Kafeye gittikten sonra oturduk, hepimiz buz gibi limonata istemiştik. Limonata gelir gelmez Ahmetcan kafaya dikip bitirmiş, biz ise ona bakıyorduk sadece.

Ah: Ne bakıyonuz ya yanıyoruz burada siz nasıl yavaş yavaş içebiliyorsunuz şaşırıyorum
C: ÖKÜZ
F: King, az kaldı ha senin işe
K: Hangi iş aga?
F: Turnuvayı diyorum
K: Ha evet, Temmuz'un 17sine bilet aldık işte anlattım ya.
C: Heyecanlı mısın
Ah: Sence olmama ihtimali var mı baksana şu tipe lafı geçince bile gözleri parlıyo
C: Doğru haklısın(Gülmeye başladı)
F: Seni kim aradı sahi okulun kapısındayken?
K: Salih abi, Sena'nın babası. Yarın buraya geliyorlarmış şu Sena'nın burada okuma işini konuşmak için.
C: Hayırlısı olsun ya, ben çok istiyorum biliyor musun sürekli yan yana olmanızı, umarım sıkıntı çıkarmaz ailesi.
K: Benim için rahat artık ya, önceden korkum vardı Aylin'den dolayı ama son zamanlardaki davranışları içimdeki korkuyu yok etti. Rahatladım resmen.
Ah: Düşünsene şu an böyle olmadığını, Sena geliyor buraya okulda beraber takılırken Aylin geliyor Sena'ya(Sesini inceltti) "Ben kingden hoşlanıyorum uzak dur ondan" diyor falan
K: Kan çıkardı kan, Sena önce Aylin'i sonra beni keserdi orada ahahaha
K: Az bir durun da Sena'yı arayayım özledim sesini
C: Özlersin tabi, umarım gelir de bu kadar özlem olmaz aranızda.

Aradım, daha ilk çalışta açtı sanki aramamı bekliyormuş gibi.

S: Bende tam seni arayacaktım, babamla konuştun mu?
K: Evet evet aradı beni, onu söyleyeyim diye aradım ben de hem sesini özledim
S: Yarın geliyorum
K: Biliyorum ve bu beni keyiflendirdi.
S: Sen biraz daha özle beni kapatıyorum ben, yarın görüşürüz.
K: Peki öyle olsun bakalım, görüşürüz.

Kapattı telefonu.

K: Vay arkadaş biraz daha özle beni dedi kapattı ya la telefonu
C: Kız haklı, yarın geliyor iyi olmuş kapatması özle az daha ölmezsin yarına kadar.
K: Önümüzdeki yıl bizim böyle mi devam edecek yoksa sabahçı öğlenci mi olacak ya bileniniz var mı?
F: Benim bildiğim kadarıyla burası 9-3 sürekli hiç sabahçı öğlenci yok hiç bir sınıfta.
K: Ha iyi o zaman tamam çok güzel
F: Neden sordun ki
K: Sena geldiğinde aynı saatlerde mi orada olacaz diye merak ettim
F: Siz çok iyi gidiyorsunuz aga, ileride evlenirseniz düğüne çağırırsın artık bizi he
K: Hele bir dur o günler gelsin de çağırırız tabi niye çağırmayalım. Aylin'i bile çağıracam sen düşün.

Bir saate yakın süre oturduktan sonra evlere dağıldık, Burakla Aylin ne yaptılar acaba diye aradım eve gidince, hala beraberlermiş, 6da gireceklermiş filme.

Cumartesi sabah 6da ayağa kalkmıştım, uyku tutmamıştı bir türlü. Sena gelecek diye heyecanlıydım. Bir kaç saat bilgisayar başında zaman geçirdim, saat 10'u geçiyordu Salih abi aradı "Biz geldik king, kafedeyiz gel hadi" dedi kapadı, anneme söyleyip çıktım evden. Bigibletle gittim kafeye, girer girmez kapının yanındaki masada oturuyorlardı. Sena beni görünce kalktı sarıldı bana.

K: Hoşgeldin canım
S: Sen de hoşgeldin
Sa: Naber aslan parçası, gel otur bakalım.
Sa: Mustafa, gelsene abi biraz

Oturdum, Mustafa abi de geldi oturdu benim yanıma.

Sa: Evet, bugün buraya gelme nedenim önümüzdeki 4 yılı açıklığa kavuşturmak için.
Sa: Şimdi king, biliyorsun ki Sena önümüzdeki sene burada okumak istiyor, özellikle senin okuduğun lisede king.
Sa: Şimdi konuya ben sizin sevgili olmanızdan gireyim. King, senin küçüklüğünü biliyorum yani seni neredeyse bebeklikten beri tanıyorum. Sena bana bir başkasını söyleseydi kesinlikle izin vermez ve karşı çıkardım. Ama seni tanıdığım, nasıl biri olduğunu bildiğim için ses etmedim. Yüzümü kara çıkarmayacağını da biliyorum.
Sa: Mustafa ile anlaştık, Sena lise sonuna kadar onunla kalacak ancak
Sa: Sen de göz kulak olacaksın ona sonuçta aynı okulda olacaksınız, anlaştık?
K: O nasıl laf abi anlaştık mı ne demek, rüzgar essin üstüne kapanırım ya etkilenmesin diye.
Sa: Önümüzdeki ay sınavı var, sınavına da maşallah çok iyi çalışıyor sırf puanı senin okuluna yetirmesi için.
K: Benim okul o kadar yüksek puan istemiyor ki, ben bile 200le falan girdim yani.
Sa: Her neyse, demeye çalıştığım şey şu. Sena Eylül'ün başında buraya gelecek 4 seneliğine, yaz tatilinde de biz geliriz Mudanya'da ki yazlığa. Kızım önce Mustafa'ya, sonra sana emanet king. En ufak bir şeyde bana haber vereceksin, anlaştık mı?
K: Tamam abi dert etme, gözüm gibi bakıcam kızına.
Sa: Senin yurtdışı olayı varmış, Sena anlattı biraz ama tam anlamadım ne o?
K: Aynen var öyle bir şey, 17 Temmuz'da Fransa'ya gidiyorum KOF turnuvası için.
Sa: KOF şu oynadığın oyundu değil mi? Vay be, başarılar şimdiden.
K: Sağol abi teşekkür ederim.
S: Ben kingin başarılı olacağına inanıyorum, ona güveniyorum o konuda.
K: Elimden geleni yapacağımdan şüphen olmasın.

"Nasıl yapacaksam, oyun turnuva gününden 6 gün önce çıkacaktı ve ben belki 1 gün oynayabilecektim sadece." diye geçirdim içimden.

Şimdi içimde iki türlü heyecan vardı. Birincisi ilk kez yurtdışına gitmek ve ilk kez oynadığım oyunda büyük bir turnuvaya katılmak, ikincisi Sena'nın 4 sene boyunca benimle beraber olacak olması.

Lise 1 dönemi burada bitiyor, bir sonraki parttan itibaren hava alanı + Fransa başlıyor.

---

Herkeste heyecan vardı, karneleri alıyorduk. Herkes hemen hemen notlarının tamdıbını biliyordu ve takdir mi yoksa teşekkür mü alacağını herkes tahmin edebiliyordu. Artık öğretmenler alışmıştı Ahmetcan, Cansu, Furkan, Burak, Aylin ve benim beraber takılmamıza, bize mahşerin atlıları diyorlardı. Ne eksiğimiz ne fazlamız vardı sayı olarak ve sınavlar falan okunurken "Mahşerin atlıları, notlarınızı alfabetik sıraya göre söylüyorum. 89 94 100 98" gibi söyleniyordu ve biz anlıyorduk kimin kaç aldığını. Karnelerimizi aldık, mahşerin atlıları full takdir almıştı. Hepimizin neşesi yerindeydi.

C: Mahşerin atlıları da güzel grup ismi şimdi ahahaha. Ya her duyduğumda gülesim geliyor
Ah: Aynen aylardır bize mahşerin atlıları diyorlar, ama bilmiyorlarki önümüzdeki sene bu gruba bir kişi daha eklenecek(Bana baktı göz kırptı)
K: Aynen, meleğim de geliyor buraya o yüzden artık 6 değil 7 kişi olacaz önümüzdeki yıldan itibaren.
A: Eveet karnelerimizi de aldığımıza göre ne diyoruz?
Ah: Bir şey mi dememiz gerekiyordu?
B: Evet bir şey dememiz gerekiyordu.
A: Bak anlayan nasıl anlıyor ama
K: Uzatmayın da söyleyin hadi ne söylememiz gerekiyordu?
A: Hiç bir şey.
K: Burak, hadi Aylin çatlak bunu hepimiz biliyoruz, sende mi aga?
B: Ne yapalım ona benzemeye başladım yavaş yavaş.

Hepimiz sivil kıyafetlerle okuldaydık, lise sonlar okulu bitirdiği için mutluydu. Koridorlarda hem yaz tatili başladığı için hem de güzel not alanlar sevindiği için eğlence havası vardı. Tabi herkesin karnesi iyi değildi, duyduk ki üst sınıflardan sınıfta kalanlar olmuş hem düşük not hem devamsızlıklardan.

B: Biz şimdi lise 2 olarak anılacaz demi lan? Ne güzel amk
K: Aynen artık yeni geleceklere çömez derler, Sena hariç zütünden kan alırım ona çömez diyenin.
Ah: Vay be yaşlanıyoruz ha lise 1i bitirdik
B: He amk saçına aklar düşmeye başladı şimdiden baksana aynaya, hey allam ya.

Tam o esnada koridorun sonundan "GELSENE LAN BURAYA" diye bir bağırma sesi geldi.

K: O neydi lan?
B: Harbi ben korktum burada
K: Gelin bi bakalım sonra da çıkarız okuldan bir yerlere gideriz.

Sesin olduğu yere doğru gittik, bizim arkamızdan Gözdenur ve Okan geliyordu, lise 4e geçmiş 2 kişi kavga ediyordu ve onları ayırmaya çalışıyorlardı. Burak "Oğuzla Ferhat değil mi lan onlar" dedi.

Fe: Ulan huur çocuğu ben seni kaç kere uyardım Büşra'dan uzak duracaksın diye!?
O: dıbına kodumunun evladı SEVGiLiM LAN O BENiM SEVGiLiM.
Tam Ferhat Oğuz'a vuracaktı ki Büşra geldi.
Bü: FERHAT NE YAPIYORSUN SEN KENDiNE GEL
Tuttu kolundan çekti arkaya
Fe: Ne yapıyorum ya o huur çocuğunu senden uzak durması için uyarıyorum
Bü: SEN HAYATIMDA GÖRDÜĞÜM EN APTAL iNSANSIN FERHAT O ÇOCUK BENiM ERKEK ARKADAŞIM YA NE DEMEK BENDEN UZAK DURMASI iÇiN UYARIYORSUN!?
Fe: giberim senin erkek arkadaşını Büşra, ben varken sen nasıl onunla takılabiliyorsun aklım almıyor sünepe lan o çocuk sünepe sünepe
Bü: iŞTE BU YÜZDEN ONUNLA SEVGiLiYiM FERHAT, iNSAN OLDUĞU iÇiN SENiN GiBi HAYVAN OLDUĞU iÇiN DEĞiL
Fe: ikinizin de dıbına koyacam siz merak etmeyin sakın

Dedi ve karnesini pencerenin yanından aldığı gibi merdivenlerden inerek çıktı okuldan. Biz gittik yanlarına.

K: Oğuz ne oldu burada böyle?
O: Bir şey yok ya, allahın özürlüsü Ferhat işte yine bildiğiniz gibi.
C: Büşracım iyi misin
Bü: iyiyim iyiyim bir şeyim yok, allahın aptalı ya bir kurtulamadık şundan gitti.
G: Hala nasıl okuldan atmadılar onu ya bu sene kaçıncı oldu bu?
O: Zengin bini, o yüzden atamıyorlar okuldan.
K: Ee dıbına koyim o kadar zenginse gitsin özel okulda okusun burada işi ne
Bü: Kız peşinde ne işi olacak okulla falan alakası yok ki.
O: Eli sağlam ama muallaknin dişimi kırıyordu az kalsın

Sağlam vurmuştu Oğuz'a, belliydi suratından. Oğuz pek kavgayı seven bir tip değildi ama yeri geldimi de çok sağlam vururdu.

Çıktık okuldan, bu sefer yanımızda Okan ve Gözdenur'da vardı. Bizimle beraber kavganın olduğu yere geldikten sonra bizimle beraber çıktılar. Okuldan çıkar çıkmaz Sena'yı aradım, takdir almıştı o da. Ben de takdir aldığımı söyledim, konuştuk bir süre daha sonra kapattık telefonu. 3 gün sonra sınavı vardı. Grup halinde bilardo oynamaya gittik, bir kaç kişi biliyormuş ben ise ilk kez oynamıştım o gün. Akşam saat 10u gösterdiğinde evlere dağılmıştık.

16 Temmuz'u 17sine bağlayan gece babamla annemin evine geldim, annemle vedalaştım annem uyumamıştı beni yolcu etmek için. Evden çıkıp arabaya binmeden önce son bir kontrol yaptık, pasaportlar, kimlikler ve diğer lazım olacak her şey yanımızdaydı. Battal abi ile anlaştığımız gibi, babam benzin parası vermişti ve bizi arabayla Atatürk Havaalanı'na kadar zütürdü. Burak, abisi, ben ve babam bir arabayla, Tuncay ve Hakan başka bir arabayla oraya gelmişlerdi. Biz sabaha karşı 5 gibi havaalanına vardığımızda Tuncay ve Hakan henüz gelmemişti, uçak 8:20'de kalkacaktı. Saat 6ya gelirken onlar da geldiler.

T: Hazır mısın king
K: Hazırım abi, siz?
Hk: Gördüğün gibi hazırız, vay anasını satayım ilk kez 3 kişi beraber gidiyor olacam bir turnuvaya.
K: Ben ilk kez gidiyorum o yüzden çok heyecanlıyım.
Bat: Vay be king, aklıma geliyor senin oyuna ilk başladığın gün. KOF 97'yi seçmiştin, şimdi ise büyük bir turnuvasına katılıyorsun.
K: Öyle oldu biraz evet(Sesim titriyordu)
Ba: Sen baya heyecanlısın ha, ülke göreceksin diye değil sırf oyun oynayacaksın diye.
K: Öyle evet, bilmiyorum yapabilir miyim, burada böyleysem orada nasıl olacağım hiç bilmiyorum.
B: Aslansın sen, kaplansın sen yaparsın kendine inan sadece.
T: Kendine inanması yetmez, ilk kez katılacağı için haşat olabilir turnuvada heyecanından dolayı.
Hk: Amma meraklısın sende moral bozmaya, dur işte çocuk hayal kursun biraz kazanırım diye.
K: Hayır, Tuncay abi haklı. Büyük ihtimalle yenileceğim daha ilk turdan hem de.
T: Hakan ben arkadaşla konuştum, kalacağımız otele rezervasyonu falan ayarladım. Oraya indiğimizde bize verecek playstation 3ü içinde KOF 13 olan, otelde sen ben king bol bol oynarız 20sine kadar, sonra ya hak der dalarız.
Hk: Tamam bro.
K: Kimin kimle oynayacağı belli mi?
T: Hayır belli değil, orada belli olacak.

Hiç kimse bir şey yememişti, biraz pahalı da olsa havaalanında kahvaltı yaptık hep beraber, uçağın kalkmasına 1 saat kala vedalaştık Buraklarla.

Bat: Başarılar beyler, sana da başarılar kardeşim. Elinden gelenin en iyisini yap.
K: Teşekkür ederim Battal abi.
B: Bol şans kanka, yenilsen de üzülme bir laf vardır ya hani ilk elin günahı olmaz diye. Onu hatırla hep.

Sarıldık bir birimize, onlar çıktılar ve gittiler. Biz de yavaş yavaş uçağa doğru gitmeye başladık. 1 saat kala uçağa valizler yerleştiriliyormuş ve son 40 dakika kala biniliyormuş, onu öğrendim.

O gece heyecandan hiç kimse uyuyamamış babam dışında, ben zaten ölmek üzereydim heyecandan, kalbim o kadar hızlı çarpıyordu ki.

Saat 9a geliyordu kapı çaldı, babam açtı kapıyı Tuncaylar hazırlanmış bizi bekliyorlar. 10 dakika içinde hazırlandık, ben kolumu aldım elime ve çıktık otelden.

B: Nerede olacak bu turnuva?
T: 3-4 cadde ileride, büyük bir oyun merkezi zaten kesin görürüz yaklaşınca.
B: Uzak galiba biraz?
T: Yok abi fazla uzak değil, hesapladım ben en yakın otel burasıydı oraya. Yürüyerek gidiliyor.

Konuşa konuşa gerçektende çok büyük olan yere gelmiştik, içeri girerken kapıdaki görevli bir şeyler sordu, Hakan az buçuk konuştu onunla ve turnuva için geldiğimizi söyledi, kayıtlardan bakarak onayladıktan sonra boynumuza asmamız için bir şey verdi, üzerinde isimlerimiz yazıyordu "JairoM59, Heidern, Satanicore" astık boyunlarımıza, babama da ziyaretçi yazan bir şey vermişler, girdik içeri etrafa bakıyoruz. Hakan birine turnuvanın karşılaşma listesini sordu, yerini öğrendikten sonra gidip baktık.

T: Kingcim hayırlı olsun güzel kardeşim
K: Neden abi?
T: Son maçı sen oynayacaksın ilk karşılaşmalar için ama
K: Ama?
T: Rakibin M Dash
K: Hassi... Şakanın sırası mı abi?
T: Ne şakası? Gel kendin bak.

Baktığımda 16. karşılaşma yani son karşılaşma için JairoM59 - Sanwa | M' yazıyordu.

K: Sanwa?
T: Sponsoru ve aynı zamanda da klanı.
K: Bu pek hayırlı bir şey değil ama ben döneyim en iyisi
B: Ne o len korktun mu
K: Korktum evet
T: Korkma lan ne olacak tecrübe kazanmış olursun hem.
K: Ellerim titriyor.
Hk: Biz de yaşadık olum aynılarını, aynı şeyleri biz de hissettik alışıyorsun merak etme.
B: 2 saat falan var daha başlamasına ne yapacaz burada?
T: insanlar ne yapıyor bakalım.

Biraz dolandık içeride, o kadar büyüktü ki neredeyse bir alışveriş merkezi kadardı. Turnuvanın yapılacağı bölüme gittik, yanımızdan bir kaç kişi gelip geçti sürekli.

K: Bu giydikleri tişörtlerde markalar falan var onlar ne?
T: Onların sponsorları
K: Sponsorları mı bunların oha
T: Adamlar profesyonel oyuncu, tabi ki olacak.
B: Sizin yok mu sponsorlarınız gençler
Hk: Yok abi nerde biz o kadar da profesyonel değiliz, ben değilim en azından Tuncay öyle ama.
T: Keşke sponsorum olsaydı, ama öyle küçük değil büyük sponsor istedim hep. Ne yapayım bizim marketçi Erhan abiyi mi sponsor yapayım kendime? Kolumda "Erhan Market Zincirleri" yazsın sonra.

2 sandalye yanımda oturan bir adam birden kafasını bana çevirdi, ben de ona baktım göz göze geldik. Yakasındaki karta baktım "Sanwa | M'" yazıyordu.