uyuşturucu kullananlar zaten doğal seleksiyon gereği gebererek dünya yaşamından elimine ediliyorlar. o yüzden zerre gibimde değil xd

burada bu belaya nasıl bulaştığımı ve hayatımın 4.5 senesini nasıl giberrtiğini anlatacağım

beyler okuyan varsa bi uplasın lan

anlat dedik mi huur çocuğuuuuuuu

okuyan var mı binler

dıbını zütünü gibeyim okumuyorum gerisini adam hayatımı tak tak etti diyor her gün kızın birini gibiyor böyle tak hayat mı olur lan bana karının biri versin karaciğerimin yarısı veririm kıza mk

panpa liseye başlıyacağım yazda bonz içmeye başladım 1 sene boyunca hergün 2.sene haftada bir bu zaman eşiğinde şeker falanda atıyordum tabi bu senede paso ot takılıyorum ama senin kafana ulaşamadım bu iş keyif işidir ayık ol kendine ne kadar yükselirsen düşüsün o kadar ağır olur

edit: kullandığın şeylerin hiçbiri uyuşturucu değil uyarıcı ve bağımlılığı yok burda bu şeylerle alakası olmayan insanlara amman amman diye bahsetme yani korkulacak bi uyuşturucu varsa oda alkoldur

ilkokulda çok sosyal biri değildim. ufak bir arkadaş grubum vardı onlarla takılırdık 3 bilemedin en fazla 4 kişi. çok göz önünde değildik, derslerimiz ortalamaydı kısaca hayatımız ortalamaydı hiçbirşeyde iyi değildik fakat yuvarlanıp gidiyorduk. o gruptaki en samimi ve yakın olduğum adam -adını değiştirerek söylüyorum- ozan'dı. okul bittikten sonra da liseye başladık ve iletişimi koparmadık arada görüşüyorduk.

ne kullanıyon lan am

okul olayı rafa kalkmıştı sanki dönem sonu geliyordu ve benim tek yaptığım bardan kız kaldırmaktı. bu arada kullanım olayını artırmıştım ve aldığımda nasıl mutluluk veriyorsa 3-4 saat sonra da aşırı derecede endişe ve mutsuzluk yaratıyordu bu meret. sabahları yannan gibi uyanıyordum beyin kimyam gibilmiş gibiydi. elimde olansa gibtirnameye yakın bir ortalama ve geceleri loş ışıkta beğenip tanıştığım fakat ayık kafayla suratına bakmayacağım kızlardı. şimdi düşündüğüm de halen kızarım kendime.

rezervatif

yazın ful klavyeyle takıldım ailem eve döndüklerinde kaç liraya aldığımı sordular söyleyince bunlara para verip dersine çalışmıyorsun diye kızdılar. artık okulu tamamen sallayıp müzik, edebiyat gibi konularla ilgilenmeye başlamıştım. toplumdan izole bir şekilde yaşıyordum insanların konuştukları şeyler hiç zevk vermiyordu bana. lise zorlaya zorlaya bitti böyle. sezgin ve ademle de eski muhabbeti kestik sınıflar ayrılınca.

o iki ay hiç ot içmedim zaten bağımlılığı da yoktu. derslere ve ezgiye verdim kendimi. onun sayesinde motive oldum marmara üniversitesi işletme bölümüne girdim. ezgide istanbulda başka bir üniversiteye yerleşmişti. grup dağıldı haliyle. sezginde eskişehire gitti okumak için. istanbula gittim aileden ayrılmıştım kafam rahattı. nasıl kazandığıma onlar da şaşırdılar tabi ama pek sevindiler ve babam iyi bir harçlık göndermeye başlamıştı. ilk başta bir yurda yerleştim. okulu tanıma olayları filan ezgiyle de koptuk. daha doğrusu o beni bıraktı. kendisine yeni bir hayat kuracağını benim de öyle yapmam gerektiğini söyledi.

yazın eve 1 aylığına döndüm. aşırı bunaldım tekrardan istanbula döndüm. dönem başladı ve biz en sonunda bu ozan ve canla eve çıktık. keyif geceleri artık daha rahat oluyordu. bira vodka tekila tütün ot her gece içip muhabbet ediyorduk ve her akşam farklı bir kız teşrif ediyordu. gelen kızlarda can gibi keş tayfadandı. tam olarak o gecelerde ilk defa can'ın hap atmaya başladığını gördüm. daha önceden defalarca muhabbetini yaptığı için pek yadırgamadım. ozanla bana da teklif etti ama biz içmedik. kızla beraber bu ikisi aldılar.

bir yarım saat kadar sonra bunların kafası güzel olmaya başladı aldıkları hap ecstasy'di. lan hayvan gibi içiyorduk içki ve otu fakat bunlar farklı bir kafa yaşıyorlardı biz yanlarında normal kaldık. sürekli kahkalar atıp birbirlerine sarılıyorlardı. can bir ara saçma hikayeler anlatmaya başladı şu an ne anlatıyordu hatırlamıyorum ama adam katıksız kafa olmuştu. kız bir ara yerde dans etmeye başladı. biz de ozanla ota ve tekilaya sarılıyorduk ama bir yerden sonra fazla geldi ben kusmaya gittim o gece. öyle kustuğumu hatırlamıyorum nerdeyse bağırsağı klozete bırakacaktım. yattık uyuduk sonra. ertesi gün kalktığımızda saat 15.30'du.

ertesi sabah uyandığımda üzerimde bir bitkinlik ve halsizlik vardı. hemen bir sigara yaktım. fakat bildiğim birşey vardı ki hazal'ı artık daha fazla düşünmeyecektim. yeni avlara doğru yelken açacaktım. öyle de yaptım. can'ın arkadaşlarıyla beraber tekrar barlara akmaya başlamıştım. gitmeden önce birkaç shot-hap yapıp öyle gidiyordum ve her gece illaki biri olmazsa başka bir kızla tanışıyordum. çoğu tek gecelik oluyordu zaten onları eve getiriyordum sorun olmuyordu.

ozan benden daha beter ot içiyordu can ise tam bir keşti. denemediği şey kalmamış hatta sırf bunun için amsterdama filan gitmiş. baya salaş rahat bir tip bizimle olmadığında sürekli kızlarla filan takılıyordu hatta biz beraberken bazen kız arkadaşları geliyor beraber demleniyorduk. o ikinci dönem baya güzel geçmişti ilk döneme nazaran. tabi şehre alışma ortam kurma filan derken benim ortalama yarak gibi gelmişti. birçok dersi alta bırakmıştım. yalnızca 2 dersi geçebilmiştim.

hazal'dan ayrılışım zirveye çıkıp tekrar cehennemin dibine düşmek gibiydi. moralim feci bozulmuştu. alkol ot gecelerinde beni keyiflendirmeye çalışıyordu bizimkiler fakat hazal'ı ne kadar sevdiğimi onu kaybettikten sonra daha iyi anladım. hayatıma giren ikinci kadın da beni terketmişti. bir gece can yine haplanırken bana da teklif etti. kaybedecek daha fazla şeyim yoktu. yoğun bir alkol ot seansının üzerine kafam hafif güzelleşmiş film izliyorken aldım hapı. filmde de bizim gibi kaybeden sonraysa kimseyi sallamayan bir adamı anlatıyordu çok zaman oldu hatırlamıyorum adını zaten hayvan gibi film buluyordu can her gece. o gece kafam güzel oldu kendime geldim. kim lan o huur başka kaltak mı kalmadı filan diyip naralar atmışım.

Geber amina kodugumun puskullu huur cocugu agir entry nick

bide yakigibliymis kizlar surekli bunla ugrasiyomusda musmus

moralim bozuldukça kendi kendime ot tütün bira müzik yapıp rahatlıyordum. okuma araştırma klavye işlerini de bırakmıştım. hayat monoton bir çizgide yarak gibi gidiyordu. sonra bir gün ozan aradı ilk okul arkadaşım olan. neredesin neden aramadın filan derken onun da istanbulda olduğunu öğrendim. benimle aynı sene girmiş. okullarımız da yakındı. beni arkadaşı canla tanıştırdı ve uzun zaman sonra insan yüzü görmeye başlamıştım artık. tekrar ufak bir grubum olmuştu ve beraber takılmaya başlamıştık.