sezgini bizim grupla tanıştırdım ve ot seanslarına beraber katılmaya başladık. zaten sigara içtiği için ota başlaması da zor olmadı o günden sonra takılma zamanları sezgini de çağırmaya başladık zaten aynı dersaneydik iki derse girip sonra barlarda demleniyorduk. o aralar bira filan da bu kadar vergili değildi daha rahat içebiliyorduk tabi.

ozanla can kızı öğrendiler. o ara evden biraz uzak kaldım. tekrar ders çalışmaya başlamak istiyordum ama çok zordu. tembellik miskinlik ruhumun her tarafına sinmişti ve kafamda doğru düzgün çalışmıyordu. kütüphaneye gidiyordum ders çalışmak için fakat içeride yarım saatten fazla duramıyordum afakanlar basıyordu dışarı çıkıp sigara içiyordum. dışarıdaki sigaracı tayfadan baya arkadaş edindim. hergün yeni insanlarla tanışıp muhabbet ediyordum kütüphaneye gitme amacım bu olmuştu sanki. 20 dk ders çalışıyorsam yarım yamalak 40 dk dışarıda muhabbet ediyordum. hazal geldiği günler de pek bir şey değişmiyordu. masanın başında hareketsiz oturmaya çalışıp konuları anlamaya çalışmak ölüm gibiydi. o ise saatlerce ara vermeden çalışıyordu. ben dışarıda sigara çay yapıp onu bekliyordum.

okulda yaptığımız muhabbetlerin üzerine sezginle eve dönerken bir de ayrıca konuşuyorduk. o yüzden birbirimiz hakkında pek çok şeyi öğrenme fırsatı bulmuştuk. bazen hemen eve gitmiyor internet kafeye gidip oyun oynuyorduk bazen parkta oturuyorduk. ben sigara içmiyordum sezginse dönemin ortalarına doğru kullanmaya başladı.

bu arada tesadüf eseri liseden arkadaşım sezginle aynı dersaneye düştük aynı katta değildik ama görüşüyorduk. tabi ben halen dersleri sallamıyorum ön planda grup var bir gün dersaneden evi aramışlar devamsızlıkla ilgili babam bunu öğrenince benim evde pratik yaptığım ilk göz ağrım olan klavyeyi kırdı aşırı bunalmıştım o ara kafaya koydum tokat yozgat nere olursa yazıcam şehir dışında okucaktım

bu sosyal kaygı olayı arttıkça iyice içime kapandım. kendime ufaktan yabancılaşıyordum. büyüyordum, tipim, ses tonum, düşüncelerim, karakterim değişmeye başlamıştı. çok farklı bir insana doğru evrildim. elime ne geçerse okuyordum artık. yazın 15 gün şehirden ayrıldım ailemle tatile gittim fakat onlara bağımlı olmak feci şekilde baydı 10.günden sonra geri döndüm eve. ve yeni arayışlara girdim. bu arada bir müzik aleti çalma hevesi belirmişti bende. synthesizer çok ilgimi çekiyordu. harçlığımdan biriktirdiğim paralarla o zamanın parasıyla sene 2007 filan bi klavye aldım kendime.

notları aldım eve döndüm bunlar tekrar demleniyorlardı. bi iki bakayım dedim olmadı ben de içmeye başladım tekrardan. sınava iki gün vardı ve ben alkol ot yapıyordum evdekilerle. o gün önceki gece ağır takıldığımız için hafif gittik. can'ın bulduğu bir film vardı onu izledik geceyarısına doğru herkes bi tarafta sızdı. ilk dönem neredeyse hergün bu şekilde geçiyordu. hafta sonları istisna olarak dışarı çıkıyorduk ve barlarda içiyorduk can da bu sıralarda haplarını temin ediyordu.

beyler huur evladı sallıyor o yıllarda türkiyedeki exler çok sağlamdı ve eğer yoğun alkol altında extazi atarsanız ölüm riski tavan yapıyor ve büyük ihtimalle ölüyorsunuz dıbınakoyım gotumden sallamıyorum ben burda bakın araştırın az be yalanına sokuyum kardeş

belki de o 3 hafta en hırslı ve ruhen rahatlamış dönemimi geçirdim. bunun da verdiği rehavetle ne tak yemeye yaptım bilmiyorum bir cuma gecesi okuldan sonra erkenden eve döndüm. bizimkiler demleniyorlardı. akşam çıkıcaz sen de gel dedi ozan. ne zamandır çıkmıyorsun kafa dağıt lan bi dedi. can da haftasonu var lan gel işte dedi. 3 haftadır çalışıyordum ve kendimi bir gece ile ödüllendirebilirdim. bu düşünce beni baya motive etti ve tamam dedim bu gece geliyorum.

babam dediğini yaptı. 5 gönderiyorsa 3 göndermeye başladı. birşey diyecek yüzüm yoktu. ne yapsa yeriydi. tekrar dibi görmeye başlamıştım. alkol ot hap ve bu meth denen taku farklı aralıklarla ama sürekli kullanıyordum. bazen evde bizimkilerle takılıyorduk bazense duyguların evinde. yalnız para yetmemeye başlamıştı bende. ozan'a borç yapmaya başladım ilk zamanlar. sonra baktım bu iş olacak gibi değil. birşey yapmam lazımdı. duygu beni can'ın torbacısıyla tanıştırdı. kanal olacaktım. her bulduğum, getirdiğim yeni adam için mala daha az para ödeyecektim, iskonto yapacaktı torbacı bana. tamam dedim. o an bu yaptıklarınız size normalmiş gibi geliyor, bağımlı olduğunuzu yaptığınız kötülüğü anlamıyorsunuz.

anlat hadi ben narkotikten. kimden aldığını öğrenicem

hadi lan amk müptezeli devam et

olaya salça olmak istemem ama

Hikayenin belli bir kısmını okudum. O kadar güzel hikaye tadında yazmışsın ki. Bırakmaya çalışan ben bile özenerek okudum. Kızlar, ortamlar vs vs.

Öncelikle şunu belirtmek istiyorum. Neticede burası da bir sosyal medya. insanlar düşüncelerini paylaşıyor, bir diğeri yazdıklarımızı okuyor falan. Lise çağında, henüz ergenliğini tam atlatamamış insanlarda yazdıklarımızı okuyup, etkilenebilir.

Benim de bir bağımlı olarak bahsetmek istediklerim var. Hikaye kısmını (kızlarla yaşadıklarım, sözde eğlencelerim vb) bir kenara atıp gerçeklerden bahsetmek istiyorum.

2 yıldır bu bataklıktayım. Ev arkadaşlarımın bir içmeden bişey olmaz demesiyle denedim ve bağımlı oldum. Sonrasında etrafımdaki insanları da bu bataklığa çekmeye ve kendime müptezel bir sosyal çevre edinmeye başladım. Etrafımda uyuşturucu kullanmayan hiç bir insan kalmadı. Çünkü benim muhabbetim uyuşturucu kullanmayan insanları, onların muhabbeti de beni sarmıyordu. Dolayısıyla etrafımdaki kişi sayısı bir elin parmaklarını geçmeyecek kadar azaldı.

Devamında ağır depresyon yaşamaya başladım. Saçlarım dökülüyor. Yüzüm yaşlanmya başladı. 19 kilo verdim. Kendimi ayna da görmek bile istemiyorum. Kendimi o kadar değersiz, aşağılık görüyorum ki. Tek yaptığım torbacıya gitmek, uyuşturucu almak ve uyuşmak. Yani hayatımın kulübesinde yaşayan bir köpekten farkı yok. iş yerinde yaşadığım problemlerim de cabası. Çalışarak kazandığım paranın büyük bir kısmını uyuşturucuya vermek zorunda kalıyorum. Üzerime gömlek alırken para vermeye titreyen elim, torbacıda paraları sayarken hiç olmadığı kadar hızlı hareket ediyor. Kısacası uyuştucu hayatımın en önemli faktörü haline geldi. Memleketimdeki ailemi bile arayıp sormuyorum. O derece yaşamaktan uzağım.

Sonuç olarak; Allah kimseyi böyle bir sınavla imtihan etmesin. Benim gibi bağımlı olan kişilere de bir an önce bundan kurtulmayı nasip etsin. Bir kere dahi denemeyin. Uçuyorum sanarken düşüyorsunuz !

Not: içen binler de lütfen bonzai falan içmesin. Arkadaşımı kaybedecektim az kalsın.

duygu ben ve bir kaç kız arkadaşı daha bunların evine gittik. beyler kafanıza farklı şeyler gelmesin bu kızlarla kanka modundan ileriye geçmez ilişkimiz. zaten ben köpek gibi aşığım hazal'a görünce tekrar depreşmiş bunlar da biliyorlar. herneyse eve geçtik ben cigara yaktım uzun süre sonra alkole devam ediyoruz. kafalar yine bulanmaya başladı ama ben halen o ağır mutsuzluğu içimden atamadım. sonra ilk defa duygunun boru gibi bir camda bir taku yakıp içtiğini gördüm. ister misin dedi o an düşünebilecek durumda değildim. aldım ve köküne kadar bitirdim. beyler bu tak sonradan öğrendim ki meth idi. ve ben bunun ne olduğunu dahi sormadan 1 hafta içmiştim. o hafta duygularla neredeyse her gün beraberdik. içip içip dertleşiyorduk.

updullah

beyler gece devam edicem biraz işim var rezlerinizi alın beklemede olun

rezerve

en son mekanda olduğumuzu anlatmıştım. can'ın kız arkadaşlarıyla muhabbet ediyordum. daha önce eve gelen tanıdığım tayfadan. kafamı çevirmemle birlikte geçmişim sarsıldı bi anda. hazal'ı gördüm. o da beni gördü. fakat tüm mesele bu değildi. yanında bi dalyarak elini beline dolamış bunla dans ediyordu. benim etrafımdaki kızları görünce sanki bana nispet yaparmış gibi daha fazla yakınlaştı dallamaya. sonra da öpüşmeye başladılar. benim devreler bi gitti geldi gözüm karardı. kızlar noldu dediler bişey yok dedim muhabbete devam etmeye gülmeye çalışıyorum ama içim içimi yiyor o anda içim kan ağlıyor. en son bir kez daha baktığımda bunlara topuklu giymiş güzelce dallamanın elinden tutmuş dışarı çıkıyorlardı. o gece tekrar bunalımlarım başladı. ozanlar filan eve döndüler. ben kızlarla kaldım. duygu vardı bizim eve sık geliyordu. onun evine gidip orda içmeye devam ettik.

o bir hafta evde duramadım hiç doğru düzgün uyumadım da zaten sürekli duygu ve ekibiyle sahilde dolandık akşamlarıysa evde içtik. yalnız başıma kaldığım tek bir anda hazal'ın o dallamaya sarıldığı sahne gözümün önüne geliyor çıldıracak gibi oluyordum. bunları unutabilmek için içtiğim şeyin ne olduğunu sorgulamadan baya ağır takıldım o hafta duyguyla. o esnalarda babam aradı. bizim akrabalara uğrayacakmış. gelmişken benim kaldığım yeri de görmek istiyormuş. tam sırasıydı zaten. bizim çocuklara söyledim evi biraz toparlayın babam geliyor dedim tamam dediler.

Seni anası gibişken seni, niye yarım kesiyon bi eyv demeden gidiyon sıfatını gibtiğimin deyyusu bişey okuyoz burda anlatsana anlatıyosan iki gündür diziye bağladın amk, arkası yarına döndü skicem harmana zütürüp valideni

okul açılalı yaklaşık 1 ay olmuş. 3. sınıfın ilk dönemi. babam geldi önce eve girdi bizim elemanlarla tanıştı filan ortalık temizdi pek birşey demedi. sonra ben halanlara geçicem aşağıda birşeyler var arabada gel onları al dedi. tamam dedim olacaklardan habersizim üzerimde eşofman ayağımda terlik gayet pejmurde bir şekilde arabaya gittim. bagajı filan açmasını bekliyorum içeri geç dedi babam. halen olayların farkında değilim lan diyorum acaba salonda hap map bi tak mu gördü neyse bindik arabaya. harfi harfine hatırlamıyorum ama aramızda şöyle bir konuşma geçti:

- lan köpek sen ne tak yediğini sanıyorsun ?
+ ne oldu ki baba ?
- okuluna gittim. derslerin hepsinden kalmışsın. sen ne yapıyorsun burada 2 senedir eşşek herif benim fabrikalarım mı var ?
+ ...

o an öyle bir şok oldum ki yüzüm kıpkırmızı kanla doldu ne diyeceğimi bilemedim. babam aşırı sinirliydi yalan söylemeye çalışsam orada gibecekti geçmişimi.

- harçlığını azaltıyorum. bundan sonra zütünü kırıp derslerine bakacaksın. o dersleri geçemezsen seneye kendi imkanlarınla okursun bunu bil.
+ ...

babam gitti. arabaya in birşey vereceğim dediği şeyde yol üzerindeki fırından aldığı ekmekmiş. elimde poşetle yukarı çıktım. hayatım gibilmiş gibiydi.