Bu gelince zaten taburcu oldum. Ne yapacağım bilmiyorum Recep dedim. Ben yannanı yedim. Vurdu omzuma takma be abi atları sıkma canını dedi. O gün kaldı benim evde. işleri yürütemem artık, borcu ev kapatamaz hapse girmeyi göze de alamam. Mecbur satacağım dükkan malzemelerini, evi de bankaya verip borcu kapatım gib gibi kalacağım dışarda. Çalışanlarla helalleştik. Neyse ki berberi devrettim güzel bir paraya. Sonuçta kira sadece devir. Kadın kuaföründen malzemeleri sattım, evi de bankayla konuşup devrettim. Şimdi ne yapacağım bilmiyorum. Recep dedi ki; abi gel benimle izmire. Ne yapacağım dedim izmirde. Çalışırsın abi, kalırsın bizde iş ev bulana kadar. Burada ne yapacaksın, sokaklarda mi yatacaksın. Yük olamam size dedim. Saçmalama abi, sen bana 3 senedir iş veriyorsun, çok güzel paralar kazandım sayende. Sana kötü zamanında bakmışım çok mu dedi. Atladık izmire istemeye istemeye. Bornovada oturuyor çocuk. Gittik evine. Kardeşi ve annesi var, babası yok. Duvarda fotoğrafları var, ölmüş herhalde sormadım bende. Birkaç gün böyle geçti. Recep annesine anlattı beni, sağ olsun çok iyi karşıladı. Allah razı olsun çocuğuma iş verdin dedi. Sizden de Allah razı olsun dedim. Çıktım iş arıyorum, bir tane kahve sandviç dükkanı buldum, eleman aranır yazıyor. Girdim içeri dedim çalışırım ben, sorup etmedi fazla. Gel kardeşim dedi. Başladım kurye olarak çalışmaya. 1 ay geçti aradan artık utanmaya başladım Receplerden, onlarda kalmam olmaz ayıp amk. Recep, Fatma teyze ben çıkayım artık size yük oluyorum dedim. Başladılar dil dökmeye, olur mu abi, olur mu evladım sen misafirsin kal biraz daha işlerini düzene sok sonra çıkarsın acelen mi var. Sağ olun ama olmaz dedim, çıkmam lazım. ikna etmeye çalıştılar dinlemedim. Öptüm elini anasının. Recep sarıldı bana, abi dedi bak ne zaman istersen, çık gel. istediğin kadar kal. Hiç çekinme, saat kaç olursa olsun bir ihtiyacın olursa ara lütfen dedi. Allah razı olsun dedim. Çıktım dışarı gözümden iki damla yaş geldi. Kim yapar bunu bir insana dedim.