sosyal fobi

insanlarla iletişim kuramıyorum panpalar yardım edin amk

bunu aşamıyorum. Tam hayatımı değiştiricem çevremdekilerle sosyalleşecem diyorum, bu sefer de;
dıbınakoduğumun evladına bak herhalde sonunda pgiboloğa gitmiş, bi tavsiyeler almış, bunca zaman sustu şimdi de bizle konuşmaya çalışıyo ahaahah acınası
derler gibi geliyor.

bu dıbınakoduğumun şeyi genetik bir lanetin çocukluk veya biraz ileri dönemdeki görece kötü olaylar ile birlikte hastalık halini alması ve sonrasında beynin kendini sürekli korumaya almak için insanlardan kaçınmaya yöneltmesi bence. güya beynimiz bizi hayatta tutuyor, halbuki böyle yannan gibi bir sistem oluşturmak yerine beynimiz daha farklı bir şekilde bu konunun üstesinden gelebilecek şekilde olsa bu dıbınakoyduğumun hastalığı ve bilimum bir çok hastalık hiç var olmayacaktı belki de.

Bu laneti yenmek için çabalamadım desem yalan olur. Denemediğim tak kalmadı. Tedavi gördüm olmadı.Üniversitenin ilk yıllarında bir çevre kurdum kendime. Takıldığım adamlar ekseriyetle binlerden oluşuyordu.Ben de kendimce bunlara ayak uydurmaya çalışıyordum ama bir türlü kendimi kabuğumu kıramıyordum.

Önüne et atılmış tasmalı bir köpek gibiydim.Ne yaparsam yapayım o zinciri koparamıyordum beyler. Olmuyor yani ne kadar değişmek için çabalasan da olmuyor anasını gibeyim.Bu lanetten kurtulamıyorum.

Tabi yaş gelmiş 23'e.Bu güne kadar ne doğru dürüst bir dostluk yaşamışım.Ne bir kızın elini tutmuşum. yannan gibi hayatımın ölene kadar aynı istikrarda süreceğinin farkındayım. Bunu kabullenmem benim için daha iyi oldu. Zira artık kendimi hırpalamıyorum.

Bir hayalim var çiftlik alacağım kendime. içine hayvan haşaratı dolduracağım ve kendi içkimi damıtacağım. işten çıkınca sabaha kadar içip kendimi yavaş yavaş yok etmek istiyorum.

işte geceleri aklıma yaşayamadığım şeyler geliyor. Misal hayat.Ben hiç yaşamadım 23 sene koca bir çöplükten ibaret.

sosyal fobisi olan insana acayip saygı duyarım hatta bırak saygıyı zütünü öperim o derece yani
ben yaşadım ergenlik dönemim bununla geçti eninde sonunda atlattım fakat benim tabiri caizse amıma koymuştur keşke fiziksel acı olsaydı derimi yüzselerdi dersin sosyal fobi yakışıklılığını paranı sahip olduğun tüm potansiyelin avantajların anasını avradını giber seni yürüyen ölü yapar bunu atlattığında 2.dünya savaşından çıkmış almanya gibi olursun tekrar eskisinden daha iyi bir şekilde yükselmek senin elindedir sonuçta 2 türlü acı vardır doğada 1.si seni güçleştiren acı 2.si hiç bir gibe yaramayan acı 1.türde ki acı bu hastalığın kitabında vardır

bu illet yüzünden soğuk bir insan kimliğine bürünüyorum resmen kişiliğim değişiyor insanlarla konuşurken bambaşka oluyorum kendim bile şaşırıyorum sonra düşününce

ADAMIN KRALINI gibER
2 ÇiFT CÜMLE KURAMIYORUM LAN :(

Şiddetli derecede var hatta eskiden öyle vardı ki sözlüğe başlık bile açamazdım hatta entryleri 5 10 defa düşünüp yazıyordum belki de.

arkadaş galiba bende var bu illetten. eksiği yok fazlası var. fobinin tanımlamasını karşılıyor bende var olan sorunlar.

Yıkık huur evlatları = check

Kimsenin bana bakmadığını ve giblemediğini çok iyi biliyorum. Fakat dıbına kodumun düşüncelerini kafamdan atamıyorum sorun da burda zaten.

tedavi olmak gerek kendi başına geçmeyecek bir hastalık

Adamların sosyal fobisi tavan yapmış artık buraya bile yazmıyorlar dıbına koyayım

birilerini aramam gerekiyor arayamıyorum. akrabalarla doğru düzgün iletişim kuramıyorum. onları sevmediğimi falan düşünüyorlar sanırım amk. çevremdekilere de hep kısa cevaplar veriyorum çok umursamamış gibi davranıyorum. millet çok yanlış anlıyor beni. yıkığın önde gideniyim halbuki amk. anasını gibtiğimin hayatı.

artık daha az düşünüyorum daha az depresifim ama bu düşüncelerin azalması acaba salaklaşıyormuyum gibi kaygıları da getirdi. Çok unutkanım tek sebebi uykusuzluk büyük ihtimalle yaşadığım birçok şeyi unutuyorum. Bunun sebebide arkadaş edinmek ve övülmek gibi. evet hep milletin beni övmesini değer vermesini istemiştim küçükken falan hiçbir tak yapmama rağmen ordan burdan övdüler arkadaş edinip alkol kullandım sokaklarda açıp aleti sallandırdım(tenhada tabi) bağırdım çağırdım (alkollüyken) ve bunları yapmakta pek zevk vermedi. Alkolsüzkende normalde cesaret edemeyeceğim şeyler yaptım ama yinede hiçbirini hatırlamyıorum. Önceden hayal ederdim bunları şöyle yapıcam böyle falan o tam cesaret göstereceğiniz anda off mal gibi titrerim ağzım zütüme girer sesim titrer donar kalırım korkusu varya işte onuda aştım. Ama komik şeyler söylemek cesaret göstermek falan yeterince tatmin etmiyormyş insanı. şu anda neyim ne yapıyorum analiz edemiyorum kendime bu konuda düşünmeyi yasaklamışım gibi. Olumsuzluklar görğnmesede başka bir yerden açığa çıkıyıor köstebeğin kafasına vurma oyunu varya birine vursan diğeri çıkar. bunları yoketmek mümkün değil gibi yapmamız gereken en olması gerektiği yere atmak onu.

ADAMIN ANASINI AVRADINI gibER.

BU gibINTILARI OLAN ADAMA 'ÇIK GEZ DOLAŞ TAKMA YEAAA ' DEMEK KADAR CAHiLCE VE APTALCA BiR ŞEY YOKTUR.

ANANIZ BABANIZ SÖYLESE BiLE APTAL OLDUĞU GERÇEĞiNi DEĞiŞTiRMEZ.

"insanlarım benim hakkımda negatif düşünmesinden korkmuyorum"

değil

"ben kimim ki insanlar benim hakkımda iyi- kötü bir şeyler düşünsün"

diyeceksin.

Kimsenin umrunda değilsiniz,
herkes iş-güç peşinden koşturup gidiyor, sizi düşünecek kimsenin vakti yok.

çok yoruldum. artık eskisi gibi bu göz teması kuramama gibi sorunlarım yok ama hala sosyal fobiden kaynaklanan aşağılık kompleksim var. her sosyal fobiğin ana sorunu olduğu gibi. çok yoruldum çok...

Üniversitede amfide benim gibi tek başına oturan birisi var.
Adam kafayı hafiften sıyırmış, kendi kendine konuşuyor, kendi kendine saçma sapan şarkılar söylüyor, kendi kendine gülüyor. Yine de ders sırasında 400 kişinin içinde hiç çekinmden parmak kaldırıp profesöre sorular soruyor vs.

Gerçekten onun gibi olmayı çok isterdim. Kimsenin kendisi hakkında ne düşündüğü umurunda değil.

Onu gözlemleyerek en azından biraz cesaret topluyorum. Ama 2 gün sonra sönüp gidiyor.
Bu hastalığı deliliğe çevirmenin bir yolu yok mu amk ?

Cidden şu herifin kafasını yaşayabilmeyi çok isterdim. Yalnız ve bakir ölecek olmak umrumda değil.