Belki ileride hikaye değerlenir bu partı da imanlı patlican kardeşime yazayım, ciğerlere kadar çek panpa.
---
Ebrar'ı nereden biliyorsun lan sen? Hayvan diye güldü Deniz. Biz tanıştık kanka sen dert etme be dememle beraber Ebrar'ın arkasından koşmaya başladım, ne diyeceğimi en ufak bilmiyordum beyler ama yetişmek istiyordum. O güzel kokusunu tekrar içime çekmek istiyordum. Kızı daha 3 dakikadır var yok tanıyordum ama çok etkilenmiştim beyler, zaten asosyal bir bin olmasam bile ilk defa bana böyle güzel, sevimli yaklaşan iki arkadaşım vardı ömrümde biri Ebrar diğeri Denizdi, Deniz'le çıkmam mümkün değildi, belki de mümkündü de ben öyle muallaklerden değilim. O yüzden Ebrar'ın peşinden kovalıyordum şimdi.. Deli gibi koşuyorduk, bu sırada Deniz arkamdan bağırdı "Oğlum dur lan dur." Önemli bir şey söyler diye hızlıca durdum, Deniz arkamdan gelip zar zor durup yanımdan geçip bir iki adım geri bastı, "Ulan Ayı, abazalıktan kırım kırım kırınıyo musun? Kafayı mı yedin ayı oğlu ayı?" Deniz'e içimden geçenleri diyemedim ama harbiden lan diye bir onay cümlesini kurdum, Kanka sen tedirgin olma dedi. inanın beyler hatırlamıyorum ama Avrupa yakasında bir mekan vardı Limonata diye, Ortaköyde veyahutta Nişantaşı gibi jet sosyete mekanıydı. Deniz dedi Limonata'da buluşucaz biz onlarla, Ebrar'ın da Melisa diye bir arkadaşı var ben onunla tanışıcam dedi. Ulan çakal, nasıl da ayarlamıştı Ebrar'ı bana yaparken Melisa'yı da kendine ayarlıyordu. O gün eve döndüğümde beyler ne tak yiyeceğimi düşünmeye başladım, karşıya geçmek zor geldi, arabayı kaçırsam peder bey ağzıma sıçardı. Kadıköye gidip vapurla yardırırdık karşıya o da olur lan diye düşündüm, akşam 7'de yemek yiyecektik, eve geldiğmde saat 4'tü tak gibi yorulmuşum okuldada, uyusam mı? diye düşünürken yatağa yattım üstüme nasıl bir ağırlık çöktüyse gözlerimin kapandığını hissettim..