* SON ENTRY *
-
Arkadaşlar daha olanları anlatacaktım, yalnız ruh halim değişiyor.. Kötü hissediyorum kendimi neyse. Direk hikayenin sonuna gelmek istiyorum, o kadar okuyup benimle derdimi paylaşan ve destek olanlara ayrı bir teşekkür ederim.. Birilerinin inanıp inanması umrumda değildi, sadece yazmak istedim ve yazdım.. Başlığın ismini bilerek böyle yazdım, komşu kızına verdiğim ayar gibi ayar derken aslında hayattan ve komşu kızından yediğim bir ayar.. Yani kısaca beni hiç eden bir ayar yedim.. Ayar bekleyen yazarlara istediği ayarıda belki bu son entrymde bulurlar...
---

Buraya SON yazdığım için, çoğu şeyi atlayarak sizin anlayabileceğiniz bir şekilde yazacam.. Mustafa'yı soranlar, Mustafa hala cezaevinde, ailesi dosyasını yargıtaya gönderdi tekrardan bir mahkeme olması için.. Red kararı çıktı. Anlayacağınız Mustafa hala yatıyor içerde..
-
Abim, okulunu bitirdi. Babamında desteğiyle, kendi işini kurdu.
-
Annemle, babam hala aynı, iyi anlaşıyorlar.
---
Neyse,
Hepiniz biliyorsunuz, başından beridir ne kadar boş takıldığımı size anlattım.. Arada sırada amelelik işlere gider, kendi günümü kurtarırdım. Meryem'le ilişkimiz hep ileriye gitti, her geçen gün aşkımız dahada büyümüştü. Yalnız arada bir sorun vardı, ben herkesin gözünde bir tak yapmayan sadece askerliğinin gelmesini bekleyen bir serseri, ameleydim. Meryem'de bundan çok rahatsız oluyordu, benim boş boş durmamı ve günü birlik işlere giderek ezilmemi istemiyordu. Üniversite sınavlarıma girip, bir okul kazanmamı istedi.. içimde bir okul okuma aşkı yoktu, ben daha farklı hayaller kuruyordum. Daha farklı planlarım vardı, bu yüzden Meryem'le çok tartıştık.. Ben yok dedikce bu konuda, o da çok üzülüp kırılıyordu.. Onun kırıldığını anlayabiliyordum, üzüldüğünüde.. En sonunda, Meryem'in dediğine geldim. Sınavlara hazırlandım, dershaneye dahi yazıldım.. Bizimkilerin desteğini aldım baya bi. Artık uğraşlarım değişmişti, ve gerçekten Meryem'le ikimiz için iyi bir gelecek düşünebiliyordum.

Bunlar olurken Meryem'le ailelerimize söyledik açık açık.. ilk başlarda Meryem'in ailesi çok sıcak bakmadı, bizimkilerde çok sıcak bakmadı. Çünkü ikimizin elinde hiçbir şey yok.. Bir süre ikna çabaları oldu, ailemizi ikna etmeye çalıştık.. Biraz zaman sonrasında, Meryem artık benim sevgilim değildi.. Nişanlımdı. Hedefimiz ikimizde aynı şehirde bir okul kazanmak, okulu bitirdikten sonra evlenmekti.

Ama olmadı beyler, ben canımı. Ciğerlerimden birini kaybettim..

https://www.youtube.com/watch?v=j3OPOYG6XIQ

Bunuda karalayıp atıyorum.
http://www.imgim.com/8413incis8086447.jpg

Gerçek ismi, Meryem değildi. Onun sadece göbek adıydı.

Parka vardı, Meryem'le Emre.. Bende sağı solu kesiyorum, ayık olmakta fayda var diye.. Biraz daha etrafı süzdükten sonra bende yanlarına geçtim. Emre, kaydıraktan kayıyor, Meryem'de onunla ilgileniyor.. Bende, çıktım kaydırağın merdivenlerinden, Emre'nin arkasına geçtim, Meryem napıyosun?'diyor.
-
Ben: Benlede ilgilensene..
-
Meryem: (gülerek) aptal çocuk.
-

Aldım Emre'yi kucağıma onunla kaydım. Kaymak denirse onada amk, ağırlığımdan kayma özelliğimi kaybettim dıbına koyim. Emre'yle, yarı yolda kaldım. itekleye itekleye döndük indik.. Tabi orada gülme krizine girdim. Emre bana tuhaf tuhaf bakıyor, niye durduk diyor..

indiğimde, bende Meryem'de çok güldük.. Emre'yi salıngaca bindirdik. Meryem'le birlikte sallıyoruz, Emre'de rahat durmuyor amk. Habire inmeye çalışıyor, kafasını kuma sokuyor pekekent.. En son yok böyle olmayacak amk dedim, Emre'yi parktaki diğer çocuklarla kaynaştırdım. Bindirdim ufak bi tahterevalli'ye kendi gibi bi avelle. Meryem'de düşecek diye vazgeçmedi bir çocuktan.
-
Ben: Meryem, Bırak oynasın çocuk gel biz şurada oturalım.
-
Meryem: Görmüyor musun halimi? (Emre'yi işaret etti)
-
Mecburen Emre'nin başından ayrılamadık ama konuşabiliyorduk yinede.. içimden sözde vakit geçirecem Meryem'le, ama Emre'nin böyle yaramaz bi zütoş olduğunu bilmiyordum. Yani biliyordum da, bakadarını beklemiyordum çocuk bi rahat durmadı, rahat durmayınca vakit geçirme hayali suya battı anlayacağınız..

Meryem kızıyor Emre'ye sürekli kendini sağa sola atmaya çalışıyor diye.. Şımarık velet, ablasına kızıp yerden kum fırlattı üzerine. Meryem sinirlendi, ben bile ayar oldum dıbına koyim.. Meryem'ime ne haddle kum otarsın amk spastiği'diye içimden kızdım. Ama bişi diyemiyom, sonuçta Meryem'in kardeşi. Zaten benim bir şey dememe kalmadı, Meryem, Emre'ye sağlam bir tokat attı. Zırlamaya başladı çocuk, Meryem'de elinden tutup zorla eve doğru zütürdü.. Bende nasibimi aldım tabi Meryem, çok sinirlenmişti. Giderken Meryem bana, al park diye tutturdun şu çocuğu gördün mü? Bu seferde Emre'ye dönerek cinnet geçirtcek bu çocuk bana, allahın belası'dedi ve eve doğru Emre'de zırlaya zırlaya gittiler. Bende ağzımı açmayıp, onlarlın arkasından yürüyerek gittim.

Emre yüzünden Meryem'in tepesi atmıştı. ilk defa tokat attığını gördüm çocuğa amk, giderken arkasını dönüp görüşürüz bile demedi. Bende ses etmedim, çok sinirliydi.