Biraz önce durmuştu oysaki dedim.
• isterseniz biz bıraka biliriz, buraları pek bilmem ama tarif edersiniz siz dedi.
• Zahmet olmasın size dedim.
• Yok, ne zahmeti, ama ilk baş çalıştığım hastaneye gidelim önce bir pansuman yapayım ben dedi.
• Doktormusunuz dedim
• Yok hemşireyim, yeni işe başladım burada dedi.
• Nerde oturuyorsunuz dedim.
• Fatih mahallesi dedi.
• Bende orada oturuyorum, tesadüfe bak dedim.
• Tamam, öyleyse kalın gidiyoruz dedi.
• Karşı çıkmaksızın kabul ettim nedendir bilmem ama onun zeytin gözleri büyülemişti sanki beni.
Bindik arabaya, Muhabbet ederek gidiyorduk, konu konuyu açıyordu.
Bir ara “Vay amk hiç tanımadığım insan şuan benim arabamı sürüyor” dedim içimden.
Kendisi Edirne den gelmiş buraya, yanındaki kızın ismi Emelmiş.
Edirne de iş bulamayınca Emelin tavsiyesi üzerine buraya gelmiş. Hastaneye gelmiştik, pansumanı yaptı.
• Sürekli kanar mı dedi
Yok bugüne özel kanadı galiba uzun zamandır kanamıyordu, kapatmam gereken defterler vardı onları kapattım dedim
• Ansızın bileğinize ne oldu dedi
*Uzun hikâye zaman yetmez anlatmak için dedim.
• Peki dedi.
Bindim arabaya Nihalin yanına gitmek için sürdüm arabayı
Mekâna girdiğim de, gözlerimle Nihali ararken, gördüklerim karşısında şok oldum.

Geri çıkmak için tam dönüyordum ama Nihal el etti ufak bir de seslendi.
• Mert buradayım diye.
“Hay mertini gibeyim” dedim. içimden.
Artık Nihalin olduğu masaya doğru ilerledim.
Sağ çaprazda oturan Esma ve kocasına baka baka ilerledim.
Esma ile göz göze geldik, bana sanki “Naber lan yarağım” dercesine gözlerimin içine bakıyordu.
Şunu net söyleye bilirim ki, aslında o kadar da çok yakmadı canımı,
kanıma da dokunmadı değil ama “ben Esmayı o tepede bıraktım” dedim içimden.
Bu tür hareketleri ile de ölümünü daha da kolaylaştırıyordu benim içimde.
Yüzüm asık bir şekilde Nihalin oturduğu masaya gelmiştim.
• Merhaba, hoş geldin mi? desem Noldu mu? desem bilemedim, dedi.
• Sen mi söyledin burada buluşacağımızı dedim.
• Kime dedi.
• Sağ çaprazına bak anlarsın dedim.
Ayağa kalktı, sağ tarafa doğru baktı.
• Ne işi var bunun burada, konuştuk bugün 3-4 saat önce falan ama buraya niye gelmiş dedi.
Esma benim yanıma gelirken, anlaşılan Nihal ile konuşmuş.
Bizim saf da Esmaya anlatmış.
Dikkatimi çeken ise Esmanın yüzünü ilk defa bu kadar nefret ve kinle bana bakarak görüyordum.
• eee dedi ne yaptın bugün dedi. Nihal.
• Annemi bıraktım, oradan biraz huzuru bulmaya gittim, ama huzurumu Esma bozdu dedim.
• Nasıl yani dedi. Şaşkın bir yüz ifadesi ile.

Bende anlattım tüm yaşanılanları size anlattığım gibi beyler.
• Pes yani mert nasıl dedirttin, Esmaya bunları dedi.
• Bana yardım etmek istiyordu demek zorunda kaldı Nihal dedim.
• Sevindim senin adına dedi. Artık aramıza döndün o zaman dedi.
• Bir anda olmayacak, olacağını pek sanmıyorum ama üzerimden büyük bir yük azaldı gibi artık hafif bir ruha sahip gibiyim.
Yeni den sevmek yeniden âşık olmak bana çok zor geliyor.
Bir daha aynı yerden kırılırsam, kurur giderim Nihal.
Daha doğrusu korkuyorum aslında.
içimde patlamaya hazır bir volkanla yaşıyorum. Biri beni saracak olsa, yine patlayacak ve onu da yakacak gibi hissediyorum, Ruhum hafifledi ama bileğimdeki yara hala aynı hiçbir şey değişmemiş gibi.
Onun düğün günü yaraladım kendimi öldüresiye, ölmek istedim, ama ölmedim sayende.
Beni en çok yaralayan benden ayrılıp 1 ay içerisinde düğün nişan işlerine başlayıp 2 ay içerisinde düğün yapmasıydı. Dile kolay Esma ile 6 seneyi geride bıraktık daha doğrusu esma bıraktı.
Ardında için, için yanan bir yanardağ bıraktığını bilmeden, beni yapa yalnız bıraktı gitti
Çok garip duygular içerisindeyim. Nihal dedim.
Nihal pür dikkat beni dinledi sabırla dinledi Nihalin çok güzel bir yanı vardı
olan olaylar tarafsız bir şekilde yorumlardı.
• Söyleceklerim bitti seni dinliyorum Nihal dedim.
Nihal tam bir şey diyecek oldu, arkamdan önüme gölgesi düşen birisine şaşkın bir vaziyette baka kaldı.

*Acelenin olduğu belli, baksana Azrail ile de erken tanışmak istemişsin dedi. Bileklerimi göstererek.
Seni azrailin elinden Nihal kurtarmış ama yine azrailin kucağına oturman için sebep olmasın dedi.
• Açık konuşsana kardeş, sıkıntın ne dedim.
• Nihal diyorum, ondan uzak dur.
“Bu yarak kafalı Japon askeri kim” diye kendi içimden soruyordum kendime ama cevabını bulamıyordum.
• Durmazsam ne olacak kardeş ayrıca sen kimsin dedim.
• Sen beni boş ver tosunum sen dediğimi yap dedi.
Arkasını döndü gitti.
Arkalarından boş boş bakakaldım, yok kavga etsem bileklerden dolayı tek de giber adam.
Hiç ona tenezzül etmedim.
Şimdi bunlar kimdi.
Nihal ile ne alakaları vardı.
Akrabası desen değiş Nihal tanımadı.
Sevgilisi desen değil Nihal yine tanımadı.
Eee Kimdi bu yarak kafalı Japon askeri.
Mekâna tekrar girdim.
Ama benim oturduğum yerde, başka bir erkek Nihal ile konuşuyordu. Buda kimdi şimdi?

Yanlarına vardım Adam beni görünce “bana müsaade” dedi kalktı gitti.
• Bu kim Nihal dedim.
• Hani yok mu yeni enişte adayı diye sormuştun ya, Yeni adayımız buymuş dedi.
• Beni dışarıya çağıranların arkadaşı yani dedim
• Ne konuştunuz ki dedi.
• Senden uzak durmamı söylediler dedim.
• Ne yapacaksın uzak mı duracaksın benden dedi.
• Sen istemediğin sürece arkadaşlığımızı bitirmediğin sürece hayır dedim.
• Sevindim dedi.
• Cevabın ne oldu yeni enişte adayına dedim.
• Tabiki hayır dedim dedi.
• Peki dedim
Konu kapanmıştı bizim için ama yalnızca bizim için.
Kafamı kaldırıp sağ çapraza baktığımda esmaların masası boştu.
Kendince benim canımı yakmıştı.
Ama bilmiyordu ki, kendi ölümünü bu şekilde daha çok hızlandırıyordu.
Nihalin yüzü yeni enişte adayından dolayı biraz düşmüştü.
Ortalama mekân da 1 saat kadar daha oturduk.
Daha sonra Nihali evine bıraktım.
Bende bir an önce evime girmek istiyordum.
Eve gitmeden, Şahin abinin yanına gittim
2-3 bira aldım.

*Hayırdır Yorgun gözüküyorsun Mert dedi.
• Öyle mi gözüküyorum abi dedim.
Babacan bir eda ile gülümsüyordu, bir şeylerin yolunda gitmediğini anlamıştı.
• Sargı bezlerini tazelemişsin yine mi kanadı gönlün dedi.
Bileklerine sardığın bez seni iyileştirmez.
Saracaksan önce gönlünü saracak birisini bul,
Oradaki yaran kapanmadan bileğindeki yara iyileşmez dedi.
“Annem gibi konuşmuştu Şahin abi” dedim kendi kendime.
• Tekrar mı ölmemi istiyorsun abi dedim.
• Her aşık olanlar ölüyor mu Mert dedi.
• Ben sevip de kavuşanı tanımıyorum abi dedim. Hafif bir gülümsedi, ne diyon sen yaram dercesine.
• Belki vardır ama sen görmüyorsundur dedi.
• Bilmiyorum abi dedim
• Mert, korkularının önüne geçmezsen, Ölmeye her zaman 1 adım daha yakın olursun dedi.
Şahin abiden bahsetmem gerekirse;
Kimi kimsesi yoktur, Herkesin yardımına koşan biridir. Biçimsiz uzayan sakalları onu biraz derbe¬der gösterse de her daim gülen bir yüzü vardır.
Bütün mahal¬leli onu tanır ve sever. Herkesin dert babası, delikanlıların aşk doktorudur. Mahallenin gençleri bir kızdan ayrıldığı zaman onu unutmanın yollarını sorar.
Ama her zaman da şahin abi “Seviyorsan sevgine sahip çık” der.
• Eyw. Abi gecen iyi olsun dedim. Çıktım dükkândan.
Biraz yürüdükten sonra Köşe başında beni bekleyeni görünce bir duraksadım.

Sonra yoluma devam ettim.
Bu beni bekleyen kişi Nihalin yeni enişte adayız idi.
Yanından geçiyordum sanki beni beklemediğini bilmiyormuşum gibi.
• Merhaba dedi.
• Merhaba dedim.
• Konuşmamız lazım dedi.
• Konuşalım o zaman konu neydi dedim.
• Nihal dedi.
• Bilâder anlamıyor musunuz? Benim Nihal ile bir ilişki gibi bir şeyim yok, o benim arkadaşım dedim. *Bakın ben sizin aranızdaki şeyi sormuyorum sadece görüşmenizi istemiyorum dedi.
Adam mütevazı birisi gibiydi yani dövüş kavga istemiyor gibiydi sanki ya da Nihal ile kötü bir başlangıç yapmamak için bir şey demiyordu. Yada bana acıyordu lan. Belki de ölür başına bela olurum diye korkuyordu.
• Hangi sıfat ile kardeş dedim.
• Ben uyarıyorum dedi.
• Tehdit mi ediyorsun sen beni? Sence ölümden korkan birisine benziyor muyum, baksana bileklerime dedim Bileklerimi göstererek.
• Peki.. dedi. döndü arkasına bakmadan gitti.
Ben neyin derdindeydim beni ne buluyor amk diye kendi kendime konuşuyordum.
Eve vardım açtım hafif seste müziği mi bira mı yudumluyordum.
Ama beyler yanıyordu lan içim Esmaya veda etmek kolay değildi anlattığım kadar.
Doğru olanı yaptım ama gönlüm beynimin önüne geçebilecek bir güçte idi.
Kafa biraz iyi olmuştu Alkol alınca ayrı bir duygusu vardır bilirsiniz. Her şeyin en derinini yaşarsınız.
Öyle şeyler düşünüyorum ki, Esmanın evine gidip kapısını yumruklamak, yüzüne haykırarak Neden ben lan Neden.

Ne yaptım ben sana bu acıyı çektiriyorsun diye haykırarak sormak istiyordum.
Ama gel gör ki zütümü koltuktan kaldırıp gidemiyordum hiç bir yere.
Bazen nefret ediyordum, bazen deli gibi özlüyordum ilginç bir şeydi bu dıbına koduğumun aşkı
ama sol yanımda sürekli duran bir acı vardı amk.
Elime bir bıçak alıp, o acıyan yeri kesip atmak istiyordum.
Sanki orayı kesip atınca kurtulacak gibi hissediyordum.
Ama değişen bir şey olmayacak onu da it gibi biliyordum. Bu acıyı yaşayan anlar beyler.
Evlendi mi lan sizin hiç sevdiğiniz beyler?
Esmayı unutmak için bugün olanları cafede ki yaptıkları şeyleri düşünerek soğumaya çalıştım.
Bir anda olacak şey değildi bu biliyordum ve buluştuğumuzdaki davranışlarım kendimi kandırmaktan öteye gitmeyeceğini bile bile yalan söyledim kendi kendime. Ama artık kurtulmam lazımdı.
O artık başkasının Karısı, eşi, hayat arkadaşı ileride çocuklarının annesi idi.
Ben bu şerefsizliği ne kendime yakıştıra biliyordum nede o Suçsuz hiç bir şeyden haberi olmayan kocasının günahını almak istiyordum.
Onun için bugün esmanın benden nefret etmesini istedim.
Belki ben dayanamazdım onun bu iyi niyet teklifine iyi niyetini kötü olarak kullanabilirdim.
Saat epey bir geçmişti. Telefonum çaldı o ara hayırdır ins diyerek masanın üzerindeki telefona eğildim almak için Arayan kişiyi görünce sevindim bir an. bu gece uzun olacaktı anlaşılan.

Beyler kusura bakmayın not defterine de yazıyorum sözlüğün gri ekran verme ihtimalinden dolayı. Sizi de bekletmemek için hızlı hızlı atmaya çalışıyorum yanlışlık oldu. O ekgib partı o partın altına entryi olarak girdim. Bu attığım da son parttı. iyi geceler.

beyler geldim başlıyorum.

Arayan Onurdu. Onurda benim can ciğer arkadaşımdı.
Zaten Nihal ve Onurdan başka sağlam dostum yoktu.
Telefonu açtım direk bana gel dedim.
• içecek bir şeyler alayım mı dedi.
• al al dedim kapattık telefonu. Onur gelene kadar biralar bitmişti.
Ortalama bi 20 dakika sonra Şahin abinin oradan aldığı 70lik rakı ile geldi.
içerideki boş şişeleri görünce biraz bozulur gibi oldu. Bir iki laf çaktı bana
• bizsiz falan içiyorsun dedi.
• bildiğin gibi değil durumlar kardeşim dedim.
Onura başımdan geçenleri anlattım
Her şeye şaşırdı hagibtir ifadesi yüzünden hiç düşmedi.
Esmanın yaptıkları onura yapılsaydı o cafede ki masaya ikisini de gömerdi.
Onur sessiz sakindi ama haksızlığa gelirse yakardı ortalığı.
Onur ile birçok şeyi ayni anda tattık ayni anda ilk dayağımızı yedik.
ilk içkimizi de sigaramızı da beraber içtik.
Anlattığım her şeye Eyw dedi ama Nihalin yeni erkek arkadaş adayı biraz canını sıktı.
• Abi onlar sana bulaşma dan biz indirelim dedi.
• Yok, lan gibtir et bir şey yapamazlar dedim.
Neye, Neyime güvenerek söylediysem amk.
Anam gibi bu pic te tembihledi beni yok kendine dikkat et falan diye.
Konu döndü dolandı yine Esmaya geldi amk.

*Abi canını sıkmak istemiyorum ama o gece neler oldu anlatsana dedi.
Önce bir duraksadım anlatmaya hazır mıydım ki acaba. Bugünkü yaşananlardan sonra.
• gibtir et be kardeşim başka zaman anlatırım dedim.
• Abi hep böyle yapıyorsun karı gibi nazlanmada anlat amk dedi.
Bileğimdeki yara baktım,
bana Esmayı daha doğrusu beni terk ettiği günü hatırlattı.
Gidişinden sonra, geçen karanlık Günlerimi, gündüzleri mi geceleri mi hatırlattığı için bakmazdım.
Bu kez baktım baktıkça kendime acıdım.
• eee abi anlatmaya can mı dedi Onur.
Ve başladım anlatmaya
Bir yalana kanıp sahte dünyaların yaldızlarına kapılmışım.
Ben onun aşkına kanmıştım.
Yalan değildi ben aşkta çok acemiydim.
Ben ona dünyaları, aşkımı kendimi vermiştim o ise sadece bana acı vermişti.
Bana bakarken ışıldamazdı gözleri ama ben o gözleri bir yıldız kadar parlak güneş kadar gerçek olarak görürdüm.
Şuan anlıyorum da onun gözleri çöl Güneşin den farkı yokmuş. Sadece yakıyormuş bakanı.
O gitti benim içimde bir yanardağ kaldı.
Beni görünmez bir ateş ile içten eritmeye başladı ayrılığın ilk günü.
Sadece onun gördüğü bir mezar taşım olacaktı onun düğün günü ama ölmedim olmadı.
Tekrar açtım gözlerimi Bileğimdeki derin yara ile.
Şuan içimde patlamaya hazır bir volkan ile yaşıyorum.
Şahin abi "Gönlünde ki yarayı Sarman gerekli" diyordu.
Ama bilmiyordu ki birisini yine hayatıma alsam yine içimdeki volkan patlayacak onu da yakacak kendimi de. Böylesi bir karışıklığın içindeyim işte.
Yüreğim tutsak şuan elim kolum bir aşka bağlı.
Hani bir acı vardır ya, yüreğine bir bıçak saplanır sanırsın ama kanamaz,
ama onu oradan çeksen öleceksindir.
Öyle bir yaram var işte benim anlıyor musun?
Hiç kimse anlayamaz beni ölmekten başka çarem yok…

Esmanın ayrılığından sonra 1 ay kadar geçmişti.
O zamanlar verdiğim bir karar vardı kendimce.
Artık geçmişi düşünmek istemiyordum geleceğimi düşünmek istiyordum.
Ve o gün Esmayı face book da twitter da yada ondan bir haber almayı eşten dosttan bırakmıştım.
Her gün alışkanlık haline gelen bir huy gibi bir şey olmuştu bu ama bırakmam lazımdı ve bıraktım
taki o güne kadar.
O günden bir gün önce işten çıktım eve gitmek için.
Canım sıkılıyordu. Her zamankinden farklı bir sıkıntıydı bu.
Ne yapacağını bilmemek gibi bir şeydi.
Her akşam yaptığım gibi yemekten sonra oturdum bilgisayar başına e postaları kontrol ettim gelen giden var mı diye daha sonra bir kaç gündür face booka girmediğim için bir de oraya bakayım dedim. Sebepsizce Ana sayfa da dolaştım milletin mutluluk fotoğraflarına baktım.
Bir ben hariç herkes mutluydu sanki amk.
Herkes eğlenceli, gülen yüzleri ile fotoğraf atmıştı.
Daha sonra tekrar ana sayfaya geldiğim de.
Nihalin bir etkinliğe katıldığını gördüm.
Dikkatlice baktığım da bu Esmanın ve kocasının düğün tarihleri idi.
Beynimden vurulmuşa döndüm.

Sanki kafamdan aşağıya kaynar sular dökülmüştü.
Ne yapacağımı bilemedim bir müddet ekrana boş boş baktım o şekil kaldım.
Sinirden kendimi yemeye başladım.
Bilgisayar masasını tuttuğum ile devirmem bir oldu.
Evin içinde deli gibi bağırmaya ağlamaya dolanmaya başladım.
Kafayı yememek elde değildi. Saçlarımı yoluyordum.
O gün sabaha kadar uyumadım.
Çok şey düşünüyordum ama hiç bir şey düşünmüyordum.
Ne yapacağımı bilmiyordum.
Yüreğime bir acı saplandı. Sanki durmadan birisi hançeri sokup sokup çıkartıyordu.
Ben tatmadım o güne kadar öyle bir acı.
Tamam, evlenecekti bir gün ama böyle pat diye görünce kendime hâkim olamadım.
Düğünü basmak aklıma geldi. Bu hiç bir şeyi değiştirmeyeceği için vazgeçtim.
Onu da kendimi de öldürmek geldi. O bana kıysa da ben kıyamazdım ona onun için ondan da vazgeçtim.

Şahin abinin yanına gittim bi rakı aldım saat 15:00 gibi içmeye başladım.
Belki Ayık kafa ile aklıma gelmeyen sarhoş kafa ile gelirdi.
Saat ilerliyor ama benim elimden hiç bir şey gelmiyordu.
Saatler ne çabuk geçiyordu. Saate baka baka bitirdim rakıyı. En son fikir kafama yatmıştı.
Onu öldürmeyecektim Kıyamazdım ama kendime hiç acımadan kıya bilirdim.
elimdeki rakı şişesini duvara vurmak için kalktım ayağa ama önce bir kağıt bir kalem aldım.
"Sen mutluluk gözyaşı dökerken ben oluk oluk kanıyorum.
Gidişin bu hayattan gidişimi kısalttı.
Ben mutlu olmadım sende olma "yazdım.
Onu masanın üzerine bıraktım. Rakı şişesini parçaladım sol bileğimi kestim acısına dayanamadım sağ bileğimi tam kestim diyemem.
Alkolün de etkisi ile yere yıkılmam pek uzun sürmedi.
Sonra sızlamaya başladı bileklerim, yanmaya başladı acısına dayanamadım. Bir müddet sonra içimdeki kanının boşaldığını hissettim. .
Sonra gözlerim kapanmaya başladı o ara nihalin sesini duydum daha sonra birşey hissetmemeye başladım.
Bunları Bileğimdeki yaraya bakarak, gözyaşlarım istemsizce akarak anlattım.
Kafamı kaldırdım Onura baktım.
Bir şey diyecek oldum ki.

Sözümü kesti elini kaldırarak.
Ben sustum konuşmaya o başladı.
Önce akan gözyaşlarını sildi.
• Nezle olmuşum amk gözüm yaşarıyor dedi.
Hafif tebessüm ettik.
• Bana da bulaştırdın galiba benimde yaşardı dedim
• Kardeşim canım kardeşim, her şey daha güzel olacak.
Israrımı gibeyim keşke anlattırmaya zorlamasaydım seni.
Güzel günler göreceğiz, güzel Yarınlar umutlu Yarınlar bizi bekliyor.
Biz gitmezsek onlar bize gelmez onlar gele bildikleri kadar yaklaştılar bize.
Edebiyat yaptırma şimdi bana amk
ben gidiyorum sende topla artık kendini asosyallikten çık
artık sosyal hayatına dön dedi.
Sarıldı bana kocaman, vedalaştık o gitti.
Giderken rakı şişesini de aldı zütürdü bir delilik daha yapmayayım diye.

Onur gittikten sonra yatağıma uzandım.
Uykunun huzurlu kollarına teslim etmek istiyordum kendimi.
Ruhum yorulmuştu artık.
Dinlenmesi lazımdı.
Ama gel gör ki uyuyamıyordum.
Yatağın içine oturdum sırtımı duvara yasladım.
Dağınık olan eşyalarıma baktım.
Odanın içini tak zütürüyordu.
Her şey yerinden çok uzaktı.
Aldırış etmedim o incinlığa
Bir müddet sonra olduğum yere sızmış kalmışım.
işsiz olduğum için sabah erken kalkmak gibi bir sorunumun olmadığı için akşamüzeri uyandım.
Günler bu şekilde geçiyordu.
Akşama kadar uyuyordum belki de sabaha kadar evde pinekliyordum.
Bazen Bizimkiler dışarı çıkartıyorlardı.
Ya Nihal ya da onur yalnız bırakmıyordu beni.
Esmayı hatırlamamam için ellerinden geleni yapıyorlardı.

Aradan 5 ay kadar geçmişti galiba.
Bu 5 ay içinde önemli bir şey olmadığı için es geçiyorum beyler.
Bu arada Nihalin Yeni erkek arkadaş adayına Nihal gibtiri çekmiş.
Onur olanları Nihale anlatmış.
Nihal de gerekeni yapmış
Bir gün evde boş boş otururken
Onur aradı beni.
• Kardeşim akşam işin yoksa seni almaya geleceğim dedi.
• Hayırdır nereye gideceğiz dedim.
Telefonu yüzüme kapattı bin.
Akşam saat 20.30 gibi geldi.
Yanında kız arkadaşı Yeliz de vardı.
Merhaba diyerek oturdum arabanın arka koltuğuna.
Ben gelince biraz toparlandılar.
• Nereye gidiyoruz dedim.
• Gidince görürsün dedi. Onur

Her zamanki buluştuğumuz cafe ye gitmedik.
Başka bir yere gittik. Yelizin evine yakın bir yerdi.
Yeliz ve onur yan yana oturdular koltuklar sedir gibiydi sandalye değildi.
Garson geldi ne alırsınız diye.
Ben tam bir çay alayım derken Yeliz söze girdi. "Biraz sonra alalım siparişleri "diye.
Noluyor du amk anlamıyordum.
Onur pici de bir şey demiyordu.
Tam Yeliz sen anlat Noluyor diyecek iken Yeliz kapıya doğru baktı.
• Aa geldi dedi.
"Kim geldi amk Noluyoruz" dedim kendi kendime
Kafamı çevirsem mi diye düşündüm sonradan nasıl olsa gelecek amk dedim vazgeçtim.
Burnuma o gelmeden parfümü geldi. Çokta güzel kokuyordu.
Gelen bir bayandı belli oldu ama ne için gelmişti
Noluyordu meraktan kendimi gibmemek için zor duruyordum.
Gelen kız. *Merhaba dedi.
Yeliz ile öpüştüler yanaktan nasılsın canım cicim şeyler söylediler.
Sonra onur ile el sıkıştılar.
"Merhaba enişte bey" dedi Anladığım kadarı ile Onur ile de önceden tanışıyorlardı.
Elini daha sonra bana uzattı.
• Merhaba ben Özge dedi.
• Merhaba memnun oldum ben Mert dedim.
Biraz öteye kaydım oda oturdu yanıma.
Olayın aslını ben daha sonradan öğrendim.

Bizimkiler bu kızı benimle tanıştırmak istemişler.
Özge Yelizin Liseden arkadaşıymış.
Bizim Onur Yelize benim durumumu anlatmış bir arkadaşın falan Yokmu diye.
Öylelikle Özgeyi seçmişler Özgeye de anlatmışlar benim ile tanıştırmak istediklerini falan.
Biraz sohbet ettiler ben susmayı tercih ettim.
Bazen beni de sohbetin içine almak için ismimi söyleyerek konuştular.
Yelize bir telefon geldi “Tamam geliyorum” dedi.
Onurda “ben seni bırakayım” dedi.
Özge ile kaldık bir başımıza.
Özge kalktı karşıma oturdu.
Ne konuşacaktım amk tanımadığım kız ile.
Biraz sohbet muhabbet ettik.
Ortalama 45 dakika kadar oturduk.
Özge iyi bir kızdı. Kendini beğenmiş birisi değildi.
Normalde sokak da görsem dönüp iki kere bakılacak bir kızdı benim için güzellik bakımından.
Muhabbeti baya iyidi, konuşmaları falan içtenlikle konuştu.
• Kalkalım mı artık dedi.
• Tamam, olur dedim.
Hesabı ödedim çıktık “Ben bir taksi çağırayım ”dedim.
• Gerek yok evim biraz ileride yürüyerek giderim dedi.
• Gidelim o zaman dedim.
Ortalama 15-20 dakika kadar yürüdük. Binanın önüne geldik.
• Eee ne olacak şimdi dedi. Özge