin belli başlı bölgelerine, büyük ve güvenli yerlere sığınma kampları kurulmuştu. Sıkıca korunan bu kamplardan, insanlara "Gelin" çağrısı yapılmıştı. Hastalık geçene kadar insanları burada muhafaza etmek düşünülüyordu. Ancak, girişte kontrol vardı ve sadece virüsü kapmamış olanlar içeri girebiliyordu. Diğerleri ise, kampların bitişiğindeki büyük yerlerde toplanıyor, daha sonra da zamanı gelen infaz edilip gömülüyordu. Vahşiceydi, fakat başka bir çözümü yoktu.

Şu anlık herhangi bir saldırı söz konusu değildi. Polisler şehri kurtarmaya el atamazlardı, çünkü atacakları el şehirdeki durumun bileğini bükemezdi. Belki ordu devreye sokulabilirdi, ama makineli tüfek taşıyan on bin kişinin ve birkaç yüz tankın şehirdeki her şüpheliyi öldürmesi de katliamdan farksız olurdu. Bu yüzden şu an şehri kurtarmaya girişilmemişti. Hem zaten bu bir hastalıktı, şehir işgal altında değildi. Bu sebepten ötürü bir süre daha beklenilebilirdi.

Şehrin altıncı gündeki durumu buydu, kısaca istanbul kaybetmek üzereydi. 

O gün, sonunda bir doktor onlara bir isim verdi. Otopside ölü birden canlanıp doktora saldırmıştı. Doktor, onu elindeki neşterle öldürüp zor bela kurtulmuştu. Sonra da ona "zombi" diye seslenmişti. Zombinin yakınları ise bunu duyunca doktora yüklenmişlerdi. Babası gözyaşları içinde "Sen benim çocuğuma nasıl böyle bir ad koyarsın!?" demişti.
"O artık sizin çocuğunuz falan değil, o bir canavar! insan yiyen bir canavar!" diye karşılık vermişti doktor acımasızca. Anne-baba yıkılmıştı.

Hastanelerde polis desteği vardı, fakat hâlâ saldırganlaşmış hastaları etkisiz hale getirmek için yetkileri yoktu. Ya da sokakta bunlardan birini öldüren hâlâ gözaltına alınıyordu. Çünkü bu "zombiler" hâlâ "insan" sayılıyorlardı.

Beşinci gün, beşinci gün dananın kuyruğu zorlanıyordu, koptu kopacaktı. Nasıl olmuşsa, artık hastanelere sadece ısırılanlar değil, başka yollarla da bu virüsü kapmış olanlar geliyordu. Virüsün, su yoluyla bütün şehre yayıldığı tahmin edilmekteydi. Öğlen haberlerinde verilen bilgilere göre, toplamda binden fazla hasta tespit edilmişti. Ve artık polislere yetki verilmişti, hastalık kapanlar bayıltılıp güvenli bir yerde tutulacaktı.

Bütün hastaneler, sağlık ocakları ve diğer tüm sağlık kuruluşları seferberdi. Fakat, durum ortadaydı ve herkes bunu biliyordu. istanbul halkı kırılıyordu. Şu an hasta ve ölü sayısı iki bini geçmiyordu, ancak sorun artıştaydı. Bunların sayısı sabit bir şekilde artmıyordu, iki binden dört bine, sonra sekiz bine, sonra altmış dört bine, sonra da milyonlara ulaşacaktı. Ve hâlâ bir antivirüs yoktu. Yurtdışından bu duruma sessiz kalmayanlar vardı, ama yeterli değildi yardımlar.

Rezolver

Rezolelli 4. Sayfa

rez bakalım

Vay amk