--spoiler--

sadece diger yarini buldugunda anlayabileceksin beni. ne kadar gitmen gerekse de gidemedeğinde farkedeceksin. benim sana olan sevgim oyle anlik hissettigim bir sey degil, bunu bilebilmen icin de zamana ihtiyacin olacak. senede bir kez görsen bile bir sonraki sene gormediginde ekgibligini hissettiğinde anlayacaksın. unutamayacaksın. sonra hizli yasaminda bir anda durup düşünecek ve sonra, sadece seyretmeye başlayacaksın olup bitenleri. Aklından tek birşey geçecek beni ondan daha fazla kimse sevemezmiş...

--spoiler--

survivor izleyecek binler rez atmasım, 45 dakika sonra başlıyorum beyler; duygusal bir hikaye olacak duygusuz binlerd e gelmesin.

yaşadığım bir olay, anlatıp gitcem; misafiriniz sayılırım panpalar.

yalan beyler

durum nedir beyler devam edeyim mi ?

ETMEZSEN huur ÇOCUĞUSUN

Buraları hızlı geçiyorum panpalar ara tatil bitti yaşadığımız şehre dönüyoruz artık. 2 gün sonra buluşcaz ben liseli kızlar gibi ne giysem derdineyim. Daha önce hiç bi kızla baş başa cafeye gitmemişim, yolda yan yana yürümemişim, baş başa yemek yememişim, aynı oda da 2 dakkalığına da olsa yalnız kalmamışım; bırakında heyecanlanayım ne giyeceğimi bilmeyeyim. Gariban adamız lisede de sevgilimiz olmamız, bilmiyoruz ne nasıl olur bu işlerin raconu nedir. Ama öğrendik hem de öyle bir öğrendik ki ben ne nasıl olur öğrendiğimde o eski beni deöldürdüğümü farkettim, yani sizin anlayacağınız ilk önce kendi katilim olmuştum şuan intihar etmişim, etmemişim benim için çok da farketmiyor. Herneyse.

Ben bir yandan ne giysem, ne yapsam ne konuşsam diye düşünüyorum bir yandan da kız tweet atcak mı benle ilgili bir şey yazcak mı diye bekliyorum, bir yandan fotoğraflarına bakıyorum, eski yazdıklarını okuyorum, paylaştığı müzikleri dinliyorum. Benden bir abi tavsiyesi siz siz olun bir kızın eski paylaştığı müzikleri dinlemeyin sonra çok üzülüyorsunuz; niye mi onu da anlatcam beyler biz bu duruma kolay kolay gelmedik...

ilk konuşmamızdan sonra benim içim de fırtınalar kopuyor resmen. ilk defa bir kızla doğal seleksiyon sonucu değilde başka yollarla iletişime geçmiştim. O güne kadar kızlarla ya akraba yada sınıf arkadaşı olduğumuz için konuşmuştum. Arkadaşımın arkadaşı kısmına bile gelememiştim. o yüzden bu benim için büyük bir olaydı. Aklımdan bu iş tamam kızla buluşcaz sevgili olcaz diye geçiriyorum. Yazıştık oğlum işte daha ne olacak diye zafer nidaları atıyorum içimden... Çok safım beyler çok. Daha hayatın kirli yüzüyle karşılaşmamışım o pis tokatlar yüzüme daha inmemiş. Şu kadar saf bir çocuğu intihar seviyesine getiren herkese de burdan selam söylüyorum belki vicdanları sızlar...

O zamanlar bir de şimdi ki gibi işin binliğini düşünmüyoruz. Bir de balık burcuyuz sevince kendimizi tam kaptırıyoruz. Ulan tam bir denize yelken açmışız ilk rüzgar bizi bilmediğimiz kıyılara vurmuş. Limansız gemi gibi kalmışız her bir yanımız dört bir yana savrulmuş. Ama sonradan öğrendim beyler; savrulmak iyiymiş, savruldukça kendini bulursun, her yeni mekan sana yeni bir sen gösterir. ayakların yerden kesilir, uçarsın. uçarken sığınaklarda konaklarsın, çöllerde kururken vahalarda kana kana suya doyarsın. gerçekten savrulmak için gerekirse kendi bilincine kıymak ve kendine yaban olmak gerekir. yabansan doymayı öğrenirsin. savrulunca içinde yeni dehlizler bulursun ve her savruluşta gökkuşağının altından bir daha geçersin, eğer uçabilirsen.

ilk savruluşumdu beyler bu ve bu savrulumda çaresizliği öğrendim. Çaresizdim; elimden hiç bir şey gelmiyordu. Güçsüzdüm kendime ve dünyanın benden istediklerine karşı. Gittiğim yol, aslında itildiğim yoldu. Buna karşı koyamıyordum. Görerek bir kör olmaya gönüllüydüm.

Gönül sevmek sevilmek istiyordu istemesine de , bizim gibisini de kimse sevmezdi.

Bir gün geçtim aynanın karşısına şöyle bir baktım kendime. Karşımda Eli yüzü sivilce dolu, kocaman burunlu, pörtlek gözlü, bu dünyaya ibreti alem için gönderilmiş biri var.

Aynaya bakarken diğer insanların benle niye iyi arkadaş olduğunu da fark ettim. Benim de yanımda böyle biri olsa ben de kendimi iyi hisseder yanımdan hiç ayırmazdım, benim yanımda gezen biri en az 3 level atlıyor.

Dedik şu işe bi el atalım, önce sivilcelerden başlamak lazım. Gittim doktora panpalar, adam hiç bakmadan 6 aylıktan sivilce ilacını yazıverdi. ilacın milyon tane yan etkisi var ama ben de iki yan etki yaptı, birincisi gökyüzüne bakamaz oldum bir de 2 metreden fazla aşşağıya bakamaz oldum. Hatta bir keresinde kendimi atıyordum arkadaşlarım tuttu. Allahtan son aydı o da.

Sizin anlayacağınız bizim pgiboloji ufaktan gitti ama sivilceler de gitti. Şuan ki aklım olsa içmezdim ulan sivilceler de gitmesin kimsede beğenmesin ben hayatımdan mutluydum be hem de çok mutluydum.

Bu ilaç yüzünden hayatımın yanlışını yaptım beyler hemde öyle böyle değil.

Ben ne olduğumu biliyorum aslında. Aynaya geçip kendinize bakıp objektif olduğunuzda bazı şeylerin niye olduğunu veya olmadığını çok rahatlıkla anlaya bilirsiniz.
Sevgilim olmasa da ben kendi hayatımdan da memnundum. Elizabeth'e devam etsem de mutluydum. Geceleri yalnız uyumuyordum çünkü. Bir gece madison ivy'le uyuyordum bir gece audrey bitoni'yle. Belki hepsi bir hayaldi ama istediğim gibiydi her şey. Hayatta en önemli olan da bu herşeyin istediğiniz gibi olmasın. Bunu buraya not düştüm sonra unutmayın. Bir reklam var ya paranın satın alamayacağı şeyler var diye, paranın satın alamayacağı tek şey herşeyin istediğiniz gibi olması=şans...

Mesaj atan kızdı. "Senle konuşmayı özledim" yazıyordu mesajda, elim ayağım titremeye başladı, düşünmeden "ben'de" yazdım. Sizin de tahmin ettiğiniz gibi mesajlaşmaya devam etmeye başladık. 3 gün 5 gün 1 hafta derken lisesli aşıklar gibi mesajlaşıyorduk. Aynı şehirdeydik hatta evlerimizin arası o gelirse 15 ben gelirsem 5 dk'ydı ama görüşümüyorduk daha doğrusu görüşmüyordu. Bir kaç kere teklif ettim dışarda oturalım diye bahane üretti bende çok üstelemedim. Acı gerçekler vardı panpalar, aynada görünen, ben kendimin ne olduğunun farkındaydım fakat gönül bu istiyor, gönülün ekmeği de suyu da sevgi, sevmek istiyor sevilmek istiyor.

Kızla mesajlaşıyorduk mesajlaşmasına da konu ilerlemiyordu. Bir gün ev arkadaşımın annesi evdeydi. Biz de kızla mesajlaşıyorduk; Ben de ilacın yaptığı pgibolojik bozukluğun etkisiyle birden kıza manevi annem geldi dedim. Kız hemen atladı manevi annem? "işte manevi annem biyolojik annem değil" dedim. Senin biyolojik annen yok mu dedi, "yok" dedim!...

Kızmayın panpalar ilaç yüzünden hepsi. Kıza "şaka yaptım ev arkadaşımın annesi o" diycem ama bir bırakmıyor ki diyeyim, bu ben annem yok deyince daha bir ilgilenmeye başladımesaj yağdırıyor ne oldu nasıl oldu gibisinden. Benimde hoşuma gitti ilgi görmek, diyemedim panpalar tam 1 sene bu yalanı sürdürmek zorunda kaldım, diyceksiniz için hiç mi acımadı annenin yüzüne bakarken acımadı...

ilk önceleri biraz vicdan azabı çeksemde Baktım sürdürecez bu yalanı ilk önce kendimi inandırdım, sonra zaten bende yalan olduğunu unuttum. Hafiften annemle babamın beni evden kovuşununda kuyruk acısı var aklımca onlardan da intikam alıyorum.

Aslında bakınca bütün suçlu onlar, beni zorla o şehre gönderenler onlar. insana zorla bir şey yaptırınca iş böyle rayından çıkıyor işte. Ben kendi içimde özgürdüm beni evden kovukları zamana kadar, onların beni zorlaması özgürlüğüme vurulan ciddi bir darbe gibiydi.
hele ki özgürlüklere inancınız hayatınızın vazgeçilmeziyse, her tür zorlamanın karşısında oluyorsunuz. işte bu düşüncedeki adamı öldürmek istiyorsanız yapacağınız şey çok basit. onu zorlayın bir şeye. eğer yapmaya mecbursa; ilk önce sizi öldürecektir o nefreti. oysa azıcık anlayış, azıcık karşılıklı diyalog belki de herşeyi hallederdi be güzel kardeşim, ama etmemişti.

Bir sabah uyanıyorsunuz annenizin babanıza "bu evden gitsin ben onu çekemem" deyişini duyuyorsunuz. Hayatımda ilk defa yorgan altından o sabah ağladım. Hayatta onlardan başka kimseniz yok onlardan da bunu duyuyorsunuz. Samanyolu dizilerinde hep gelin kaynanasını istemez kaynana da sabah bunu duyar huzur evine gider ya bizim ki de öyle bir durum.

Zaten 4 yıldır liseyi dışarda okumuşum, 11 yaşında evimi bırakıp yeni doğan bir kuş gibi kendimi boşluğa bırakı vermiştim bir başıma. Uçmaktan yorulup şu kaya başında azıcık dinleni vereyim derken; Bu sefer ikinci kere bırakılı veriyorum boşluğa hem de daha yüksekten. Yükseklik korkumda sanırım bu yüzden.

Başımdan aşşağı kaynar sular döküldü beyler. Ben ilk defa bir sevgilim olacak diye bekliyorum başımıza gelene bakın. Düdüklediği dediği çocuğu da tanıyorum binin biri.

Hiç bir şey demedim, diyemedim. "Tamam" dedim yorganın altına girdim hemen. Aklım hem Yusuf'un söylediğin de hem de ayşe'de panpalar.

/Ulan benim o güne kadar sevgilim olmamış karşıma çıkan ilk kıza bak. Evden gelmeden bizimkilere de söyledim böyle böyle konuştuğum bir kız var diye, onlarda işi şimdi iyice abarttılar. Şapkadan tavşan beklerken peçete çıktı./ Şimdi diyeceksiniz ne güzel işte sende elizabethe son verirsin diye ama öyle değil işte. sevmek ve sex ayrı şeyler bana göre. insan sevdiği insanı gibmemeli hem madden hem manen yapmamalı.

Geber amk 3 yil farklı şehirden bi sevgilim vardi kiza ne kadar guvensemde etrafta senin gibi huur cocuklari olduğu için geceleri düşünmekten kiskanmaktan uyuyamiyodum sen gidip sevgilisi olan koza iftira atip bulusursan onlari ayrirsan aha boyle karsiligini alirsin etme bulma dunyasi coookk iyi olmuş beter ol geber

beyler okuyan var mı? okumaya değer mi

Ulan o kadar koymuş ki o cevap şuan yazarken bile içim acıyor. "Bizi bekleme bir şey olduğu yok evine git uyu." Bir insan ancak bu kadar önemsenmez ancak bu kadar aşağılanır.
Kız bana resmen elden çıkartmak için etiket fiyatı yarıya düşürülen ürün muamelesi yapmıştı. manav satılmayacağını bildiği çürük malları sandığa doldurup dükkanın en önüne koyar, isteyen olursa oradan alır, kimse almazsa da atılır. ne fark eder? artık bir getirisi olamayacağı için ne olacağı da önemli değil.
kızın söylediği o kadar canımı acıtmıştı ki belki 15 dakika daha beklesem geleceklerdi ama giberim böyle işi deyip kalkıp kendi evimin yolunu tuttum. Eğer bir kız ben başka bir kızla buluşmaya gittiğimde gelip benim evimin önünde beklese koşa koşa yanına gelir diz çöker evlenme teklif ederdim. Ama o gibtir etti.

Üniversite 3. sınıf olmuştum o güne kadar sevgilim olmamış, kimsenin eli elimize değmemişti. Bizim kalbimizde taştan değil sevdik elbet birilini, hatta es kaza birileri de bizi sevdi belki ama hep mıknatısın aynı kutupları birbirmize, yan yana gelemedik bir türlü.

Her şey aşk değildi, aşık olmayan insanlarında mutlu hayatı oluyordu. (Devlet reyiz ve Feto reyiz) Hayatımdan memnundum ama ızdırap çektirilip kendimle yüzleşmek zorunda bırakılıyordum. Eve gittiğim her tatil zamanında bizimkilerin ikinci sorusu yok mu bir sevgilin oluyordu. Bir de beni o kadar övüp o kadar gözlerin de büyütüyorlar ki sanırsınız kızlar sırada ama ben istemiyorum.

Beni gözlerinde büyütmelerinin sebebi zorla da olsa onların olmak istediği insan olmuş olmamdı. Gittiğim bölümü bile kendileri seçmiştiler, ben gitmek istemediğimi söylediğimde ise beni evden kovmuşlardı. Yaşadığım travmaların ilki de ailem tarafından evden kovulmakdı.
Beni evden kovdukları gün dışarı atmıştım kendimi ve bilmediğim sokaklarda yürümüye başlamıştım, attığım her adımda aileleri tarafından zorla evlendirilen kızları daha iyi anlıyordum. Bir gün bir kızım olursa onu asla istemediği biriyle evlendirmeyeceğime de söz vermiştim. Evet bir kız değildim 4 yıldır aileme bağımlı yaşamıyordum istesem çekip giderdim de ama bugüne kadar üzerimde olan hakları beni o eve dönüp onların istediğini yapmak zorunda bırakmıştı.
Hiç istemeyerek de olsa onların istediği bir bölüme gitmiştim.

intihar ettikten sonra anlatsan olmazmı qumqi

şarkı da bu. https://www.youtube.com/watch?v=6YXsDtvORRk

ilk defa o anda dinliyorum bende. Bir yandan da açtım sözlerine bakıyorum nerden ne yakalayabiliriz de kıza yazarız...
Gitmek kolay hım ya sonrası
Silebilirmisin Sende kalan dudaklarımın nemini
Atamazsın biliyorum Sende solan yüreğimi
Ver bana düşlerimi Ver bana gülüşlerimi
Yanarsın ah yanarsın Verirsen bana kendini

Şarkının sözlerini bir okudum körün istediği bir göz Allah verdi iki göz durumdayım beyler. Şarkı biter bitmez yazdım "Şarkının sözleri sakıncalı kusura bakma bilmiyordum sevgilin falan vardır sıkıntı olmasın." "Yok ya bir şey olmaz benim sevgilim yok hem * " dedi. Hepiniz yaşamıssınızdır bu her cümlenin sonuna * koyma durumunu. Başlarda tak var gibi koyarsınız sonraları yavaş yavaş kaybolu noktalara dönüşür birbirinize tutumunuz, gönderdğiniz mesajlar gibi.

Onun da benden aşşağı kalır yanı yok hemen sordu "senin vardır sana sıkıntı olmasın" diye. içimden şu tipe bir baksana hangi salak buna bakar demek geldi ama bu sefer ayağıma gelen fırsatı tempeye hiç niyetim yoktu. "yok canım * " diyerek bende gerekli mesajı gönderdim.

Bir yandan da elbise Dolabına bakıyorum giyecek doğru düzgün elbise yok amk. Ayın 7'si yaklaşıyor bursu elbiseye yatırayım diyorum sonra bir ay ne tak yiycez. Derken aklıma bir cinlik geldi; gece bütün kötülükleri örter diyerekten kıza mesaj attım gece buluşalım diye kabul etti o da.

Ertesi gece buluşcaktık artık heyecandan uyuyamıyordum. Hani insanlar yorganın altına girip ağlar ya ben de yorganın altına girdim o ağlayan insanların hepsinin yerine o kadar mutlu oldum ki o mutluluk bir dünya hepinize yeter beyler o derece mutluyum anlatamıyorum işte. insan bu kadar mutlu olunca illa ki herşeyin içine etcek bir şey olur hiç merak etmeyin.

Mutluluktan uyuyamıyordum, saate baktım daha erken, acaba bir şey yazmış mı diye bir daha bakayım dedim tweetırına. Bu arada benim bir tane ev arkadaşım var Yusuf aynı oda da kalıyoruz onla da. Bu da geldi yanıma beraber hem muhabbet ediyoruz hem de ben ona da söylemek istiyorum sevgilim var diye ama böyle şeyler nasıl söylenir bilmediğimden söleyemiyorum da. En son dedm "kanka bir yanıma gelsene bir şey göstercem" açtım kızın tweetırını hemen. Ben daha bir şey demeden bu atladı " Kanka nerden buldun bunu sen" diye. Ben birden irkildim kankalar. Buna ters ters bakarak sordum "Hayırdır lan sen nerden tanıyorsun" dedim ama Aklımdan bin tane soru geçiyor amk. Çocuğun öyle bir tavrı var ki, kıllanmamak elde değil. bin cevap da vermiyor ben kafayı yiycem acaba diyorum Bunlada mı konuştu, yoksa bu bu kızı mı seviyordu, yoksa tanıdığımız birinin sevgilisi mi?. Bir de ben Bu Yusufa zamanında bir şaka yapmıştım acaba onun intikdıbını mı alıyor diye düşünüyorum. Bunun elinde bir elma agzini sapirtada sapirtada bakıyor ekrana. Oğlum ne var diyorum bir şey söylemiyor.

Ben kendi kendimi yiyip bitirirken kız yine mesaj attı. "Biz bu akşam buluşcaz, ev arkadaşımı otogara bırakıp bir yerlerde otururuz." Hayır bana ne lan ne diye söylüyorsun, karı milleti işte aklı bir taka çalışmıyor. Soruyorum şimdi bana böyle böyle yaptın die biz o zamanlar sevgili değildik diyo ulan bu da taş değil i kalp unutmuyor işte.
Herneyse beyler hava yavaştan kararmaya başladı arkadaşının nereye gideceğini biliyordum otobüs saatlerine baktım gidebileceği tek bir saat var akşam 8... O an hayatımın atarını yapıp üstümü bile değiştirmeden montumu giyip otogorda onları beklemek için evden çıktım saat 8 olmadan otogara vardım hafiften tırsıyorum da. Dayak yemek falan umrumda değil onları yan yana gördüğüm zaman bütün hayallerimin yıkılmasından tırsıyorum. Ne yapacağımı da bilmiyorum ama bekliyorum. 21 yaşıma kadar yaptığım gibi şimdi de bekliyordum.;
anneannem ben doğduğumda 3 ezan vakti emzirtmemiş; sabırlı olayım diye...
ondan mıdır ki ben hep bekledim...
evin en büyüğüydüm, sevgi gösterilsin diye bekledim, abiydım çünkü...
işimde herkes terfiyi gökten yağar gibi aldı, ben iki sene daha bekledim...
bomboş olan sıralar ben gelince doldu, bekledim...
peşi sıra giden otobüsler ben bekleyince gelmez oldu, bekledim...
ilk göz ağrımı, sevdiğimi senelerce bekledim, sonunda ben de bittim...
"bu defa beklemek yok bu kadar, tüketmek yok herşeyi!" dedim, "bekleyesin" diye beddua aldım herhalde
bekliyorum...
Ne kadar bekledim bilmiyorum belki bir dakika belki bir saat belki bir yıl belki bir ömür... Sonunda görmek istediğim şeyi görmüştüm Ev arkadaşı otogarın kapısından girmişti bende hemen yerimden fırlayıp otogarı göz gezdirmeye başladım. Bir yandan bakıyorum bir yandan tırsıyorum; Ya el elelerse ya kıza sarılmışsa aklımdan bin türlü şey geçiyor. Hadi diyelim gördüm ondan sonra napcm, hiç bir şey yok gibi evemi döncem, kavga etsek neye yarar. Ne yapacağımı bilmeden otogarda ki insanların yüzlerine bakıyorum. Bakıyorum, bakıyorum bakıorum...