Devam
inci sözlük hatası: entry metni girilmelidir.

etmedi devamke

gibtir git aşk 101 sinandan etkilenmiş pekekent hikaye anlatıcak

Ne demek beni görmek istiyor dedim. Bilmiyorum abi ben de görürüm seni dedi. Nerdesiniz dedim, edremitteyiz dedi. Ben izmirdeyim, Bornova’da. Görmek isteyen varsa gelir görür dedim kapattım telefonu. Bir daha ne aradım ne aradılar. 3 gün geçti aradan, telefon çalışıyor. Barkın arıyor, kaydettim numarasını önceden. Alo dedim. Abi biz izmirdeyiz dedi, kim var dedim. Annem dedi. Derin bir Of çektim. Dükkanı elemanlara bıraktım, gittim eve. Aradım bunu nerdesiniz dedim bornovadayız dedi, tarif ettiler bana 10 dakikalık mesafedeler. Atlayın taksiye, şuraya gelin deyip adresi verdim evin. Abi annem bizi almaya gelmecek misin diyor dedi kardeşim. Hayır gelmeyeceğim, gelmeye üşeniyorsanız dönüp gidin Balıkesir’e. Sen neyse ama onun suratını görmeye can atmıyorum dedim kapadım telefonu. 20 dakika sonra aradı, geldik o adrese dedi. Kapıyı açıyorum açılan apartmana girin 3. Kat benim ev dedim açtım kapıyı. Kapının orada bekliyorum kalbim nasıl çarpıyor anlatamam. Çok heyecanlıyım, çok pişman oldum anneme ettiğim o laflardan dolayı. Nasıl sevindim ama geliyor diye. Elini öpsem mi bilmiyorum, tanır mıyım acaba, o beni tanır mı ?

Yaklaştılar kapıya, ben kapının arkasındayım girdiler içeri göz göze geldim önce barkınla. Güldü sarıldık. Tanıyadım seni abi dedi, ben de tanımayamadım dedim. Annem arkasında duruyor gülümsedi. Bilmiyorum neden ama o an bir şey gelmedi içimden. Sarılmadım öpmedim, geç içeri dedim. Geçtiler oturduk. Nasılsın neler yapıyorsun diye başladılar. 1 saat konuştuk. Hiç açmıyor eski konuları sanki hiçbir şey olmamış gibi. inanın o an bekledim, oğlum kusura bakma dese sarılıp öpeceğim ağlaya ağlaya. Ama yok çok normalmiş gibi gülüp konuşuyor. Anne demiyorum ama. Sen diyorum. Oturduk biraz, benim işe geçmem lazım dolapta var birşeyler ister yemek yapın isteriniz benim dükkanı arayın veya gelin yiyelim dedim. Canınız nasıl istiyorsa, ben yemek yapayım sen git işine dedi annem. iyi dedim gittim akşam geldim. Mercimek çorbası, bezelye yapmış. Altta manav vardı ordan aldılar herhalde, bezelye yoktu evde. Oturduk yedik. 3 gün kaldılar bende. Üç gün boyunca bir an olsun eski günleri yaptığı hataları konuşmadı. Biz gidelim benimhayatimzehir dedi kadın, sen de gel bize bir ara dedi. Yüzüne baktım, merak ettim ne diyecek diye. 3 gündür ne o bana oğlum dedi ne de ben ona anne. Anne dedim sadece. Döndü, her zaman diyor muşum gibi he benimhayatimzehir dedi. Bu nasıl bir yüzsüzlük dedim içimden. Bana bir özür borcun yok mu dedim? Ne özürü dedi utanmadan. Hatırlasana dedim beni mahkeme önünde gibtir ettiğini. Baktı böyle, babana de bunları ben ikinize bakamazdım dedi. Ulan babanın dıbına koyayım küçücük çocuğun yeri annesinin yanı mı babasının yanı mı dedim. Nasıl bana bakamayacaktın sırtında mı taşıyacaktın beni, en müdür yardımcısıydın fabrikada nasıl bakamayacktın bana, geldin buraya sanki komşuna gelmişsin gibi boş sorular sordun gidiyorsun. Bir tek kelime etmedin, bunca yıl ne yaptın nereye gittin benim başıma gelenlerden haberin var mı, bir kez olsun sordun torunun var mı, evli misin diye dedim. Dondu kaldı tam ağzını açıyordu, gibtir git buradan bir daha beni sakın arama. Bu sondu, senin ne ölüne ne dirine gelirim çıkın evimden dedim. gibtir olup gittiler.

Bu arada karımla kızımdan bahsetmedim size. O olaylardan sonra bu beni bırakınca uzun zaman ulaşamadım Aysel’e. Bir gün ulaşabildim konuştuk. Neden yaptığımı bilmiyorum korktum dedi. Boşanma davası açmamış, biri varmış hayatında onunla yaşıyormuş. Karı koca gibiyiz sadece evlilik yok istersen boşanırız nafaka istemiyorum dedi. Açıkçası çok gibimde olmadı. Kızımla konuştum birkaç kez özledim onu bir ara gidip görürüm diyordum ama pek özlemiş gibi değildi kızım.

Yaz pampa okuyoruz yaz

Ben de üstelemedim çok o yüzden.

Alt katımda bir teyze oturuyordu. Tek yaşıyor kocası ölmüş, çocuğu olmamış hiç. Bir gün pazar günü dışarı çıkarken kapıyı açtı merdivenlerde. Evladım sen üst katta oturan çocuksun herhalde dedi. Evet teyze dedim. Senden bir şey istesem yapar mısın dedi, tabii teyze dedim. Bana bir banka kartı verdi, şifresini söyledi emekli maaşımı çeker misin dedi. Tamam teyze dedim çekeyim. Gittim çektim verdim parasını ekgibsiz. Oğlum sana zahmet bir de markete manava gider misin dedi. Ben pek çıkamıyorum ayaklarım tutmuyor dedi. iyi bakalım teyzecim sen söyle alınacakları gideyim alayım dedim. Gittm yaptım alışverişini, sağ ol oğlum dedi. 15-20 günde bir böyle alışverişlerin yapmaya başladım, maaşını da çekiyorum. Bir gün akşam dükkanı kapattım eve geldim tam yukarı çıkarken kapıyı açtı. Benimhayatimzehir gel oğlum nohut yaptım koyayım sana ye dedi. Ulan nohutu da bir severim, ne zamandır da yemiyorum. Gülsüm teyze sağ ol dedim ısrar etti girdim içeri. Koydu yemeği. Başladı bana anlatmaya yaşadıklarını, birkaç kez dolandırmışlar maaşını çekerken, üzüldüm. Ben de size yazdıklarımın aynısını anlattım. Vah vah evladım dedi.

intihara girişince yardımıma koşan Recep geldi aklıma çok yardımı dokundu bana. 1 ay kaldım evlerinde tek kelime etmemişlerdi. Zorla çıkmıştım evinden, on kere de söylediler bir sıkıntın olursa ara diye. Aradım Recep’i sevindi çocuk. Gel dedim yemek yiyelim seninle çağırdım dükkana valla sevindim abi toparlamışsın işleri yoluna koymuşsun dedi. Sen neler yaptın dedim, aynen devam abi, hala aynı yerdeyim çalışıyorum kardeşim de okuyor dedi. Çalıştığı yer bir lojistik şirketi be her zaman iş olmuyor, haftada 4 gün 5 gün çalışıyor o da ev kirasına gidiyordur. Durumları bayağı kötüydü. Annemin çok selamı var abi dedi, ellerinden öp Aleykümselam dedim. içimi acıttı durumları, köfte, tavuk karışık bir şekilde yaptırdım tabağa bir yiyişi var belli ki aylardır et yememişler. Kalktı köftenin parasını verdi, al abi dedi buradan. Koy dedim parayı cebine, yaa abi olur mu diyor. Koy parayı cebine yoksa şimdi kafayı koyarım burnunun üstüne dedim, tamam abiz kızma dedi. Zengin biri olsaydı yapar mıydı o kadar iyiliği bana. Ne varsa fakirlerde var cidden. Ertesi gün 2 kiloya yakın köfte pişirdim zütürdüm evlerine akşam yemeğini sizde yiyelim dedim. Gözlerini gülüyordu hepsinin. Eline sağlık çok lezzetli dediler. Çektim Recep’i başka odaya ne zamandır et yemediniz dedim. Utandı resmen. Söyle lan dedim, oldu abi 2-3 ay dedi. Sarıldım, canım kardeşim benim dedim. Kardeşin yazın gelsin çalışmıyorsa benim yanımda çalışsın dedim. Sağ ol abi dedi sevindi. Anasının elini öptüm çıktım, zahmet ettin oğlum bu kadar şey için dedi. Olur mu teyze dedim, oğluna benim can borcum var, nasıl öderim onu.

Hay amk o kadar yazdım sayfa hata verdi yazıyorum tekrar.

Böyle geçiyordu günlerim işte. Gülsüm teyzenin maaşını çekip alışverişini de yapıyordum. Bir gün yemek yiyoruz evinde. Geçen gün kıyma alacaktım, bulamadım seni alamadım dedi. Telefonun yok mu Gülsüm teyze dedim, var var dedi. Ver dedim kaydedeyim ihtiyacın olunca ara, ben gelirim. Tamam dur dedi. Verdi telefonu benimhayatimzehir oğlum diye kaydet dedi. Oğlum mu ? Bunca yıl anne babam bana oğlum demedi, kalbim çarptı o an. Ağlamamak için zor tuttum kendimi. Gülsüm teyze, ben de annem diye kaydedeyim seni dedim. Gözlerini sıktı yaşlar geldi. Kaydet oğlum dedi, annem diye kaydet. Öptüm elini gittim evime. 2-3 günde bir yemek yiyorduk evinde ben ona dükkandan yemek getiriyordum. Anne oğul gibiydik.

Bir gün yemek yerken oğlum bana yarın için kimliğini verir misin dedi. Şaşırdım ne yapacaksın Gülsüm anne dedim kimliğimi. Oğlum bir işim var, korkma önemli bir şey değil, bana güven ver dedi. Tamam anneciğim vereyim. Verdim kimliğimi sağ ol oğlum yarın getiririm dedi. Allah Allah dedim içinden ne yapacak acaba. Ertesi gün verdi kimliğimi bana. Ne oldu Gülsüm anne ne yaptın dedim. Boşver oğlum önemli değil dedi. Bir yandan da işkillenmeye başladım ama. ihtimal de vermiyorum kötü bir şey olacağına. Bir kaç gün sonra postadan bir kağıt geldi, benimhayatimzehir adına. Allah Allah dedim açtım okudum ve hayatımın belki de en büyük şokunu yaşadım, gözlerine inanamadım.

Karı üstüne şirket mi kurmuş

Gülsüm xxx;
Ben öldükten sonra, mal varlığım 1 daire ve arsam manevi oğlum benimhayatimzehir’e aittir. Bu tarz bir şey yazıyordu. Beni varisi yapmıştı annem. Gittim hemen yanına, ağladım öptüm elini. Sen benim oğlumsun ne yapacaktım bunları dedi. Oturduğum evde sen oturursun kira verme boşuna arsa da imarlı verirsin müteahhite daire karşılığı ev yaptırsın dedi. Helal olsun sana dedi. Sağ ol annem dedim, sen yaşa ben istemiyorum hiç bir şey sana bir şey olmasın dedim. Ama olmuyor ya işte maalesef. Hastaydı zaten, aradan bir kaç ay geçti iyice kötüleşti durumu. Hastaneye kaldırdık bir kaç sonra da öldü. Hayatta bir annem vardı o da ölmüştü. Kalmamıştı başka kimsem herhalde. Geriye oturduğu ev ve imara açık arsa kalmıştı. Çıktım kiradaki evimden annemin evine geçtim. Müteahhitler de iyice arayıp duruyordu artık, daire karşılığı ver bize arsayı diye. En sonunda anlaştım bir tanesiyle, arsa büyüktü, 4 daire karşılığı devrettim arsayı. 1.5 senede bitireceklermiş apartmanı. Geçti aradan 1.5 sene bitti ev.

5 tane dairem vardı artık, annemin evini kiraya verdim. Yeni dairelerden birine geçtim. Diğer 3 dairenin ikisini de kiraladım biri boş duruyordu planım vardı onunla ilgili. Param da vardı tekrardan, artık aradan vuracak kimsem de yoktu. işlettiğim büfeye ek olarak bir de ortalama bir büyüklükte dükkan tutup, pideci açtım. Tuttum ustaları da, koydum başına. Gayet de güzel işliyor. Yaptırdım 2 tane vali kebabı gittim receplerin evine. Sevindiler beni görünce. Akşam yemeğine geldim dedim tekrar. Zaten Recep biliyordu başıma gelenleri, ev daire dükkan işini. Yedik akşam yemediğini. Yarın benim eve bekliyorum dedim, yemeğe. Tamam dediler ertesi gün geldiler.

Yemek yiyoruz konuşuyoruz, Recep dedim nasıl işler, hala aynı dedi. Kardeşi üniversiteye gidiyor artık uşakta mühendislik. Bak Recep dedim, ayrıl işten gel benim pidecide çalış, işi öğren usta yapayım seni. Bilmem ki valla abi dedi. Bilirsin bilirsin dedim, sabit maaşın olur iyi para veririm sana. Sevindi ayarladım işimi ona. işten ayrıl birkaç güne gel başla dedim. Ha bir de yarın bir şey konuşacağım seninle bu saatlerde gel bana dedim. Tamam abi dedi. Geldi ertesi gün.

Aldım bir yetmişlik rakı bir güzel kurduk sofrayı başladık içmeye. Neler yaşadıysak konuştuk, babası akciğer kanseriymiş ölmüş. içler acısı hala halleri. Bak oğlum dedim, sen benim hayatımı kurtardın, annem, babam beni 9 yaşında gibtir etti, kardeşim dediğim adam bir milyonumu dolandırdı. Karım terketti, Antalya’da krallar gibi yaşarken sokaklara düştüm. intihar ettim, beni aradın ertesi gün yanıma koştun geldin. Bunu bu hayatta insan kardeşine yapmaz, ki yapamadı da zaten dedim. Sen olmasaydın ben ölürdüm, o gün ölmedim ama hastaneden çıkınca atardım kendimi bir binadan, sıkardım kafama ama ne yapar eder kendimi öldürürdüm. Sen benim hayatımı kurtardın, benim can borcum var. Beni evine aldın tek kelime etmeden misafir ettin, evden ayrılmak istedim annen sen zorla tuttunuz beni evde. Yük oluyorum dedim, saçmalama dediniz. Bir insan kardeşinin evine gitse, 40 yıllık arkadaşının evine gitse 2 gün dayanır 3 gün dayanır ertesi gün onu istemediğini belli eder dedim. Siz bana kucak açtınız, bunu kimse yapmazdı. Allah sizden razı olsun dedim. Abi olur mu öyle şey, sen benim patronumdun seni yolda mı bıraksaydım dedi.

Bak Recep, yarın anneni de al, kardeşini de al benim alt kattaki eve yerleşin, gider yarın eve eşya alırız, çalışır parasını ödersin bana dedim. Baktı bana, güldü ağlayacak. Olur abi dedi. Sustuk, birer kadeh içtik rakıdan. Abi kira ne istiyorsun dedi. Kira istemiyorum o ev sizin dedim. Olur mu abi saçmalama dedi. Olur olur, yarın notere gider senin üstüne yaparız dedim. Kabul etmedi. Zorladım, çalışır öderim sana parayı dedi. Paraya ihtiyacım yok, o ev senin dedim. Başladı ağlamaya. Çıktım dışarı yalnız kalsın istedim yaktım bir sigara balkonda. Geldim içeri, ağlama dedim. Bu ev senin hakkın. Nasıl öderim sana hakkımı dedi. Sen beni Antalya’ya almaya gelirken hakkını ödedin dedim.

Ertesi gün gittim yanlarına, hala inanamıyorlar. Annesi gördü, öğrenmiş tabii olayı ağlamaya başladı ağlama dedim teyze ağlama. Hadi Recep notere dedim. Abi emin misin dedi. Hadi lan bağırtma dedim beni. Gittik notere yaptım evi üstüne. Oradan mobilya, beyaz eşya ne ihtiyaç varsa aldık. 2-3 güne ev tamamen dizildi gelip yerleştiler.

Recep başladı yanımda çalışmaya, kolay kavradı işi usta da oldu. Kebapçı yaptım onu, Hataylıydı, kanında var tabii.

7 ay oldu bu anlattığım olay. Şu an kendi evindeler alt katta, dükkan kapalı tabii pandemiden dolayı ama biriktirmiş parasını şu anlık sıkıntısı yok. Bir ara kızımı gördüm, Antalya’ya gittim. Aysel’le boşandık, ilk celsede. Kızımı aldım yanıma 1 ay kaldı bende. Dediği gibi nafaka istemedi. Şu an tek yaşıyorum, kız arkadaşım var, evleniriz herhalde onunla. Para sıkıntım yok, gelirim yüksek hayli. Tabii artık Ukrayna Rusya yapmıyorum, yedim bir kere o kazığı. Ehliyetim yoktu ehliyette aldım kendime, bir de araba aldım 2015 cla200. Antalya’daki yaşamımdan çok daha rahatım.

gerçekten, zirvelere çıkıp dibi de gordugun zamanlar olmuş.
hakkında hayırlısı olsun. çetrefilli bir hayatın olmuş devamıda gönlüne göre olsun.