Gel zaman git zaman bir yılı geçkin süredir Ecem'i göremiyorum. O arada askerliğim de gelmek üzereydi. Açık öğretimden okula kayıtı yaptırmıştım. Tecil ettirmek için. Çalıştığım işin kompetan'ı olmuştum. iyi para biriktirmiştim. Ehliyetimi de almıştım. Biriktirdiğim parayla önce dükkana ortak olmuştum. Tabi tek biriktirdiğim para değil amcamdan destek almıştım. Çok iyi iş yapan bir sektör. Hele o zamanlarda dahada iyiydi. Ortak olduktan 7 ay sonra bi kredi çektim. Komple işletmenin sahibi ben olmuştum. Bütün bunlar olurken akrabalarım beni ziyarete geliyor. Çayımı içip gidiyorlardı. işler o kadar iyi gidiyordu ki 2. işyerini açabilecek durumdaydım. Birde araba almıştım. Akrabalarımın Hepsi benimle iyi geçiniyordu artık. Tabi gibimde bile değillerdi hiç birinin yanına yine gitmiyordum. Ama o kadar süredir Ecem'in eski arkadaşları da dahil hiç birinden onun nerede ne yaptığını öğrenemedim. Tek öğrendiğim şey buradan taşındıklarıydı. Hayatımda herşey güzel gidiyordu. Mahkeme de kapanmıştı. Abimle karşılaşmıştım. Ama hiç barışmadım.

Herşey iyide gitse kardeşlerim. Benim ilk göz ağrımı neredeyse 2 yıl olacak göremiyorum. Ama yine de onca yaşadığım şeylere bile aldırmadan gece, gündüz onu düşünüyorum. Sadece bir kere olsun onun sesini duymak için canımı verirdim..

Not : Hikaye bitmedi devam ediyorum. Bazı yerleri atlayarak yazıyorum