--spoiler--

sadece diger yarini buldugunda anlayabileceksin beni. ne kadar gitmen gerekse de gidemedeğinde farkedeceksin. benim sana olan sevgim oyle anlik hissettigim bir sey degil, bunu bilebilmen icin de zamana ihtiyacin olacak. senede bir kez görsen bile bir sonraki sene gormediginde ekgibligini hissettiğinde anlayacaksın. unutamayacaksın. sonra hizli yasaminda bir anda durup düşünecek ve sonra, sadece seyretmeye başlayacaksın olup bitenleri. Aklından tek birşey geçecek beni ondan daha fazla kimse sevemezmiş...

--spoiler--

survivor izleyecek binler rez atmasım, 45 dakika sonra başlıyorum beyler; duygusal bir hikaye olacak duygusuz binlerd e gelmesin.

yaşadığım bir olay, anlatıp gitcem; misafiriniz sayılırım panpalar.

evet. En azından birileri bilsin niye bunu yaptığımı; başıma neler geldiğini, insanlar ders alsın böyle hatalar yapmasın.

ulan etmezsem insan içine çıkamam, ifşa ede ede anlatcam, en temizi direk kafaya sıkmak ama kazığa oturmakta mantıklı, hepinize el sallıycm

15 dakikaya başlıyoruz beyler. Her gece sorcam attığım en son entry'de 100 çuqunun geldiği gün bascm tekmeyi, merakınız gittiği, beğenmediğiniz anda basın çuquyu da ben de son vereyim bu ızdıraba

Üniversite 3. sınıf olmuştum o güne kadar sevgilim olmamış, kimsenin eli elimize değmemişti. Bizim kalbimizde taştan değil sevdik elbet birilini, hatta es kaza birileri de bizi sevdi belki ama hep mıknatısın aynı kutupları birbirmize, yan yana gelemedik bir türlü.

Her şey aşk değildi, aşık olmayan insanlarında mutlu hayatı oluyordu. (Devlet reyiz ve Feto reyiz) Hayatımdan memnundum ama ızdırap çektirilip kendimle yüzleşmek zorunda bırakılıyordum. Eve gittiğim her tatil zamanında bizimkilerin ikinci sorusu yok mu bir sevgilin oluyordu. Bir de beni o kadar övüp o kadar gözlerin de büyütüyorlar ki sanırsınız kızlar sırada ama ben istemiyorum.

Beni gözlerinde büyütmelerinin sebebi zorla da olsa onların olmak istediği insan olmuş olmamdı. Gittiğim bölümü bile kendileri seçmiştiler, ben gitmek istemediğimi söylediğimde ise beni evden kovmuşlardı. Yaşadığım travmaların ilki de ailem tarafından evden kovulmakdı.
Beni evden kovdukları gün dışarı atmıştım kendimi ve bilmediğim sokaklarda yürümüye başlamıştım, attığım her adımda aileleri tarafından zorla evlendirilen kızları daha iyi anlıyordum. Bir gün bir kızım olursa onu asla istemediği biriyle evlendirmeyeceğime de söz vermiştim. Evet bir kız değildim 4 yıldır aileme bağımlı yaşamıyordum istesem çekip giderdim de ama bugüne kadar üzerimde olan hakları beni o eve dönüp onların istediğini yapmak zorunda bırakmıştı.
Hiç istemeyerek de olsa onların istediği bir bölüme gitmiştim.

3 yıl geçmişti aradan mutlu değildim, belki mutlu olmam için belki de kendileri oğlumuzun da sevgilisi var diyebilmek için Şimdi de sevgilimin olması için baskı yapıyorlardı. Ben ailemi tanıyordum, onları suçmalıyordum da çünkü onlar da bu ve buna benzer baskılara maruz kalmışlardı. Benim içinde bulunduğum aile yapısı; bir an önce üniversiteye git; okul hemen bitsin; okul bittikten sonra bir an önce evlen, evlendikten sonra da hemencicik çocuk yok mu diye baskı yapan bir aile yapısı.

Ben ne olduğumu biliyorum aslında. Aynaya geçip kendinize bakıp objektif olduğunuzda bazı şeylerin niye olduğunu veya olmadığını çok rahatlıkla anlaya bilirsiniz.
Sevgilim olmasa da ben kendi hayatımdan da memnundum. Elizabeth'e devam etsem de mutluydum. Geceleri yalnız uyumuyordum çünkü. Bir gece madison ivy'le uyuyordum bir gece audrey bitoni'yle. Belki hepsi bir hayaldi ama istediğim gibiydi her şey. Hayatta en önemli olan da bu herşeyin istediğiniz gibi olmasın. Bunu buraya not düştüm sonra unutmayın. Bir reklam var ya paranın satın alamayacağı şeyler var diye, paranın satın alamayacağı tek şey herşeyin istediğiniz gibi olması=şans...

her seyin istediğimiz gibi olmasını istememizin tek sorumlusu 'egolarimizdı aslinda'. Kodumun Yunanlıları bulmuş bu egoyu. Yunanca'da"ben" demek, ve bu benın ne demek olduğunu en güzel bir yunanlı arkadaşım anlatmıştı bana; "Bak dostum Bu egonun fazlası gözleri bozar, olmayanı gördürür, gördüğüne inandırır.. sen Doğru yolda olduğunu sanarken, yanlış yöne gönderir adamı; tüm hızınla duvarda patlarken, başkalarının kazasını izlediğini sanırsın."

Aileimin egoları bana da bulaşmıştı aynaya bakarken artık objektif olamıyordum ben de onlar gibi olmuştum artık; "gözleri bozup olmayana inanmaya başlamıştım" bende.

Egom tatmin olmayi beklerken, Ben artik yalnızlıktan pinokyo misali alev alacak duruma gelmistim hayallerimde artık yetmemeye başlamıştı.

hani derler ya iyi olacak hastanın ayağına doktor gelirmiş diye bize de öyle oldu. Bir gün kızın biri beni takip etti mavi kuştan. Açtım Baktım hemen. Kız güzel yani artık benim durumumdaysanız hala seçme şansınız pek yok; "Mecburen güzel." Bende takip ettim hemen. Bir iki tweetine de cevap yazdım o da yazdı derken konuşmaya başladık aniden. Bir de Ben o aralar belki bir kac bir sey dusururum diye radyo yayını yapıyordum internet üzerinden. Buna da söyledim bu da tutturdu bende şarkı istiycem diye ben zaten o anı bekliyorum iste dedim hemen, istedi bir şarkı bende hemen patlattım "bu şarkı benden Huri'ye gelsin"

durum nedir beyler devam edeyim mi ?

Kan alsinlar panpa gotunden

Panpa zehir iccem bu gece 15 gunde karisiyomus kana olum kesin gibi

@27 Yok panpa travesti değil
@26 huri de gözümüz yok nuri gibmesin yeter panpa

Survivorci picler gelsin devam etcm

Üç hilal mi panpa

beyler sözlükte hala insanlık ölmemiş gözlerim doldu lan, hepinizi çok seviyorum hikaye bitene kadar burdayım uzmeyin beni

şarkı da bu. https://www.youtube.com/watch?v=6YXsDtvORRk

ilk defa o anda dinliyorum bende. Bir yandan da açtım sözlerine bakıyorum nerden ne yakalayabiliriz de kıza yazarız...
Gitmek kolay hım ya sonrası
Silebilirmisin Sende kalan dudaklarımın nemini
Atamazsın biliyorum Sende solan yüreğimi
Ver bana düşlerimi Ver bana gülüşlerimi
Yanarsın ah yanarsın Verirsen bana kendini

Şarkının sözlerini bir okudum körün istediği bir göz Allah verdi iki göz durumdayım beyler. Şarkı biter bitmez yazdım "Şarkının sözleri sakıncalı kusura bakma bilmiyordum sevgilin falan vardır sıkıntı olmasın." "Yok ya bir şey olmaz benim sevgilim yok hem * " dedi. Hepiniz yaşamıssınızdır bu her cümlenin sonuna * koyma durumunu. Başlarda tak var gibi koyarsınız sonraları yavaş yavaş kaybolu noktalara dönüşür birbirinize tutumunuz, gönderdğiniz mesajlar gibi.

Onun da benden aşşağı kalır yanı yok hemen sordu "senin vardır sana sıkıntı olmasın" diye. içimden şu tipe bir baksana hangi salak buna bakar demek geldi ama bu sefer ayağıma gelen fırsatı tempeye hiç niyetim yoktu. "yok canım * " diyerek bende gerekli mesajı gönderdim.

ilk konuşmamızdan sonra benim içim de fırtınalar kopuyor resmen. ilk defa bir kızla doğal seleksiyon sonucu değilde başka yollarla iletişime geçmiştim. O güne kadar kızlarla ya akraba yada sınıf arkadaşı olduğumuz için konuşmuştum. Arkadaşımın arkadaşı kısmına bile gelememiştim. o yüzden bu benim için büyük bir olaydı. Aklımdan bu iş tamam kızla buluşcaz sevgili olcaz diye geçiriyorum. Yazıştık oğlum işte daha ne olacak diye zafer nidaları atıyorum içimden... Çok safım beyler çok. Daha hayatın kirli yüzüyle karşılaşmamışım o pis tokatlar yüzüme daha inmemiş. Şu kadar saf bir çocuğu intihar seviyesine getiren herkese de burdan selam söylüyorum belki vicdanları sızlar...

Ara tatil de olduğumuz için ben memleketimdeyim o memleketinde aramızda 800 km var. Her gün facebookdan konuşup birbirimize gülücükler gönderip fotoğraflarımızı beğeniyoruz. Belki onun için normal ama benim için çok büyük şeyler. Belki o anda başka birileriyle daha konuşuyor, yavrum bense saf saf ilk defa aşık olcam, sevgilim olacak diye fotoğraflarına bakıyorum. Her gece yatmadan hayaller kuruyorum.

Buraları hızlı geçiyorum panpalar ara tatil bitti yaşadığımız şehre dönüyoruz artık. 2 gün sonra buluşcaz ben liseli kızlar gibi ne giysem derdineyim. Daha önce hiç bi kızla baş başa cafeye gitmemişim, yolda yan yana yürümemişim, baş başa yemek yememişim, aynı oda da 2 dakkalığına da olsa yalnız kalmamışım; bırakında heyecanlanayım ne giyeceğimi bilmeyeyim. Gariban adamız lisede de sevgilimiz olmamız, bilmiyoruz ne nasıl olur bu işlerin raconu nedir. Ama öğrendik hem de öyle bir öğrendik ki ben ne nasıl olur öğrendiğimde o eski beni deöldürdüğümü farkettim, yani sizin anlayacağınız ilk önce kendi katilim olmuştum şuan intihar etmişim, etmemişim benim için çok da farketmiyor. Herneyse.

Ben bir yandan ne giysem, ne yapsam ne konuşsam diye düşünüyorum bir yandan da kız tweet atcak mı benle ilgili bir şey yazcak mı diye bekliyorum, bir yandan fotoğraflarına bakıyorum, eski yazdıklarını okuyorum, paylaştığı müzikleri dinliyorum. Benden bir abi tavsiyesi siz siz olun bir kızın eski paylaştığı müzikleri dinlemeyin sonra çok üzülüyorsunuz; niye mi onu da anlatcam beyler biz bu duruma kolay kolay gelmedik...