Mutfaktan bir bıçak aldım. Sesler benim kata yaklaşıyordu. Her ilerlemede parçalanan kapılar ve ölüm sesleri duyuyordum. Sıra bana geliyordu. Tetikteydim. Ellerim titriyor ve terliyordu. Gözlerim pür dikkat kapıdaydı. Kapıya bir kez vurdular açılmadı. ikinci kez vurdular yine açılmadı. Üçüncüde açıldı ve ben bıçağımı yabancının kafasına fırlattım. Öldü. Ardından Nergiz Abla içeri daldı ve kapıya eşya yığdı. Artık kimse içeri giremezdi.
I:Soluklan! Bana neler olduğunu anlatacaksın!
Ellerimi belime zütürdüm. Öylece baktım. Yere çöktü. Ağlamaya başladı.
N:Devlet kukla! Ne polis ne asker! Hiçbir güvenlik örgütü yok.
I:Nasıl?
N:Bundan 25 sene önce Yardımsever Beyefendi küçükken ailesi ülkenin parlamentosunda görevliydi. Sen küçüksün bilmezsin ama 25 senedir bu ülkede ne bir zam ne de bir ucuzlama oluyor. Okulu okuyan işsiz kalıyor. Bazıları da torpille iş sahibi oluyor. Sisteme dahil ediliyor. Sisteme dahil olmayanlar için ölüm fermanı 25 yıl önce verildi. Yardımsever Beyefendi ailesinin desteğiyle girdi sisteme. Bende onun sokak işlerini görüyorum. Bir davamız var Irmak!
Anlattıkça geriliyordu.
I:Devam et.
N:Nüfus kaç olursa olsun, tarım alanları yok dahi olsa ve insanlık aç dahi kalsa durumu iyi olanlar onu korumalı.

Hikayemiz sona ermiştir. Serimizde beş hikaye daha vardır. Zamanla gelecektir. iyi okumalar

Yıl 2157
Aradan iki sene geçmişti. Öğretmenin bana bıraktığı görevi layıkıyla yerine getirdim ancak iyiliğimi esirgemediğim iki kapıda acınası bir şekilde vefat etmişti. ilk olarak hamile kadın doğumda ölmüştü bebeği ile birlikte. Ardından üç ay sonrasında da ihtiyar çiftin evinde yangın çıkmıştı. Feci şekilde yanarak vefat etmişlerdi onlarda. Cenaze törenlerini yaptık.
Benim için güzel iki sene diyemem ama hayatımda değişen çok şey oldu. Bakkalcı bakkalı bana devretmişti ve bende kendisine geri iade etmiştim. Arada bir Nergiz Ablaya manzaraya gidiyoruz ve oturup orada dinleniyoruz. Son olarak eğitimdeydim. Kabul etmiştim. Dövüş sanatlarında etkileyici ilerliyordum. Artık hem öğretmen hem öğrenciydim.
Bir gün ders verirken...
N:Irmak! Az bakar mısın?
Öğrenciye pardon diyerek Nergiz Ablanın yanına gittim.
I:Buyur Nergiz Abla!
N:Senin şu mektup vardı ya. Sonunda bir iz bulundu. Yardımsever Beyefendi seninle tanışmak istiyor.
I:Büyük bir zevkle. Memnun olurum.

---SON---

Son 3 beyler

Nergiz Abla mektubu cebine koydu ve gülümsedi. O gün biraz muhabbet ettik ve at arabasına bindik. Öğleden sonrasına manzara için yola çıkacaktık ki...
Sokak Çocuğu:S
S:Nergiz Abla! Üst sokakta toplaşacaklar yarın.
N:Tamamdır sen ekibini topla. Sabahtan buluşuruz. Bende adam toplama işini sonraya erteleyeyim.
S:Tamam abla.
Çocuk gitti. Nergiz Abla bana döndü.
N:Arada inancı diri tutmak için yalan şarttır.
içten bir şekilde gülümsedi.
N:Dava insanlık için. Gelecek nesillerin devamı değil önemli olan. Var olanı korumak.
I:Karşı gruplar? Onların vizyonu ne?
N:Onların vizyonu bize yakın. Sadece kısıtlı ve tehlikeli. Bundan 100 yıl öncesine kadar dünyada insanın bilincini yok eden bazı haplar yani uyuşturucular türetilmiş. Bunların formülü III. Dünya Savaşında yok edildiği sanılıyordu. Gençleri zehirleyip sokağa üzerimize ve sivillere salıyorlar. Maksatları kendi insan köle ordularını kurmak.
I:Çıkar ilişkisi var. Bizde de insan hayatı söz konusu. Bence yarın bende gelmeliyim.
N:Hayır gelemezsin. Yine de seni eğitime alalım biz bence.

rezerved çok uzun yazma aq

Yıl 2155
Ülkeler savaş hazırlığında. Elektrik var sadece ve ne internet ne de hat bağlantısı tarihte kalmış, devletler sadece silaha yatırıyor tüm parasını fakat gelişme gösterilemiyor.
Ben ise biçare bir kızım bu devirde. Adım Irmak. Annem hasta, babam ise ölmüş. Yaşım ise daha 15 ve anneme ben bakmakla yükümlüyüm. Okul okumak istememiştim daha ben 7 yaşındayken annem bu hastalığa yakalanmıştı çünkü. Öğretmenim bu durumu fark etmişti. Onun çocuğu yoktu zaten evli de değilmiş. Onun verdiği yardımlarla bugüne geldim. Annemin fazla ömrü kalmadı ve babamı da pek tanıyorum sayılmaz. Benim yaşadığım yer küçüktür, haberler geç gelir, geç gider. iki gün öncenin gazetesini okuyor olmamız gibi bir duruma sahibiz. Mahallede pek arkadaşım yok sorumluluklarımdan dolayı. Her ay öğretmen ile şehre ineriz. Az biraz para ve tabii haberi olmadan cebe indirerek ilaçları hazırlardım anneme. Ve mahallede ne mi yapıyorum? Mahallenin sanatçısı ve bakkalın kasiyeri.

Uptullah

Özet geç bin

Rezerved

Bir up da benden. Yeni hikaye serisi geliyor be :D

Devam

ZAPZAPZAPZAPZAPZAPZAP

Final part geliyor

APAPAPAPAPAPAPAPAPAPAPAPAP

ap ap ap ap yaz penps yaz yaz yaz seriiiiiii

REYiS GERi DÖNMÜÜÜÜÜÜÜÜÜÜÜÜÜÜŞ

Bu hızlı bitti ben diğer hikayeden devam ediyorum.

Hikaye iyiydi bu arada.

öğretmenin amısında açan güneş diye okudum amk

rezerved.

Rezervasyon

Anısı değilde anası anladım ilk baş