Testesteron varmı hikayede testester10 kardeş

Hiç sorgulamıyor bile. Açsınız herhalde. isterseniz size birşeyler bulup gelebilirim diyor.
Ne açlık, ne acılar. Bir anda huzurdan başka hiçbirşey hissetmediğimi farkediyorum. Özenilecek herşeye hayallerimde yer verdiğim gibi ona da hayallerimde yer veriyorum.
Gururum ağır basıyor. Aç değilim diyorum.
Size iyi günler dilerim bayım deyip yoluna devam ediyor.
içimden bir ses emir veriyor ilk defa. Takip et onu. Kaybetme.
Sanki ilahi bir emirmiş gibi tereddütsüz takibe koyuluyorum.

Sardı bin

Devam diyorsunuz adama bi şuku verin bari amk

Amk iyi sardı

iyi güzel panpa devam

O yolda yürüyüşü. Konuşurkenki nezaketinden eser yok. Yolları kazarak gidiyor sanki bir hışım. Bu yürüyüşü en son savaşlarda görmüş olmalıyım. O askerlerin yürüyüşü bile korkutmuyor onun yürüyüşü yanında. Ama takip etmekten kendimi alamıyorum. Birkaç kez vaz geçmek istiyorum ama olmuyor. Bir köşeden dönüp gözden kayboluyor. Telaşla peşinden gidiyorum. Bir kol bir kaç hamleyle boğazıma sarılıyor. Bıçağın sıcaklığı ve keskinliğini hissediyorum. Yutkunmak bile ne büyük mutlulukmuş.
Neden beni takip ediyorsunuz bayım. Size kötülük etmiş olamam ve sizin de kötülük yapamayacağınızı biliyorum. Beni neden takip ediyorsunuz.

Gibmek icin takip ediyorum diyorum ve oracikta catir catur gibiyorum

Gözlerim kocaman açılmış. Ne desem mantıklı bir açıklaması bile yok. Hiç diyorum. Belki bana çalışmam için bir iş bulursun ümidiyle peşinden geldim. Kötü bir niyetim yok yemin ederim. Bıçak boğazımdan iniyor. Ona doğru dönüyorum yüzünde gene bir gülümseme. Başlarda içimi ferahlatan o gülümseme şimdi beni korkutuyor işte.
Sana uygun olmayan bir iş biliyorum. Hayatında asla rahat uyuyamazsın. Vicdanın seni asla bırakmaz. Ama kimseye bir borcun kalmaz dedi. Bu sefer takip etmemi söyleyen oydu. Kafamda kurduğu cümleleri tek tekrarlıyordum. Ne demek şimdi bu. Bu sefer takipden vazgeçmek değil kaçmak istiyorum oradan.

Devam panpa sardı

Büyülenmiş gibi takibe devam ediyorum. Kafamda kurgular sıralanıyor bu arada. Ama ne olabilir ki. Açlıktan ölmekten daha kötü değildir ya.
Bir süre sonra şehirden uzak sayılabilecek bir malikanenin önünde duruyoruz. Gördüğüm kadarıyla burası iki katlı biryer. Bahçeyi süpüren insanlar garip giyimli koşuşturan insanlar. Dışarıdan sakin görünen bu ev içeriye girdikçe karınca yuvası gibi hareketlere bırakıyor yerini.
Burada bekle diyor ve içeriye giriyor.

Megersem orasi genel evmis ve beni bunun icin cagirmis oda oranin sahibiymis sonrada beni yataga bagladi ve buyuleye buyuleye musterilerine gibtirdi

Bir süre sonra gene o insanı her seferinde farklı düşüncelere iten gülüşü. Bahçedeki adamların birinin elinden süpürgeyi alıyor. Yeni bir çaylak geldi artık. Sen içeride çalışmaya başlayacaksın diyor adama. Süpürge şimdi benim elimde. Buraları sürekli süpüreceksin. Burada ne görürsen gör körsün. Ne duyarsan duy sağırsın. Ne derlerse desinler dilsizsin anladınmı hırsız diyor.
Hiçbirşey diyemiyorum. Sen işe başla yemek vakitlerinde yemeğin gelir. Akşamda ben gelir sana yatacağın yeri gösteririm. Bakakalıyorum süpürge elimde.
Sonra da sesiyle irkiliyorum. Hadisene hırsız başlamayacakmısın?

Not: beyler bugünlük bu kadar yazıyorum. Öneriniz sevmediğiniz yerleri yazın.
Bu ilk hikaye deneyimim.

Rezerved panpa iyisin aynen devam

evet ben bizzat ordaydim kral IV.Philippe in emriyle topladik hepsini

iyi rez

Hayatımda gördüğüm en iyi hikaye tebrikler kardeşim

Birader tebrik ederim harbiden on numara hikâye helal olsun

ya oçlar korkuyorm açmayın şöyle başlıklar amk

Devam etmezsen yolunu yorddıbını giberim