neyse ben anlatmaya devam ediyim. maksat içimi dökmek. normal hayatta bunlara kimse inanmaz anlatsam bile zaten...
üniversite okuduğum şehre geri döndüm, tabii elimde bir bavul yeni ve cool kıyafet ve cebimde bir tomar parayla. gözlükler saatler, kıyafetler,ayakkabılar... babam adeta benim için seferber olmuştu.o uzun ve incin saçlarımı kestirmiş, çok havalı bir saç sakal modeli yaptırmıştım. bavulumu eve bıraktıktan sonra ilk işim spor salonuna yazılmak oldu.and içmiştim artık. beni reddedemezdi. beni gördüğünde, reddettiğine pişman olacaktı... bütün kızlar benimle ilgilenmek için sıraya gireceklerdi. intikam vaktiydi...

birkaç ay fazla ortalıkta gözükmeden, deyim yerindeyse bir koza dönemi geçirdim. artık ilkbaharın o ılık aşk kokan havası kendini iyiden iyiye hissettirmişti. piyasaya çıkma vaktiydi...
ve işte o an gelmişti... o kantinden girdiğim an bir fakülte abartmıyorum bana bakıyodu. kimse gözlerine inanamamıştı.bu sen misin diye soranlar olmuştu. gözlüklerimi çıkardığım anda onunla gözgöze geldim. tabii o da şaşkındı bu değişime. kalktı kantini terk etti sonra...

işte. istediğim olmuştu. artık bütün kızlar benimle ilgileniyor,ama bu sefer de ben onlarla ilgilenmiyordum. hevesim kaçmıştı adeta. benim için varsa yoksa spordu. yalnızlık kanıma işlemişti ve bütün öfkemi ağırlık sehpalarında,kum torbalarında döküyodum...

artık şanım değil fakültede, üniversitede bile duyulmuştu. X fakültenin en yakışıklı en cool erkeği. daha birkaç ay önce yüzüne bakmadıkları erkeğe şimdi böyle hitap ediyolardı...
Birgün spor salonunda gece vaktine doğru kum torbasını adeta dövüyorken biri geldi yanıma.iyi bir tekniğim olduğunu, beni ufak bi maça çıkarmak istediğini söyledi. Benim de arayıp da bulamadığım fırsattı zaten. ölmeye yer arıyodum bari zevkini çıkarayım istedim, tamam dedim. yasadışı bir dövüş olacaktı.iyi de para verecekti ama parası falan gibimde değildi.ben ölümüne dövüşmek istiyordum...

Rez sonra okurum

bi sigara içip geliyorum arkadaşlar... olaylar asıl şimdi başlıyor...

geldim arkadaşlar, devam ediyorum. nerde kalmıştık...
adamın adı barbarostu.iri yapılı, mafyavarii bir tipi vardı. sarışın sayılırdı.
Ne zaman olacak bu dövüş dedim. yarın gece dedi. nerde olacak diye sordum söylemedi. bizim kendi yerimizde dedi. kafes dövüşü tarzı birşey olacakmış.ben seni alırım evinin önünden yarın gece dedi. tamam dedim. telefon numaramı aldı ve oradan ayrıldı. biraz sonra da duşumu alıp ben çıktım.

eve gittim ama bundan kimseye bahsedemezdim. birileri kesin karşı çıkar, ıvır zıvır konuşurdu.ben bu dövüşü istiyordum. hemen uyudum ertesi gün hemen olsun diye.
sabah uyandığımda telefonumda bir sms gördüm. akşam saat 10 gibi beni alacağını yazmıştı barbaros. tamam içerikli bi mesaj attım ve beklemeye koyuldum. saatler birbirini kovalıyordu. daha önce hiç dövüşmemiş ben, ringe çıkacaktım.hem de kafes dövüşüne.hem de yasadışı. napıyodum ben ?
gibimde bile değildi. kavga etmek istiyordum. delicesine,öldürürcesine, hıncımı çıkarana kadar dayak yemek ya da dövmek istiyordum...

Ve işte vakit gelmişti. artık dövüşecektim. barbaros abi aşşağıdan kornaya bastı ve ben hemen indim.iyi hazirlanmıştım. hazırdım yani dövüşe. kısa bir nasılsın muhabbeti haricinde hiç konuşmadık. kurallar ne dedim barbaros abiye, kural mural yok dedi. istediğin gibi dövüşmekte serbestsin. kazanırsan,kazanırsın ama kaybederseno ringden ölün bile çıkabilir bak iyi düşün dedi. düşünecek birşey yoktu. çıkmıştık artık yola bir kere.
biraz ilerledikten sonra bir otoparka geldik. içeride insanlar vardı. kalabalık sayılırdı. demek ki bu hep olan bişey dedim kendi kendime. bahisler oynanmış, sıradaki dövüş izleniyordu. ortada dövüşenler birbirlerini öldürürcesine saldırıyorlardı... birazdan ben de orda olacaktım... öldürürcesine...

gerekli son hazırlıkları yapmıştım. Bunlar paralı insanlar olduğu için eğer maçı kazanırsam bana 1500 tl civarı para vereceklerdi.iyi paraydı. karşıma çıkacak adamı sordum barbaros abiye.o da benim gibi acemi mi dedim hayır dedi.ama orta seviye biriymiş. belki yıkarsın dedi. belki mi ? hasgibtir galiba bi hata yapmıştım ama geri dönemezdim.ben korkak değildim. dövüşecektim.
ve işte bir adam çıplak sesiyle benim adımı anons etti. ringe çıktım. yuhalayan da vardı alkışlayan da.herhalde bahisi karşıya yatıranlardı yuhalayanlar. gibtir et dedim. karşıdaki adamın ismi anons edildi ve karşıma tam manasıyla bir ayı çıkmıştı.ben daha kendimi hazırlamadan saldırdı üzerime ve işte ilk darbe...

o yediğim yumrukla resmen ağzım yüzüm kan içerisinde kalmıştı bir anda. sendelemiştim ama düşmemiştim. arkasından bir tane de karaciğerime yedim. soluğum kesildi bir anda. karşımdaki ayı kahkaha atıypr, zafer nidaları çığırıyordu.ama ben daha düşmemiştim ayı. işte geilyorum.

o zafer çığlıklarını atarken diz kapağının arkasına bir tekme ile bacağının neredeyse çatırdamasını hissettim. dudağımdan ve kaşımdan kanlar akıyordu ama gibimde değildi. ayı acıdan bağırıyordu. neredeyse diz çökmüştü bacağındaki acıdan dolayı. fırsattan istifade bir tane de kulağının arkasına geçirdim. farkında olmadan dövüşmeyi biliyomuşum meğer diye sevindim içimden ama ayının kendini toparlaması çok sürmedi.o bana ben ona artık hunharca vuruyorduk. ikimizin de hali kalmamıştı. heryerimiz çürük içindeydi. aslında iyi de dayanıştım ama galiba kaybedecektim.son bir yumruk attım tam çene hizasına ve buummm ayı yerde. üzerine çıkıp dakikalarca yumrukladım bayılana kadar ayı.ben de artık bayılacaktım halsizlikten ki üzerinden aldılar beni. kazanmıştım.inanamıyorum kazanmıştım

barbaros abinin arabasıyla eve döndük. heryerim toz toprak,kan revan içindeydi.iyi iş çıkardın dedi bana. daşşaklı adammışsın,bu ayıyı yıkmak kolay değildir dedi. elime arabada 1500 tl mi verdi helal olsun sana delikanlı, kendini toparla, bunu tekrarlıycaz dedi.ama ben tekrarlarmıydım bilmiyodum.
eve 3. kata zar zor çıktım ve hemen kendimi banyoya attım. sıcak su bütün kaslarımı gevşetmişti. anlamsız kahkahalar atıp vücuduma yapışan kan ve tozun akışını seyrediyordum.ben yenilmezdim...

orda mısınız gençler ? yoksa yarın devam edicem ses verin

edit : anlaşılan kimse yok. neyse bi ara devam ederim o zaman madem siz anaokulu entrylerinde takılmak istiyosunuz okey

okuyan bir panpamın hatrına devam ediyorum...
Artık okula ara ara gidiyordum. Nedeni malum, ağzım yüzüm mor çinde oluyordu genelde. soranlara bişey de diyemiyordum. kiktaks antrenmanı diyodum.Bu arada tabii bu karizmatik ve asi görüntüm kızları kendinden geçiriyodu. defalarca kez numarasını gönderen, gizliden arayan, sosyal medyadan taciz eden olmuştu. arada tek gecelik takılıyordum ama sabah uyandığımda ben bile kim olduğunu hatırlamıyor, kapı dışarı ediyordum. kimse bana ne olduğunu anlayamıyordu. dünya kaybetmişti beni. namazında,dersinde halim selim adam gitmiş, yerine farklı bi adam gelmişti. tabii bu kız çevremden ve maçlardan kazandığım paradan mütevellit, arkadaş olmak isteyenler de iyiden iyiye artmıştı.iyi gün dostları...

bu arada tabbi birkaç maça daha çıkmıştım. paranın dıbına koyuyordum, tabii kendimin de.Memleketime de gidemiyordum aylardır. Beni bu çürük çarık suratla görseler terör saldırına uğradım sanarlardı. okuldakiler artık alışmıştı. eskisi kadar şaşırmıyodu.
barbaros abi beni 2-3 haftaya bir alıyordu o malum dövüş mekanına zütürüyordu.hep aynı adamlar bahis oynuyordu,hep aynı adrenalin... artık işi de kapmıştım birkaç maç sonra. bahis oynayanlar beni tanıyodu artık. bahisleri bana yatıranlar artmaya başlamıştı.

Ama artık bırakmalıydım.Çünkü her ne kadar ara ara gitsem de bir okulum vardı benim. yavaş yavaş final haftası da yaklaşıyodu. kendime çeki düzen vermeli, suratımdaki morlukların geçmesi için kendime zaman tanımalıydım. öyle de yapmaya çalıştım. oturdum dersin başına ama yediğim darbelerden mi bilemiyorum, aklım başka yerlere gidiyodu hep. dışarıda insanlar gülüp eğlenirken ben evde tıkılıp kalıyodum.bu da bana çok koyuyodu.iyi gün dostları da sadece iyi günde, paraya,karıya ihtiyaçları olunca arar oldular.ben de bir süre sonra telefonlara bakmamaya başladım.

zar zor da olsa kendimi ders çalışmaya adapte etmeyi başarmıştım. arada kütüphaneye falan gidiyordum mesela. benden beklenmeyecek hareketlerdi bunlar.
final haftasına yaklaşık 1 hafta kalmıştı. kütüphanede ders çalışıyodum ama 20-25 dk dan fazla odaklanma problemim vardı benim.bi çay aldım kantinden sigaramı da hazırladım bahçeye iniyodum.o anda onu gördüm. uzun kahverengi saçları, uzun boyu, gülüşü ve endamıyla tam bir hanımefendiydi. Gözgöze geldik. inceden gülümsedim ve içimden "Allah sahibine bağışlasın" deyip bahçeye indim. sigaramı yaktım...

Güzel gidiyo devam et

böyle devam et devam et diyince de yerli ferrelerdeki huurlar gibi oluyoz amk :D

telefonum çaldı o anda,ben bahçedeyken. arayan barbaros abiydi. vakit akşamüstüydü.o bu saatlerde arardı hep beni. yine maça çıkarmak içindi kesin ama bu sefer çıkmayacaktım. yapmamam lazımdı. okulum uzayacaktı yoksa. ailemin yüzüne bakamazdım o suratla. yine de açtım :
"efendim abi"
"nasılsın koçum sağlığın sıhhatin yerinde mi?"
"sağol abi ders çalışıyorum şuan pek müsait değilim"
"yav gibtirtme dersini şimdi. akşam çok özel bir maç olacak.sen de o maçın kahramanı. kaçta alıyım seni kaç gibi hazır olursun ?"
"abi ben gelemeye... "
"yapma oğlum bak son bir maç. sonra bitti zaten herkes tatile falan gidecek ramazan gelmeden.bu beleşçiler erkenden gider her sene tatile ucuza geitmek için. sanki paraları yokmuş gibi."
"abi ama dersim var çalışmam gerek."
"hay amk dersinin yaa. tamam oğlum sen dersine çalış anakuzusu gibi. fikrin değişirse geç olmadan ara beni."
"tamam abi görüşürü.."
"... "
telefonu kapatmıştı. çok kızmıştı belli ama yapamazdım. çok isterdim o son maça çıkmayı ama olmaz, yapamam..