Nergiz Abla mektubu cebine koydu ve gülümsedi. O gün biraz muhabbet ettik ve at arabasına bindik. Öğleden sonrasına manzara için yola çıkacaktık ki...
Sokak Çocuğu:S
S:Nergiz Abla! Üst sokakta toplaşacaklar yarın.
N:Tamamdır sen ekibini topla. Sabahtan buluşuruz. Bende adam toplama işini sonraya erteleyeyim.
S:Tamam abla.
Çocuk gitti. Nergiz Abla bana döndü.
N:Arada inancı diri tutmak için yalan şarttır.
içten bir şekilde gülümsedi.
N:Dava insanlık için. Gelecek nesillerin devamı değil önemli olan. Var olanı korumak.
I:Karşı gruplar? Onların vizyonu ne?
N:Onların vizyonu bize yakın. Sadece kısıtlı ve tehlikeli. Bundan 100 yıl öncesine kadar dünyada insanın bilincini yok eden bazı haplar yani uyuşturucular türetilmiş. Bunların formülü III. Dünya Savaşında yok edildiği sanılıyordu. Gençleri zehirleyip sokağa üzerimize ve sivillere salıyorlar. Maksatları kendi insan köle ordularını kurmak.
I:Çıkar ilişkisi var. Bizde de insan hayatı söz konusu. Bence yarın bende gelmeliyim.
N:Hayır gelemezsin. Yine de seni eğitime alalım biz bence.