bir gün yine okulda dersten çıkıp sigara içme seansı yapıyordum. liseliler çok iyi bilir bu derdi içsen olmaz. girmiştim kabine vermistim körüğün gözüne.tam dibine doğru yaklasmistim ki tuvaletin kapısı açıldı kabin kapısına kıracak gibi vurulmaya başlandı.aha dedim oturduk hasmetliye. hoca olduğunu anladım da ayak yapmak gerekiyodu."tuvaletimi yapıyorum lan yavaş " "tamam yap da çık bakalım " dedi. müdür yardımcısıydı. ganyotçunun çeşmede oyalanması gibi oyalanmaya başlamıştım ama gitmiyordu lavuk bi de ara ara tıklayıp "hadi lan" diyordu. ölüme giden asker gibiydim artık kaçar yolu yoktu. çıktım en sonunda."bu duman ne lan duştan mı çıktın yoksa" dedi yapıştı kulağa zütürdü odasına savunma falan yazdırdı ama ne savunması savunacak pek bi şey yoktu "yarın velini getir" dedi. babam bilmiyodu sigara içtiğimi annem biliyodu ama onun da diline hiç düştük mu öldük demekti bi yol vardı mantıkla alakası yoktu ama tek yolumdu deryaya söyledim kuzenim olarak okula gelip kurtardı beni büyük dertten muallak yardımcı bi daha olursa ceza alır falan ayakları yapmış işte bildiğiniz gibi. artık sahte bile olsa aile gibiydik onunla tek farkla kuzenim olarak değil

derya iyice rahatlamıştı artık ağzından çıkacak laflara bakıyodum
-iyi misin
---iyiyim sıkıntı yok hafif başım dönüyo sadece, dedi.dedi demesine ama ayağa kalkınca pek de iyi olmadığını gördüm. sallanıyordu hafiften.gel deyip kolumu açtım. gelip sarıldı. sarhoş olamazdı bunlar illa ki içindeki hislerdi. nefesini hissediyordum.ne kadar katakulli yapmış da olsam o his güzeldi.
---yarın da buluşacak mıyız
-neden ki(ağzından laf alma çabaları)
---e ben seni eve gitmeden özlemeye başlıyorum, dedi.lan kuş olsam kuşlardan daha iyi uçardım o an.ama numaraya devam etmeliydim bundan dahası lazımdı.
-niye öyle oluyor acaba
---galiba seviyorum ben seni
-ben seni galiba değil harbiden seviyorum be,deyip sımsıkı sarıldım. biliyorum yaptığım yavşaklıktı ama mübahtı be beyler

aradım ilhan abiyi
-ilhan abi
-+- sen kimsin lan
-benim abi burak
-+-oo burak numaranı kaydetmeyi unutmuşum aslanım napıyosun nasılsın
-iyidir be abi seni sormalı
-+-eyvallah aslanım
-abi sana işim düştü bir ricada bulunabilir miyim
-+-o ne demek lan pekekent söylüyosan söyle
-abi sen bana kız meselesi hakkında bir şeyler demiştin. benim para bitiyor abi kızın karşısında donumla kalmak istemiyorum senin pub geldi aklımda yardım edersin şu güzel kardeşine dedim
-+-bizde söz senettir ne dediysek o.gitmeden önce beni ara ben söylerim içeriye senden para almamalarını istediğin gibi ye iç bahşiş bile vermeden çık
-eyvallah abi çok sağ ol
-+-ne demek koçum hadi eyvallah

rez anlat aslanım ben mahir dükkana bi ugra sözlüge ispiyonlamak neymiş gösterim sana yıkıcam lanb bu inciyi

iki hafta güzel bir tatil yaptıktan sonra istanbula tekrar döndük.iki hafta içerisinde deryaya hiç yazmıştım ve harbiden de özlediğimi hissediyordum ve ayıp da etmiştim galiba
-derya
---2 hafta oldu
-yeni kitapları düşünüyordum hangilerini alsan diye(pişkinlik gibi duruyor ama tatlı durmak için yazmıştım başka türlü kurtulamazdım)
---2 hafta boyunca 1 ker çıktım evden o da kızlarla görüşmek için çok sıkıldım
-benim tatil de deniz ev arası geçti(yalan tabi ki ortamı kurmuş her gece sahilde içiyodum)
---özledim de ayrıca
-ben de çok özledim müsaitsen bugün buluşuruz
---müsaitim 3 gibi cafenin orada olurum

bildiğiniz kapanmıştı derya defteri. başka kız dese dersin atıp tutuyor peşinden koşmanı istiyor.ama derya deyince harbiden öyleyse bile insanın gözü korkuyor. babasını tanıyordum sonuçta babasına söylese ölüm kataloğu getirir ölümlerden ölüm beğenirdim(gülmeyin aq komik değil).depresyona girmiştim.1 haftadır evden sadece sigara almak için dışarı çıkıyordum.”böyle saçma bitemezdi ya” diyordum kendi kendime. orda anladım binanı sağlam temeller üzerine kurulması gerektiğini. yalanlarla bu noktaya gelmiştim pişman mıydım asla bi daha olsa bi daha yapardım ama hepiniz bilirsiniz sevgiliden ayrılıncaki ruh halini. okula,dershaneye daha fazla gitmemezlik yapamazdım. gidiyordum da sadece bedenim orada oluyordu. dalıp gidiyor bazen gözlerim doluyordu.
ayrılmamızın üzerinden 3 hafta geçmişti ki bir telefon geldi. ilhan abiydi.lan şok oldum. niye arıyordu acaba söylemiş miydi derya babasına harbiden züte mi gelmiştik. açmadan bilemezdim tabi. açtım telefonu

durmamın sebebi acilin önündeki arabaydı. ilhan abinin arabasıydı. istemsiz geri doğru yürümeye başlamıştım. ilhan abi oradayken gidemezdim yanına.ne diyecektim ben sevgilisiyim ilhan abi rahat ol bi şey yapmadık mı. hazır hastanedeyken direk morga yollardı beni.ama bir yandan da aşık olduğum kız kaza geçirmişti. hastanenin dışında oturuyodum.1 paket sigara bitirmiştim o arada. içim içimi yiyordu. saate baktım 2 saattir bekliyodum. ilhan abi hala çıkmamıştı.e tabi çıkmaz işi gücü yok ki dümenci dümbüğün. canseli aramak geldi sonra aklıma baya da hızlı çalışıyormuş ya kafam
-nerdesin cansel
c:evdeyim burak sen nerdesin gittin mi hastaneye
-gittim de babası var burda giremiyorum içeriye
c:gir nolmuş arkadaşıyım dersin
-tamam bi şey yapmaya çalışırım.”irkidişiyim dirsin”dünyadaki tek zeki sendin aq canseli. kara kara düşünmeye başlamıştım. akşama kadar bekledim hava soğumaya zütümde tak donmaya başlamıştı ilhanın çıkacağı yok babamın arayıp “nerdesin pekekent” diyesi vardı. gitmek zorundaydım.

c:burak derya kaza geçirdi, dedi ve ağlamaya başladı. başımdan aşağı kaynar su dökülmüş gibi olmuştu. şok olmuş donmuş kalmıştım. beni o halde gören sınıfın erkekleri koştu hemen yanıma noldu noldu diye soruyorlardı ama sanki su altında gibiydim sesler gelir ama net gelmez ya suyun altında. semihin itmesiyle kendime gelmiştim.
-noldu,ne zaman oldu, nasıl oldu, nerdesiniz
c:üniversite çıkışı… yan yoldan gelen arabayı görmemiş… yola girmiş sonra yandan araba… daha hızlı hıçkırarak ağlamaya başlamıştı
-nerdesiniz? tamam hemen geliyorum, dedim.hemen çıktım müdür yardımcısının yanına. kuzenim olarak tanıyodu zaten. acil gitmem lazım dedim izin vermese girişirdim herhalde ama izin verdi sağ olsun. hemen atladım taksiye.lan takside bir ağlama tuttu. beyler dersiniz küçücük çocuğum durduramıyordum kendimi. hastaneye gelince hemen acile doğru koşmaya başladım.tam acil kapısından girecekken bir anda durdum.

şok olmuştum ağzım açık telefon kulağımda 5 dakika donakalmıştım. canseli aradım sonra.
“aradığınız numara kullanılmamaktadır”
lan felç olmuştum galiba baya bir hareket edemedim. hemen koşup üniversite kampüsüne gittim. akşama kadar bekledim. dersten çıkması gereken saat geçmişti ama yoktu piyasada. tonla insan vardı nasıl bulacaktım muallaktı ama beklemek zorundaydım. başka çarem kalmamıştı.1 gün bekledim,2 gün bekledim yine yok ortalıkta. artık ümitlerim iyiden iyiye tükenmiş ağzıma yemek sürmüyor annemin zar zor ağzıma tıkmalarıyla ayakta duruyordum.3.gün gördüm canseli ama gitmedim yanına illa ki derya da gelecekti yanına 5 dakika sonra derya da geldi. koştum o tarafa doğru.”derya” diye bağırdım beni görür görmez arkasını dönüp yürümeye başladı. önümde turnikeler ve güvenlik engeli vardı. metroda az yaptığımız iş değildi koşma temposuyla atladım turnikeden arkamdan güvenlikler fırladı. deryaya yetiştim nefes nefese
-konuşmamız lazım
---ne konuşucaz be gerizekalı, deyip okkalı bir tokat vurdu. babasının kızıydı belliydi.
-gelemezdim, anla beni,bir kere olsun dinle, derken güvenlikler koluma girmiş torba tulumba zütürüyorlardı.
--- bir daha karşıma çıkma. çıkarsan senin için çok kötü şeyler olur.

Pis işler ve yıkamaci ironiye bak hiammina

yoldayken canseli aradım
-cansel,ben giremedim hastaneye
c:niye arkadaşıyım demedin(hala aynı tel)
-olmadı işte bilmiyorum yapamadım.sen çıkarken durumu nasıldı
c:çok fazla bi şeyi yok birkaç çizik ezilme falan tedbir amaçlı tutuyorlarmış.
-tamam sağ ol.kız çok güzel şeyler söylemişti ama yanına gidip kendim görememiştim sonuçta. tüm gece uyumamıştım aklımı hastanenin önünde bırakmıştım tüm gece uyumamıştım sabah anneme rahatsızım demiş okula gitmemiştim. telefonun başında bekliyodum ayrıca çok da çaresizdim.en sonu canseli aradım.
-nerdesin
c:kafeteryadayım
-derya nasıl daha iyi mi
c:daha iyi. gelecek misin sen babası 10-15 dakika önce çıktı işe gidicem 1 saat olmadan gelirim dedi
-tamam hemen geliyorum

apar topar taksi çağırmış eşofmanlarla atlamıştım taksiye. inince hastaneye doğru koşmaya başladım. deja vu olmuştu resmen. yine araba kapının önündeydi. çok sinirlenmiştim. arasam bağırır çağırırdım mesaj attım
-hani babası gitmişti
c:gitmişti şimdi geldi
-1saat diyordun senin hesaba göre 20 dakika daha olması lazımdı
c:öff ne bileyim.sen gel arkadaşım olarak tanıtırım ben sıkıntı yok
-eyvallah cansel çok yardımın dokundu. charmander gibi olmuştum. ateşim sönmüş yanmıyor kendime gelemiyordum.bi şekilde görmem lazımdı ama ilhan akbaba gibi çökmüş saniye ayrılmıyordu. ertesi gün deryayı çıkardılar hastaneden. arıyordum açmıyordu. canseli arıyordum “sana çok kızgın biraz kendi haline bırak” diyordu.ah be derya bir bilseydin halimi.2 gün boyu arıyordum mesaj atıyordum tek bir yanıt sinyal yeşil ışık bile göremiyordum cansel desen aramıza girmek istemiyordu.2.gün sonunda tek mesaj attı “meğer sadece iyi günde yanımdaymışsın. artık hiç yanımda olma” mesajı okur okumaz aradım telefonu kapalıydı. yıkılmıştım,sigaraları içmiyor yiyordum.ara ara ağlama nöbetleri tutuyordu. sabaha kadar balkonda donmuştum ama tek saniye gözüme uyku girmemişti ne zaman arasam kapalıydı. babamın işe gideceği saate yakın odama geçtim. yatağa yatar yatmaz uyumuşum annem de rahatsız sanıp kaldırmamış. öğle saati kalkınca ilk işim deryayı aramak oldu.
“aradığınız numara kullanılmamaktadır”

-+-naber burak
-iyidir abi seni sormalı
-+-eyvallah. hazır mısın?
-neye?
-+-(blowjoba)ödesmeye
-neyin odesmesi abi
-+-pubdakilerin
-e abi sen kendin demedin mi elin cebine gitmeden çık diye
-+-dedim diye yapacaksın diye bi şey yoktu aslanım madem yaptın ödesicez, dedi.yavşağa bak bi de iyi adam ayakları yapıyordu çok pis tongaya düşmüştüm nasıl da aklıma gelmemişti
-nasıl olacak abi o
-+-yarın saat 5te burda ol
-tamamdır abi.
bi bataklık vardı bu işte ama kaçarım da yoktu köşeye sıkıştırmıştı. ertesi gün oldu okuldan çıkıp 4.30 gibi gittim oto yıkamanın önüne. çevrede takılayım derken içerden ilhan çıktı. pekekent 10 yıllık görüşmediği dostunu karşılar gibi karşıladı tabi elindeydim mutluydu.

Buluştuk kırmızı arabasıtla geldi kitapçıya gitmek için bindim arabaya. Gidiyoruz 10 dakika geçti 20 dakika geçti. Sonra geldik dedi indik arabadan. Otel gibi bi yerin önündeydik girdik içeri hoşgeldiniz dediler odaya doğru gidiyoruz. Sonra girdik odaya baktım ilhan abi burda. Girdim içeri kız gitti. Arkadan Mahir abi geldi soydular beni domaltıp evire çevire gibtiler. iştende kovuldum zütüm hala ağrıyo

muhabbet sohbet karşılıklı sigara derken "içeri geçelim" dedi. geçtik patronun odasına. masanın cekmecelerinden birini anahtarıyla açtı. içinden bir çanta çıkardı. dikdortgen şeklinde bir cantaydı ilkokullarda kullandığımız resim çantasını andıran görüntüsü olan bi çantaydı. çantayı bana uzattı.
-+-canta zaten şifreli ama hiçbir sekilde açmaya çalışma çantayı (bu açacağım anldıbına geliyordu)senin için çok kötü şeyler olabilir o zaman, dedi.sonra cebinden bi adres çıkardı bana verdi. buraya saat 7 de ulaştırıp ver çantayı.
çantanın içinde ya para yoksa,ya varsa benzeri konuşmalar dönüyordu kafamda
açmaya çalışsam en fazla ne olurdu ki şu anda şifre kısmındaki rakamlari ezberleyip denedikten sonra tekrar o hale getirsem kim anlardı. otobüse bindim gitmek için. çanta kimsenin dikkatini çekmiyordu. galiba okul çantam da olduğundan ötürü okulla ilgili sanıyorlardı. yol boyu nasıl açarım diye düşündüm. otobüsten inince en tenha olabilecek yerleri gözümden geçirdim. o sıra gözüme cami çarptı hemen şimşekler çaktı kafada. koştum cami tuvaletine.

olan olaylardan sonra gözüm çok pis korkmuştu. ilhandan kurtulmam gerekiyordu yoksa ilerde başıma çok büyük dertler alabilirdi. gerçi ödeştik dedi ama güvenmiyordim kim güvenebilir ki.bu dertten sıyrılmak için numaramı değiştirdim. değiştirdikten sonra ilhandan da deryadan da hiçbir iz,mesaj gelmedi. demek ki harbiden ödeşmiştik. semihten oto yıkamaya gitmesini istedim ne olduğunu bilmek istiyordum.
+gitmem ben oraya hatırlamıyor musun nasıl kovduklarını
-kardeşim hayat memat meselesi be
+anlat da ona göre gideyim bari anasını satayım
-boş ver olayı alt tarafı gidip lafın arasında ilhanı soracaksın
yarım saat yalvardım. pekekentte sanki keçi inadı vardı. en sonu
+gibecem zütünü gidicem tamam adamlar yine tokatlarsa çok pis dayağımı yersin
-gibin sağ olsun

giberler oglum hepimizi giberler otoyikamacilarin hepsi bela

Bahisleri açıyorum beyler.
1.50 Bizimki deryayı giber.
2.10 ilhan kızına yavşadığını öğrenince bizimkini 3 zenci ile birlikte giber.
3.25 Derya travesti çıkar 45 cmlik kobrayı çıkarıp bizimkini çatır çutur giber.

cami tuvaletine altıma iseyecekmis gibi kosa kosa sallana sallana girdim böylece kimse ne lan bu çanta demezdi. koştum hemen girdim kabine. olabilecek en kolay şifrelerden başladım. 1234... olmadı.0000... olmadı. doğum tarihini girecektim de bilmiyordum ilhan abinin doğum tarihini.ne olabilirdi acaba. hemen film hafızalarımı yokladim. çantanın altına kenarlarına baktım bi iz bulabilirim umuduyla ama hiçbir belirti yoktu. daha farklı ummuştum. nasıl bi takun içinde olduğumu öğrenememiştim.tam kabinden çıkacaktım ki son bi kere daha denemek geldi.5555... açıldı. elim ayağıma dolanmıştı. çok heyecanlanmıştım. çantayı açtım "dıbına koyiiiim" diye bağırdım. tuvalette dayılar öksürükle uyarı yapıyorlardı ama benim gördüğümü görseydi onlar da pörsümüş gibleri bile şaha kalkardı.

Nuri Bilge Ceylan dinleyiciye bırak demişti beyler