anasını gibeyim bakın size çok samimi bir itirafta bulunuyorum benim üzülmediğim gün yok. şu gibtiğim dünyasına resmen sınanmak için gelmişim. o kadar durum kötü ki böyle biraz güldüğüm zaman kesin bir şey olacak amk diye içimden geçiriyorum. bu hayata mutsuz olmak için gelmişim. bunun hep böyle gitmesinden korkuyorum

Dogum gunumun oldugu gece bi arkadasimda kaliyodum. Sabah ne süpriz yaparlar acaba diye düsünüp uyumaya calışiyorum. Sabah oldu telefon zingir zingir durmadan caliyo bi dunya cevapsiz cagri var. Neyse actim acil eve gel dediler. Ben tabi mutluluk gidiyorum bahce kapisindan girdim hungur hungur aglama sesleri geliyo. Eve bi girdim abimin mefat haberini aldim. O andan beri üzüntu ve acı tanimsiz bi hal aldı benim için

aslında böyle birşeyi anlatma gibi bir amacım yoktu ama madem açılmış başlığı yazayım , binbir türlü üzüntü duyduğum olay oldu ama mert abi dediğim bir abim vardı 2 isim kullanıyorum ben ve ilk ismim mert , aynı ismi taşırdık ve karakteristik özellliklerimiz çok benzerdi, bizi de benzetirlerdi küçükken onla top oynardım futbol oynamayı çok severdi playstation da tekken mi dersin binbir türlü şey , hep onların evine giderdim dayımın çocuğuydu benden yaşça çok büyüktü , neyse ne , kemik erimesi hastalığı vardı.

Zamanla erimişti gözlerimin önün de ama zaman öyle bir geçmişti ki hala aynı mert abimdi , elleri ve bacakları benim bileklerimden ince bir hal almıştı resmen , lakin hep sağlıklı zannediyordum , aradan epey zaman geçti evlerine gidemedim bir türlü , en son oyun oynamıştık mafia diye bir araya gelince hep bilgisayardan abuk subuk oyunlar oynar dizi muhabbeti çevirirdik , yani oda haklı odaya kapalı istese de dışarı çıkamıyor tuvalete emekleyerek giden biri olmuştu nerede o top oynayan delikanlı?! Öleceği günün sabahı onlara gitmeyi planlıyordum , ki ondan öncesi öleceği gece babasına beni dışarı çıkartın gezdirin demiş biraz , tabi hasta olduğu için ve hava çok soğuk olduğu için çıkartamamışlar mangal yapmak istemiş vs en son gece son saatlerini yaşarken kardeşi var 2 tane biri abisi biri kız kardeşi , hayatın da ilk defa onlara bağırmış , kalksanıza ulan öleceğim ben! Diye , ve ben mert abimi bu güne kadar hiç negatif görmemiştim yemin ederim suratı hep gülüyordu , neyse ne sabah hazırlandım mert abimin yanına gideceğim diye kendi kendime düşünürken o dıbına koyduğumun telefonu çaldı dayım arıyordu , annem içeri de telefonla konuşurken , bana bir mesaj geldi kuzenimden mert abin öldü olum diye , içime o düşen ateş parçasının tarifi yok , mezarına gittim işte vesaire annesi yani yengem oğlumu mezara koymayın üşür falan diye ağlıyordu çok kötü , hayatımın en üzüntülü vakitlerinden biriydi. iŞte ahh ah.. sağlık çok önemli amk.

Üniversite sınavına hazırlanıyodum o seneler beyler, geç saatlerde evde oluyodum doğal olarak. Yine böyle akşam saat 8 gibi çıktım dershaneden , arkadaşlarla 1-2 saat takıldık sonra eve doğru yürümeye başladım. Hava soğuk ve hafif sisliydi. Keyfim yerinde ama hiç bir sıkıntım yoktu şu sınav dışında. Hayatta yapamadıklarıma üzülüyordum daha o anlar. Yaşayamadıklarıma yada daha zamanı gelmeyenlere hayıflanıyodum. Hani olur ya öyle, ellerini cebine koyup yürürsün öyle ,kafanda bin bir düşünce ,hayal.Ta ki eve gelmeye 10 dk kala o çocukları görene kadar. 2 kardeş gördüm beyler ,saat 11 civarı biri 10 yaşlarında diğeri ondan daha küçük 7 felan .Kimse yok sokaklarda hava buz gibi bende acele acele gidiyorum evime. Amam merak ettim birden ne işi var ki dedim kendim bu çocukların sokakta? Ellerinde büyük bir torba , ayaklarında yırtık ayakkabılar, ama beyler yüzleri tertemiz gözleri tertemiz ve kesinlikle yürekli tertemizdi bu çocukların. Yaklaştım onlara. Çocuklar anneniz babanız nerde sizin nabıyosunuz bu saatte burda dedim doğal olarak. Büyük olan bana döndü, ama beyler bakışlarından belliydi ki onu hayat çoktan büyütmüştü.Abi dedi bana, babamız yok bizim annemde evde yatıyo. Hasta mı anneniz dedim neden siz burdayken o yatıyo? O öyle abi dedi bana. Üzerlerinde montları bile yoktu beyler.Çok kötü hissettim o an kendimi. Elimde bir sürü imkan olan ben o ana kadar hayatıma söverdim . Şu yok bu yok . Cebimde 10 lira kalmıştı, çıkarttım verdim, keşke daha çok verebilseydim. Utandım kendimden beyler . Parayı uzattığımda almak istemedi bile zorla verdim. Sonra kendime döndüm ve baktım , elimde olanın kıymetini bilmiyordum , nankördüm, hep daha fazlasını istiyordum, memnun olmuyordum, neden mi? çünkü hiç onlar kadar çaresiz kalmamıştım.O an anladım beyler , hayat çok acımasız.Eve gittim kimseyle konuşmadan odama geçip ağladım.Sizinle paylaşmak istedim

7. Sınıftaki sbs sınavından 370 civarı bir puan almıştım. Babama aldığım puanı söyledim. Söylemediği hakaret kalmamıştı. Ki bunu her zaman yapardı ama bu seferki çok koymuştu, 1-2 gün ağladığımı hatırlıyorum. En nihayetinde baba, küsmek olmazdı ama aramız genelde hep soğuk oldu.

Kardeşimle soğuk ve karlı bir ankara günün de ekmek almak için 1km uzaklıkta ki bakkala doğru yola koyulmuştuk kardeşim üşüdüm dedi bende üşüdüysen eve git istersen dedim tam bunu söylerken yanımızdan son model bir jeep geçti markasını bile bilmiyorum ve süren 15-16 yaşındaki veletti...
Benim yaş o zamanlar 18 di ben ekmek almak için -10 15 derecede yürürken o bin arkadaşları ile avm de buluşmaya gidiyor du belkide

rezervuar

o kadar hüzülü entryler varki 31 çekicemdim vazgeçtim müslüm açtım sigarayla entryleri okuyorum

sevdiğiniz insan-insanların, hayatınızın aşkının genç yaşta ölüp gitmesi ve sizin ağlamaktan başka bir halt yapamamanız sanırım. Ne denir ki,hayat işte.

daha 5-6 yaşında falandım o zamanlar bizim garaj dediğimiz bi bahçe vardı arkadaşlarla falan hergün bahçede top oynardık bi tanede yaşlı bi ninemiz vardı hepimiz ona nine derdik bahçede ufak bi evde yaşıyodu ,top oynadığımız zamanlar çıkıp kovalıyodu bizi bastonuyla ama bana hep nasihatler veriyodu uyma bu çocuklara diye yapmayın patırtı gürültü diye neyse bigün oynuyoruz garajda yine, nine çağırdı beni kadının gözleri falan görmüyo fazla ellerini kesmiş makasla kan içinde elleri bizde ufağız tabi ozamanlar 1 milyon verdi kanlı elleriyle baktım paranın her yeri kan olmuş ekmek al bana diyo tamam nine dedim gittim bakkala içimden diyorum bakkal almaz bu parayı sonra bendeki 1 milyonla değiştirdim parayı aldım ekmeği neyse beyler bu anlattığım nine o kadar güçlü iradesi varki kanseri bile yendi ama gel gelelim aga bigün kadın bahçede kimse yok diye bakkala giderken ayağını taşa çarpıp düşüp ölüyo ama ecel bu tabi ne zaman ne şekilde geliceği belli olmaz

sene 2006 veya 2007 8.sınıfm dershaneye gidiyorum dershanenin kapısının biraz uzağında bi teyze oturuyo elinde bir poşetle bende çok severim yaşlı insanları geçerken çağırdı gittim yanına konuştuk baya elindeki poşet ne teyze dedim hayır topluyorum oğlum dedi yenmemiş artık bayat ekmekleri alıyorum dedi bende hayvanlara filan veriyo sanıyorum çok iyi teyzeciğim çok sevap filan dedim anladı herhalde kendim için topluyorum dedi kalbimi paramparça etti kimin kimsen yoku teyze dedim beyim vefat etti dedi çocukların dedim kısık bir sesle vardaa diyebildi vardaa uğramazlar dedi sonra zorlukla okuttuk hepsini çok şükür olsun dedi yerlerinde mutlu olsunlar kadın tek göz damı akıtan bi evde yaşıyormuş çok kötü olmuştum yanımda 20-30 tl para vardı kendime 5 lirasını ayırıp kalanın hepsini vermiştim gözlerim dolu dolu

öz yiğenim görme engelli. bi akşam abimle ablamı ziyarete gittik. biz gelmeden önce mutfakta bişeylerle uğraşıyomuş o yüzden salonun ışığı kapalı. yiğenimde salonda yatıyo. her neyse eve girdik siz salona geçin benim mutfakta bi işim var gelirim dedi. sonra ablam geldi neden ışığı açmadınız diye soruyo. çocuk rahatsız olmasın diye dedik. hafif gülümser hafifte iç yakan bi ses tonuyla açsanız nolur gözleri görmüyo dedi. nasıl üzülmüştüm o an be.

o gün arkadaşın doğum günüymüş..ben de hayatta hatırlayamam özel günleri.. üniversitedeyiz eleman adanalı memleketindeydi o gün gelecekti.. gittim otogara valizi kolisi yardım edeym dedim.. akşam 7-8 civarı evdeydik .. panpa hoşgeldin beşgittin falan bu eşyalarını bıraktı baktım mutfağa gidiyor oradan çıkıyor benim odaya gidiyor.. en son baktım balkona çıkmış.. Ne oldu panpa hayırdır dedim elemanın yüzü düştü... Lan yavşak doğum günümdü ya bugün dedi.. Meğer eleman pasta almıştır diye aklınca sürprizi bozmaya çalışmış pastayı bulup ama maalesef babayı almıştı..
Harbi o gün çok utanmıştım bu eleman çok düşünceliydi memleketlerde olsak doum günümü hatırlar arardı beraber olsak muhakkak bir organizasyon yapardı..

Rizorvid

Küçüğüm 7-8 yaşında felanım tam hatırlamıyorum, annemle capitolde gezdik, alışveriş felan yaptık, sonra çıktık, çıkışta dışarıda böyle köşede kıyafetleri eski, tekerlekli sandalyede bir amca oturuyor, önünde kağıt felan yok sadece oturuyor, hava da soğuk onun öyle durmasına acayip üzülmüştüm, cebimde ne kadar olduğunu bilmiyorum ama bozuk para vardı, gittim amcay, buyur amca dedim bozuk paraları uzatarak, oğlum dedi ben dilenci değilim, allah senden razı olsun çok iyi bir insansın çok düşüncelisin ama ben sadece hava almaya çıktım burdada öyle durdum felan dedi, cebinden çıkarıp bana şeker vermişti, hayatımda bu kadar utanmadım ben, ama o amcayı öyle görünce çok üzülmüştüm. Bu da böyle bir anımdır

kız arkadasımla sarılmıs muhabbet ederek gülerek yürüyoduk bi anda yolun kenarında bitane baya yaslı bi amca yere 15li yumurta düsürmüs hepside kırılmıs ama bi ihtimal saglam var mı diye egilmis bakınıyodu cok utandım lan o anda

ben 5. sınıftayken benden 2-3 yaş büyük ortaokulda okuyan bir kız vardı. ilk aşkımı belkide benim. hergün servisle okula gider gelirdik. yüzü gözleri saçları o kadar güzeldiki anlatamam konuşurken heycanlanırdım dilim tutulurdu. aradan uzun yıllar geçti ben üniversiteye başladım. bir kaç gün konyaya oradandan ankarayaya gitme pşanı yapıp 3 arkadaş çıktık yola, konyada bir arkadaşımız gelin sizi mektebe zütüreyim türkiyedeki en güzel huurlar burada diye ısrar etti özellikle takma adı özlem olan bir hatundan bahsettiki biz bu kadar ısrara dayanamayıp kabul ettik ve gittik. özlem diye bahsettiği hatunun yanına zütürdü bizi işte o an beynimden vurulmuşa döndüm. oydu karşımdaki ilk okul aşkım. hemen viziteyi verip girdim yanına. yaşının genç olmasına rağmen çok çökmüştü yıpranmıştı. ona gerçek adıyla hitap ettiğimde şaşırıp kalmıştı. sonra anlattıkça hatırladı ve ağlamaya başladı gerçekten üzülmüştüm. hayat ne kadar acımasızdı. ama her ne olursa olsun sonuçta para vermiştim ve karşımda ilk okul aşkım vardı. silkelendim üstümdeki garabeti attıp hunharca gibtim huuru. hayat kötü olabilir belki ama bu senin huur olmanı gerektirmez..

Rezerved

ananı 5 zenci ile beraber gibiyorduk gangbang yaparak, bize yavaşlamızı söyledi zenci bana dönüp "ey,ey man what the fuck this curies?" dedi bende, "quick, quick" dedim zenci de "okey" dedi ve anneni hızlı bir şekilde gibiyorduk. annen inlerken diğer yandan ablan geldi, azmış olacakki benim yannanımı görünce üstünü çıkartıp dıbını yoklamaya başladı kısa çükü olan zenci "join us, babyy" dedi ablanda durur mu? amı sulanmış kızcağız hemen küçük pipili zenciyi muamele etmeye başladı. Akşama kadar gibişmiştik. Baban gördü tabi bir şey diyemedi, 6 kişi karısını, çocuğunu gibiyordu gitti ağlamaya başladı ben zencilere dönüp "Stop man, stop" dedim onlar durunca annen çıldırdı ve amından 2 litre su geldi. baban ağlıyordu, elleri titriyordu ben "abi, kusura bakma" diyebildim adamda önemli değil çocuklar demişti çok üzülmüştüm lan hala ağlayasım gelir.

Pisuvarın üstünde şu normal tuvaletlerde olan testi vardı amk bune lan diye kaldırdım tak çıktı.