-ah kuzum ne gerek vardı şimdi buraya biz kendi evimizde kalırdık.
-Hanım, çocuk düşünmüşte bizi buralara kadar getirmiş keyfini çıkar.
-Haklısın baba, anne sende keyfini çıkar artık.

Bu çiftlik evine geleli iki gün olmuştu. Örgütten ne ses ne seda vardı. Sanki beni unutmuşlardı ya da ben öyle sanıyordum.
Kapı sesini duyunca oturduğum yerden kalktım ve camdan gelene baktım. Postacıydı. "çiftlik evinde postacının ne işi var amk" diye geçirdim içimden. Burnuma kötü kokular geliyordu. Hemen silaha sarıldım ve yavaşça kapıyı açtım.
Postacı: - Bu paketi size vermem emredildi.
-Kim emretti?
-Çok para veren birisi.

Paketi aldım, bıçakla kolayca kestim ve gördüklerim karşısında çıldırmak üzereydim...

-hahaha bak sen şuna. Bizi ne sanıyor çocuk filan mı? Patron işini bitirmeliyiz bence.
-Hayır. Ona ihtiyacımız var. Ve o ailesini öldürecek...

inanamıyorum, adamlar ailemle geçirdiğim şu 2 günlük zamanımın her anını kaydetmişlerdi. Alta da şu notu yazmışlardı; Ailenin öldüreceğin güzel mekan seçmişsin. işi kısa sürede bitir. Patron seninle görüşmek istiyor.

huur çocukları!

Oha güzel okuyorum 14

Arkadaşlarım Kürşat ve Uğur'u arabamlar evlerinden aldım. Plan yapabileceğimiz sessiz bir yere sürdüm arabayı.
Uğur;
- Bu adamlar organize işimizi anında bitirirler.
-Uğur doğru söylüyor. Başka bir yol denemeliyiz.
- Haklısınız. Bu işi bitirmek istiyorsak başları olacak adamı yakalamalıyız. Ancak bunlar dünya çapı bir organizasyon. Bunu yapacaksak dünyayı karşımıza alacaz demektir.
-Biz seninleyiz kardeşim.

Hareket zamanı gelmişti. Benim doktor olarak bildiğim bu pgibopatı yakalayıp diğer binlerle hesabımızı görcektik.
Doktorun evinin önünde çok sayıda koruma vardı. Demek ki önceki gelişimde geleceğimi biliyordu. Vay huur çocuğu!
Uğur karşı binada bora-12 keskin nişancı tüfeği ile emrimi bekliyordu. Bense doktorun gelmesini...

Sonunda araç geldi ve doktor indi. Bir korumayla selamlaştı ve evine girdi. Onunla birlikte 2 adam daha girdi. Kapıda 3 çatıda 2 adam vardı ama içerde kaçtane olduğunu bilmiyorduk. harekete geçmek için gece saatine kadar bekledik.

Artık zamanı gelmişti. Uğura işaret verdiğim anda çatıdakileri indirmişti. Sıra bizdeydi. Çalıların arkasından susturuculu silahlarımızla korumları indirdik. Çok sessiz hareket etmeliydik.

Kendi kendime mi yazıyorum amk ses verin.

Rezervasyon

Sonunda eve girdik. Adımlarımız çok yavaş ve sessizdik.Tek tek odaları kontrol ediyor zütümüzü kolluyorduk. Salonun sonundaki odaya gelmişti sıra. Doktor bu kapının ardında olmalıydı. Kürşat'a elimle işaret verdim, kapının yanında beklemeye başladı. Kapının kolunu yavaşça çevirdim ve ani bir refleksle odayı kolaçan ettim. Kapı birden büyük bir şiddetle kapandı ve nerden olduğunu bilmediğim bir darbeyle yere yığıldım.

Çok güzel pampa devam devam

Bekliyom zumqi

yaz hadi

Yine şu taktan durumdaydık. Ellerimiz kollarımız bağlı, ben ve arkadaşlarım yanyana oturtturulmuştuk. Karanlık bir odadaydık ve ağzımız bantlıydı. Kim oldukalrını göremiyorumdum ama varlıklarını hissediyorumdum.
Bir anda Kapı sonuna kadar açıldı ve içeriye giren ışık yüzünden yüzümüzü çevirmek zorunda kaldık. Daha dikkatli bakınca odadakilerin arkadaşlarım olmadığı annemin ve babamın olduğunu görünce debelenmeye başladım endişeli gözlerle.
Yine o çılgın kahkaha. "gibtiğimin doktoru"diye geçirdim içimden.
Bana acınası gözlerle baktı ve :
-Gerçek patronla tanışma zamanı hahahaha.
1.80 boylarında 60 yaşlarında kalın bıyıklı, siyah takım elbiseli bir adam içeri girdi. Gözlerini gözlerime dikti. Gözlerinde biraz hayal kırıklığı ve aşağılayıcı tavır vardı. Söze girdi:
-Senden umutluyum. Beni yüzüstü çıkardın.
Doktor araya girdi:
-sen şimdi merak ediyorsundur. arkadaşların nerde diye?
Odaya birden Kürşat ve Uğur girdi. "Vay oçlar. Demek bana ihanet ettiniz"diye bağırmak istiyordum ama boşuna.
Kürşat ve uğur patronun yanında geldi ve elini öpüp odadan çıktı.
Doktor: Çevrende kim varsa onlar da bizden seni ahmak. Kendinden başka kimseye güvenmemeliydin. Birde seni nasıl bulduğumuza gelince. Seni buraya getirdiğimizde sana izleme cihazı yerleştirdik. Çok amatörsün.

-Son part-

Patron söze girdi:
-Senin gerçek baban benim.
- Nasıl... Olamaz, hayır.
-Beni utandırdın. Bu kadar kolay bir işi yapamadın. Hem de benim oğlumdun.
Annen seni doğururken ölünce seni bu aileye verdim. iyi bir adam ol diye. Sen gittin katil oldun.
-"Aşağılık herif! Sana inanmıyorum. " derken gerçek olmadığını söyleyen babamın gözlerine baktım. Gözlerinde korku ve pişmanlık vardı. Yoksa doğru mu söylüyordu.
-Sana son bir fırsat daha. Ya benim yanımda çalışırsın ya da ölürsün.
-Senin gibi katillik prensipliği olmayan, katillik sanatından anlamayan adamın yanında çalışacağıma ölürüm daha iyi.
-Öyle olsun.
Patron doktora baktı ve tamam anlamında kafasını salladı. Doktor belindeki silahı çıkardı önce annemin kafasına sonra babamın kafasına sıktı. Bana gelince durdu ve "üzgünüm evlat" dedi. Ve TAK!

devam takipteyiz panpa

Kolay olmasını mı beklerdın amcık.

Rezervıd okunur

Djshuwudhs

Panpalar sonu kötü oldu biliyorum. Çünkü;Ordu'ya gidiceğim internet sıkıntısı olur entry giremem diye kısa kesip bitirdim. Memleketten gelince yine böyle hikaye yazacağım. Sonu güzel bitecek ama. ;)

Devdıbını seri şekilde yaz kardeşim bekliyoruz hadi

Rezervasyon

Rez amk aja

REZZERS