Daha 9 yaşımdaydım annemle babam ayrılmak için hakim karşısına çıktıklarında. Bir yandan üzülüyorum, bir yandan seviniyordum ayrılacakları için. Nerden bilirimdimki bin gibi ortada kalacağımı. Bir anne baba 9 yaşındaki çocuklarından nefret eder mi hiç arkadaşlar ? Ben onlara ne yaptım ki ? Kardeşimin benden farkı neydi ? 6 yaşında olması mıydı ?

Merhaba arkadaşlar. Ben 36 yaşında bir abiniz ya da kardeşinizim. Amacım, 9 yaşından beri yaşadıklarımı, zirveyi görmemi, dibe batmamı, intihar girişimimi, arkadan beni vuranları size anlatmak istiyorum. Eğer beni dinleyecekler olursa, güzel bir sohbet eşliğinde size bunları anlatacağım. Yakayım sigaramı, başlayayım anlatmaya.

Dün yazacaktım, internet sıkıntısından yazamadım kusura bakmayın.

Bu yaşadıklarımı, Recep, karım, Gülsüm anne ve çok yakın 2 arkadaşım hariç kimseye anlatmadım. içimi kemiriyordu bu olaylar atmak istiyordum içimden. Bir gün sosyal medyada denk geldi şırnak askerlik hikayesi, onu okudum. Ben de anlatayım bari dedim. iyi ki de anlattım. Dinleyenler olmuştur elbet, hepinize teşekkür ediyorum dinlediğiniz için. Elbet inanmayanlar olmuştur, canları sağ olsun. Birkaç arkadaş küfür etmiş, onların canı sağ olsun. Kızmadım hiçbirinize. Bu anlattıklarımdan Recep’in haberi var. Kendisinden izin aldım dün. Hatta selam da söyle dedi yazacağın yere. Hepinize selamı var.

Pes etmeyin hiçbir zaman, mutlaka bir kapı açılıyor size. Dibi de görüyorsunuz, zirveyi de. Ben ikisini de gördüm. Şu an da tekrar zirvedeyim.

——— SON———

Ne demek beni görmek istiyor dedim. Bilmiyorum abi ben de görürüm seni dedi. Nerdesiniz dedim, edremitteyiz dedi. Ben izmirdeyim, Bornova’da. Görmek isteyen varsa gelir görür dedim kapattım telefonu. Bir daha ne aradım ne aradılar. 3 gün geçti aradan, telefon çalışıyor. Barkın arıyor, kaydettim numarasını önceden. Alo dedim. Abi biz izmirdeyiz dedi, kim var dedim. Annem dedi. Derin bir Of çektim. Dükkanı elemanlara bıraktım, gittim eve. Aradım bunu nerdesiniz dedim bornovadayız dedi, tarif ettiler bana 10 dakikalık mesafedeler. Atlayın taksiye, şuraya gelin deyip adresi verdim evin. Abi annem bizi almaya gelmecek misin diyor dedi kardeşim. Hayır gelmeyeceğim, gelmeye üşeniyorsanız dönüp gidin Balıkesir’e. Sen neyse ama onun suratını görmeye can atmıyorum dedim kapadım telefonu. 20 dakika sonra aradı, geldik o adrese dedi. Kapıyı açıyorum açılan apartmana girin 3. Kat benim ev dedim açtım kapıyı. Kapının orada bekliyorum kalbim nasıl çarpıyor anlatamam. Çok heyecanlıyım, çok pişman oldum anneme ettiğim o laflardan dolayı. Nasıl sevindim ama geliyor diye. Elini öpsem mi bilmiyorum, tanır mıyım acaba, o beni tanır mı ?

Bir gün bankta yattım. Aklıma Mahmut abi geldi, gidemedim. Tiksindim artık berberlikten, bunca şeyden sonra. Sipariş zütürken bir kahve gördüm, eleman alınır yazıyor. Girdim içeri, konuştum sahibiyle, kuryelikten daha fazla veriyor. Abi dedim çalışırım ama benim yatacak yerim yok. Durdu bir kaç saniye. iyi ya, yatarsın kahvede geceleri dedi. Tamam dedim, ne yapayım başka. Günlük kazandığımda ev tutamam ki. Biraz çalışır sonra ev tutarım dedim. Gittim çalıştığım yere, çıkıyorum ben yarın dedim, tamam dedi ne desin adam. Ertesi gün kahvede başladım işe. Yemeği kahvede yiyorum para vermiyorum. Hiç giderim yok, bu iyi bir şey çünkü tüm kazandığım bana kalıyor kira da yok. Gece kapattık kahveyi. 12 de kapanış, 6’da açılış. Ama 2 yevmiye alıyorum, 18 saat çalışıyorum sonuçta. Yanyana dizdim sandalyeleri orada uyuyorum. Arkadaşlar size yemin ediyorum. Kahve kapanınca, Ocak’ta su kaynaştıp tuvalette banyo yapıyor eski elbiselerimi geri giyiyordum. 2 gün sonra 2 saat izin aldım gittim üstüme yeni kıyafetler aldım.

Gülsüm xxx;
Ben öldükten sonra, mal varlığım 1 daire ve arsam manevi oğlum benimhayatimzehir’e aittir. Bu tarz bir şey yazıyordu. Beni varisi yapmıştı annem. Gittim hemen yanına, ağladım öptüm elini. Sen benim oğlumsun ne yapacaktım bunları dedi. Oturduğum evde sen oturursun kira verme boşuna arsa da imarlı verirsin müteahhite daire karşılığı ev yaptırsın dedi. Helal olsun sana dedi. Sağ ol annem dedim, sen yaşa ben istemiyorum hiç bir şey sana bir şey olmasın dedim. Ama olmuyor ya işte maalesef. Hastaydı zaten, aradan bir kaç ay geçti iyice kötüleşti durumu. Hastaneye kaldırdık bir kaç sonra da öldü. Hayatta bir annem vardı o da ölmüştü. Kalmamıştı başka kimsem herhalde. Geriye oturduğu ev ve imara açık arsa kalmıştı. Çıktım kiradaki evimden annemin evine geçtim. Müteahhitler de iyice arayıp duruyordu artık, daire karşılığı ver bize arsayı diye. En sonunda anlaştım bir tanesiyle, arsa büyüktü, 4 daire karşılığı devrettim arsayı. 1.5 senede bitireceklermiş apartmanı. Geçti aradan 1.5 sene bitti ev.

7 ay oldu bu anlattığım olay. Şu an kendi evindeler alt katta, dükkan kapalı tabii pandemiden dolayı ama biriktirmiş parasını şu anlık sıkıntısı yok. Bir ara kızımı gördüm, Antalya’ya gittim. Aysel’le boşandık, ilk celsede. Kızımı aldım yanıma 1 ay kaldı bende. Dediği gibi nafaka istemedi. Şu an tek yaşıyorum, kız arkadaşım var, evleniriz herhalde onunla. Para sıkıntım yok, gelirim yüksek hayli. Tabii artık Ukrayna Rusya yapmıyorum, yedim bir kere o kazığı. Ehliyetim yoktu ehliyette aldım kendime, bir de araba aldım 2015 cla200. Antalya’daki yaşamımdan çok daha rahatım.

Aldım bir yetmişlik rakı bir güzel kurduk sofrayı başladık içmeye. Neler yaşadıysak konuştuk, babası akciğer kanseriymiş ölmüş. içler acısı hala halleri. Bak oğlum dedim, sen benim hayatımı kurtardın, annem, babam beni 9 yaşında gibtir etti, kardeşim dediğim adam bir milyonumu dolandırdı. Karım terketti, Antalya’da krallar gibi yaşarken sokaklara düştüm. intihar ettim, beni aradın ertesi gün yanıma koştun geldin. Bunu bu hayatta insan kardeşine yapmaz, ki yapamadı da zaten dedim. Sen olmasaydın ben ölürdüm, o gün ölmedim ama hastaneden çıkınca atardım kendimi bir binadan, sıkardım kafama ama ne yapar eder kendimi öldürürdüm. Sen benim hayatımı kurtardın, benim can borcum var. Beni evine aldın tek kelime etmeden misafir ettin, evden ayrılmak istedim annen sen zorla tuttunuz beni evde. Yük oluyorum dedim, saçmalama dediniz. Bir insan kardeşinin evine gitse, 40 yıllık arkadaşının evine gitse 2 gün dayanır 3 gün dayanır ertesi gün onu istemediğini belli eder dedim. Siz bana kucak açtınız, bunu kimse yapmazdı. Allah sizden razı olsun dedim. Abi olur mu öyle şey, sen benim patronumdun seni yolda mı bıraksaydım dedi.

Yaz bitti, bir gün dükkanım boş kalmadı. Kazandığım paranın hepsini Euro ve dolara çevirdim o parayı ellemeyecek diğer yaza kadar yerlilerden kazandığım parayla geçinip artan parayı da ona koyacaktım. Zaten tarla ve izmirde biriktirdiğim paradan artan param da vardı. Mecburen kalfaların ikisiyle yollar ayrıldı, dedim seneye bekliyorum. Eyvallah benimhayatimzehir dediler. Anlayışla karşıladılar zaten söylemiştim mevsimlik diye. Hayatım akıp gidiyordu böyle. Yaşar’la, diğer esnaflarla takılıyoruz hergün, günü gün ediyorum. Para sıkıntım 0. Bir gün evde otururken aklıma geldi. Ulan dedim, burada o kadar berber var, deli gibi de kazanıyorum ama güzellik salonu ve kadın kuaförü fazla yok. Ben bu işe girer tutturursam bu berberden kazandığımın iki katını kazanırım. Sonuçta kadınlar bizim gibi değil dıbına koyayım. Hem çok daha fazla para bırakıyorlar ve bakımına daha önem veriyorlar. Bunu Yaşar’la konuştum, mantıklı oğlum dedi. Tutturabilirim diyorsan aç bir tane de kadın kuaför dedi. Ama yaza doğru yaparım, turistler çoğalsın şimdi pek iş olmaz dedim. Haklıyım da. Bir yandan işimle uğraşıyorum, diğer yandan kadın kuaföründe çalışacak işçi arıyorum. internette yavaş yavaş yükselişe geçiyor o zamanlar. Benim dükkanın bir dükkan yanında benim dükkandan daha büyük bir dükkan vardı. Dondurma, tatlı falan satıyor yazın, baktım bu dükkanı boşaltıyor. Gittim yanına hayırdır lan Ahmet dedim nereye. Birader çıkıyorum buradan, bizim orada beyaz eşyacı açacam sadece yazın kazanmakla olmuyor dedi. Muratpaşaya gidiyor yani. Var mı dedim buranın müşterisi, yok dedi. Sen bana ver şu dükkan sahibinin numarasını dedim, hayırdır dedi. Var aklıma bir şeyler dedim. iyi dedi verdi numarayı. Aradım dükkan sahibini, gel abi bir yemek yiyelim konuşalım şu dükkan işini ben talibim dedim, tamam kardeşim dedi. Aylardan yine Ocak Şubat arası. Gittik adamla oturduk konuşuruz. Açtım ben fikrimi, tamam kardeşim benlik sorun yok, istersen kiralarız dedi.

Beyler, markete gidip geliyorum. Okuyanlar kendini belli edebilir mi ? isterseniz bir soru cevap yaparız. Varsa sorusu olan sorsun gelince yazayım size, hayat tecrübem inan ki gayet çok.

Banyodan banyoya değiştiriyorum üstümü. Giderim 0 neredeyse sadece şahsi eşyalar alıyorum. Kahveden ortamı kurdum, bilirsiniz her kahvenin sabit müşterileri vardır. Seyhan abi de iyi insan Kavenin sahibi. 1 sene geçti böyle. 1 sene boyunca yatakta uyumadım, banyoda banyo yapmadım. 1 sene yattım kalktım kahvede. Çift maaş ve giderim olmayınca iyi param oldu. Kahvede çalışanlar güzel para kazanır bileniniz vardır. Atıyorum asgari ücret günlük, 50 liraysa, kahvede 60-70’deb aşağı çalışan olmaz çünkü hep ayaktasın yorucu iş. 1 sene sonra güzel param oldu. Karşıda tostçu vardı ama benim çalıştığım yer değil. Güzel işliyordu, canıma yazmış, devren kiralık.

gittim hayırlı işler dedim Ali. Hayırdır niye devrediyorsun, uğraşamıyorum benimhayatimzehir dedi. Bahçem var oraya gidip orada kalacağım. Devret dedim bana burayı. Söyledi fiyatı o kadar param yok, esnafız dedim burada yap güzellik. Biraz indirdi bir şeyler ama hala ekgib var. Benden haber bekle dedim. Konuştum gece Seyhan abiyle. Dedim abi bana 3.000 lira borç verir misin. Sana bunu 4.000 olarak öderim karşı dükkanı alacalım. Mırın kırın etti, abi dedim karşı dükkandayım. Vallahi 4000 lira olarak ödeyeceğim. iyi ama eleman bulana kadar burada çalış eleman yok sonra devral dedi. Tamam abi dedin sevinçle. Yapıştırdık cama eleman alınır. Ertesi gün biri geldi zaten. Verdi sağ olsun parayıda. Gittim dükkanın devir işlemlerin hallettik. Başladım kendi yerimde çalışmaya bir de eleman aldım.

Buldum birini, abi dedim otobüsler nerden kalkıyor ? Nereye gideceksin dedi, Bursa dedim. Salladım o an aklıma neresi geldiyse. Annem var orada, beni bekliyorlar Dedem alacak beni otobüslerin kalktığı yerden gibi bir yalan uydurum. Şu otobüse bin o otogara gider dedi. Bindim otobüse gittim otogara. Nereye gideceğim ? Bursa’ya mı gerçekten. Bilet gişesine gittim. izmir yazıyor, izmir yazan otobüsler daha çok, izmir daha güzel o zaman dedim. izmire bilet aldım. Atladım otobüse, otobüs gidiyor ben içten içe ağlıyorum. Ne yapacağım ne yarak yiyeceğim bilmiyorum. Geldik izmire indim otobüsten. Oradan da bir dolmuşa atladım, insanların çok olduğu yerde indim. Bornovaymış burası. Geziyorum Bornova’da, gittim bir yemek yedim. Gece oldu, ne yapacağım nerde yatacağım. Buldum bir park neyse ki hava sıcak uyudum orada. Kalktım sabah geziyorum boş boş. Bir berber dükkanının önüne geldim, çırak aranıyor yazıyor. Girdim içeri çırak olmak istiyorum dedim. Kimsin falan sordu, geçiştirdim uydurdum yalanları. Gel o zaman dedi. Burada başladı hayatım.

Annem babam ne yapıyor acaba. Hiç aramadılar beni ayrıldıktan sonra, hiç görmedim onları acaba beni seviyorlar mı ? ben galiba sevmiyorum onları. dedem olsa kesin döverdi yine

OKUMADIM

Bir gün yemek yerken oğlum bana yarın için kimliğini verir misin dedi. Şaşırdım ne yapacaksın Gülsüm anne dedim kimliğimi. Oğlum bir işim var, korkma önemli bir şey değil, bana güven ver dedi. Tamam anneciğim vereyim. Verdim kimliğimi sağ ol oğlum yarın getiririm dedi. Allah Allah dedim içinden ne yapacak acaba. Ertesi gün verdi kimliğimi bana. Ne oldu Gülsüm anne ne yaptın dedim. Boşver oğlum önemli değil dedi. Bir yandan da işkillenmeye başladım ama. ihtimal de vermiyorum kötü bir şey olacağına. Bir kaç gün sonra postadan bir kağıt geldi, benimhayatimzehir adına. Allah Allah dedim açtım okudum ve hayatımın belki de en büyük şokunu yaşadım, gözlerine inanamadım.

Zaten 6 koltuk var, üç kişi daha alırsam bir kişi boşta kalacak. Üç değil iki kalfa daha aldım. Hatta biri ustaydı bildiğin. Onlarla da konuştuk ettik, tarzımı söyledim tamam dediler. Turist sezonu açıldı. Ama dil yok amk adamlarla anlaşamıyorum. Kalfanın 2’si az biraz Rusça biliyor ama Almanlar sorun oluyor. Bir yandan da Almanca öğrenmeye başladım kitap falan aldım. Haziran ortalarındayız, işler bir tuttu beyler, size anlatamam. 9’da açıyorum gece 11-12’ye kadar açık dükkan ve eve gelir gelmez duş alıp yatıyorum tüm hayatım bundan ibaret. Bütün gün traş yapıyorum. Ev ve dükkanın 6 aylık kirasını daha verip aradan çıkardım onları. Gelen turistlerin çoğu dolar ve Euro bırakıyor, bahşiş veren de çok oluyor. Adamlarda para var, özellikle Almanlar. Ruslar o kadar zengin değildi o zamanlar. Bütün yaz böyle sürdü gitti, inanın bana paranın dıbına koyuyorum. izmirde 2 senede kazanacağım paranın fazlasını, o yaz kazandım. Masraflar hariç. Yaşar’a diyorum Allah razı olsun sayende zengin oluyorum.

Yemek yiyoruz konuşuyoruz, Recep dedim nasıl işler, hala aynı dedi. Kardeşi üniversiteye gidiyor artık uşakta mühendislik. Bak Recep dedim, ayrıl işten gel benim pidecide çalış, işi öğren usta yapayım seni. Bilmem ki valla abi dedi. Bilirsin bilirsin dedim, sabit maaşın olur iyi para veririm sana. Sevindi ayarladım işimi ona. işten ayrıl birkaç güne gel başla dedim. Ha bir de yarın bir şey konuşacağım seninle bu saatlerde gel bana dedim. Tamam abi dedi. Geldi ertesi gün.

Bindik bir otobüse gidiyoruz. Köye geldik, anneannemle dedemin evi, babam getirdi beni buraya. Verdi onlara, sizin de torununuz, ben işlerin arasında uğraşamam hiç arada gelir size para getiririm bakarsınız dedi. Gitti. Kaldım dedemlerle başbaşa. Okulumu da köydeki okula aldı babam. Her gün bahçeye zütürüyorlar beni dedemler, çalışıyorum yardım ediyorum ama çok yoruluyorum. Küçücük çocuğum ben nasıl yaparım bunları ? Okullar açıldı sevindim kurtuldum diye. Ama bu kez haftasonları bahçedeyim. Yanlış bir şey yapınca Dedem döverdi, anneannem de döverdi. Yine ağlıyorum her gece. 3 sene geçti böyle, alıştım dayaklara.

Acemilikte 2. Haftam, bir baktım ki Mahmut abi para göndermiş, ağladım dıbına koyayım. Çocuk gibi ağladım. Millet annnesiyle, sevgilisiyle konuşur ağlardı. Ben ustam bana para yolladı diye ağlıyordum. Giderken zaten para vermişlerdi bana. Oğlum düşünün, anneniz babanız 11 sene aramamış sizi 11 sene. Çocukken gibtir etmişler seni. Deden dövmüş ama yanında çalıştığın adam para yolluyor, üzüleyim mi sevineyim mi bilmiyorum. Her gece uyurken anneme ve babama lanet ederek uyuyordum. Nefret ediyorum onlardan, bir insan ailesinden nefret eder mi ? Ben ediyorum işte. Acemilik bitti geldim izmire tekrar. Usta yerim Tekirdağ. Birkaç gün iznim var gittim ustalarımın elini öptüm. Yine para sıkıştırdılar cebime istemedim, zorla verdiler. Aklım dedemden çaldığım paradaydı. Tekirdağ’a gitmeden önce onların yanına uğrayayım dedim. Gittim Balıkesir’e, gittim evine. Belki öldüler haberim yok. Açtı kapıyı Dedem, şaşırdı. Hoş geldin dedi sadece. Anneannem sarıldı ağladı. Öptüm ellerimi, giderken aldığım paranın fazlasını verdim koy dedi Dedem parayı cebine. 8 yılda yaşadıklarımı anlattım. Şimdi usta birliğine gidiyorum dedim, para verdiler. Ne yapacaksın dediler askerden sonra, izmirde kalacağım dedim. Dedem, anneni görmeye gidelim gel dedi. Şeytan görsün yüzünü o lanet kadının, benim ne annem ne de babam var dedim, çıktım evden. Gitmeden kardeşimi sordum. Hala annem olacak kadınla kalıyormuş, iyiymiş o. Ona karşı bir nefretim yoktu, sevgim de yoktu açıkçası.

Bir gün bitti. Akşam oldu dükkan kapanacak. Mahmut abi (dükkan sahibi) benimhayatımzehir hadi eve yarın 9’da burada ol dedi. Abi dedim, evim yok. Nasıl yok dedi. Başladım ağlamaya, ağlama oğlum dedi çekti koltuğu oturdu karşıma anlat dedi. Panpalar her şeyi anlattım, seni yollayayım mı Balıkesir’e dedi. Hayır abi dedim, yalvardım tamam tamam dedi. O zaman dükkanda yatacaksın dedi. Diğer bölme vardı, müşteriler için dükkanda. Oradaki koltukta kaldım bir hafta. 3 kişiydik ben hariç. Mahmut abi, Niyazi abi, Osman abi. Niyazi abi 20’li yaşlardaydı, annesi babası yok, tek başına yaşıyor. Gel oğlum dedi, sen benimle kal. Gittim onun yanına orada kalmaya başladım. Allah rahmet eyleyin, Allah bin kere de razı olsun. Aradan 4 sene geçti, büyüdüm, okula gitmiyorum işim bu oldu artık. Kalfa oldum, traş yapıyorum. Sağ olsun iyi para da veriyor Mahmut abi. Hala Niyazi abiyle kalıyorum, kirayı beraber veriyoruz. Seneler geçti böyle... Ne annem aradı, ne de babam. Dedemleri de hiç görmedim o kadar zaman. 7 yıldır annemi babamı görmüyordum. Görseler tanırlar mı acaba beni ? ben tanırdım onları.

arkadaşlar eğer ilgi olursa (ki inanın yazacağım) akşama güzel bir soru cevap da yapabiliriz. Size hayat tecrübelerimden anlatmak isterim

Artık cidden usta olmuştum, hani derler ya, herkesin bir yeteneği vardır. Benim yeteneğim de traşmış bunu öğrendim. Gelen müşteriler bana özel olarak gelmeye bile başlamıştı, güzel para kazanıyor artan paranın hepsini biriktiriyordum. Hatta emekli, bir polis ve müfettiş vardı, onlar bana olmak isterdi traşını. Traş parası kadar da bahşiş bırakırdı. Bilen bilir, berberlikte maaş yoktur genelde, traş başı para alırsın. Ama askerlik geliyor, askerlik bozacak işimi mecbur gideceğim. 18 yaşında güzel para biriktirmeye başladım. Dükkan çok güzel işliyordu çünkü. Yaşım 20 oldu, dedim ya bayağı da param oldu. Askerlik geldi çattı. Acemi belli, Mamak. Askere gidiyorum, son günüm işte. Akşam oldu, sabah askerim. Sağ olsunlar Mahmut abi, Niyazi abi ve Levent abi geldi uğurlamaya. Osman abi ayıldı işten önceden. Hepsinin elini öptüm gittim askere.