Hala yaşayan varsa ses versin ona göre yazarım.. Bu arada merhaba tekrardan dostlarım.

Birader yanlış konuşuyorsun. Beni ve bunu okuyan insanları bu küfürlerle yargılayamazsın. Bu benim sapık ruhum diyim o zaman sana. Anlatabildim mi? Böyle ağır konuşman hoş geğil.

Çok güzel konuştun kardeşim. Ağzına, yüreğine sağlık. Umarım herşey birgün istediğimiz gibi olur..

Kardeşim bu güzel soruna cevap veremicek kadar salağım galiba. Bende bulamadım cevabını sadece tek anladığım, o hergün o. Onu düşünerek yatıp kalkıyorsun. Aklına, kalbine kazınıyor resmen. ihaneti bile bana hafif geliyor. Öyle sevmişim ki. Bilmiyorum sorunu cevaplayabildim mi ama ben böyle düşünüyorum kardeşim...

Panpa duygulandım yeminle.. Onunla lisedeyken çok dinliyorduk Onur Akın'ı.

Sağol kardeşim yazın beni daha çok cesaretlendirdi. Kesin gideceğim ömrüm boyunca onunla konuşmamamın pişmanlığını taşımak istemiyorum. Herşeyi öğrenmek için yine gidecem. Güzel yazın için tekrar sağol

Onunla konuştuktan sonra buraya entry girecem beyler.

Bilmiyorum kardeş üniye hazırlanıyordu. Belki üniye gitmemiş olabilir. Evli olduğu bile kesin değil

sağolasin kardeşim ama ben yolu istemiyorum böyle içim yanarken

Bilmiyorum panpa o aralar ne oldu. Sormadım . En azından kafamda ki soruları susturmak için son kez konuşmam gerekiyor onunla ve gideceğim.

Aynen kardeşim. Gideceğim konuşacağım. Ne oldu bitti hiçbirşeyi bilmiyorum. Sadece el eleydi. Ben de o duygularımla hemen gitmek istedim. Keşke daha konuşsaydım herşeyi öğrenseydim oradayken. Gideceğim panpa herşeyi konuşacağım. Aynen onca sene peşinden koştum. Ve sonuna kadar gideceğim. Gerekirse o bini de aradan napar ne eder çekerim. Sadece onun ne diyeceğine bağlı

Bilmiyorum beyler ama gördüğümde hala çok güzeldi hatta daha da güzelleşmiş. Yüreğim yanıyor.. Onunla son kez de olsa tekrar konuşmak istiyorum ama karasızım işte

Bilmiyorum malasef panpa. O yüzden hala gitmek istiyorum

@bensertdegilimsenmuallaksin
Sağol kardeşim konuşmaya hazırım tek terredütüm evli olup olmaması.

Bursa'da oturuyor kardeşim. Benzin yol mol gibi şeyleri giblemem panpa. Tek düşündüğüm eğer senin de dediğin gibi evliyse artık hiçbirşey olmaz gibi geliyor. ama kardeşim yine de hala onu sevebiliyorum. Çok saçma gelecek belki ama evli olduğu halde geri dönmek istese kabul ederim :(

Sağolasın kardeşim:(

Sağol kardeşim. Ama onunla bir kez daha görüşmek istiyorum. Ne olursa olsun birkere de olsa konuşmak istiyorum. Abime gelirsem onunla birdaha asla konuşamam kardeşim. Benim için ölmüş birisi kendisi. Yine de diğer dediklerini yapmaya çalışacağım. Ama panpa anlarsın belki kalp ağrısı gibi hiç bir kız bana onun çekiciliğini sevgisini veremiyor

Panpa hiç bir işe yaramıcaktır diye düşünüyorum. Ya o bebek arabasında ki çocuk onunsa diye düşünüyorum. Çocukla evli mi? onuda bilmiyorum. Bir düğün olsaydı illa ki kulağıma gelirdi. O'an ki sinirimle, üzüntümle orayı sadece hemen terk etmek istedim.

Kardeşim çok sağolasın. Hepsine hakketiği dersi verdim zaten. Bu saaten sonra benimle aralarında ki mesafeyi öğrettim onlara. Hepsi benden yardım beklerken maddi açıdan hiç birine elimi uzatmadım. Yerin dibine girse o akrabalarım yine de umursamam. Sadece Ecem'e olan duygularım yüzünden intikam gibi birşey aklımdan geçemiyor. Ama o binle geçirdiği her zaman için yüreğim de yanıyor

Sağol kardeşim okuduğun için. Kardeşim söylemeden edemiyeceğim çok iyi bir insansın. Kimseye iyi niyetini kullandırma panpa seviyorum seni
Ve sana sormak isterim kardeşim. Tekrar oraya gitmelimiyim?

Sağolasın kardeşim. Şuana kadar onun gibi kimseyi sevemedim. Hiç bir kızın yüzüne dönüp bakamadım bile.

Evet beyler gibik hayatımın son metni. Bir şekilde Ecem'e ulaşıyorum. Bir kuzenim sonunda insaflı çıkıyor nerede yaşadığını ailesinin köye döndüğünü anlatıyor. Ama Ecem'in farklı biyerde yaşadığını da söylüyor. Gerisini söylemiyor. Neyse adresine kadar öğreniyorum. Öğrendikten sonra bir dakka bile beklemiyorum. Gidiyorum yaşadığı yere. Adresi falan hepsini buluyorum. Ama korkuyorum kapıyı çalmaya. Yorgundum uymak için pansiyon kiralıyorum. Tekrar saat 11 gibi kalkıp gidiyorum evinin önüne. Arabanın içinde bekliyorum. Heyacandan ölmek üzereyim. Dostlarım kapı açılıyor.

işte gibtiğimin dünyası diyorum. Başka Birşey demiyorum... !

Yanında 30 yaşlarında bir herif. El ele kapıdan çıkıyorlar. Arkalarında bir teyze bebek arabasıyla çıkıyor. Ecem'de kilo almış, inanamıyorum gördüklerine arabadan fırlıyorum.

Burada olan herşeyi ekgibsiz anlatıyorum arkadaşlar.

Ecem diyorum?
Beni görüyor şaşırıyor aaaa Serkan burada ne işin var. ( Gülümseyerek konuşuyor.)

Ben: Hiç işim vardı geçiyordum.
Ecem: Burda mı?
Ben: Evet.

Yanında ki soruyor. bu kim hayatım? diye

Ecem'de kuzenim diyor. Adam elini uzatıyor sıkmıyorum. Ecem'e tekrar bakıyorum. Görüşürüz benim işim var diyorum. Arabaya atlayıp gidiyorum.

Evet dostlarım bu son yazdığım olay 1 hafta önce yaşandı. Böylesine aşık olduğum sevdiğim bir insan. Çocukluğmdan beridir. onunla evlenme hayalini kurmuştum. Bilmiyorum belki de haklıdır. Benimle gelecek göremedi belki. Herşey üst üste gelincede kötü bir hayat yaşayacağını düşünmüştür belki. Bir yandan kötü durumum. Belki biraz sabretseydi ona istediği hayatı yaşatabilecektim. Bilmiyorum gerçekten bilmiyorum beyler. Tek yapabildiğim sadece ağlayabilmek ve daha fazla ağlıyabilmek. Yoksa başından beridir sadece kandırılmışmıydım? Bilmiyorum.. intihar etmeyi düşünüyorum. Yaşama hevesim kalmadı. Yine de aptalca şeyler yapmak istemiyorum. Zayıf biri değilim. intihar zayıflara göredir diye düşüyorum. Dertleşecek hiç kimsem yok. Bunları buraya yazmamın sebebi budur kardeşlerim. Belki onları yok edebilirim. Ama elime hiç birşey geçmiyecek. Nefes alışımı, kalbimi hissetmiyorum ölüm iyi gibi. Ama yine bilmiyorum. Sadece bilmiyorum arkadaşlar başka birşey söylemiyorum.
Kalbim ağrıyor...

Beni dinlediğiniz için hepinize çok teşekkür ediyorum.

:(

Gel zaman git zaman bir yılı geçkin süredir Ecem'i göremiyorum. O arada askerliğim de gelmek üzereydi. Açık öğretimden okula kayıtı yaptırmıştım. Tecil ettirmek için. Çalıştığım işin kompetan'ı olmuştum. iyi para biriktirmiştim. Ehliyetimi de almıştım. Biriktirdiğim parayla önce dükkana ortak olmuştum. Tabi tek biriktirdiğim para değil amcamdan destek almıştım. Çok iyi iş yapan bir sektör. Hele o zamanlarda dahada iyiydi. Ortak olduktan 7 ay sonra bi kredi çektim. Komple işletmenin sahibi ben olmuştum. Bütün bunlar olurken akrabalarım beni ziyarete geliyor. Çayımı içip gidiyorlardı. işler o kadar iyi gidiyordu ki 2. işyerini açabilecek durumdaydım. Birde araba almıştım. Akrabalarımın Hepsi benimle iyi geçiniyordu artık. Tabi gibimde bile değillerdi hiç birinin yanına yine gitmiyordum. Ama o kadar süredir Ecem'in eski arkadaşları da dahil hiç birinden onun nerede ne yaptığını öğrenemedim. Tek öğrendiğim şey buradan taşındıklarıydı. Hayatımda herşey güzel gidiyordu. Mahkeme de kapanmıştı. Abimle karşılaşmıştım. Ama hiç barışmadım.

Herşey iyide gitse kardeşlerim. Benim ilk göz ağrımı neredeyse 2 yıl olacak göremiyorum. Ama yine de onca yaşadığım şeylere bile aldırmadan gece, gündüz onu düşünüyorum. Sadece bir kere olsun onun sesini duymak için canımı verirdim..

Not : Hikaye bitmedi devam ediyorum. Bazı yerleri atlayarak yazıyorum

Amcam beni eve doğru zütürüyor. Arabayla gelmişti kendisi. Eve doğru geliyorum tam kapının önüne geliyorum. Eve girecekken evin perdeleri falan değişmiş dışardan gördüğüm kadarıyla. Anahtar falan yok bende. yan komuşumuza annem hep anahtarı bırakırdı. Yan komşumuza doğru gidiyorum kapıyı çalıyorum. Tanımıyor önce beni sonradan tanıyor neyse beyler. Meğer abim evi boşaltmış kiraya vermiş. Hiç umursamadım amcama sordum abin bana hiç birşey söylemedi dedi. Gidecek biryerim yoktu beyler. Akrabalarım da bana karşı zaten cephe almışlardı abime yaptıklarımdan sonra iyice düşman bellemişlerdi. Amcamın burada bir evi vardı. Küçük ama yeterliydi benim için. Orayı bana verdi tek kuruş kira bile istemedi. (Sağolsun varolsun amcam.) Neyse beyler eve 2. el spot eşyaları aldık temel şeyleri aldı amcam. Benimle 2 gün Mersin'de kaldıktan sonra Ankara'ya geri dönmüştü. iş bulamıyordum. Sonra cemaatçi bir abi bana iş ayarlamıştı. Güvenlik kameraları kuran bir firma vardı. Orada işe başlamıştım. Maaşımı alana kadar sıkıntılar çekmiş olsamda sonradan yine toparladım durumumu. Beyler Ecem'i görmüyorum ve ben onu hala özlüyorum. Telefonunu arıyorum numara kapalıydı. Ulaşılamıyordu. Arada Mahheleye uruyordum ama yine de akrabalarla abimle karşılaşmak istemiyordum. Neyse günler öyle böyle geçiyor yine aylardır Ecem'i görmüyorum. Bir haber bile yok. Vedat diye bir kuzenim vardı. Askerliğini bitirmiş gelmişti oda. Bana ulaştı bi şekilde dertleştik. Evime geldi baya hasret giderdik onunla. Onunda olanlardan haberi yoktu ama benim anlattıklarımı bilmiyordu. Ecem için hayatımı yaktığını söylüyordu kuzen ben sana yardım edemem. Bu işlere hiç girmek istemiyorum dedi. Bende zorlamadım başı belaya girsin istemedim.

@S2yle Abim denen bin taşşana kurban olsun kardeşim. Ki o adam hala gibimde bile değildir.