Kapıdan içeri adımımı attım ve bu sabahki yaşlı resepsiyoniste:

-Tanju burada mı?

-Terasta, ne vardı?

-Sabah çıkmıştım buradan, misafiriydim. Bir şey görüşmek istiyordum da.

-Aa evet. Green Bey’di değil mi?

-Evet, evet. Nerede Tanju?

-Terasta.

-Teşekkürler.

 

Ne terasmış dıbına koyim ya. Çıktık yukarı, çocuklar arkada ben önde. ilk kata çıkınca odayı gösterdim, kısık sesle bakın dedim burda koydum hatuna heheh. Lan dıbına koduğumun çocuğu, birazdan mevzu patlayabilir sen burada geyiğin peşindesin, arkadaşların da lakayt zaten, daha ne gevşetiyorsun ortamı? Garç, gurç çıktığım merdiven bitmiyor, her adımım birazdan olabilecek bir ihtimali canlandırıyordu zihnimde. içlerinden birinde Seda’ya terasta çakıyordum... Çıktık terasa. Genelde şezlongların yanında bulunan, beyaz ve kalitesiz bir plastik sehpa, yanına iliştirilmiş iki tane balkon sandalyesi, sehpanın üstünde kimisi devrilmiş, kimisi dik üç, dört adet tombul efes şişesi, içindeki sigaraların taşmaya başladığı bir kültablası ve sandalyelerin üstünde Seda ile Tanju. Güçlü görünmeye çalıştığım bir sesle:

-Evet abi, sorun ne?

-Hoşgeldin green efendi, bu ne? Diye sormuştu, kaybettiğim çakıyı gösterek.

-Çakı.

-Güzel, bu ne?

Hasgibtir, bir an elim ayağım boşaldı beyler, gözlerim açıldı amk. Dün gece yılışık yılışık marş söyleyen adam belinden silahı çıkarmış, masanın üstüne koymuştu.

-Sii... Silah abiğğ.

Arkadaşlarıma göz ucuyla bir baktım, dıbına koyduklarım şöyle bir adım geriye atmışlardı. “Baktık atar yapıyor, giberiz belasını.” cümlesini daha on dakika önce kuran Samet özellikle korkmuş:

-Green anlatsana oğlum... Abicim bak şu yanındaki kadın kahve vermiş buna. Kendisi de bilmiyordu ne aldığını, ne yaşadığını. Eren anlatsana oğlum. Eve gelişini anlat.

-Abi yakışıyor mu silah çekmek? Şuraya alışveriş yapalım diye gelmişiz karşılaştığımız şeye bak. Bu çocuk sabah geldi bana, kör olduğunu sanıyordu. Sence senin kağıtlarını çalmış olabilir mi?

-Siz şöyle ufaktan bi uzayın bakayım, alışveriş yok. Benim olayım green’le, gel kardeşim çek şurdan bi sandalye.

-Ne uzayacağız ya? dıbına kodumun yerinde o kadar yol gelicez, silah çektin diye gibtir olup gidecez öyle mi? Yok aga, uzamıyorum. Yanındaki huur ne anlattı, nasıl doldurdu seni bilmem ama bu çocuğun yaptığı bir yanlış yok. He sen konuşmak istiyorsan, koy silahı beline, adam gibi konuşun. Öyle Kadıköy’ün ortasında silah çekip de kim can alıyor lan? Ammmına koyarım ben böyle i...

Burak erenin ağzını kapamış, çekiştire çekiştire aşşağı indiriyordu. Buraya kadarmış dedim, bu gavatın elinden verecekmişiz canımızı. Dün güle oynaya muhabbet etmeye çalışan pişkin bir huur çocuğu, bu gün canımızla tehdit edecekmiş bizi. Vay dedim be dıbına koyim, bu kadar basitmiş he herşey? inin dedim beyler. Konuşup geliyorum ben...

Çektim terasın köşesinden sandalyeyi, oturdum karşısına. Bak dedim abi, “Sabah uyandım... ” Gülmeye başladı daha “Odadan çıktım.” demeden. Ama nasıl gülüyor, dünkü liseli benzetmesinin birebir aynısı. Oğlum dedi... “Kızma ama, şaka yaptık sana. Herşeyi anlattı Seda, hemde herşeyi. Delikanlı adammışsın bak, gelmez demiştim ben.” Silahı eline aldı, “Kurusıkı oğlum bu.” dedi gülmeye devam ederek. Lan kan beynime sıçradı amk, gözüm döndü resmen. huur çocuğu, ben ölüm riskini kabullenmiş, burda hayatımın en büyük gururunu, çıkışını yapıyorum, sen bana burda şaka yaptık heöhehöeo ayağı çekiyorsun. Lisede bile fazla kavga etmemiş ben, bunun çeneye bir yazıldım. Püüüüfffff... Sandalyeyle birlikte takla attı geriye doğru. “huur çocuğu, böyle şaka mı olur? Hayır dün gece nasıl bir samimiyetimiz oldu da geldin bana böyle şaka yapıyorsun?” dedim. Lan alamadım hırsımı, bir tane de sehpaya tekme attım amk. Düştü paramparça oldu bira şişeleri. Seda tuttu kolumdan, döndüm gözünün içine baktım. Kahroldum dıbına koyim. Bu sabah pantolonumun düğmesini iliklerken şahit olduğum bakıştı bu, tamamen aynısı. Mazlum, mahçup ve kırgın... Bakakalmışım öyle. Tanju kalkıp omzuma attı kolunu. “Bu akşam rakı içicez gels... ” Bir tane daha koydum dıbına kodumun muallaksine, çıktım üstüne başladım yumruklamaya. Seda geldi sarıldı arkamdan falan, döndüm dıbına koyim bir tanede ona yazdım. Kalktım Tanju’nun üstünden aşşağı iniyordum ki, Burak geldi arkasında bizim çocuklar, “Oğlum şangır şungur sesler geldi iyi misin?” burdum tekmeyi, yuvarlandılar hep beraber aşşağı doğru. Girdim benim sabahki odaya kazağımı almaya. Amk bi baktım bir adam var donla oturuyor kış günü. Lan dedim huur çocuğu sen misin donla oturan, bunu da yamulttum. Kazak falan yoktu zaten odada, ne yaptılarsa dıbına koyim kusmuklu kazağı... Aşşağıya inmiştim artık, arkamdan Eren’in sesi geliyor, merdivenden inmekte olduğu belli oluyordu. “Green kanala ne oldu lan?” Çıktım merdivenden bunun gibe sağlam bi yumruk indirdim kıvrana kıvrana düştü üstüme huur çocuğu, attım üstümden zemine doğru. Çığlık çığlığa bağıran yaşlı resepsiyonistin üstüne de o kocaman masayı yıktım, taksiye binmek üzere yola koyuldum. Para mara yok, gibtir et onuda linç edecektim amk. Büfeciye girdim, abi dedim sert bi kahve. “Nasıl sert?” Diye sordu. iki tane de ona yazdım. Aaa bitmiyolardı dıbına koyim. Taksiye bindim bir baktım aynı adam. “Ooo dedi kardeşim kendine gelmişin” indim taksiden, açtım bunun kapıyı, fırlattım bunu dışarı bastım gittim dıbına koyim. Yolda iki tane zenci gördüm, aldım bunları geçtim eve. Açtım zütü, gibin lan dedim dıbına koyim. Sabaha kadar gibin.

O gün bu gündür gibiliyorum beyler, bi boşalamadı huur çocukları.