Korkunçlu değilse okurum rez

Sonra yatağımdan kalkıp tüm cesaretimi topladım ve dışarıya çıkmaya karar verdim. Bu deniz fenerinin bir yerleşim birimine yakın olduğunu umuyordum. Dışarı çıktım. Rüyamda rüzgarın kapıyı içeri doğru itişini bile hissetmiştim. Ama dışarısı benim için tam bir fiyaskoydu. Hiçkimse yoktu bikaç beton merdivenden sonra kayalıklar ve sonrasında sonsuz deniz. Arka tarafa dolanayım bari diye düşündüm. Orası da aynıydı her yer karanlıktı sadece arada bir parlayan yıldırımların ışıkları ne kadar tek başıma olduğunu göstermekten başka bir işe yaramıyordu. Ki tam o anda bu küçük adanın ucunda birisini görene kadar...

Yağmurun ve rüzgarın sesimi keseceğini bile bile arkasından bağırdım " Dayı baksana... " Duymadı zannettiğim an başını bana çevirdi ve gel işareti yaptı. Uzunca bir pardesü giymiş ve boynuna da kırmızı bir atkı dolamıştı. Düşmemeye dikkat ederek yanına yaklaştım. Tam yanındayken "içeri niye girmedin?" Dedi... Uyan çabuk ve tekrar gel, giriş kapısının eşiğini sök bir anahtar bulacaksın onunla kapıyı aç ve içeri gir dedi. Sonra rüzgar şiddetlendi. ikimiz de savrulmaya başladık. Kayalıklardan yuvarlanırken. "Son umudum sensin" diye bağırdı beraber suya düştüğümüz an uyandım. Uyandığımda tuzlu su tadı hala genzimi yakıyordu

Hayatımda ilk defa zangır zangır derler ya hani işte öyle titriyordum. Rüyanın bir parçası sanki gerçek hayat geçmiş gibi o serinliği, o tuz kokusunu, o ıslaklığı sanki hala hissediyordum. Ve tabi ki adamın söylediklerini. Hayatımda bunkafar gerçekçi bu kadar somut bi rüya görmemiştim. Sanki rüya görmek değil de ışınlanmak gibi diye geçirmiştim içimden. Ulan ruhum bedenimdem ayrıldı da astral seyahate mi çıktı falan diye düşünüyordum. Heyecanım yatıştıktan sonra adamın söylediklerini düşünmeye başladım tekrar. Bir rüyadan sonra rüyada konuşulanlar bu kadar akılda kalır mıydı?

Sabahı tabi ki bekleyemedim. içeri girmesem de gidip güneşin doğmasını orada bekleyecek hem de evi saatlerce uzun uzun izleyecektim. Belki de bi sakini bi gireni çıkanı vardı. Anlamanın tek yolu biran önce gitmekti. Aynı otobüse değil de başkasına bindim. Gecenin bi saatinde azalmıştı seferler. Yakın bi yerde indim yürüdüm. Sokaklar caddeler gündüze göre nispeten sakindi. O eski ahşap evin önüne kadar gittim. Gündüz dikkatimi çekmemişti köşede bi kahve vardı. Oturdum çay söyledim ve bekledim. Düşünecek ve izleyecek çok vaktim vardı. Her hakarda artık uyumam imkansızdı.

Yazmak tekrar yaşamk gibidir derlerdi inanmazdım. Biraz izninizi rica ediyorum cidden zorlanıyorum.

Çok güzel devam et

Bu arada takip eden ve takip ettiğini belli eden arkadaşlar gerçekten devam etme konusunda yardımcı oluyorlar. Sağolun şunu anlatmayı bi bitireyim usulünce nickaltılarınız hazır *

Pek boyle seyler ilgimi cekmistir kasmadan anlatiyosun devam, beklemedeyim,ama kitap okumandan baska hic kendinden bahsetmedin karakterin nasil? korkmadin mi?bi de asosyal misindir? Bunlari merak ettim hazir pek fazla kisi de yok ne guzel

rezervasyon

devam et kanka

rezarvuar

Devam panpa rezz

Rezzzzzzzzzzzzzzzzzz

Son zamanlarda heyecanlandıran tek yazarsın devam etmezsen küserim

Rezervasyon

Okurum rez

Uyandirmasa bir de boyle en gecelerde...

devam panpa okuyorum

Devam et güzel :D