Hikaye başımdan geçen olayın etkilemesiyle yazmaktayım.

4 gün önce Çankırı da Ilgazın yakınlarında köydeydim.
Orada kış erken geliyordu. istanbul da daha yeni yağmaya başlayan kar Çankırı da çoktan yapmıştı.
Hava -4 dereceyi gösteriyordu sabah. Geçen günlere göre biraz daha sıcaktı diyebilirim. Bu sabah farklıydı. Köy sessiz ve insansız gibi duruyordu. içimden kar yağdığı içindir heralde diye geçirmiştim.

Babaannemin kahvaltıya çağırıyordu. Tereyağşı yumurta yapmış yanına sıcak bazlama (başka kültürlerde tepsi ekmeği yada fırın ekmeği diye geçebilir) ve yazın yetiştirdiği bahçe domatesi ve biberleriyle sofrayı donatmışyı. Çok iyi gibi gözükmeyebilir ama o kahvaltı benim için çok güzeldi. istanbulda böyle yumurta bulamazdım. Heleki kıtır kıtır olan ince narin biberleri..

Dedem içerden geldi ve sofraya oturduk. Güzel sohbetle sabah kahvaltısı yaparken dedeme neden bu sabah köyün bu kadar sakin olduğunu sordum. Oda kar dandır evladım deyip geçiştirdi. Ama içime kurt düştü. Dün gece bilmediğim bir sebepten dolayı saat 2-3 sularında eve gelmişti. Korkuyor gibi görünüyordu. Ama soramadım.

Gece dedem gelmeden bi 45 dakika kadar önce anlamsız bir ses olmuştu. Tiz bir ses ama ne olduğu belli değildi. içimi ürperti almıştı çünkü kaynağı belirsiz ve ıssız bir köyde ne sesiydi ki bu?

Üzerimi iyice kalın giyerek dışarı çıktım. Köyden hasan ve mahmutu çağırmak için evlerine doğru karın içinde yürümeye başladım.

Hasan ve Mahmut benimle aynı yaştalar ama doğma büyüme köydeler. Benden çok şey bilirler köy ve çevresi hakkında.

Hasanların evinin bahçe kapısına vardığımda köpeklerinin yerinde olmadığını ve zincirinin kopuk olduğunu gördüm. Önce içimi inanılmaz bir korku aldı. Ya zinciri koşarım etrafta serbestse? Hemen hasanların evine koştum ve kapı tokmağına hızlıca vurmaya başladım.

Hasan kapıyı büyük telaşla açtı ve noldu olum diye korkarak bağırdı. Lan olum sizin köpek yok zinciride kırık noldu bu köpeğe dedim, dalga mı geçiyorsun deyip kulübeye baktı ve babasına seslendi.

- baba köpek yok zincirleri de kırılmış köpeği çalmışlar yada köpek kaçmış dedi.

Babası koşarak geldi ve baktı biraz zinciri falan kurcaladı ve olum bunu köpek kıramaz demeye falan başladı.

Neyse biz hasanla evden ayrıldık ve mahmutun eve yöneldik. Hasana dün geceki sesi sordum ve o da ne olduğunu anlayamamış. O saatte köpekleri kocabaş ummarsızca havlıyor ve huysuzlanıyormuş.

Mahmut camda bizi bekliyordu o arada da küçük kardeşi ile de vakit geçiriyordu. Bizi görünce beyler hemen iniyorum diyerek bi çırpı aşağı indi. Ve olayı mahmutu da anlattık. Ondada gariplikler vardı. Babasını geç geldiğini geceki sesi duyarak uyandığını söyledi. Üçümüz de birbirimize anlamsızca bakarak gece neler olduğunu soruyorduk.

ilerlerken karda ufak kan lekeleri gördük ve sanırım sansar fare tavuk falan yemiştir diye düşündük. Köyün çıkışına doğru yürürken sol tarafta küçük et parçalarının ve yerde çeşitli simgeler çizili kağıtlar bulduk. Çok ürpermiştik. Parça etkilerin yanına vardığımızda çok pis bir koku vardı. Hava buz gibi ve her yer kar. Et bozulmuş olamazdı. Bu koku bu koku et parçalarından geliyor olamazdı. Göreceklerimiz başlayacakların habercisi olduğunu bilmiyorduk..

Kenardan köşeden uzuncana sopalar bulup karıştırmaya başladık et parçalarını. Karın altında deştikçe daha kötü şeyler çıkmaya başlamıştı. ilk olarak karşımıza kanlı kemikli ete bağlı bir kağıt parçası çıktı. Kağıdın üzerinde daire içinde bir varlığı andıran resimler, ayrıca kenarlarında simgeler bulunuyordu.

içini açıp daha dikkatli bakmak geçti içimizden ama çalıların arkasından bir çatırdı geldi. Bu kertenkele yada kuşun çatırtısı değil hırlama hışırtı hırıltı gibi bir sesti. Önce korktuk ve nerden geldiğini öğrenmek için çalının arkasına doğru baktık. Kanımız donmuştu. Gördüklerimiz bizi yere sabitlemiş ağzımızdan tek kelime bile çıkmıyordu. Bir kaç dakika kadar sonra hasan sessizliği bozarak noluyor lan ananı gibim noluyorr diye bağırmaya başladık. Kendine geçmişti ve ayakları üzerine çöküp ellerini kafasına vurarak bağırmaya başladı. Biz. Mahmutla bir kaç saniye birbirimize baktıktan sonra korku ve telaşla hasan sakinleştirmeye çalışıyorduk.

Dostlar hızlı yazamıyorum ders çalışıyorum uzun süre yazmaya çalışırsam aklıma gelenler benim uzaklara dalıp olanları tekrar göz önüne gelmesine neden oluyor. Saat 12 gibi hızlı yazarım. 12 ye kadar normal defterine parça parça yazıp yayınlarım değerli arkadaşlar.

Hasan ve Mahmut yere bakarak konuşmaya başladı. Mahmutun babasının son yaptıkları çok garipti. Sessiz olun hiçbir şey demeyin demesi. Dün olanlar aklımdan gitmiyordu, Hasan'ın o elleri açmaya çalışması

Köyün yakınlarında mescit gibi ama kullanılmayan metruk bir bina vardı. Mahmutun babası sürekli oraya gider gelirdi. inşaat malzemesi falan depoladığını söylüyordu biz de çok üzerinde durmuyorduk. Ara sıra mahmutun annesi bize babasının nereye gittiğini sorardı gördünüz mü falan derdi. Bazen geceleri telefonla annemi arardı kocam gelmedi gibisinden.

O metruk bina olayını Hasan ve Mahmut'a anlattım. Ne olursa olsun olayın altından ne çıkacağını bulmayı kafaya koymuştuk yoksa delirecektik. Metruk binaya gittik. Tek katlı bir yer. Binanın girişinde mermer bir eşik vardı oraya Hasan basınca ayağı kaydı düştü, biz çok tırstık. Bir baktık içeride Mahmutun babası kendini zebaniye gibtiriyor. Zebani ara sıra gibini mahmutun babasının zütünden çıkarıp sıvazlayıp geri sokuyordu. Bir yandan da zütünü okşuyordu. Bu eşsiz manzara eşliğinde Mahmut babasının gibilmesini izlerken bir sigara yaktı. Sigarasını bitirince o da katıldı. Sonra Hasan'la biz de katıldık beşli oldu.

En son zebani Mahmutun babasından çok memnun kaldığını sürekli bunu yapalım dedi, tekrar buluşmak üzere sözleştik

Hikayeyi sanırım 3-5 kişi takip ediyor eğer öyleyse direk özet geçeyim uzatmadan ve çok iyi yerleri yazmadan sonunu bilin.

Takip edenler şuku atsın göreyim pandalar kaç kişiyiz. +10 falansak yazmaya devam edem uzunca..

Okuyan belli etsin de beyler ona göre devam edeyim.

Köpek sesi gördüklerimizi aklımıza getirmişti. Birimize korkulu gözlerle bakıyorduk. Arkamızı bir hışımla köpeğin havladığı yöne doğru döndük. Hilmi emmilerin serbest bıraktıkları av köpeğiydi. Saçma bir şekilde uzaktan baktığımız köpek köyün en eski evinin duvarına doğru havlıyordu.

Hasanın kollarından yavaşça kaldırıp köpeğe doğru yürümeye başladık. Yakınlaştıkça duvarda yazı ve simgelerin olduğu gözümüze ilişiyordu. Köpeğin dibine kadar geldiğimiz de köpek inleyerek kaçmaya başladı. Sanki göremediğimiz bişey kuyruğuna basmışta o acıyla kaçıyordu.

Eski evin duvarında ki yazı ve simgeler daha önce yoktu, olamazdı. Daha önce hiç görmemiştik! Simgeler kemiğe sarılmış kanlı kağıttaki simgeler ile aynıydı yada birçoğu aynıydı. Biz çıldıracak kadar korktuğumuzda arkadan mahmutun babası seslendi.

- hoop gençler napıyorsunuz?

Biz mi irkildik sonra hasan abi çabuk gel deyip duvarı gösterdi ve bağırarak gördüklerimizi anlatmaya başladı. Hasan anlatmaya başlarken mahmutun babası koştu ve hasanın ağzını eliyle sıkıca kapadı.

Gördüklerimiz bizimde ağlamamıza sebep olacak kadar kötü bir görüntüydü. Ama hasanın dikkatimizi dağıtması bize engel oldu.

Hasan yerde kendini görüklerine karşı soyutlamaya çalışırken bizde onu sakinleştirmeye ve ağlamasını kesmeye çalışıyorduk. Tuttuk kollarınından hasanın ve köyün ortasında bulunan caminin yanındaki çeşmeye karın içinde bata çıka bata çıka zütürdük.

Sürekli hızlı akan çeşme buz tutmaz (bilen bilir) hasanın yüzüne soğuk su şokunu yenmesine yardımcı olduk. Biraz sonra çeşmenin yanında bulunan cami bahçesindeki üzeri kapalı çardağa geçtik ve biraz sessizlikten sonra ben dün akşamki sesin, hasanların köpeğin, dedemin ve mahmutun babasının olayla bir bağ olup olmadığını öğrenmek için konuyu başlattım.

Gördüğümüz iğrenç ve korkunç görüntü bize cümle kurmamız da bile engel oluyordu. Üçümüz de çok korkmuş vaziyette olanları tartışıyor ve bir rastlantı üzerinde duruyorduk.

Takii arkamızdan köpeğin duvara doğru havlamasına kadar..

Köy yoluna girdiğimiz de etrafta hayvan parçalarını gördük. Bu kanımızı dondurmuştu daha köye varmamıştık bile! Kimi köpeklerin kafaları kesilmiş, kedilerin bağırsakları çıkarılıp ağaçlara asılmıştı.

Büyük ağaçlar altında çemberler çizilip etrafında kandan çizilmiş şekiller vardı. Kanımız donmuştu.
Ahmet ağlamaya başlamış ve kekelemeye bize birşeyler anlatmaya çalışıyordu. Fakat dili tutulmuş ve ebbebebebebe gibi şeyler söylüyordu anlamıyorduk ama camdan dışarısını ağaçların altını gösteriyordu.

Kuran'ı sesli okuyan mert hocaydı ve etrafı gördükçe sesini artırıyor hatta bağırıyordu.

Köye girdik! Gördüklerimiz ve daha görecekelerimiz olayın ne kadar büyük olduğunu gösteriyordu.

Köyün meydanın da tarif edilemez bir kan kokusu!

Beyler cumadan sonra seri devam edicem kendinizi belli edin yorum atın amk az motivasyon verin de hızlı yazayım.

Mahmut ve bende korkudan ağlayacak duruma gelmiştik. Mahmutun babası yavaştan anlatmaya başlamıştı. Dün geceki sesden başladı öncelikle..

- Bakın gençler dün gece duyduğunuz sesi herkesin bilmemesi gerekiyor! Dışarda sessiz olun ve kimseyle konuşmayın! Diyerek başladı kan donduran olayları anlatmaya..

- Dün gece 5 kişiydik ve köyü korumak için kötü şeyler yapmak zorunda kaldık. Buna mecburduk! Eğer yapmazsak sizleri kaybedebilir hatta ölümünüzü bile görebilirdik! Hilmi, ben, Mustafa abi (dedem), burhan ve çilli fatma kadın ile köyü kurtarmaya çalışıyorduk.

Çıt çıkmadan neler olduğunu öğrenmeye çalışan gözlerle hümmal abiyi dinlerken mahmut atladı ve sessizliği bozdu.

- Baba neden siz? Neyden korumaya çalışıyorsunuz, neden bizi de çağırmadınız ne oluyor bana! Neler oluyor köyümüzde! Ya sana bişey olsaydı ben ve annem ne yapardık ha ne yapardık! (ağlamaklı bir sesi vardı mahmutun, babasını kaybetme düşüncesi ağlayarak bağırmasına ve ardından babasının boynuna sarılmasına neden olmuştu.)

Hümmal abi devam etti konuşmasına

- Köyümüze cinler dadandı ve bizim bunu anlamamız uzun sürdüğünden köydeki bazı kişiler cinlendi. Her gece sırayla köylülerin ahırlarından hayvanlarını birer birer çalıp kan döküyor ve ayin yapıyorlardı. Bunu deden bile farkettik (adım ishak olsun ifşa olmayalım köye falan gelirsiniz aman.) ishak. Önce Hilmi emmiyi gözümüze kestirdik ve onun da cinlenip cinlenmediğini araştırmaya hatta izlemeye başladık. Hilmi emmi normal gözüküyordu ama yan evde oturan koca faruk kendini değiştirmişti. Yanımıza geldiğimde fitne fesat yapıp insanların aralarını bozmaya çalışıyor, kavga edip küfürler saydırıyordu. Çok pis kokuyor ve geceleri köyde gezerken görüyorduk. Deden ben ve Hilmi her gece köy meydanını izliyor ve cinlilerin kimler olduğunu anlamaya çalışıyorduk.

Simdi bu hikaye yazan panpalarimdaki ders calisiyorum hizli yazamiyorum. Uykum geldi. isim vardi. Gibi laf soyleyenlerin bi tur anasini gibeyim oncelikle be huur cocugu ders calisiyosan niye hikaye yaziyosun. Uykun varsa baslama word de yaz yarin part part at anasini avradini gibtiklerim sizi mi beklicez lan biz got oglanlari.

Size bir sözüm var beyler bitiricem dedim mi bitiririm! Ama bi müsade edim belki sizin işinizi gücünüz yoktur ama bazılarımızın boş vakti az oluyor işi çok oluyor. Bugün dershane falan yok bi bankaya gidicem gelicem o zaman full boşum. 7-8 part seri seri yardırıcam dinleyenler belli etsin yeter şuku atmayın şuku atınca bazılarının zütüne giriyor burda amfilerini açıyorlar yorum atın yeter.

Köy meydanına varmıştık, her yerde kanlı et parçaları ve bağırsaklar vardı. Çok korkuyorduk ve etrafta birkaç insan belirdi.

Ahmet bağırmaya başladı

- işte onlar! Köyümüzün katledenler cinler onlar!

Yavaş yavaş cin kabilesi kendini belli etmeye başlamıştı, etrafta gözler beliriyor ve hava soğumaya başlıyordu.

Samet hoca kuranıyla arabadan indi ve fetih suresini okumaya başladı sesli ve gürce!

Birden sağdan soldan çığlık sesleri yükselip bize taş atılmaya başladı, karanlığın içinden taşlar yağıyordu kafamıza!

Beyler okumayın primci bu huur evladı 2 gün oldu Lan bi hikâye bitmedi daha huur çocugu primci o.ç seni amk evladı

Aminakoyim akşama kadar dassagini kaşıyan adamlar entry tutanca holding patronu oluyorlar bi anda hepsinin işi çıkıyo. Yazmazsan yazma aq sukucu iguanasi

orda gördüğünüz korkunç sey neydi bi aciklamadin amk korkunclu kari mi gordun serkanı mi gordun nobrain mi yedin ne vardi orda amk

Ne yiyon kuzu mu çevirdiniz köy meydanında?

Anani betimleyarak ve akici bi sekilde gibtim.

Mutlumusun pirimci pic benide ananci yaptin.

Rezlere bakip sumigunu cekip evde cittikk atiodurr hahahahidjsjshs nasi bekliolar ooo suku geldi senin kanini bilirim ben kaninii

Hoca bu soruların cevabını köye gittiğinde vereceğini söyledi. Yanına birkaç parşömen ve ayet kitapları alıp arabaya gittik. Ardından gecenin kör karanlığında yola koyulduk. Gece ay'ı bulutlar kapattığından köyden inen yolda tek bir ışık bile yoktu.

Yol sessizdi.. Kimse tek kelime etmiyor ve olanları düşünüyordu.

Köye girmiştik. Etrafta bize bakan gözler vardı. Saat 3 ü gösteriyordu. Sizler uyuyordunuz ve hoca konuşmaya başladı yavaş yavaş köyün içinde ilerleyen arabanın içinde..

- Bakınız arkadaşlar şuan olanlar basit birşey değil. Belki yapacaklarımız bize zarar verebilir. Ama bundan kaçışımız yok! Olacakları çok önceden biliyordum ama hangi köyde olacağı mechuldu.

Hemen mustafa abi atladı...

- Hocam daha önce biliyordum derken neyi kastettiniz ?

- Çok önceden başka bir köyde tepelerde 2 dağ arasında kalan çayın yakınlarında bir köydü. Nüfusu 50 kişi kadardı ve herkez işinde gücünde devam ediyordu hayatına..

(arabayı köy evinin önüne çektik ve bizi tellerin arasından izleyen simsiyah vücutlarının sadece kırmızımsı gözlerini farkedeceğimiz kadarını belli eden cinliler den hızlı davranıp köy evinin içine girdik.)

Hoca nefessiz kalacakki hemen yakınında bulunan sedir oturup soluklandı, ardından sözüne kaldığı yerden devam etti.

- Bir gece kapının güm güm diye çalmasıyla hanım uyanmış ardından beni de uyandırdı. Töbe besmele çekerek gecenin bu saatinde kimin olduğunu öğrenmek için kapıyı açtığımızda karşımızda bir adam vardı. Hafif tombul ve beyaz sakallı biriydi. Hemen boynuma atılarak hocam lütfen yardım edin köydeki herkez katledildi diye bağırarak bayıldı!

Hikaye yeni başlıyor beyler rezleri alalım yemek yiyip geliyorum.