sosyal fobi

amk hava -10 derece olsun isterse kalabalığa gireyim şapır şupur terliyorum giberim böyle işi binler zor durumdayım

yine bu başlığa yazdığım alıntı cümleyi tekrar yazayım.

"anasını gibtiğimin hastalığıdır. yaşattığı acıları da gibeyim, yaşatmadığı hayatı da. kendisini ayrı gibeyim."

bilgisayar bebesi neslinin yaygın sorunu amk başlığa bak

bilgisayarı kapatın çıkın dışarı az faal olun lan teresler ilaçla filan olmaz

amk hastalığı yüzünden asılcam kendimi yakında

Amk benim sosyal fobinin amk. Benden hoslanan kizlarla birlikte olamadım başladı bu a*** hastalık yüzünden hiçbir zaman mutlu olamadım istediğim kızla birlikte olamadım aşk nedir yaşayamadım ayrılık acısını bile tadamadım birlikte oldugum kadınlarda onlara karşı birşeyler hissetmedigim kadınlardi. şimdilerde ise (2 yildan fazladir) hayatımın en yalnız dönemini yaşıyorum hayatımda kimsem yok ve sosyal fobi gün geçtikçe daha da kötü bir hal alıyor ne olacak hiç bilmiyorum ama sunu cok iyi biliyorum: yalniz yasayacak ve yalniz olecegim ve hicbir zaman sevdigim kadinla birlikte olamayacagim.

beyler özellikle karılarla konuşamıyorum lan acayip bir heycan var tüm bildiklerimi unutuyorum cümle kuramıyorum lan

utanmak değil dıbınakoyim bir şey var ve aklına gelmiyor dıbınakoyim yani her insanda doğal olarak olan şey biz de yok onu bilmiyoruz yoksa konuşmaktan niye utanayım amk

Olum. bence böyle bi hastalık yoh yani ne bi virüs ne bakteri ne fizyolojik ne patolojik bişi var olay tamamen bizi giben oyunlarda amk herkesin yanına bi tane oyun oynamamış adam koy bi tane sf li adam kalırsa şerefsizim.

bence sosyal fobinin sebebi çocukluğunuzu akrabalar dışında fazla insanlarla konuşmadan geçirmenizdir o yüzden kimin sizi ciddiye alıp almayacağını bilmiyosunuz. yaşıtlarınız arasında dalga geçilme korkusu var bu yüzden daha küçük kişilerle muhattap olun konuşabildiğinizi gördükçe heyecanınızı yenerek yavaş yavaş daha büyük insanlarlar muhattap olabilirsiniz hemen olcak birşey değil ama başlayacak iyi bi nokta olduğunu düşünüyorum. hiç tanımadığınız insanlara cevabını bilseniz de bakar mısınız saat kaç, otobüs burdan mı geçiyo gibi nısa sorular sorarak da bi yerlerden başlayabilirsiniz altın kural ise konuşmanızı genellikle kısa tutun uzun konuşmalar genelde saçmalığa gider sosyal fobisi olmayan insanlarda dahi...

bence sosyal fobinin sebebi çocukluğunuzu akrabalar dışında fazla insanlarla konuşmadan geçirmenizdir o yüzden kimin sizi ciddiye alıp almayacağını bilmiyosunuz. yaşıtlarınız arasında dalga geçilme korkusu var bu yüzden daha küçük kişilerle muhattap olun konuşabildiğinizi gördükçe heyecanınızı yenerek yavaş yavaş daha büyük insanlarlar muhattap olabilirsiniz hemen olcak birşey değil ama başlayacak iyi bi nokta olduğunu düşünüyorum. hiç tanımadığınız insanlara cevabını bilseniz de bakar mısınız saat kaç, otobüs burdan mı geçiyo gibi kısa sorular sorarak da bi yerlerden başlayabilirsiniz altın kural ise konuşmanızı genellikle kısa tutun uzun konuşmalar genelde saçmalığa gider sosyal fobisi olmayan insanlarda dahi...

bence sosyal fobinin sebebi çocukluğunuzu akrabalar dışında fazla insanlarla konuşmadan geçirmenizdir o yüzden kimin sizi ciddiye alıp almayacağını bilmiyosunuz. yaşıtlarınız arasında dalga geçilme korkusu var bu yüzden daha küçük kişilerle muhattap olun konuşabildiğinizi gördükçe heyecanınızı yenerek yavaş yavaş daha büyük insanlarlar muhattap olabilirsiniz hemen olcak birşey değil ama başlayacak iyi bi nokta olduğunu düşünüyorum. hiç tanımadığınız insanlara cevabını bilseniz de bakar mısınız saat kaç, otobüs burdan mı geçiyo gibi nısa sorular sorarak da bi yerlerden başlayabilirsiniz altın kural ise konuşmanızı genellikle kısa tutun uzun konuşmalar genelde saçmalığa gider sosyal fobisi olmayan insanlarda dahi...

bence sosyal fobinin sebebi çocukluğunuzu akrabalar dışında fazla insanlarla konuşmadan geçirmenizdir o yüzden kimin sizi ciddiye alıp almayacağını bilmiyosunuz. yaşıtlarınız arasında dalga geçilme korkusu var bu yüzden daha küçük kişilerle muhattap olun konuşabildiğinizi gördükçe heyecanınızı yenerek yavaş yavaş daha büyük insanlarlar muhattap olabilirsiniz hemen olcak birşey değil ama başlayacak iyi bi nokta olduğunu düşünüyorum. hiç tanımadığınız insanlara cevabını bilseniz de bakar mısınız saat kaç, otobüs burdan mı geçiyo gibi nısa sorular sorarak da bi yerlerden başlayabilirsiniz altın kural ise konuşmanızı genellikle kısa tutun uzun konuşmalar genelde saçmalığa gider sosyal fobisi olmayan insanlarda dahi...

ruh kanseri

anasını gibtiğimin sosyal fobisi

up up up

hortla amk başlığı

up up up

up up up

up up up

kardeş sosyal fobi öyle bi şey değil lan. sosyal fobi, böyle kalabalık bir ortamda kendini rahat hissedememekle falan alakalı bir şey. mesela ben bir aralar ana caddelerden falan gidemiyordum, kalabalık olmaz diye yan sokaklara giriyordum, hem de kaybolmak veya tinercilerle karşılaşmak pahasına. nasıl yendim peki bunu? vallaa çok da emin değilim ama insanları küçük gören bir arkadaşım vardı, onun çok yardımı oldu. sokakta giderken milletin yüzüne baka baka "bak bu dün biriyle yatmış, şu asosyal, bu huur çocuğu gibi sırıtıyor" falan diyordu. ben de zamanla korktuğum insanların da aslında çoğunun benim gibi olduğunu fark ettim. sonra koyumavisinin dediği gibi, insanlara gerekli gereksiz kısa sorular sorarak kendimi aşmaya başladım. hatta öyle ki, şimdi metro yolculuklarında bile birileriyle muhabbet kurabiliyorum, geçen de adamın biriyle ta aştiye kadar gittik, beni yolcu etti. tanımıyorum etmiyorum amk, metroda tanıştık, muhabbet ilerledi falan.

yani kurtulmak kolay aslında bundan. karşındaki insanların ne olursa olsun senden daha üstün ya da güçlü olmadığını bilmen gerekiyor sadece. kızlarla konuşmak meselesi farklı bir şey ama. onu da aynı şekilde kızlarla konuşa konuşa aşarsın, zor bir şey değil. önce seninle konuşmayı reddetmeyeceğini düşündüğün bir kızla konuş, muhabbeti ilerletmeye çalış. sonra zamanla kendini zorla, başarısız olduğunda da pes etme. bunlar kanser falan gibi şeyler değil yani. kendi kendine aşabilirsin bunları.