Ayrıca uzay gerçekten de zamanın ayrılmaz bir parçasıdır. Evren 4 boyutludur yani uzayzaman biçimindedir. Uzay gerilir ya da büzüşürse zaman da gerilir ya da büzüşür zaten genel görelilik kuramı zaman ve uzayın durağan olmadığını mutlak zaman ya da mutlak durağanlık diye birşey olmadığını bize göstermiştir. Uzay başladığında zaman da başlamış olur. Yani her ikisi de bundan 14 milyar yıl kadar önce Big Bang adı verilen metaforik bir patlamayla başlamıştır. Evren düzdür. Tıpkı bir A4 kağıdı gibi ama kütleçekim etkisiyle uzayzaman yani dört boyutlu evren bükülmeler yaşar. Bu genelde içe doğru soğrulma gibi görünür. Işık hızına ne derece yaklaşırsan zaman senin için o kadar yavaş geçer.Bu konuda ikizler paradoxu dediğimiz olayı çoğu fizikçi örnek gösterir. ikizlerden biri dünyada kalırken astronot olan ikiz dostumuz uzaya çıkar. Uzay roketi ne kadar hızlanır ve ışık hızına ne kadar yaklaşırsa zaman astronot ikiz için o kadar yavaş geçer. Nihayetinde uzaydan gelen ikiz için birkaç yıl geçmişken dünyadaki ikiz belki de çoktan ölmüştür. Zaten ışık hızını düşünmesek bile zaman konusu hep ilgi çekicidir. Çünkü evrende mutlak bir şimdi yoktur. Başka bir gezegenle dünyanın şimdisi farklıdır. içerisine hapsolduğumuz şimdi sürekli geçmişe gitme yolunda ve bizi de geleceğe ulaştırma eylemindedir. Kuantum parçacıkları üzerinde yapılan deneylerde ışık hızına yaklaştırılan parçacıkların kütlelerinin kat kat arttığı gözlemlenmiştir. Bir cismin ışık hızına varması sonsuz kütleye ve sonsuz kütleye karşılık sonsuz enerjiye varması demektir. Çünkü ışık hızına çıkan bir cisim sonsuz kütleye ve sonsuz enerjiye ulaşmış demektir. Ayrıca bu cisim için zaman durmuştur. Tabi ki ışık hızına yaklaşılması durumunda her gözlemcinin zaman ölçümü farklı olacaktır. Işık hızına yaklaşan kişi için olaylar yavaşlamış ve zaman yavaş akmaya başlamışken (çünkü olaylar nedenler ve sonuçlar da zamana bağlıdır) dışarıdan bir gözlemci için o kişide hiçbir fark yoktur normal hareket eden normal bir hıza sahiptir. Ama bunu deneyimleyen kişi için olaylar farklıdır. Deneyimleyen kişinin zaman akışı ve ölçümü farklıyken dış gözlemcininki farklıdır. Diyelim ki ışık hızı geçildi bu durumda ne olur? Aslında genel düşünce ışık hızını geçen kişinin zaman yolcusu olacağı yönündedir. Evet mantıksal olarak düşünürsek de madem biz ışık hızından yavaşken geleceğe yolculuk ediyoruz(yani sürekli içinde hapsolduğumuz şimdiki zaman bizi geleceğe zütürüyor) ışık hızını geçersek geçmişe yolculuk ederiz. Tabi bu durumda yine bizi paradoxlar karşılar. Örnek varmek gerekirse ikizler paradoxu. Geçmişe gittiniz diyelim bu durumda dedenizi öldürürseniz siz hiç varolmamış olacaksınız ama hiç var olmadıysanız dedenizi nasıl öldürdünüz. Dedenizi öldürmeniz bir eylemdir. Bu eylem sizin varlığınıza kanıttır ama dedenizi öldüren sizseniz hiç varolmayan birisiniz demektir. Öldürme işi varolmayan birine ait olamaz. Ve bu paradoxdan çıkılmaz. Bu yüzden Hawking geçmişe yolculuk işinin mantıksız olduğunu savunmuştur. Ayrıca fizikçilerin dediği doğru. Big Bang'den öncesi diye birşeyden bahsedemeyiz. Big Bang ötesi dersek de bunu zaman kavramı ile bağdaştırmadan yapmamız gerekir. Bu ise çok zordur. Evet zaman ve uzay dolayısıyla uzayzaman(evren) Big Bang ile başladı. Peki Big Bang ötesi enerji nereden geldi? Ve ilk neden nedir? işte bu sorular bizi Tanrı'ya zütürür. Allah'a emanet olun.