Sefil evine vardı kapıyı açtı odaya girince karşısında kanepede oturmuş eski bir arkadaşını gördü oraya nasıl geldi eve ne şekilde girdi hiç sorgulamadan hoşgeldin dedi elini sıktı arkadaşı "ne zamandır görüşmüyoruz be sefil bizi unuttun gittin" sefil tam buraya nasıl geldin diyecekti ki arkdaşı sözünü kesti " zor durumda olduğuna dair duyumlar aldım seni merak edip yanına geldim fakat yoktun kapı kilitli değildi bende içeri girip oturdum öyle ya sonuçta eski dostunuz yadırgamazsın" sefil "sorun değil dostum seni gördüğüme sevindim son zamanlarda bazı olaylar yaşadım fakat şu an iyiyim bilirsin gönül işleri filan" arkadaşı: "anladım dostum bunları konuşuruz ama biraz demlenelim" yanında getirdiği biradan sefile uzattı beraber içmeye başladılar muhabbet koyulaştı iş güç para pul derken konu fakirliğe sefilliğe geldi arkadaşı dediki "bak dostum ikimizde fakiriz paramız pulumuz yok yaptığımız işler iyi para kazandırmıyor böyle gidersek bizden bir halt olmaz bu işe bir çare bulmalıyız" sefil tam "kapitalizm sömürü sistemi.." diyerek lafa başlayacaktı ki arkadaşı lafını kesti "bırak olum şu komunist ayaklarını devrim yapacak herkesi kurtaracak durumumuz yok kendimizi kurtarsak yeter" sefil başını salladı "ama ne yapacaz?"

Sefil yaşlı kadının ne diyeceğini tahmin etmeye çalışıyordu ki yaşlı kadın söze başladı " bir zamanlar bu topraklardan o da gelip geçerdi şu kaldırımı ayaklarıyla yıllarca dövdü fakat benim için hiçbir anlam ifade etmiyor artık sana tavsiyem o kızı hâlâ seviyorsan ve bekliyorsan kendine yazık edersin gönlünde yasını tuttuğun acıdan hiçkimsenin haberi yok" sefil bunları duyunca sinirlendi yaşlı kadını ters ters süzdü elindeki bardağı kaldırıma savurdu yaşlı kadına arkasını döndü ve karanlık kaldırımda aksayarak gözden kayboldu...

Yaşlı kadın sefile elini uzatmasını istedi sefil önce ne yapacaksın diyecekti ki kadının bakışları onu bunu söylemekten alıkoydu sefil elini yavaşça uzattı yaşlı kadın sefilin elini avcunun içine aldı ve sefilin elindeki çizgilere uzun uzun bakmaya başladı bazen gözlerini kısıyor bazen açıyor bazen sefilin yüzüne bakıyor derin manalarda kaybolmuş bir görüntü çiziyordu bi 5 dakika sefilin elini inceledi ve bıraktı bir sigara yaktı uzaklara daldı

Sefil birgün yolda ilerlerken yol kenarında yaşlı bir kadın görmüştü kadın son derece ihtiyar üstü başı pespaye sanki o sokak köşesinde eski ve nostaljik bir portre gibi duruyor bir elinde bira bir elinde sigara ufak ufak demleniyor sağa sola bakıyor etrafta kederli ve gizemli bir hava bırakıyordu sefil kadını görünce içinde farklı bir duygu hissetti ve yanına yaklaştı hiçbir söz etmeden kaldırımda kullanılmış boş bir bardak buldu onu aldı ve yaşlı kadına uzatarak "doldur koca karı beraber içelim eğer ikram edersen" dedi kadın sefili biraz süzdü dudağını büktü sefilin elindeki bardağa baktı ve birasından sefilin bardağına biraz döktü sefil bir yudum aldı uzaklara bakarak sigarasını tüttürerek.. "Bak kocakarı bir zamanlar bu kaldırımdan bu yoldan o da geçmişti ayaklarıyla bu yolları yıllarca dövdü belki hala geçiyor ama artık benim için hiçbir anlamı yok. Sanada tavsiye ederim ki o adamı hâlâ seviyor ve bekliyorsan kendine yazık edersin gönlünde yasını tuttuğun acıdan hiçkimsenin haberi yok" yaşlı kadın bu sözleri duyunca gözleri açıldı sefile gözünü dikti ve "haddini bil sen benim acıma kederime karışamazsın yaşadığım duyguları da bilemezsin" yaşlı kadın sefilin cümlelerini duyunca sinirlenmişti önce kalkıp gitmek uzaklaşmak istemişti fakat bir güç onu engelliyordu sefilin yüzüne baktı onda farklı şeyler gördü aslında sinirliydi fakat birazda acıyordu ona ve dediki " istersen bu kız hakkında sana bir şeyler söyleyebilirim unuttuğunu ve senin için bir anlam ifade etmediğini söylüyorsun fakat gözlerin aynı şeyi söylemiyor unutma gözler yalan söylemez" sefil başını salladı merakla " onu tanıyor musun ki ne söyleyeceksin? "

Kim okuyo bunlari 😅 .

galiba final oldu ama yine de ayraç kodum gelince şukula ya da çügüle haberim olsun