Yağmurun ve rüzgarın sesimi keseceğini bile bile arkasından bağırdım " Dayı baksana... " Duymadı zannettiğim an başını bana çevirdi ve gel işareti yaptı. Uzunca bir pardesü giymiş ve boynuna da kırmızı bir atkı dolamıştı. Düşmemeye dikkat ederek yanına yaklaştım. Tam yanındayken "içeri niye girmedin?" Dedi... Uyan çabuk ve tekrar gel, giriş kapısının eşiğini sök bir anahtar bulacaksın onunla kapıyı aç ve içeri gir dedi. Sonra rüzgar şiddetlendi. ikimiz de savrulmaya başladık. Kayalıklardan yuvarlanırken. "Son umudum sensin" diye bağırdı beraber suya düştüğümüz an uyandım. Uyandığımda tuzlu su tadı hala genzimi yakıyordu