çayım dasoğumuştu, sigaram da yana yana sönmüştü.hay amk zehir ettin barbaros abi çayımı dedim ve girdim içeri.az önceki güzellik gitmişti salondan. neyse önemli değil dedim içimde. zaten vaktim yoktu karıya kıza. sonra bakarız icabına.ama cidden çok güzel kızdı.ilk defa, uzun zamandan sonra ilk defa bir kıza karşı bişeyler hissetmiştim ama gitti.bi daha bulamam zaten. bulmaya da uğraşmazdım açıkcası. zaten o kız bana bakmazdı oğlum.ne binler vardır onun peşinde...

çantamı topladım, dışarıya çıktım kütüphaneden. hevesim falan kaçmıştı. gidip evde walking dead in yeni bölümünü falan izler sonra da uyrdum herhalde diye düşünüyordum. evin kapısına geldiğimde barbaros abi orda beni bekliyordu. yanında da iki tane insan azmanıyla.
"hayırdır abi hoşgeldin?"
"hoşbulduk koç. seni almaya geldik."
"abi ama dedim ya ders... "
"aması maması yok aslanım, geleceksin dediysek geleceksin.bu son maç. herkes seni istiyor."
"hıhhhhhh... peki tamam abi mecbur gelecem herhalde baksana hazırlıklı gelmişsin."
inceden sırıtmıştı barbaros
"napalım oğlum. başka türlü geleceğin yok."
"tamam abi ben bi yukarı çıkıp şunları bırakıyım... "

gibe gibe gidecektim. neyse son maç.ne kadar az hasarla atlatırsam o kadar acısız biter.hem fena mı oğlum, gitmeden cebime de paramı koyarım.iyi para bırakır bu lavuklar son maçsa, dedim içimden ve çantamı hazırlayıp çıktım evden.bir sigara yaktım ve arabaya bindim.bu sefer farklı bir yere gelmiştik. daha kalabalıktı burası. otopark değildi. sanki bi fabrikaydı. eski püskü virane bi yer.abi burası neresi diye sordum, diğer yeri polisler bastı, artık burda devam ediyoruz dedi. üstelemedim indim arabadan. kendimi odaklıyordum. acısız,ağrısız ve hızlı olacaktı.iki darbede indirecektim. hemen bitecekti ve ben de gece bitmeden eve sağlam dönecektim... ama olay farklıydı bu sefer... meğer karşımdaki bu camianın şampiyonuymuş. hiç yenilmemiş bilmem kaç maçtır. işte şimdi sıçtık...

Barbaros kulağıma eğildi ve "bu maçı kazan. sana çok para yatırdık. bizi burdan kayıpla gönderme biz de seni görelim aslan parçası." dedi yine inceden bir sırıtışla. yüzüm kireç gibi olmuştu. şampiyon ne emk ? daha ben 10 maç falan anca yaptım. neyse yapacak bişey yok. dayağımızı yiyeceğiz heralde bu sefer dedim içimden ve yürüdüm ringe doğru.o çoktan ringe gelmişti bile. belki iki metre boyu vardı. benim de boyum o civardaydı. zaten çoğu maçı da boy avantajımdan kazanmıştım ama bu benden de uzundu ve tam bir kas yığınıydı. belli ki bu dana, kendini bu işe adamıştı. buna yumruk falan işlemez ki dedim içimden. nasıl yenecektim bu bini ? son maçta gibtin belamı barbaros...

zütüne godumun barbarosu

işte başlıyodu bir tane sağlam bir aparkat geçirdim çenesine ama etkilenmedi bile.bir tane daha... ama adamda tık yoktu. bana vurduğu an kulağım çınlamaya başladı. dengemi kaybetmiştim. artık bana sadece zevk için vuruyordu. sağa sola savruluyordum. ayağa kalktım, gırtlağına doğru bir darbe vurdum. nefesi kesilmişti. izleyenler şaşkın gibiydi. şimdi sıra bana gelmişti..
iki elimi gülle şeklinde birbirine bağlayıp olağan gücümle çenesine vurdum. acıyla bağırmıştı.bir de diğer taraftan vurdum. hafiften diz çöktü. gözlerini bana dikmişti. galiba beni öldürecek demeye kalmadan beni olağan gücüyle savurdu. artık gücüm yetemez olmuştu.o da yorulmuştu ama kaybeden taraf bendim.tam yanıma hızla yaklaşırken midesine sert bir tekme attım.. biraz dengesini kaybetse de bana vurmaya devam etti. artık kaybediyordum.tam kaybetmek üzereydim ki, bir silah sesi duyuldu...

barbarostu silahını ateşleyen. yeter artık dedi. çocuk ölmek üzere tama bırakın kaybetti dedi ama şampiyon pek dinliyoya benzemiyodu. olağan gücüyle suratımda patlattığı yumrukları artık hissedemiyordum. uyuşmuştum.işitmem de azalmıştı. galiba buraya kadar dedim içimdem.O an bir silah sesi daha geldi. barbaros adamı omzundan vurmuştu. birkaç el silah sesi daha geldi.o an galiba ufak bir çatışma çıkmıştı.tek hatırladığım, beni arabaya apar topar bindirdikleri ve doktor dedikleri birine zütürüyo olduklarıydı. galiba herkes ufak sıyrıklar almıştı.ben de artık dayanamıyordum ve gözlerimi kapattım...

Ölme oç dinliyoz

kuzey güney'e döndü amk

gözümü tekrar açtığımda bir evin bodrumu gibi biryerdeydim. etrafta loş bir ışık vardı. kolum sarılı ve yüzümde irili ufaklı pansumanlar vardı. daha doğrusu vücudumun heryerinde bişeyler vardı.bir anda yerimden irkilerek kalkmaya çalıştım ama yapamadım. galiba biyerlerimde kırık ya da incinme gibi bişeyler vardı.
orta yaşlarda, hafiften kısa, saçlarının üstü dökülmüş ve geri kalanı kır renkte olan bir adam elinde pansuman beziyle ortalıkta dolaşıyor, içerdeki bikaç kişinin yaralarıyla ilgileniyordu.
Ne oldu bana ? diye sordum
"iyisin aslanım. kolundan vuruldun. ayı seni fena pataklamış bikaç da eziğin var galiba." dedi adam.
"sen kimsin " dedim. barbarosu da az ilerde görüyordum ama onunla konuşmuyordum şuan. beni bu taka o bulaştırmıştı. gitmemeliydim.herşeyi mahvetmişti...

Barbaros bana kızgındı."bi taku beceremedi bin. buna güvenip de onla dövüştürende kabahat. gibtiğimin lavukları tutturdu illa o gelecek diye.al geldi işte. aldık başımıza şimdi belayı." diye söyleniyordu.
"beni evime zütürün" dedim."az daha sabret, sabaha gidersin evine."dedi doktor. üstelemedim.zaten kalkacak da halim yoktu. yattım uyumaya devam ettim...

sabah olduğunda beni ayılttıklarında evin önüne gelmiştik. arabaya ne ara bindirdiler,ne ara buraya geldik hiç hatırlamıyordum. barbarosun adamları beni arabadan aşşağı atarcasına itti.
"Senin yüzünden başımıza bela aldık. inşallah kimse ötmez de bu iş daha fazla büyümez.biz bir süre saklanacağız. beni bir daha arama.Şimdi git bir daha da gözüme gözükme!" demişti barbaros.
"lan bin, kazanırken iyi de kaybederken mi böyle olduk" diyesim vardı ama ne onu diyecek halim ne de cesaretim vardı o akşamdan sonra. daha fazla gibilmeden evime girmeyi istiyordum. Kapıcının da yardımıyla evime kadar çıktım ve yatağıma yattım... bu sondu, artık bitmişti...

O günden sonra ne final sınavlarına çalışabilmiştim,ne de kendimi toparlayabilmiştim.bir hemşire arkadaşıma pansuman yaptırıyordum. hastaneye gidemezdim çünkü. olay büyürdü.ona da yemin ettirmiştim kimseye söylememesi için. delikanlı kızmış hala tutar sırrımızı.
Final sınavlarını kaçırmıştım. Annem arıyordu arada bir, moralim bozuk, sınavlar kötü geçti deyip kısa cümlelerle geçiştiriyordum. bütünlemeye kaldığımı söylüyordum. bütünlele tarihlerini de yanlış söylüyordum iyileşmeme zaman kazandırmak için.
Girdiğim birçok bütünleme sınavından da kalmıştım. okulum bir yıl uzamıştı. herşey tak gibi gidiyordu hayatımda. yine başa dönmüştük...

amk o salonda kum torbasını yumruklarken o gibtimin barbarosuna bulaşmicaktın ne güzel hava yapmışın ego kasıp am üstünde züt gibmek varken girdiğin işlere bak. üzdün amk

çok uzun zamandır girmediğim facebook adresime girmiştim.hep aynı şeyler vardı. sıkılmıştım,tam çıkıyordum ki,diğer mesaj kutusunda bir mesaj görmüştüm. Mesaj fake bi hesaptandı. yaklaşık 2 gün önce falan gönderilmişti. benimle tanışmak istediğini, sadece konuşmak istediğini, herhangi bir amacı olmadığını, fikirlerimi beğendiğini falan yazmıştı. benim de canım sıkılıyodu, zaten okul da gitti,ben de bitik bir haldeydim. tamam dedim ve başladık konuşmaya...

2 gün falan geceli gündüzlü konuştuk bu kişiyle. benim de hoşuma gitmişti bu sohbet.iki günün sonunda birbirimizi,ya da en azında ben onu görmeden hoşlanmıştım. zaten yannanı yemiştim,kim olursa olsun vakit geçirecektim güzel çirkin fark etmez dedim kendi kendime ve buluşmaya davet ettim.zor da olsa ikna ettim. Bütünleme sınavlarının bittiği gün buluşma ayarladık okulun içinde bir kafede. baya merak etmiştim kimdir nasıl biridir... ya çirkinse, gibtir et takılıyosun işte...
neyse,son berbat sınavıma da girdim ama sınav artık umurumda değildi. odak noktam, buluşacağım kızdı. sınavdan çıktım, buluşma yerine gittim. giderken yolda yine o kızı gördüm. yanında arkadaşları vardı. adeta melek gibiydi.bir insan ancak bu kadar güzel olabilir dedim içimden. neyse benim rızkım başka dedim, yoluma devam ettim ve kafeye vardım. beklemye başladım. benden 10 dk sonra masama oturmuştu.Ama bi dakika,bu o idi... hasgibtir..

işte bunu beklemiyordum.O kızdı bu.kütüphanede gördüğüm,az önce yolda karşılaştığım kızdı. demek benden hoşlanmış o da.inanamıyorum artık aşkta şansım dönmüştü. günler sonra ilk defa bu kadar mutluydum. çok şaşkındım ve şaşkınlığım yüzüme kelimlerime vuruyordu ama kız bana deta aşkla bakıyordu.. yaklaşık 3 saatlik bir konuşmanın ardından ayrıldık. kızı yuduna bıraktım, kendim de evime geçtim. bikaç gün sonra memlekete gidecektim.1 ay memlekette kalacak sonra tekrar okul açılınca üniversite şehrine dönecektim...

Devam et okuyoruz

o bir ay tatilin neredeyse her günü kızla geceli gündüzlü konuşuyorduk.Çok mutluydum. artık yüzümdeki ve kolumdaki yaralar da geçmeye başlamıştı. Ailem tabiiki farkına varmıştı.ben de onlara o yara izlerinin kiktaks maçında, yani yasal dövşlerde olduğunu söyledim. biraz kıllansalar da üstelemediler. konuyu kapatmıştık. Mutluydum,hayatımda ilk defa bu kadar mutluydum..ama bi sorun vardı.ben bu kızı mutlu edemezdim. üzerdim,kırardım, incitirdim... çünkü ben öfke problemi olan bir adamdım... bunu ona yapamazdım...

Dinliyorum panpa