ılık herif

inci Sözlüğe gireli çok olmadı, twitterdan takip ediyordum dikkatimi çeken bi yazıyı görüp siteye girmiştim, onu oku bunu da oku derken girilen entryler verilen küfürlü bile olsa samimi olduğu her halinden belli cevaplar sözlük ahalisine çok çabuk ısınmamı sağladı. Yakın zamanda böyle bi olay da yaşayınca kafamı toparladığımda aklıma buraya yazmak geldi. Aldığım reaksiyonlar da beni çok sevindirdi. Dün geceden beri buradan ve pmden mesaj atan bütün panpalarıma çok teşekkür ederim.

Entryleri hazırlarken gene ağladım amk ama paylaşmak insanın sıkıntısını, acısını hakikaten azaltıyormuş onu anladım.

Sağol varol panpam.

En son entryi 600 saniye sınırından dolayı biraz geç girebildim. Yetişirsin panpam.

3- Bu binin babası mobilya işi yapıyor. Son zamanlarda bi müteahitle anlaşmışlar. Müteahit dayalı döşeli öğrenci apartları yapıcaktı. Bunun babası Ahmet amca da bir kaç apart karşılığı içlerinin mobilya işlerini yapıcaktı. Bunlara 5 tane apart düşmüş siteden, apartları öğrenciler geldikçe de kiraya vermeye başladılar. Ahmet amca Mehmete “Kira işlerini organize edersin gelen kira gelirinin yarısı senin, benden tek kuruş harçlık alamazsın, ne kazanırsan onu harcarsın artık” demişti şaka yollu gülüşmüştük.
Bizim Mehmeti bozan kız falan değilmiş beyler. Bilmiyorum belki onun da payı vardır ama bini asıl karaktersiz hale getiren paraymış amk. Kiralardan şaka maka iyi para kazanmaya başlamış. Belki de kız olayını bahane olarak kullandı, bilmiyorum. Artık bildiğim tek şey kimseye kardeşim diyebileceğim kadar güvenemiycem.
Panpalar buradan sonrası konuyla doğrudan alakası olmayan içimi döktüğüm kısım istemeyen okumayabilir zamanınızı çalmış olmiyim.
Varlıklı sayılmayız ama çok şükür karnımız aç da kalmıyor. Annem ev hanımı babam esnaf. Tabi işler her zaman yolunda gitmiyo. Bu aralar ramazandan dolayı işler çok durgun. Yılların verdiği tecrübeyle babamın halinden duruşundan harçlık verip veremeyeceğini anlarım. Son zamanlarda sıkkın görüyorum harçlık isteyemiyorum. Bütünleme falan derken sınavlar da anca bitti. Biter bitmez de iş aramaya başladım. Yazları vakit buldukça komi olarak çalıştığım için iş bulmam zor olmadı, malum iftar falan derken akşamları restoranların elemana çok ihtiyacı oluyor. Oruçlu oruçlu ekmeğimi kazanabilmek için iftara bir kaç saat kala gidip gece yarılarına kadar çalışıyorum. iftar olduğunda bi hurmayla oruç açıyoruz arkadaşlarla, müşteriler azaldıktan sonra da nöbetleşe iftar yapıyoruz. Şikayet ettiğimden değil, Allah’a şükür harçlığımızı çıkartıyoruz sonuçta. Hem tasarruf edebilirsem evdeki ekgiblere bakıp pazardan alışveriş yapıyorum, annem babama söylüyor muhtemelen. Babam da hiçbir şey demeden aslan oğlum benim deyip yanıma oturuyor, kolunu omzuma atıyor, dünyalar benim oluyo. Babamla aramızda sözsüz bi iletişim vardır. Duygusunu söylemektense hali tavrıyla aktaran adamlardandır. Ben bu özelliğini hep sevmişimdir. Bazen onlarca kelimenin anlatamadığı şeyi bi gülümsemesiyle anlatır.
Ben bu şartlarda yaşayan biriyim. Bunca yılık samimiyetimiz var amk. insan karakterinden ödün verir de bu kadar mı olur. En azından arkamdan konuşacağına ara “Kardeşim böyleyken böyle artık takılmayalım” de, biz de selamı sabahı keselim. Karı gibi arkamdan iş çevirip milletin gözünde beni dilenci yerine koyup ortak arkadaşımızın yanında yaptığın binliği anlatıyosun. Neyse panpalarım kusuruma bakmayın kafanızı şişirdim ama derdimi anlatıp rahatlamak istedim, faydası da oldu. Okuyup derdimi paylaşan herkese teşekkür ederim. Eyvallah.

2- Dün ortak arkadaşımız Arif beni aradı.
Arif - Kardeşim normalde böyle bi şey yapmam ama kaç gündür içim içimi yiyor seninle bunca yıllık arkadaşlığımızın hatırına karakterimden ödün vericem bunu sana söyliycem.
Ben - Nedir kardeşim meraklandırma adamı söyle.
(Bu arada Arifin kız arkadaşı ile Mehmetin kız arkadaşı üniversiteden arkadaşlarmış bu sebeple de birlikte takılıyorlarmış son zamanlarda)
Arif - Kardeşim geçen sen Mehmetler kafedeyken uğramışsın galiba.
Ben - Evet görünce selam vereyim dedim.
Arif - Senden sonra biz de Mehmetlerle buluştuk birlikte takıldık. Mehmet seni kız arkadaşıyla tanıştırmadı di mi?
Ben - Evet.
Arif - Sence neden tanıştırmadı seni?
Ben - Arif s.kicem dalağını ama haa. Adam gibi ne söyleyeceksen söyle neyin gizemini yapıon amk.
Arif - Tmm lan tmm. Biz otururken kızlar bi ara lavaboya gittiler. Onlar gittiğinde Mehmet “Demin Hakan geldi. Suriyeli dilenciler gibi giyinmiş amk. Az daha masaya geliyodu. Kalktım gittim öyle böyle derken bi de sap sap kız arkadaşımla tanışmak istiyo, ben de geçiştirdim. O anda aklıma geldi eski bi borcum vardı onu ödüyorum ayağına cebine para sokuşturdum. Kız arkadaşıma da tanıdık bi evsiz arada yardım ediyorum peşimi bırakmıyolar dedim. Bir aydır falan aramıyorum da zaten, anlasana arkadaş ortamlarımız bile ayrı artık kes sen de aramayı. Sülük gibi yapıştı amk” dedi.
Ben - Tmm kardeşim saol.
Gözlerim doldu amk. Nefes düzenim bozuldu, tutamadım kendimi yarım saate yakın ağladım. Çaresizliğime ağladım, bunu Arif’ten duymama ağladım, salaklığıma ağladım, bini kardeşim yerine koymama ağladım. Sap sap tanışmak itemişim, ulan bin ben senin kız arkadaşına bacım demişim, ben senin gibi şerefsizmiyim amk.

1- Bir aydır falan arayıp sormuyo demiştim ya. Bir hafta önce boşlukta kalınca tüm iyi niyetimle dedim ki "Ulan bu arayıp sormuyo madem, kardeşimi ben ararım amk. Gurur mu yapıcam" Telefonla aradım açmadı. Neyse Mehmetlerin evine yakın sürekli gittiğimiz bi kafe vardı, bi gün sonra önüden geçerken rastgele gördüm. Mehmetler arka taraflardaki bi masaya oturmuştu. Halden anlarım gidip masaya oturmayacaktım tabi ama en azında bi selam vereyim diyerek masaya yöneldim. Baktım Mehmet kalktı geliyo. Bekledim.
Ben - Napıon olum, ne arıyon ne soruyon amk.
dedim, sarılayım diyecektim, baktım bu elini uzatıyo. Bi soğukluk var anladım.
Mehmet - Noldu hacım?
Ben - Yok olum bişey arayıp sormuyosun, görünce de bi selam vereyim dedim.Ne kadar zaman oldu bacımla bi tanıştırmadın.
Mehmet - Yaa öyle denk geldi hacım kusura bakma.
Ben - Valla alınmadım desem yalan olur. Neyse hacım yeri gelmişken tanıştır istersen, müsait değilse sonra da tanışırız, problem değil yani. (Amk ne ısrar ediyosun arkadaş diyenleriniz olabilir ama bunu biraz da bilerek yaptığımı söylemek isterim. Ne olup bittiğini anlamaya çalışıyodum. iyi ki de yapmışım)
Mehmet - Hacım sonra tanıştırayım, inan şimdi hiç ortamı değil. Haa şu sana borcum olan 20 lirayı yanımda varken vereyim.
dedi. Amk bu para işi nerden çıktı şimdi, borç verdiğim zamanı bile zar sor hatırladım, aramızda paranın mevzusu olmaz, hele bi de 20 lira. Gerek yok falan desem de cebime sokuşturdu. Ben de böyle diyosa vardır bi sebebi diyip selam verip çıktım.

Beyler en yakın arkadaşımın yakın zamanda yaptığı şerefsizliği anlatıcam. Merak etmeyin uzatmıycam. Hepsini yazdım bi yere ardı ardına giricem entryleri.
Şimdi burada anlatacağım kişiyle yakınlık derecemi anlamanız için önce şunu söylemem lazım. Bu arkadaşımın annesi vefat ettiğinde onun kadar olmasa da ben de ağladım, günlerce üzüldüm. Allah rahmet eylesin, annem gibi severdim annesini, o da beni kendi oğlundan ayırmazdı. Sürekli birbirimize gider gelir kardeş gibi yaşardık.
Yakın zamana kadar kardeşim dediğim bu insan bi kızla takılmaya başladı. Şimdi ben kızı anlıyorum "Sevgilim benimle ilgilensin, birlikte vakit geçirelim" gibi şeyler düşünüyodur ki bu gayet doğal, bunu anlayabilirdim. Ama bizim bin kızın zütünden düşmüyodu amk. Kız naptı büyü mü yaptırdı, yoksa bizimki yılların verdiği saplıkla sevgililik olayının takunu mu çıkarıyodu bilemiyodum ama sırf kızla vakit geçireceğim diye muallak bir aydır ne arıyodu ne soruyodu. Ben de iyi niyetimle diyodum ki "Ya o benim kardeşim salak salak düşünüp durma, aşk meşk unutuyodur" ama bir ay be abi, kardeş gibi diyorum. insan kardeş gibi görünce daha bi içerliyo. Böyle durumlarda "S.kicem aşkını amk. Bu dünyada bi tek bu bin mi aşık yani" diyesim geliyodu. Benim için kardeşlik olayını bitiren binin benim için söylediği şeyler oldu beyler. Olayı anlatıyorum.
1.Edit: Pampalarım dediğim gibi entrylerin tümünü girdim.
2.Edit: isimler temsilidir diye yazmıştım word dosyasında ama entrylere ayırırken düzenlemeye kurban gitmiş kusura bakmayın (Tüm isimler temsilidir)

Beyler çocukluktan bir anımı anlatıcam.
ilkokul 3 ya da 4 e gidiyodum sanırım. Olayın geçtiği yeri tasvir etmem lazım önce.
Bizim mahallede o zamanlar bir kaç sitenin inşaatı sürüyodu ama çok yavaş bi yapım süreci olduğu için bolca inşaatta oynama fırsatımız olmuştu. Bizim bi arkadaş grubu vardı 5-6 kişiden oluşuyodu. Yine bi gün bu inşaatların olduğu yere gittik saklanbaç oynamak için bi binanın birinci katına çıktık ebe olan kişinin yumulacağı yer olarak dairenin koridorundaki bir duvarı belirledik. Ebe belirlendi bi şekilde ve duvara yumuldu saymaya başladı. Herkes bi yerlere saklanmak için koşuşuyo, benim aklıma bi çakallık geldi. Dairelerin pencereleri takılmamıştı. Dedim ebenin saymasının bitmesine yakın ben bu pencereden aşağı doğru sarkınayım ebe koridordan uzaklaşınca hemen geri çıkar sobelerim. Neyse sarkındım pencereden, ebenin gitmesini beklerken bi şey farkettim, kendimi yukarı çekip çıkmayı boşver tutunurken bile zorluk çekiyodum. Kim gibler sobelenmeyi. Hemen ebe olan arkadaşa seslendim “Memet lan çek beni” memet muallaki “Ahmet gördüm seni” diyip sobelemeye koştu. Zor durumdayım muallaklere muhtacım sövemiyom da “Olum gibtiret sobelemeyi zor tutunuyom lan düşcem gel çek beni” muallak gelmiş bi de içerden “Olum sen gerizekalı mısın”diyip gülüyo. Hayatında ilk defa doğru bi şey söylemişti amk. Bi hamle ilerisini düşünmeden armut gibi pencereden dışarı sarkınmıştım. Derken mehmet hemen tuttu bi arkadaş daha geldi çekmeye çalışıyolar ama nafile çok kötü bi konumdayım çocuklar ne yaptıysa çekemedi bende de derman kalmamıştı. Dedim “Bırakın amk” Düşeceğim yerde de kalıp tahtaları var üstündeki çivileri de sökülmemiş halde. Düştüğüm anı hatırlamıyorum beyin silmiş orayı. Kalkarken arkadaşlar geldi “Nasılsın bişeyin var mı” diyolardı. Ulan resmen Allah korumuştu. Birinci kattan düştüm ama amk binasının öyle bi yapısı var ki birinci kat dediğim yer normal bi binanın ikinci katı gibi ve düştüğüm yerde çivili tahtalar var ayarlasan olmaz amk. Neyse kalktım ayağa hiç bi şey olmamış. Lan tahtalı alandan çıkarken bile çiviler ayağıma batmasın diye yavaş yavaş çıktığımı hatırlıyorum. Nasıl oldu da düştüğüm anda bi tanesi bile sırtıma, ayağıma, koluma batmamıştı anlayamadım. O gün yükseklik korkum başladı beyler. Artık herhangi bi yerden sarkınmayı boşver balkonun korkuluğu yüksek değilse yaklaşamıyorum bile.
Edit: imla

Yaz la beni de yaz hadi.

Yav kardeşim iyi güzel yazıyosun, manyak gibi kaptırdık okuyoruz da bazen yazdığın detaylara durup küfretmeden edemiyorum. "Artık gizli kapaklı olmayacak aşkımız dedim" bu ne lan şimdi okuldaki hocalardan, ailelerinize, arkadaş çevrenizden eski sevgililerinize kadar duymayan kalmadı sevgili olduğunuzu hala sır laf olsun diye " gizli kapaklı" diyosun. Ulan kızın ailesiyle tatile gittin kayınpederle aynı odada kaldın daha ne gizlisi. Yorumu yazayım derken daha da sinirlendim amk. Neyse iyiyim şimdi.

Ulan çok güzel yazıyosun senaryoyu şu ana kadar da ufak tefek sıkıntılar dışında çoğu yer tutarlıydı ama bu entry de sıçtın. Bir kere hem diyosun ki herifin iki kolunu da kırdım, diğer heriflerde perT, poliste bunu söylüyor ama şikayet etmediler diye sana ceza vermediler öyle mi? Bizim milletimiz de görüyor dizilerden filmlerden bu şikayetçi olma mevzusunu her suçtan böyle kurtulabiliriz sanıyor. Yaralama da 2 kol kırılmışsa, herifler pert olmuşsa kardeşim adamların şikayetçi olup olmaması önemli değil çünkü basit tıbbi müdahale ile giderilebilen yaralanmalar dışındaki yaralanmalar şikayete tabi değildir. Yani savcı resen soruşturma yapar mahkeme de suçu resen değerlendirir.
Dediğim gibi sağlam hikaye, ritmi yüksek tutmayı biliyorsun anlatım dilinde iyi ama bilmediğin konularda biraz daha araştır. Bi de şu kızı tuttuğun yerde öpüp durma artık bıktık lan, cümlenin noktası virgülü gibi "tutum öptüm, sarıldım öptüm, öptüm, öptüm, öptüm anladık amk. ÖPMÜŞSÜN

ulan saygıdeğer arkadaşım bin dediğin adam evli, iki çocuk babası ayrıca yılların teknoloji editörü adam gibi adamdır. şahsen tanımışlığım yok ama teknoseyir ailesinde olması sebebiyle çokça muhabbetine şahit oldum bi yamuğunu da görmedim. sırf "aykırı olucam, inciciyim ben" havasına bürünücem diye tanımadan etmeden önünüze gelene küfür etmeyin amk. tamam sakinim şimdi. ama hakkını da yemiyim 20 dk lık videoyu izleyip bu gözlemi yapmış olmanda da emek var şukunu teslim ettim.

bi haftadır yıkanmadım kokuyo mu acaba demek amk. uzak dur

dalyarak kısmında sesli güldüm amk. kardeşim sen bunlara ne bakıyorsun ya. bi aralar ajdar vardı millet herifi rezil etmek istedikçe herif kötü de olsa rekldıbını yapıyodu programlara falan çağırıyolardı. Sonra kimse iplemedi şimdi nerde? Kısacası cevap vermemek kale almamak hatta çugu vercem diye bile uğraşmamak lazım. Bırak zamanla doğada yok olsun gitsin amk.